All Chapters of พันธะร้ายนายคู่หมั้น | มายู x มิวนิค: Chapter 21 - Chapter 30

มือผมไปโดนเข้าที่หน้าอกของเธอ ความรู้สึกในตอนนี้คือมันใหญ่มากเต็มไม้เต็มมือน่าบีบสัมผัสเป็นที่สุด รู้สึกว่าตรงหัวนมของเธอมันจะแข็งแล้วด้วยนะ ผมไม่รอช้าใช้ปลายนิ้วเขี่ยสะกิดยอดอกของเธอเล่น บีบเคล้นเต็มฝ่ามือ อารมณ์ความต้องการเพิ่มมากขึ้นจนอยากจะเปิดเสื้อของเธอขึ้นดูให้เห็นเต็มสองลูกตา“อ๊ะ..” มายูที่ตอนแรกเผลอเคลิ้มไปกับสัมผัสของพี่เขาก็รีบดึงสติกลับมาโดยเร็ว ความรู้สึกสับสนตีขึ้นมาเรียกให้มายูต้องรีบสะบัดหน้าหนี“กรี๊ด~ มือค่ะมือ” เธอรีบเปล่งเสียงกรีดร้องออกมา ดวงหน้านวลแดงก่ำเพราะเขินอาย เสียงกรีดร้องดังขึ้นจนผมเริ่มรู้สึกตัวและรีบดึงมือกลับทั้งๆที่ใจไม่อยากปล่อยเลยด้วยซ้ำ“โอ๊ะโทษที พี่ไม่ได้ตั้งใจ!!” ผมปล่อยมือออกจากหน้าอกนุ่มนิ่มของเธอแล้วรีบเอ่ยปากขอโทษที่เผลอตัวยุ่งวุ่นวายไปกับเรือนร่างของเธอมากเกินไปหน่อย“....” มายูยกมือขึ้นปิดหน้าอก เบือนหน้าหันหนีไปทางอื่น แก้มของเธอขึ้นซับสีแดงจางๆคงจะเขินอายกับเรื่องที่ผมเผลอตัวทำเธอไปอยู่ไม่น้อย“เดี๋ยวพี่ออกไปสูบบุหรี่ เธอรีบกินเถอะ” ผมยิ้มมุมปากออกมารีบหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาพร้อมไฟแช็กแล้วเดินออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงมายูพยักหน้ารับหงึกหงั

“ฮัลโหลค่ะ” มายูเอ่ยปากพูดออกไปพร้อมกับดัดเสียงห้าวเพราะกลัวพวกพี่เขาจำเสียงของเธอได้(ถ้าเสร็จกันแล้วและเพื่อนผมไม่ไหวให้มันนอนที่นั่นเลยนะครับ) เสียงนี้น่าจะเป็นเสียงของพี่เสือ“ค่ะ..”และในระหว่างที่ฉันกำลังจดจ่ออยู่กับการคุยสายกับเพื่อนของเขา พี่มิวนิคก็ได้เริ่มทำเรื่องทุเรศกับร่างกายฉัน เขาดึงแผ่นปิดจุกของฉันออกแล้วใช้ปลายลิ้นสากลากถูวนไปมาบนหัวนมของฉันอย่างหน้าไม่อาย มืออีกข้างทั้งบีบทั้งเคล้นแถมยังสะกิดที่ยอดอกจนมันเริ่มแข็งเป็นไต“พี่มิว อย่านะ!!” ด้วยความตกใจฉันจึงร้องห้ามเขาแถมยังพูดชื่อเขาออกมาอีกด้วย(มันทำอะไรครับแล้วนั่นรู้จักกันกับมันด้วยเหรอถึงได้เรียกชื่อถูก) ปลายสายเหมือนจะตกใจไปกับสิ่งที่ฉันพูด ที่ฉันเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนของพวกเขา“คะ..แค่นี้ก่อนนะคะ” ฉันรีบกดวางสายทันทีไม่มีอารมณ์มาพูดคุยในเวลาแบบนี้แล้ว“ไม่นะ! ไม่ ปล่อยนะ!”“หยุดดิ้นสักทีน่ารำคาญ ฉันกำลังดูดนมให้เธออยู่นะ..เกรงใจกันบ้าง รู้เอาไว้ด้วยว่าฉันไม่เคยทำให้ผู้หญิงคนไหนมาก่อน” เพราะเธอไม่ยอมหยุดดิ้นสักที ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสี

คนตัวเล็กยันกายค่อยๆลุกขึ้นนั่งรีบควานหาชุดของเธอที่มันตกอยู่บริเวณแถวนั้นนำขึ้นมาปกปิดร่างกาย เธอลุกขึ้นยืนเตรียมพร้อมที่จะเดินไปใส่เสื้อผ้าในห้องน้ำ“เดี๋ยว!” เสียงเรียกจากคนบนเตียงดังขึ้นจากทางด้านหลังเธอ มายูหันไปมองก็พบว่าเธอเดินเซลงมาจากเตียง เดินเข้ามายืนข้างเธอ“ถอยไปนะคะ” มายูมองเขาด้วยความสงสัยพร้อมกับขยับถอยไปข้างหลังทีละก้าว สายตาไม่รักดีดันไปเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็น ไอ้นั่นของเขามันผงาดขี้หน้าเธออีกแล้วคนตัวเล็กรีบวิ่งที่จะเข้าไปหลบในห้องน้ำแต่เธอก็ไม่ไวเท่าคนเมาที่กำลังมีอารมณ์คนนี้ไปได้หรอกนะ“อีกรอบแล้วกัน ฉันเงี่xx” มิวนิคเดินเข้าไปคว้าตัวของเธอเอาไว้แน่น ใบหน้าหล่อร้ายยกยิ้มแล้วบอกความต้องการกับเธออีกครั้ง“กรี๊ด มะ..ไม่เอาแล้วมันเจ็บ” มายูกรีดร้องพร้อมกับเริ่มดีดดิ้น ไม่ เธอจะไม่ยอมเขาอีกต่อไปแล้ว มันเป็นเรื่องที่ผิดถ้าพี่แมทรู้เรื่องเขา เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน“แค่แปบเดียวน่า มองดีๆแล้วเธอก็หน้าเหมือนว่าที่คู่หมั้นของฉันเหมือนกันนะ เธอชื่อมายู อึก” ใบหน้าไร้เดียงสาของเธอคนนี้ทำให้เขาคิดไปถึงมายู ว่าที่คู่หมั้น“...” คนตัวเล็กยืนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ ใจเต้นแรงไปกับสิ่

“ไม่ได้ค่ะ พี่จะมาเข้าห้องคนอื่นแบบนี้ได้ยังไงแล้วยิ่งมายูเป็นผู้หญิงด้วย ยิ่งไม่ควรเข้าไปใหญ่เลยค่ะ” คนตัวเล็กรีบร้องห้ามไม่ยอมให้เขาได้เข้าไปในห้องของเธอ‘แต่พี่เป็นคู่หมั้นแล้วไหนจะยังเป็นผัวเธอด้วย’ เขาได้ได้ขบขันนึกคิดอยู่ภายในใจ“พี่มิวนิค”“พี่มิวนิค”มายูตะโกนเรียกชื่อของเขาอยู่หลายรอบแต่ก็ยังคงนิ่งเงียบและมัวแต่ยิ้มบ้ายิ้มบออะไรก็ไม่รู้น่ากลัวเป็นบ้า“ได้ยินที่มายูพูดบ้างมั้ยคะเนี่ย..พี่มิวนิค!!!” หญิงสาวเค้นเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเขาใจลอยคิดอะไรอยู่“เราพูดว่าไงนะ” เหมือนจะทำให้เขาเริ่มรู้สึกตัวได้อยู่นะ ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามเธออีกครั้ง“มายูบอกว่า..” แต่ยังไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบ เธอก็โดนชายหนุ่มพูดแทรกขึ้น“เข้าไปคุยกันในห้องเราดีกว่า”“เดี๋ยวก่อน! เฮ้~ พี่อย่าดันกันสิ!” เธอขมวดคิ้วพร้อมกับประท้วงคำพูดของเขาด้วยเสียงแผ่วแล้วไหนจะโดนเขาดันไหล่ให้เข้ามาในห้องด้วยกันอีก มิวนิคปิดประตูทันทีที่เดินเข้ามายืนอยู่ภายในห้องของเธอ“พี่มี

“พี่แมท..ช่วงนี้เขางานยุ่งมากเลยเหรอคะ?” มายูกลั้นใจถามไปถึงพี่แมทว่าที่คู่หมั้นของตัวเอง ถ้าอยากรู้ว่าเขายุ่งหรืออะไรก็คงต้องถามกับน้องชายของเขานี่แหละที่ดูแล้วน่าจะใกล้ชิดกับพี่เขามากที่สุด“ก็ยุ่งนะ ทำไมเหรอ?” มิวนิคหรี่ตามองเธออย่างจับผิดไม่เข้าใจว่าจะถามถึงพี่ชายเขาทำไมหนักหนา“มายูอยากชวนเขามาทานข้าวค่ะแต่พี่เขาไม่มีเวลาให้มายูเลย” คนตัวเล็กทำหน้าเศร้าขึ้นมาทันทีที่คิดไปถึงเรื่องของพี่แมท เธอชวนเขาหลายรอบมากแต่ก็โดนพี่เขาบ่ายเบี่ยงเลี่ยงมาตลอด แต่ทีวันนั้นทำไมยังเห็นพี่เขาไปเดินห้างกับพี่สาวของเธอได้ก็ไม่รู้มิวนิคลอบถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดใจที่ว่าที่คู่หมั้นของเขารู้สึกกับพี่ชายตัวเองมากขนาดนี้เลยเหรอ เห็นทีเขาคงต้องรีบบอกกับเธอแล้ว ว่าเธอเข้าใจผิด เป็นเขาต่างหากที่เป็นว่าที่คู่หมั้นของเธอ“มายู..พี่มีอะไรจะบอก” ชายหนุ่มรุ่นพี่กลืนน้ำลายลงคอพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดพร้อมทั้งมองจ้อดวงตาใสซื่อของคนตัวเล็ก“อะไรเหรอคะ” หญิงสาวกระพริบถี่รัวรอฟังคำที่พี่มิวนิคจะบอกกับเธอ“คือว่า..”ครืด~เสียงโทรศัพท์มือถือของมิวนิคดังขึ้นทำให้เธอละสายตาจากใบหน้าหล่อเหล่าของมิวนิคแล้วหันไปสนใจ