“มองอะไร? พี่เขินนะ อยากลองสัมผัสหน้าท้องของพี่ดูมั้ย?” คนพี่ยิ้มที่เห็นคนน้องมองร่างกายของเขาด้วยแววตาแบบนั้นก็รู้สึกภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก“ห๊ะ! ว่าไงนะคะ ไม่เอาค่ะ!!” มายูรีบยกมือขึ้นมาปฏิเสธเสียงแข็ง โบกไม้โบกมือปฏิเสธทันควัน มือก็ส่ายหน้าก็ส่าย วุ่นวายไปหมด“พะ..พี่ อย่า!!!” มิวนิคจับมือเธอเข้าไปสัมผัสบนช่วงหน้าท้องของเขา มันแข็งมากเวลาที่มองใกล้ๆแบบดี ทำให้รู้สึกแปลกๆแบบว่ามวนท้องน้อยยังไงก็ไม่รู้“เป็นไงอยากลองสัมผัสส่วนอื่นดูบ้างมั้ย?” ร่างเล็กเงยหน้ามองเขาในทันทีที่คนตัวโตพูดอะไรแบบนี้ออกมา“พี่หมายถึงช่วงท่อนแขนน่ะ พี่เข้าฟิตเนส แข็งแรงทุกส่วน พี่แค่อยากโชว์เราน่ะ” เขายิ้มและเริ่มอธิบายว่าสิ่งที่เขาพูดถึงคือท่อนแขนไม่ใช่อย่างที่เธอคิดและเข้าใจ“อ๋อ พี่รีบเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะค่ะ” เธอแสดงสีหน้าตลกออกมาและพยักหน้าอย่างเข้าใจและบอกให้เขารีบไปเปลี่ยนชุดใหม่สักที ชายหนุ่มเดินหายเข้าไปในห้องน้ำและกลับออกมาพร้อมชุดคลุมอาบน้ำ เขาไม่ได้ใส่เสื้อยืดของเธอ“พี่ใส่ไม่ได้ เสื้อเราเล็กเกินไป” มิวนิคตวัดสายตามองเธอพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้และยื่นเสื้อยืดคืนใส่มือนุ่มนิ่มของคนตัวเล็ก“อ๋อ
“อย่า ไม่เอา มายูกลัว!” จะไม่ให้เธอกลัวได้ไง ก็ไอ้นั่นของพี่เขามันทั้งใหญ่ทั้งยาวมากเลยนะ เส้นเลือดเยอะเต็มส่วนนั้นจนดูน่ากลัว แม้ว่าวันนั้นเธออาจจะเมาแต่เธอก็ยังจดจำมันได้อย่างชัดเจน“ไม่มีอะไรน่ากลัว ลองกับพี่อีกรอบได้มั้ยครับ?” ชายหนุ่มผละออกจากเต้าอวบส่ายหน้าเล็กน้อย ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยหวาน ขอเอาเธออีกครั้งพอจะเป็นไปได้มั้ยนะ“มะ..ไม่เอา อ๊ะ อื้อ อย่าล้วง!!” มิวนิคล้วงมือเข้าไปในกางเกงขายาวของคนตัวเล็กจุดเป้าหมายคือ กลางกายสาวที่ตอนนี้เริ่มมีน้ำฉ่ำเยิ้มออกมา นิ้วมือเรียวสัมผัสไปตามรอยแยกของกลีบดอกไม้งาม วนขึ้นวนลงอยู่แบบนั้น ลิ้นร้ายปาดเลียไปตามฐานอกนิ่มตามเดิมจนน้ำลายเปรอะเปื้อนเต็มหน้าอกทั้งสองข้างของเธอชายหนุ่มถอดกางเกงขายาวรวมไปถึงกางเกงในของเธอให้ร่วงหล่นออกไปจากเรียวขา เขาวางร่างเล็กลงบนโซฟาขนาดใหญ่พลางใช้สายตาโลมเลียร่างกายขาวเนียนอย่างหื่นกระหาย ขาว แม่งขาวไปทุกสัดส่วน หน้าอกขนาดใหญ่จุกสีชมพู เอวคอด ส่วนนั้นไร้ขนที่ทำให้เขารำคาญไม่รอช้ามิวนิคย่อตัวนั่งลงจับขาเรียวแยกออกจากกัน จนคนตัวเล็กที่ใช้มือปกปิดทั้งส่วนบนส่วนล่างรีบร้องตะโกนออกมา “อย่านะ!”แต่ใครจะสนคำเธอกั
“อะ สะ..เสียว” คนตัวเล็กส่งเสียงครางเมื่อโดนชายหนุ่มจู่โจมเต้าอวบนิ่ม ลิ้นสากลากวนรอบฐานอกปาดปลายลิ้นระรัวบนยอดอกสีหวาน สายตาคมทอดมองเธอแค่เพียงได้เห็นใบหน้าสวยเสียวซ่านเผยอริมฝีปาก ก็ทำให้ใจชื่นรู้สึกพึงพอใจอย่างถึงที่สุดแผล็บ! แผล็บ! แผล็บ!มือบางผลักดันทุบตีไหล่กว้างทำให้เขารวบข้อมือเธอด้วยมือเพียงข้างเดียวกดไว้เหนือศีรษะเธอ เขาเร่งจังหวะในส่วนนั้นให้เร็วขึ้นเมื่อรู้สึกว่ามันใกล้ที่จะแตกเต็มที ลิ้นสากละเลงปลายลิ้นตวัดลงบนหัวนมสวย น้ำลายเขาเปรอะเปื้อนเต็มลานนม“อ๊า~ ปวดฉี่ หยุดสักที!! อื้อ~” มิวนิคเลื่อนใบหน้าเคลื่อนไปประกบจูบปิดปากเธอ สอดลิ้นสากเข้าไปเกี่ยวพัวพันลิ้นเล็ก ดูดดึงเกาะเกี่ยวลิ้นเล็กทำเธอหัวหมุนสติเตลิด“ซี๊ด..จะแตก..อ่าส์..แม่งโคตรดี!!” เขากัดกรามแน่นขยับเอวสอบกดกระแทกบดควงขยับเข้าออกภายในร่องเล็กตอดรัดบีบแก่นกายของเขาเอาไว้แน่นยามเมื่อมันเสียดสีไปตามผนัง เขาออกแรงเร่งจังหวะขยับเข้าออกสุดแรงมิวนิคยันกายลุกนั่งหลังตรง ดันขาทั้งสองข้างของคนตัวเล็กอ้ากว้างมากขึ้นรอรับแรงกระแทก“อื้อ..อ่าส์ สะ..เสียว..อึก” ร่างบางร้องครวญครางออกมาดังลั่นไปกับความเสียวที่ได้รับ เกร็งไปทั่
“สมัยนี้แล้วลูกสาว แล้วอีกอย่างหนูกับพี่เขายังไงก็ต้องหมั้นและแต่งงานกันอย่างแน่นอนอยู่แล้ว อยู่ด้วยกันก่อนคงไม่เป็นไร พ่อเชื่อว่าพี่เขาคงดูแลลูกสาวของพ่อได้เป็นอย่างดี” พ่อส่งยิ้มอบอุ่นมองไปยังลูกสาวคนเล็กของบ้านที่บัดนี้ได้โตเป็นสาวสวยและอีกไม่นานเธอก็จะมีครอบครัว มีผู้ชายที่ดีเข้ามาดูแลปกป้องเธอแทนพ่ออย่างเขา“แล้วคอนโดของหนูที่พ่อซื้อให้ละคะ?”“ก็ปล่อยไว้แบบนั้น มันเป็นห้องของหนูแล้ว ถ้าเผื่อลูกเบื่อๆก็กลับไปนอนคอนโดของหนูบ้าง แบบนี้ดีมั้ย พ่อกับแม่แล้วแต่หนูเลยนะ”“แล้วเขาจะให้หนูย้ายไปวันไหนเหรอคะ?” มายูพยักหน้ารับรู้อย่างเข้าใจและเอ่ยถามไปถึงวันที่ต้องย้ายข้าวของ“ถ้าหนูตอบตกลง พ่อกับแม่จะบอกกับทางบ้านนั้น หนูก็แค่กลับไปเก็บเสื้อผ้าของใช้ที่จำเป็น ส่วนของใหญ่ๆเดี๋ยวพี่เขาคงจัดการให้เอง”“ค่ะ งั้นหนูจะลองไปอยู่ที่คอนโดของเขาดูนะคะ ขอบคุณพ่อกับแม่ที่เข้าใจนะคะ หนูรักพ่อกับแม่ที่สุดเลย ว่าแต่พี่มารินไม่อยู่เหรอคะ?”“รายนั้นช่วงนี้เขางานเยอะ นอนคอนโดใกล้ที่ทำงานน่ะ”“ถ้างั้นหนูกลับไปจัดของก่อนนะคะ เหนื่อยด้วยวันนี้ขับรถหลายชั่วโมงเลย หนูขอตัวกลับก่อนนะคะพ่อขาแม่ขา” ลูกสาวคนเล็กของบ
“ว่าที่คู่หมั้นเหรอ? งั้นก็เข้ามารอที่ห้องของพี่สิ” ทันทีที่ได้ยินคำว่า’ว่าที่คู่หมั้น’ชายหนุ่มก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ ขึ้นมองใบหน้าสวยของคนตัวเล็ก มือหนาจับเข้าที่ท่อนแขนเรียวของเธอพร้อมกับออกแรงดึงให้มายูเดินตามทางมายังห้องของเขา“มะ ไม่เอาค่ะ อย่าดึงค่ะพี่มิว มายูรอข้างนอกได้ อ๊ะ!” ร่างบางพยายามยื้อไม่เดินไปตามพี่เขา แต่ก็นะเธอตัวเล็กมากกว่าพี่มิวนิค จึงทำให้ไม่มีแรงมากพอที่จะหยุด ไม่เดินไปตามพี่เขาได้ปึง!ประตูห้องถูกปิดลงไปพร้อมกับอัตราการเต้นของหัวใจเธอที่มันเต้นแรงขึ้นจนพี่มิวนิครับรู้ได้ถึงมัน เขาจึงหัวเราะเยาะเย้ยเธอ“หึ! ถ้าเธอมาหาว่าที่คู่หมั้นของเธอ ห้องนี้ก็ถูกแล้ว เห็นข้าวของของเธอยัง ลองมองดูสิ” มิวนิคชี้มือให้เธอมองเข้าไปภายในห้องของเขา ให้เธอได้มองเห็นข้าวของเครื่องใช้ของเธอที่เขาเป็นคนจัดการให้คนไปช่วยขนย้ายเข้ามาไว้ในห้องของเขา“แล้วมันมาอยู่ห้องนี้ได้ไงคะ หรือว่า..” มายูมองไปตามมือของพี่มิวนิคก็พบว่าข้างของเครื่องใช้ต่างๆที่เป็นของเธอถูกวางเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ร่างเล็กเลิกคิ้วสูงอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมของของเธอถึงได้มาอยู่ในห้องของพี่มิวนิค จู่ๆสมองของเธอก็แล่นเกิดความคิด
“แล้วมันมีกฎข้อไหนที่ห้ามหมั้นระหว่างเรียนหรือไง!!” คนพี่ถามพร้อมทั้งเดินไล่ต้อนคนน้องให้เดินถอยไปข้างหลัง สายตาจ้องมองเพียงเธอด้วยแววตาสุดจะร้ายกาจ ความจริงเขาอยากจะจับเธอจูบเสียด้วยซ้ำแต่ก็กลัวเธอจะตกใจและชิงหนีหายไปเสียก่อนจึงทำได้เพียงอดใจเอาไว้ยังไม่ถึงเวลาในวันนี้แต่วันอื่นน่ะไม่แน่! รอให้เธอตายใจก่อนก็แล้วกัน!ร่างบางค่อยๆเดินถอยหลังมาเรื่อยๆ เธอไม่ได้มองทางด้านหลังจึงทำให้ไม่รู้ว่าตัวเธอนั้นกำลังจะถอยชนกำแพงเข้าให้แล้ว“อ๊ะ!” เมื่อหลังชนกำแพง ร่างเล็กจึงได้หันกลับไปมอง พอหันกลับมาก็พบว่าพี่มิวนิคเดินเข้ามาประชิดเธอแล้ว“ถอยออกไปหน่อยค่ะ มายูยังไม่อยากหมั้นนะคะ!!” เมื่อสุดท้ายแล้วไม่สามารถถอยไปไหนได้อีกมายูก็เลือกที่จะพูดพร้อมส่ายหน้าเบาๆ เธอไม่พร้อมที่จะหมั้นและยังทำใจเรื่องพี่แมทไม่ได้เลยด้วยคนที่เธอนอนด้วยกลับกลายมาเป็นว่าที่คู่หมั้นตัวจริงของเธอ แต่เธอนี่สิดันชอบพี่ชายของเขาไปแล้ว จะให้เธอทำไง ทำใจมันก็ต้องใช้เวลามั้ย?“ถ้าแบบนั้นเราต้องยอมอยู่ที่นี่ อยู่กับพี่ในห้องนี้ แล้วพี่จะยอมอยู่เฉยๆไม่บอกพ่อกับแม่ว่าพวกเราได้กันแล้ว โอ๊ะ! ได้สองครั้งแล้วด้วย” มิวนิคใช้ท่อนแขนทั้งส
แช๊ะ! แช๊ะ!และด้วยความที่เขาลืมปิดเสียงจึงทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบสวยมองยังโทรศัพท์มือถือของคนตัวโตพลางเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย“พี่ถ่ายอะไรน่ะ”“ถ่ายวิวนอกร้าน” มิวนิคทำหน้านิ่งไม่ได้แสดงความผิดปกติใดๆออกมาให้เธอสงสัยแต่ก็นะถ้าถ่ายวิวนอกร้านยังไงก็ต้องถ่ายติดเธอด้วยมั้ย ก็วิวพวกนั้นมันอยู่หลังเธอนี่“ไม่เชื่อขอดูหน่อยค่ะ พี่ต้องแอบถ่ายรูปมายูแน่!” คนตัวเล็กทำหน้าจับผิดแบมือยื่นออกไปรอรับโทรศัพท์มือถือของพี่เขามิวนิครีบกดลงรูปของมายูโพสต์ลงไปในสตอรี่ไอจีของเขาทันทีและรีบกดออกจากแอพพลิเคชั่นแล้วค่อยยื่นโทรศัพท์มือถือส่งให้กับคนตัวเล็กที่กำลังแบมือขออยู่มายูกดเข้าไปในคลังรูปภาพ นั่นไงว่าแล้วพี่เขาต้องแอบถ่ายรูปเธอแน่และมันก็จริง แต่ว่ารูปนี้พี่มิวนิคเขาถ่ายรูปให้เธอดูสวยเป็นธรรมชาติ ทำเอาคนที่โดนแอบถ่ายลอบยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ“เป็นไงสวยใช่มั้ย?” เห็นเธอยิ้มเขาก็รีบถาม“ก็แค่พอใช้ได้ค่ะ นั่นพี่แมทนี่คะ มะ..มากับพี่มารินด้วย”รูปที่พี่เขาถ่ายให้เธอ เธอชอบมาก หางตาสวยเหลือบไปเห็นชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ร่างเล็กตาเบิกกว้างเมื่อเธอได้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าพวกเขาคือใคร อยู่ๆใจ
“....” ฉันหันขวับจ้องมองใบหน้าหล่อร้ายนี่เขาตั้งใจจะพูดอะไร หัดเกรงใจคนอื่นบ้างสิ“ว่าที่คู่หมั้นของเธอนะ ไม่ต้องมาเกรงใจหรอก” มิวนิครีบพูดต่อประโยคให้จบอย่างสวยงามหลังจากนั้นอาหารได้มาเสิร์ฟตามรายการที่ได้สั่งไป อาหารละลานตาถูกวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ ไม่รอช้ามายูเป็นคนแรกที่ตักอาหารใส่จานข้าวของตัวเองและตักข้าวพร้อมอาหารใส่เข้าปาก“อร่อยอ่า” คนตัวเล็กเบิกตากว้าง ตาลุกวาวเป็นประกายไปกับความอร่อยของอาหาร ร่างบางตักอาหารคำต่อไปเข้าปากทันที นาทีนี้ไม่สนใจใครอีกแล้วขอกินข้าวก่อนก็แล้วกัน มิวนิครวมไปถึงแมทธิวและมารินพอเห็นมายูกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยต่างก็พากันลอบยิ้มพร้อมกับเริ่มตักอาหารใส่จานข้าวของตัวเอง30 นาทีต่อมาลานจอดรถของทางร้านอาหารมิวนิค มายู แมทธิวรวมไปถึงมารินได้เดินมาหยุดยืนพูดคุยกันที่ลานจอดรถของทางร้าน ในวันนี้แมทธิวต้องไปส่งมารินเพราะเขาเป็นคนที่ไปรับเธอมาจากที่ทำงาน“งั้นแยกกันตรงนี้เลยนะ พี่ไปส่งมารินที่คอนโดก่อน” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองไปยังน้องชายและว่าที่น้องสะใภ้ของตัวเอง“มายูพี่ไปก่อนนะ” มารินรีบบอกกับทางน้องสาวเพราะเขาเองคงต้องเดินไปขึ้นรถของพี่แมทธิวแล้ว
“พอพี่บอกว่าพี่ไม่ทำเพราะเราเมาอยู่ เราก็เลยเอามือบังคับใบหน้าพี่ไว้ แล้วเอาหน้าอกของเราน่ะเอามาป้อนเข้าปากพี่” มิวนิคเม้มปากแน่นพร้อมกับทำสีหน้าจริงจังสายตาคมที่เขาใช้มองมาทำร่างเล็กรู้สึกขนลุกขึ้นมาทันใดอีกทั้งเขายังเอานิ้วมือจิ้มที่เนินหน้าอกของเธออีกด้วย“…..” ฉันนี่ถึงกับอึ้งไปเลยนี่ฉันทำอย่างนั้นจริงๆใช่มั้ย มายูเอ๋ยทำอะไรลงไปแล้วฉันจะมีหน้ามองหน้าพี่เขาได้อีกมั้ยเนี่ย “มายูครับ..พี่พยายามฝืนสุดกำลังแล้วแต่พี่สู้แรงเราไม่ไหวจริงๆ” ใบหน้าหล่อเหลาแสร้งพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอเงียบไม่ได้ตอบกลับอะไรเขา พี่มิวนิคทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เหมือนโดนฉันกำลังพรากความบริสุทธิ์อย่างไรอย่างนั้นมิวนิคที่เห็นใบหน้าและแววตาของมายูที่เหมือนจะเริ่มคล้อยตามไปกับสิ่งที่เขาบอกก็ยิ้มอย่างพึงพอใจแต่ก็เพียงแค่แปบเดียวเท่านั้นแล้วเขาก็ปรับสีหน้าให้เศร้าเหมือนเดิม เมื่อโกหกแล้วมันต้องเล่นให้สุดต้องเฟคให้ถึงสุด~“พอแล้วค่ะ ไม่อยากฟังแล้ว” ร่างบางยกมือขึ้นปิดหูตัวเองในตอนนี้ไม่อยากรับฟังอะไรทั้งนั้น มิวนิคดึงมือเธอออกโน้มใบหน้าเข้าใกล้ ยิ้มร้ายกาจผุดขึ้นเพียงนิดแล้วปรับสีหน้าเป็นปกติเหมือนเดิม“เดี๋ยว
“ไม่เช้าแล้วนี่ 10โมงแล้ว~” หญิงสาวหรี่ตามองไปยังหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่ขณะนี้เป็นเวลาสิบโมงเข้าไปแล้ว อยู่ดีๆก็พลันนึกขึ้นมาได้ถึงเรื่องที่เพื่อนสนิทได้โทรเข้ามาบอก มายูรีบกดเปิดแอพพลิเคชั่นไอจี เปิดแล้วแทบช็อค เมื่อเห็นภาพภาพนั้น ภาพเธอกับพี่มิวนิคที่หันหน้าเข้าหากัน ใบหน้าแนบชิดสนิทกัน ไม่สิไม่ใช่เพียงแค่ใบหน้าแต่ส่วนต่างๆของร่างกายก็แนบชิดสนิทกันไปเสียทุกส่วน“เดี๋ยวนะ! นี่มันรูปอะไรเนี่ย กรี๊ด~”ร่างเล็กกรีดร้องขึ้นเธอดึงผ้าห่มออกจากตัว หมายที่จะลุกขึ้นนั่งแต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อพบว่าตัวเธอเองนั้นไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยแม้แต่เพียงสักชิ้นและที่มากไปกว่านั้นก็คือเธอพบว่าข้างกายของเธอยังมีพี่มิวนิคที่กำลังนอนคว่ำหน้าแถมยังเปลือยกายนอนหลับอยู่อย่างสบายใจหญิงสาวรีบเอามือปิดปากรู้ได้ในทันทีว่าเมื่อคืนทั้งเธอและเขาคงหนีไม่พ้นทำเรื่องอย่างว่าอีกแล้วแน่ๆเลย เธอแทบอยากจะดึงทึ้งเส้นผมของตัวเอง อะไรถึงทำให้มันเกิดเรื่องอย่างว่าขึ้นได้อีก ร่างบางพยายามครุ่นคิดแต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก“เอาไงดีๆ” มายูพึมพำออกมาเบาๆแล้วตัดสินใจเลือกที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างเงียบๆ ร่างเล็กค่อยๆขยับถอยห่างหมายที่จะล
“....” มายูเธอเลือกที่จะพยักหน้าแทนการพูดตอบเพราะในตอนนี้เธอทั้งเจ็บทั้งจุกปะปนกันไปหมดไม่ชินสักทีกับขนาดของพี่มิวนิค ใบหน้าเรียวเล็กได้รูปเริ่มมีเม็ดเหงื่อซึมทำคนพี่ที่มองเห็นรีบประคองใบหน้าสวยจับเข้าที่ปลายคางจูบซับไปตามกรอบหน้ารูปไข่“เดี๋ยวก็ไม่เจ็บลองขยับขึ้นลงดูสิ!!!” เขาพูดบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมทั้งเริ่มเผยตัวตนแสดงความเจ้าเล่ห์ออกมา ใบหน้าหล่อเหลายิ้มร้ายขึ้นมือหนาจับเข้าที่เอวคอดพร้อมทั้งยกร่างเธอให้ขยับขึ้นลงครอบครองแก่นกายของเขา มายูมองหน้าว่าที่คู่หมั้นหนุ่มด้วยแววตาหวานหยาดเยิ้มค่อยๆขยับโน้มใบหน้าหมายจะเข้าไปจูบที่ริมฝีปากได้รูปนั่น ชายหนุ่มที่รู้ว่าคนน้องต้องการที่จะทำอะไรก็รีบผละใบหน้าถอยห่างอย่างต้องการที่จะกลั่นแกล้งเธอ ทำเอาร่างบางเริ่มชักสีหน้าไม่พอใจ มิวนิคยกยิ้มโน้มใบหน้าเข้าใกล้เธอพร้อมกระซิบเข้าไปใกล้ใบหูขาวเนียนของคนตัวเล็ก“อยากจูบพี่เหรอ? ถ้าอยากจูบพี่เราต้องช่วยพี่ขย่ม พี่อยากโดนเราทำโทษ!!” สายตาหื่นกระหายไล่มองทั่วเรือนร่างเย้ายวนและเมื่อเขาพูดบอกเธอเสร็จก็เริ่มใช้ปลายลิ้นปาดเลียไปตามใบหูทำคนน้องขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัวหญิงสาวเอียงตัวหันหนีลิ้นร้ายแซ
“แล้วต้องทำยังไงถึงจะเชื่อ” มิวนิคตัวร้ายยังคงถามคนเมาไม่หยุด ได้ทีรีบถามทำคนเมาพูดโต้กลับแทบไม่ทัน“พี่กล้าลงรูปมายูมั้ยละคะ” เธอพูดพร้อมกับส่งเสียงบอกชายหนุ่มรุ่นพี่อย่างท้าทายเพราะคิดว่าคนอย่างพี่เขาต้องไม่กล้าทำเรื่องที่เธอพูดออกไปอย่างแน่นอน“ถ้าลงเราจะเลิกงอแงเลยใช่มั้ย? ได้ดิ ได้เลย” ยิ้มร้ายผุดขึ้นเธอคงคิดว่าเขายังคงเป็นเสือผู้หญิงและคงไม่กล้าที่จะลงรูปคู่ระหว่างเธอกับเขาอย่างนั้นสินะ ซึ่งเธอกำลังคิดผิดเขาน่ะถอดเขี้ยวเล็บออกหมดแล้วตั้งแต่ที่รู้สึกชอบเธอมิวนิคหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูนำขึ้นมากดถ่ายรูประหว่างเขาและเธอซึ่งอยู่ในท่าทางโอบกอดกันแน่นและเมื่อได้รูปที่ต้องการแล้วเขารีบอัพโพสต์ลงโซเชี่ยลของตัวเองทันทีแล้ววางโทรศัพท์มือถือลงไว้บนโซฟาข้างตัวตามเดิม“มายูครับ..หน้าอกเราเบียดพี่” ชายหนุ่มเจ้าเล่ห์เอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกได้ถึงปุ่มเม็ดเล็กตรงช่วงหน้าอกเธอกำลังบดเบียดร่างกายของเขาอยู่“เบียดแบบไหนคะ แบบนี้หรือเปล่า” ร่างเล็กพูดพร้อมกับบดเบียดหน้าอกอวบแนบชิดติดแผ่นอกของชายหนุ่มรุ่นพี่ให้มากขึ้นไปกว่าเดิมทำเอาอุณหภูมิในร่างกายของเขาพุ่งสูงขึ้นจนแทบแตก มิวนิคมองการกระทำของร่างเ
“ขอเวลาให้มายูได้คิดหน่อยนะคะ” มายูถอนหายใจเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่ายพูดเสร็จเธอก็เดินเข้าไปในห้องพร้อมกับกดล๊อคประตูจากทางด้านในทันที“พี่ต้องทำยังไงบอกพี่ทีเธอถึงจะหายงอน” มิวนิคทำได้เพียงลอบถอนหายใจอย่างไม่รู้ว่าตัวเองนั้นจะต้องทำอย่างไรกับการง้อผู้หญิง เขาไม่เคยมีแฟนมาก่อนเธอเป็นคนแรก ร่างหนาเดินคอตกกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง“นี่เราเป็นบ้าอะไรเนี่ย ทำไมต้องรู้สึกอะไรแบบนี้ด้วย ไม่ชอบขี้หน้าพี่คนนั้นเลย สวยตายแหละ ชิ~” ทันทีที่เธอได้เดินเข้ามาในห้องของเธอแล้ว หญิงสาวก็บรรจงถอดชุดนักศึกษาของตัวเองออกจากร่างกาย ปากนุ่มนิ่มของเธอยังคงพูดไปถึงเรื่องของเธอคนนั้นอย่างไม่ชอบใจหลังจากที่ถอดชุดออกจนหมด หญิงสาวก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวรวมไปถึงชุดนอนตัวโปรด นั่นก็คือชุดนอนสายเดี่ยวเนื้อผ้าบางเบาแล้วเธอก็เดินหายเข้าไปยังห้องอาบน้ำ20.30น.ก๊อกๆ~ร่างบางที่กำลังนอนหลับใหลอยู่บนเตียงนอนนุ่มนิ่มก็พลันรู้สึกตัวตื่นขึ้น เธอได้ยินเสียงคนเคาะประตูห้องของเธอและคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากพี่มิวนิคตัวร้าย มายูหอบร่างกายอ่อนล้าลงจากเตียงนอนแล้วเดินตรงไปยังประตูห้องนอน จับลูกบิดประตูแล้วดึงเพื่อให้
“ใช่! น้องเขาเป็นแฟนฉัน มีอะไรที่อยากจะพูดกับฉันอีกหรือเปล่า ถ้าไม่มีขอตัว” มิวนิคพยักหน้ายอมรับ สายตาที่มองไปยังน้ำตาลดูว่างเปล่าจนเจ้าตัวสัมผัสมันได้อยู่เหมือนกัน เขาเดินถอยหลังเตรียมที่จะเดินหนีผู้หญิงน่ารำคาญคนนี้“มิวไม่คิดถึงน้ำตาลบ้างเลยเหรอ จำเรื่องในรถวันนั้นได้อยู่มั้ยคะ ถึงแม้ว่ามิวจะมีแฟนแล้วแต่น้ำตาลก็ยังสามารถทำแบบนั้นให้มิวได้อยู่นะคะ” น้ำตาลพูดไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นภายในรถคันนั้นอยากที่จะให้เขาได้หวนนึกถึงอารมณ์ความรู้สึกในตอนนั้นว่ามันเสียวซ่านมากแค่ไหน เธอพร้อมที่จะทำแบบนั้นให้กับเขาขอเพียงแค่เขาบอกเธอ“พี่มิว~ มายูไม่อยู่แปบเดียวพี่แอบมาคุยกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้เลยเหรอคะ” เสียงเล็กดังขึ้นจากทางด้านหลังของทั้งสอง เป็นมายูที่เดินกลับมาเห็นเข้ากับภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ด้วยความนึกสนุกเธอจึงรีบเดินเข้ามาร่วมวงสนทนามายูเดินเข้ามากอดแขนของมิวนิคเอาไว้อย่างแนบแน่น มิวนิคมองไปที่แขนของตัวเองที่มีมือของมายูเกาะกุมอยู่ก็รู้สึกดีใจจนยิ้มแก้มปริออกมา“พี่เองก็ไม่ใช่คนอื่นเหมือนกันนะคะน้อง แต่พี่เป็น..” น้ำตาลมองไปยังภาพบาดตาตรงหน้าแล้วจึงรีบโต้แย้งกลับแต่ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบมาย
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!” เธอหันไปมองเขาอย่างทำอะไรไม่ถูกใบหน้าเห่อร้อนเมื่อโดนเขาจู่โจมพูดเรื่องใต้สะดืออีกแล้วมหาลัย CHรถของมิวนิคได้ขับเคลื่อนเข้ามาภายในรัวมหาวิทยาลัยเป็นที่เรียบร้อย มายูที่เห็นว่าตรงจุดที่เขากำลังจะขับผ่านก็ใกล้กับคณะของเธอแล้วจึงรีบร้องบอกพี่เขาให้ช่วยจอดรถให้เธอได้ลงไปหน่อย“พี่จอดตรงนี้ก็ได้...เดี๋ยวมายูเดินไปเอง”“พี่จะขับรถไปจอดหน้าคณะของพวกเรา!!” แต่เขากลับทำตามใจตัวเองด้วยการไม่จอดรถและยังบอกกับเธออีกเรื่องของชุดนักศึกษาที่เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก“วันนี้ตอนเย็นหลังเลิกเรียน พี่จะพาเธอไปซื้อชุกนักศึกษาใหม่ทั้งหมด”“ซื้อใหม่ทำไมคะ?” หญิงสาวเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย ชุดนักศึกษาของเธอพวกนี้ก็ยังดูใหม่อยู่เลย“กระโปรงของเรามันสั้นเกินไปพี่ไม่ชอบ!! เสื้อก็อีกจะใส่รัดอะไรหนักหนา!! พี่เห็นแล้วไม่สบายใจ~”มิวนิคพูดขึ้นด้วยสีหน้าหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกความรู้สึกหวงแหนในตัวว่าที่คู่หมั้นสาวกำลังทำให้เขาแทบคลั่งจนอยากจะเป็นบ้า ความจริงขัดตาชุดเสื้อผ้าของเธอมาตั้งนานแล้วแต่เพียงแค่ไม่มีสิทธิ์พูดหรือออกความคิดเห็นได้“ไม่รัดนะคะ กำลังพอดีตัว” มายูกระพริบตาถี่ๆก้มหน้ามอง
มายูถลึงตาดุจ้องมองใบหน้าหล่อเหล่าของชายหนุ่มรุ่นพี่อย่างไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้เลือกปล่อยในใส่เธอแบบนั้น ไม่รู้เลยหรือไงว่ามันเสี่ยงต่อตั้งครรภ์ได้เลยนะ“พี่แตกในทำไม?” ร่างเล็กเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“พี่ดึงออกไม่ทันครั้งนี้กินยาคุมฉุกเฉินไปก่อนแล้วพี่จะพาเราไปฉีดยาคุม!!” และพอได้ยินคำว่าฉีดยาคุม มายูรีบหันขวับมองสบตาเขาทันที“ห๊ะ! ว่าไงนะ” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจอย่าบอกนะว่าพี่เขาคิดที่จะทำเรื่องแบบนี้กับเธออีกอย่างนั้นเหรอ ไม่ได้เธอต้องไม่ยอม“เราได้ยินไม่ผิดหรอก พี่จะเอาเราอีกบ่อยๆเตรียมตัวรับมือพี่ได้เลย” มิวนิคยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นเอามือจับเข้าที่เส้นผมที่ปิดบังใบหน้าสวยหวานของคนตัวเล็กมาแนบไว้ที่หลังใบหูขาวเนียน“งะ..งั้นมายูไม่อยู่ที่นี่แล้ว” ฉันกระพริบตาถี่ๆพร้อมกับบอกเขาว่าถ้าเป็นแบบนั้นฉันขอที่จะไม่อยู่ที่นี่เสียยังดีกว่า“ถ้าทำแบบนั้น..พี่จะรีบไปฟ้องพ่อกับแม่ของน้องเลย” พี่มิวนิคมองจ้องหน้าฉันแล้วค่อยๆไล่สายตามองไปยังหน้าอกอวบคัพดี เขาเคลื่อนร่างกายบริเวณแผงอกถูไถไปมาให้โดนตรงส่วนหัวนมของฉันจนมันเริ่มแข็งเป็นไตฉันก็คนมีความรู้สึกมีความต้องการเหมือนกันนะ!!“
มิวนิคขยับใบหน้าเข้าไปประกบริมฝีปากจูบคนตัวเล็ก โพรงปากอ่อนนุ่มเสียดสีกันอย่างหนักหน่วง นิ้วเลื่อนไล้ไปบนต้นคอระหว่างแนบจูบ ไม่ช้าเขาแทรกเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากนุ่มของคนตัวเล็ก ตวัดปลายลิ้นพัวพันลิ้นเล็กเล็กดูดดื่ม จูบแลกลิ้นเกี่ยวกระหวัดแสนชุ่มฉ่ำ ร่างกายสั้นเทิ้มด้วยความปรารถนาระหว่างที่ริมฝีปากแนบประกบ“อื้อ อื้อ~” เป็นเวลาหลายนาทีที่เขาจูบเธอ หญิงสาวเริ่มร้องท้วงในลำคอเมื่อเธอเริ่มที่จะหายใจไม่ทัน พอเขาได้ยินเสียงเธอเขาจึงผละริมฝีปากออกจากปากอมชมพูของเธอ ปากได้รูปหว่านของมิวนิคพรมความร้อนไปตามแก้ม ใบหู และซอกคอขาวๆของคนตัวเล็กเอวสอบเริ่มโหมกระหน่ำไปตามจังหวะของแรงอารมณ์ ช่องทางที่คับแคบทำเอาเขาต้องกัดฟันแน่นระงับความรู้สึกรุนแรงจนแทบจะทำให้ปลดปล่อยในทันที“พี่..เบาหน่อยค่ะ!!” ร่างเล็กส่งเสียงร้องขอให้เขาช่วยเบาแรงลงอีกสักหน่อย ชายหนุ่มรุ่นพี่ทำทีเป็นไม่สนใจไปกับคำพูดของเธอ เขาขยับใบหน้าลงมาคลอเคลียหน้าอกใหญ่ๆ ปลายลิ้นสัมผัสจุดเล็กๆบนหน้าอก ความจั๊กจี๊แผ่ขยายไปทั่วทั้งร่าง“อ๊ะ! พะ พี่~”“เรียกพี่ว่า ‘พี่มิวขา’ ก่อน เร็ว อ่าส์~ ไม่งั้นพี่ไม่เบาแรงนะ” มิวนิคบังคับให้เธอเรียกเขาว่า