All Chapters of พันธะร้ายนายคู่หมั้น | มายู x มิวนิค: Chapter 51 - Chapter 60

“เราพูดจริงนะ ไม่ได้หรอกให้พี่ดีใจใช่มั้ยเนี่ย พี่จะดูแลเราเป็นอย่างดี พี่สัญญา” รอยยิ้มกว้างฉายชัดอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาดวงตาของเขาเป็นประกายวิบวับด้วยความตื่นเต้น หัวใจพองโตอย่างบอกไม่ถูกรู้สึกโลกทั้งโลกกำลังมีดอกไม้ร่วงหล่นลงมาและเป็นดอกไม้สีชมพู~“แล้วเรื่องที่พี่บอกว่าถ้าดื่มเหล้าแล้วจะมีอารมณ์ งั้นพี่เลิกดื่มได้มั้ยคะ?” มายูเอียงคอถามไปยังเรื่องดื่มเหล้าแล้วจะมีอารมณ์ของชายหนุ่มว่าที่คู่หมั้น ถ้าดื่มแล้วมันทำให้เกิดอารมณ์งั้นลองเลิกดื่มดีมั้ยแล้วเขาจะยอมทำตามที่เธอบอกหรือเปล่า“สำหรับเราแค่พี่ได้มองเห็นใบหน้าสวยๆของเรา ไอ้เจ้าลูกชายของพี่ก็ขึ้นแล้วครับไม่ต้องพึ่งเหล้าพึ่งเบียร์หรืออะไรเลย” ร่างหนาพูดพร้อมกับจับมือเล็กให้ไปสัมผัสกับเจ้าลูกชายตัวดีของเขาที่มันกำลังเริ่มขยายพองลำตัว ร่างบางรีบดึงมือกลับเมื่อรู้สึกได้ว่ามันกำลังผงาดดูน่ากลัวเหลือเกิน “บ้า~ เอาเป็นว่าพี่อย่าดื่มเยอะอีกนะคะแล้วก็จะไปไหนก็ต้องบอกมายูก่อน โอเคมั้ยคะพี่จะรู้สึกอึดอัดหรือเปล่า?” ใบหน้าแดงปลั่งอมชมพูสะพรั่งเริ่มออกคำสั่งปนห้ามปรามคนพี่พร้อมทั้งหันหน้าเมินหนีมองไปทางอื่น เธอไม่มีความกล้าแม้กระทั่งจะสบสายตาค

“หึ อยู่แล้วครับ” น้องชายรีบยักไหล่อย่างยอมรับว่าเขาน่ะโชคดีตามที่พี่สาวได้บอกนั่นแหละ เขาไม่เถียงเพราะมายูเป็นคนที่ล้ำค่ามากที่สุดในชีวิตของเขา มิวนิคหันมาส่งยิ้มให้กับมายูแล้วเริ่มเล่าเรื่องสามพี่น้องของเขาให้เธอได้ฟังคร่าวๆ“พี่มาร์กี้เป็นพี่สาวคนโต พี่แมทเป็นคนกลางส่วนพี่เป็นคนเล็กสุดท้องน่ะ บ้านพี่มีพี่น้อง3คน”“แล้วพี่แมท..” ร่างเล็กพยักหน้าเข้าใจและอยู่ดีๆปากดันถามไปถึงพี่แมทที่ช่วงนี้เธอไม่ได้เห็นหน้าเขา เลยพลั้งปากถามออกไปทำเอามิวนิคหุบยิ้มทันควันอารมณ์หงุดหงิดเริ่มฉายแววแสดงออกมาอย่างลืมตัว“ไปถามถึงพี่แมททำไม? หรือว่าเรายัง..” ความหงุดหงิดทำคนใจร้อนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วดูดุจนคนฟังเริ่มรับรู้และสังเกตได้ ร่างเล็กอึ้งไปชั่วครู่เหมือนกำลังคิดชั่งใจอย่าบอกนะว่าที่เขาเป็นแบบนี้เพราะคิดว่าเธอยังชอบพี่แมทอยู่ชัวร์! เขาต้องคิดอย่างนั้นอยู่แน่ๆ~“เปล่าค่ะก็แค่ถามมั้ยคะแล้วพี่จะมาหงุดหงิดอะไร หรือพี่คิดว่ามายูยังชอบพี่แมทอยู่” มายูส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมทั้งถามเขาว่าจะมาหงุดหงิดอะไรแต่ปากไวไปหน่อยเลยพูดไปตามความรู้สึกนึกคิดเขาคิดได้ยังไงว่าฉันยังชอบพี่แมทอยู่บ้าจริง ฉันเลิกชอบพ

มายูหอมแก้มมิวนิคทำให้คนพี่ยิ้มกว้างแล้วหันไปให้ความสนใจกับการขับรถต่อ พอเขาอารมณ์ดีก็พริ้วปากอย่างสบายอุรา คนตัวเล็กเอ่ยบอกกับเขาว่าวันนี้พ่อกับแม่ของเธอนั้นอยู่บ้าน พี่สาวของเธอก็อยู่และยังมีอีกคนที่คงจะเป็นแขกพิเศษของที่บ้านซึ่งนั่นก็คือพี่แมทพี่ชายของพี่มิวนิคนั่นเอง“พ่อกับแม่พวกท่านอยู่บ้านนะคะ พี่มารินก็อยู่ด้วยค่ะรวมไปถึงพี่ชายของพี่ก็อยู่ด้วยนะคะ”มิวนิคหันขวับกลับมามองมายูทันที ลืมไปเสียสนิทว่าพี่ชายของเขาไปบ้านนั้นเพราะอะไรอันที่จริงในตอนแรกก็พอรู้อยู่ว่าพี่ชายของเขาแอบชอบพี่สาวของมายูแต่พอมีเรื่องที่ว่ามายูชอบพี่เขาเข้ามาก็ทำให้เขาลืมเลือนในข้อนี้ไปเสียสนิท“หืม พี่ชายพี่ พี่แมทน่ะเหรอ เข้าไปบ้านมายูทำไม?” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาทั้งงงและสงสัย ร่างบางส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะยกยิ้มขึ้นที่มุมปากเรื่องแบบนี้เขายิ่งต้องรู้สิแล้วยิ่งเป็นพี่น้องกันด้วย ไม่มีทางที่จะไม่รู้หรอก ฉันคนหนึ่งแหละที่จะไม่เชื่อว่าเขาไม่รู้“พี่เองก็น่าจะรู้ตั้งแต่ทีแรกแล้วไม่ใช่เหรอคะว่าพี่แมทน่าจะชอบพี่สาวของมายู” หญิงสาวเลิกคิ้วเอ่ยถามพร้อมกับจ้องมองดูปฏิกิริยาของเขา ใบหน้

“เอาสิ เดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนชุดก่อน” มารินหันมาส่งยิ้มหวานตอบกลับน้องสาวด้วยความเต็มใจเพราะตอนนี้เธอก็อยากลงเล่นน้ำเหมือนกัน นานมากแล้วที่ไม่ได้มาเที่ยวทะเลแบบนี้วันๆมัวแต่ทำงานงกๆจนแทบจะไม่มีเวลาให้ความสนใจไปกับเรื่องไหนๆพี่สาวคนสวยเดินกลับมายังกระเป๋าเดินทางของตัวเองกำลังก้มตัวจะเปิดกระเป๋าออกดูมายูก็รีบพูดขึ้นมาเสียก่อน“มายูมีชุดให้พี่เปลี่ยน รอแปบนึงนะคะ” เธอหยิบชุดบิกินี่สีฟ้าขึ้นมาจากกระเป๋าพร้อมกับยื่นไปให้พี่มาริน“มายูพี่ไม่ใส่นะมันโป๊ไป ไม่เอาๆ” มารินถึงกับหน้าเหวอไปสักพักแล้วรีบคืนชุดว่ายน้ำส่งคืนให้แก่น้องสาว เธอไม่เคยใส่ชุดแบบนี้มาก่อนจึงคิดว่ามันโป๊เกินไปทั้งๆที่หุ่นของเธอก็ออกจะเพอร์เฟคเดินไปไหนมาไหนก็มีแต่ผู้ชายมองตามกันทั้งนั้นยกตัวอย่างเช่นพี่แมทธิวนั่นไง“ไม่โป๊ไปหรอกค่ะ มาทะเลใครเขาก็ใส่แบบนี้กันทั้งนั้น พี่มารินต้องมั่นใจหุ่นสวยๆของตัวเองหน่อยสิคะ นะคะ~ เล่นแปบเดียวก็ได้” มายูลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปหยุดยืนต่อหน้าพี่สาวคนสวยที่ขาดความมั่นใจ เธอส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยพร้อมกับฉีกยิ้มออกมาแล้วบอกให้พี่มารินของเธอต้องมั่นใจในตัวเองได้แล้ว“แต่ว่าพี่..” มารินยังดูมีท่าทีลังเลเ

“อะ พี่มิว เขามาได้ยังไงแล้วพี่มารินล่ะคะ” มายูรีบหันไปมองชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ด้วยความตกใจและไม่คาดคิดว่าเขาจะกล้าเข้ามาในห้องนี้ว่าแต่พี่สาวของเธอไปไหนแล้วทำไมถึงปล่อยให้เขาเข้ามาได้กันเนี่ย“อยู่กับพี่แมท” มิวนิคตอบกลับสั้นๆมือปลาหมึกเริ่มลูบไล้ไปตามผิวขาวเนียนอย่างตั้งใจที่จะทำให้เธอนั้นเกิดอารมณ์ มายูพยายามผลักดันเขาออกเพราะตอนนี้ตัวของเธอนั้นเปียกชื้นไม่เหมาะที่จะปล่อยให้น้ำจากเสื้อผ้าหยดลงพื้นแบบนี้“พี่ปล่อยก่อน มายูจะไปเข้าห้องน้ำเปลี่ยนชุด” หญิงสาวพยายามอธิบายออกไปแต่คนอย่างมิวนิคมีหรือที่จะยอมปล่อยเธอให้เข้าไปเปลี่ยนชุด ในเมื่อเธอชอบใส่ชุดนี้ก็ใส่ต่อไปก่อนสิจะรีบไปถอดเปลี่ยนทำไม“ทีแบบนี้จะรีบเปลี่ยนทำไม” เสียงแหบมีเสน่ห์พูดขึ้นชิดใบหูของคนตัวเล็ก ทำขนในกายพากันลุกซู่ไม่รู้ว่าเพราะหนาวหรือเพราะอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆเธอคงต้องบอกว่าหนาวเอาไว้ก่อน“หนาว~ มายูหนาว” เนื้อตัวของเธอหนาวจริงดังอย่างที่ปากว่า มิวนิคพลิกร่างกายของมายูให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาสายตาทั้งคู่จ้องมองกันตาไม่กระพริบ“งั้นพี่จะเป็นคนถอดชุดให้เธอเอง”เมื่อพูดเสร็จชายหนุ่มเริ่มทำตามใจตัวเองด้วยการใช้มือดึงบิกินี่