All Chapters of พันธะร้ายนายคู่หมั้น | มายู x มิวนิค: Chapter 1 - Chapter 10

วันสุดท้ายก่อนที่จะปิดเทอมขึ้นปี 2มายูที่จะไปเที่ยวพักผ่อนที่เพชรบูรณ์กับพราวเพื่อนสนิทของเธอ จึงตั้งใจว่าจะเข้ามาเก็บเสื้อผ้าที่คอนโดของเธอเสียก่อนเพื่อที่จะไปนอนที่ห้องของพราวและพอเธอเก็บของเสร็จเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น สายที่โทรเข้ามาก็คือแม่ของเธอนั่นเองมายูไม่รอช้าหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดรับสายทันที“ฮัลโหลค่ะแม่ อะไรนะคะ ก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวมายูเข้าไปหาก็ได้ค่ะ” ร่างเล็กทำสีหน้าประหลาดใจอยู่ไม่น้อยที่อยู่ดีๆแม่ของเธอก็เรียกให้เข้าไปหาที่บ้านและบอกว่ามีเรื่องสำคัญที่อยากจะพูดคุยกับเธอบ้านขจรรุ่งเรืองกิจมายูได้ขับรถเข้ามายังบ้านของตนเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอลงจากรถสุดที่รักและเดินเข้าไปภายในบ้านก็พบกับพ่อและแม่ของเธอที่กำลังนั่งรอเธออยู่ภายในห้องรับแขก“พ่อแม่สวัสดีค่ะ มีอะไรเหรอคะถึงได้เรียกหนูมา” มายูยกมือไหว้สวัสดีพ่อกับแม่ของเธอ และเดินไปนั่งลงยังโซฟาฝั่งตรงข้ามกับพ่อแม่ของเธอ“พ่อกับแม่มีเรื่องที่จะบอกหนู แม่ขอเข้าเรื่องเลยนะ ทางฝั่งเพื่อนคุณปู่เขาเร่งพวกเรามาแล้ว เขาอยากพบหนูลูก มายู” แม่พูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนแต่ว่าใครเร่งและเพื่อน

น้ำตาลเธอค่อยๆเอื้อมมือมาลูบคลำไปตามแผงอกของผมแล้วเริ่มปลดกระดุมออกทีละเม็ดๆด้วยความเชี่ยวชาญ มือเรียวถูไถไปตามหัวนมสีน้ำตาลอ่อนที่เริ่มแข็งถูวนไปมาอยู่แบบนั้นแล้วค่อยๆขยับก้มใบหน้าลงมาใช้ปลายลิ้นปาดเลียที่หัวนมของมิวนิคที่มองการกระทำของเธออยู่“อ่าส์~” มิวนิคส่งเสียงครางกระเส่าออกมาเมื่อโดนลิ้นร้ายเล่นงานไม่หยุดพลางใช้มือลูบศีรษะทุยของหญิงสาวอย่างเบามือ มือเรียวค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของตัวเองไปด้วยแล้วเลิกชุดชั้นในให้ขึ้นมามองบนเนินอก บีบขยำหน้าอกอวบของตัวเองอย่างมันส์มือ ปากยังคงดูดเลียหัวนมหวานของชายหนุ่มไม่หยุดยั้งเพื่อหวังจะปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่สายตาหวานหยาดเยิ้มทอดมองไปยังชายหนุ่มแล้วจึงค่อยๆเลื่อนใบหน้าขึ้นไปเพื่อหวังที่จะจูบเขาแต่เธอก็ต้องชะงักเมื่อมิวนิคผละใบหน้าหนีห่างออกไป“ทำไมคะ?” เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้ถอยหนีรสจูบของเธอ“ฉันไม่ชอบจูบกับคนอื่น!”“น้ำตาลเป็นคนอื่นเหรอคะ?” หญิงสาวถามออกไปด้วยความน้อยใจที่ถูกมองว่าเป็นคนอื่นทั้งๆที่กำลังจะเอากันอยู่ร่อมร่อ“จะทำมั้ย?” มิวนิคเสียงแข็งถามไปยังร่างบอบบางของน้ำตาลที่ทำท่าทางเหมือนจะน้อยใจเขา ซึ่งเขาไม่คิดที

“เดี๋ยวก่อนนะครับ แล้วทำไมถึงเป็นผม พี่แมทธิวละครับ” คิ้วหน้าขมวดขึ้นอย่างลืมตัวเมื่ออยู่ดีๆก็ได้รับรู้เรื่องสัญญาของคุณปู่ของเขาที่จะให้หมั้นกับหลานสาวของเพื่อนท่าน“ตอนนั้นในตอนที่ทำสัญญากัน ลูกเกิดตอนนั้นพอดี สัญญานั้นจึงหมายถึงลูกจ้ะ” แม่อธิบายให้มิวนิคได้ฟังอย่างละเอียดว่าการหมั้นในครั้งนี้มันต้องเป็นลูกแต่เพียงเท่านั้น“สมัยนี้มันยังมีเรื่องแบบนี้อยู่อีกเหรอครับ ผมไม่หมั้น!” เสียงเข้มของมิวนิคดังขึ้นเขาไม่ยินยอมที่จะหมั้นกับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ หน้าตาก็ยังไม่ได้เห็น นิสัยใจคอเป็นอย่างไรก็ยังไม่รู้เลยแล้วจะหมั้นจะแต่งกันไปได้ยังไง“ทางนั้นเขาไม่รู้หรอกครับว่าหลานชายคนไหนคือคนที่จะได้หมั้น ให้พี่แมทธิวไปหมั้นแทนผม” แล้วอยู่ดีๆมิวนิคก็คิดแผนการณ์ร้ายขึ้นมาได้ซึ่งนั่นก็คือส่งพี่ชายของเขาไปหมั้นแทนเขา“มันคงไม่เหมาะสักเท่าไหร่ ทำไมไม่ลองไปดูตัวเธอก่อน อาจจะถูกใจนายก็ได้นะ” แมทธิวที่เดินเข้ามาได้ยินคำพูดของน้องชายเข้าก็รีบทักท้วงขึ้น น้องชายของเขาคนนี้นิสัยดื้อรั้นเอาแต่ใจเพราะถูกเลี้ยงดูมาแบบเอาใจ เขาเป็นลูกคนเล็กอยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่ชอบอะไรก็จะรีบผลักไสออกไปให้กับคนอื่น“ผมไม่ชอบ

“จะไปขอโทษทำไมมันเรื่องจริงมั้ยเล่า!” มายูเบือนหน้าหนีไปทางอื่นแต่ปากยังคงบ่นงึมงำๆไม่หยุด“นั่งกันก่อนสิครับน้องๆ” เตโชที่มองรุ่นน้องสาวกับเพื่อนสนิทของเขาก็เอ่ยชวนรุ่นน้องให้นั่งลงกันเสียก่อน“ขอบคุณค่ะ” ชะเอมเป็นคนแรกที่นั่งและไม่ลืมที่จะเอ่ยคำขอบคุณไปยังพวกรุ่นพี่ มายูโดนผลักดันให้นั่งลงข้างๆกับมิวนิค เธออยากจะลุกแต่ก็เห็นแกหน้าของเพื่อนและรุ่นพี่ทั้งสามจึงทำให้เธอยอมนั่งข้างเขาด้วยความสงบ“มึงรู้จักกับน้องคนนี้เหรอ?” เตโชที่นั่งอยู่ข้างๆมิวนิคก็ขยับเข้าไปใกล้เพื่อนพร้อมกับกระซิบถาม ดูยังไงไอ้เพื่อนตัวดีนี่ต้องรู้จักกับน้องเขาแน่ๆไม่งั้นจะพูดจากินเลือดกินเนื้อกันอย่างที่เห็นได้ยังไง“นี่แหละคนสวยที่พวกมึงอยากเห็นหนักหนาไง อยู่ตรงหน้าพวกมึงแล้ว เห็นชัดยัง” มิวนิคกระซิบกระซาบบอกกับพวกเพื่อนเขาว่าคนที่พวกมันต้องการเห็น ตอนนี้ได้มาอยู่ตรงหน้าพวกมันแล้วนี่ไง“สวย อย่างที่มึงบอกเอาไว้เลยว่ะ” อาร์มที่มองๆน้องมายูอยู่ก็เอ่ยชมความสวยของน้องเขา สวยจริงๆอะไรจริง ความผิวขาวอมชมพูใบหน้าได้รูป ใครได้เป็นแฟนนี่คงโชคดีสุดๆ“พวกน้องเรียนกันหนักมั้ยครับเนี่ยมีอะไรไม่เข้าใจถามพวกพี่ได้เลยนะ” เสือยิ้

“เรียบร้อยแล้วค่ะ ไปก่อนนะคะ” ทั้งหมดลุกขึ้นยืนขอตัวแล้วเดินออกไป“ไงมึงยังรู้สึกชอบน้องพราวอยู่ป่ะ ถามจริง” เสือมองไปยังมิวนิคที่กำลังนั่งเล่นเกมส์อย่างสนุกสนาน“ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว” ชายหนุ่มตอบกลับไปยังเสือทันทีอย่างไม่ต้องคิดเพราะในตอนนี้เขาไม่ได้มีความรู้สึกชอบในตัวน้องพราวอีกแล้ว“ก็ดีแล้ว..เออแล้วแอพนั่นเป็นไงบ้างเจอสาวที่ถูกใจบ้างหรือยัง?” เสือพยักหน้ารับรู้และถามถึงเรื่องแอพแชทอีกครั้งไม่รู้ว่าไอ้เพื่อนนี่มันจะหาสาวที่ถูกใจได้หรือยัง“ก็..ยัง” มิวนิคนึกอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงตอบไอ้เสือ เขานึกไปถึงเอ็มสองแต่จะไปถูกใจได้ยังไงในเมื่อหน้าตายังไม่เคยได้เห็นกันเลยด้วยซ้ำ“นั่นไง! น้องคนนั้นแอบมองมึงอยู่” เตโชที่นั่งฟังอยู่และแอบเห็นว่ามีสาวคนหนึ่งกำลังแอบมองมิวนิคอยู่ จึงได้ชี้ไปที่เธอและบอกให้มิวนิคได้รับรู้“หึ! ก็พอแก้ขัดได้” เขามองไปตามมือของเตโชก็พบว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังส่งยิ้มให้กับเขา ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นทันทีทางด้านมายูที่เดินกลับไปยังคณะก่อนหน้าเพื่อนๆก็ได้เดินไปนั่งที่โต๊ะม้านั่งตัวเดิมที่พวกเธอชอบนั่งกันบ่อยๆ“เป็นไรแก..ดูทำหน้าเข้า” เสียงหวานใสขอ