Novels by Aoybabyz

1 เดือนผ่านไปคอนโดพายุชะเอมกำลังนั่งดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่ที่โซฟาภายในห้องรับแขก มือเรียวหยิบขนมกรุบกรอบที่วางอยู่ในจานหยิบขึ้นใส่ปากทีละชิ้นๆด้วยความเอร็ดอร่อยไม่นานนักพายุก็ได้เดินออกมาจากห้องนอนด้วยชุดเสื้อยืดสีดำกางเกงวอร์มสีเทา เขาเดินมานั่งลงยังโซฟาตัวเดียวกันกับที่ชะเอมภรรยาสุดที่รักกำลังนั่งอยู่กลิ่นฉุนๆเริ่มลอยมาเตะจมูกของชะเอมทำให้เธอเริ่มทำจมูกฟุตฟิตๆหาว่ากลิ่นเหม็นมาจากที่ไหน เธอขยับกายเข้าไปใกล้ชิดสามีหนุ่มและเริ่มรู้แล้วว่ากลิ่นมาจากตัวของพี่พายุนี่เอง“พี่พายุนี่พี่อาบน้ำหรือยังคะ? ทำไมตัวพี่เหม็นจัง!!” ชะเอมที่อยู่ดีๆก็ได้กลิ่นเหม็นจากเนื้อตัวของสามีอย่างพี่พายุ เธอจึงไม่รอช้าเอ่ยถามเขาออกไปพร้อมกับเอามือตัวเองปิดปากปิดจมูกไปด้วย“เหม็นอะไรกันฉันอาบน้ำแล้วนะ” พายุถึงกับชะงักไปเล็กน้อยเมื่อภรรยาสาวบอกว่าได้กลิ่นเหม็นจากร่างกายเขาทั้งๆที่เขาพึ่งจะเข้าไปอาบน้ำมาหมาดๆ“ไม่รู้ค่ะ แต่เหม็น เหม็นมากๆเลย” ชะเอมส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบยาดมที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมาสูดดมความหอมของสมุนไพรที่อยู่ภายในหลอดยาดม“อาการแบบนี้ไม่ใช่ว่าเธอท้องแล้วหรอกเหรอ” พายุจ้องมองไปยังใบหน้าสวยหวานของภรรย

ห้างสรรพสินค้าตอนนี้พายุกับสายฟ้ากำลังเดินมองหาร้านอาหารที่ว่างและคนไม่เยอะเพื่อที่จะได้เข้าไปนั่งกินภายในร้าน จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงถักเปียสองข้างเดินเข้ามาชนพายุ จึงทำให้ทั้งพายุและเด็กผู้หญิงคนนั้นล้มลงไปที่พื้น“โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ พี่เจ็บตรงไหนมั้ยคะ ชะเอมไม่ได้ตั้งใจ” เด็กผู้หญิงคนนั้นรีบลุกขึ้นและยื่นมือมาช่วยพยุงแขนพายุและถามเขาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย พายุเงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กผู้หญิงคนนั้นโดยบังเอิญ ริมฝีปากอมชมพู ใบหน้าขาวนวลเนียน ใบหน้ารูปไข่ ดูแล้วน่าจะเป็นเด็กมัธยมต้นซึ่งดูได้จากดาวที่ปักอยู่ที่ริมปกเสื้อนักเรียนของเธอ“ไม่เป็นไรแล้วเราเจ็บตรงไหนหรือเปล่า” พายุลุกขึ้นยืนสายตาจดจ่ออยู่กับใบหน้าเธอ เขายกมือขึ้นลูบท้ายทอย คลี่ยิ้มอย่างขัดเขินเสียอาการเป็นอย่างมาก“ไม่เจ็บค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ” เด็กสาวส่ายหัวไปมาแล้วรีบกล่าวคำขอโทษไปยังเขาอีกครั้งที่ทำให้ต้องมาเสียเวลาแบบนี้“งั้นถ้าพี่ไม่ได้เป็นอะไร ชะเอมขอตัวก่อนนะคะ” เธอพูดเสร็จก็เดินออกไปเพราะมีคุณพ่อคุณแม่ของเธอรออยู่ภายในร้านอาหารเด็กสาวคนนั้นเดินออกไปพร้อมกับหัวใจของเขาตึกตักๆ“น่ารักจัง” พายุยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวโดยท

แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงนิ้วที่กดกระแทกขยับเข้าออกผสมปนเปไปกับน้ำหวานสีใสที่ค่อยๆทยอยหลั่งไหลออกมามันช่างดูลื่นหูน่าฟังสำหรับชายหนุ่มยิ่งหนัก“พี่พายุ หนูจะเสร็จ” หญิงสาวบิดเกร็งไปทั้งร่าง เงยหน้าขึ้นมองเพดาน หลับตาพริ้ม ความเสียวกำลังเล่นงานไปทั่วทั้งตัวของเธอ พายุต้องรีบขยับนิ้วเข้าออกให้แรงขึ้นๆ ระรัวลิ้นไปตามกลีบดอกไม้เนียนให้ถ้วนทั่วแผล็บ! แผล็บ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!เสียงน่าอายดังไปทั่วทั้งห้องพักของทางโรงแรม“พี่..อื้อ! อ่า อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายย” ร่างบางกระตุกถี่เกร็งภายในปลดปล่อยน้ำหวานสีใสไหลออกมา สมองขาวโพลนเธอรู้สึกดีเป็นอย่างมาก นอนอยู่กับที่ให้ชายหนุ่มได้ทำการดูดกลืนน้ำหวานสีใสของภายในร่องรักของเธอจนหมด"ฉันทำความสะอาดให้แล้ว มาทำลูกกันเถอะนะ" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าดูเซ็กซี่อยู่ไม่น้อย ตอนนี้ร่างกายเขาเปลือยเปล่า เขาถอดเสื้อออกไปตอนไหนไม่รู้ แก่นกายผงาดชี้หน้าคนที่กำลังนอนหายใจเหนื่อยหอบ“ดูดนมให้หน่อยได้มั้ยครับ” เขาพูดเสร็จก็ล้มตัวลงนอนราบไปกับที่นอนพร้อมกับจ้องมองว่าเธอจะยอมตกลงทำตามสิ่งที่เขาร้องขอหรือไม่“ก็ได้ค่ะแต่หนูทำไม่ค่อยเป็นนะคะ พี่ก็รู้~”“ขึ้นมาคร่อมตัวฉันเลย คนสวย~”ชะ

“ชะเอมอยากขอบคุณพี่พายุที่รักและใจดีกับชะเอมมาตลอดแม้ว่าบางครั้งชะเอมก็อาจจะทำตัวไม่น่ารักไปบ้างแต่พี่ก็ไม่เคยโกรธอะไรชะเอมเลย ขอบคุณพี่พายุมากนะคะและหนูอยากจะบอกกับพี่ว่า หนูก็รักพี่พายุมากๆเหมือนกันค่ะ ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของพี่พายุรวมไปถึงคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมด้วยที่ตลอดมาให้ความรักและคอยเอ็นดูชะเอม รักพวกท่านนะคะ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกๆท่านที่มาร่วมงานแต่งของพวกเราในวันนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”แชมเปญ เชอรีน รวมไปถึงไบรอันเดินเข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับน้องสาวคนเล็กของพวกเธอ“พี่ยินดีกับเราด้วยนะน้องรัก” แชมเปญเดินเข้ามาโอบกอดชะเอมด้วยความยินดีที่น้องสาวคนเล็กของบ้านมีวันนี้ มีคนรักที่ดีและได้แต่งงานกับคนที่เธอเป็นฝ่ายเลือกเอง“ขอบคุณค่ะพี่แชมเปญ ว่าแต่เมื่อไหร่พี่จะมีน้องสักทีคะ ว่าไงคะพี่ไบรอัน” สองพี่น้องผละออกจากกันจนได้เห็นน้ำตาของคนพี่ที่ไหลซึมออกมาด้วยความดีใจ ชะเอมรีบใช้มือเช็ดคาบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าของพี่สาวและไม่ลืมที่จะเอ่ยแซวไปยังพี่เขยที่ยืนอยู่ข้างๆ“เรานี่นะ” แชมเปญมันเขี้ยวจึงเอื้อมมือไปหยิกแขนน้องสาวเบาๆที่ชอบพูดแซวเธอกับไบรอันอยู่เรื่อย“ยินดีกับคุณพายุและน้องชะเอมด้วยนะ

บ้านเลิศกิจเดชาพายุเดินเข้ามาพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ของเขาแล้วยกมือขึ้นไหว้ไปยังคุณพ่อคุณแม่ของชะเอมทันทีโดยไม่ลืมที่จะหันไปมองหญิงสาวคนรักที่นั่งอยู่ข้างๆกับคุณพ่อคุณแม่ของเธอ“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ วันนี้ผมพาคุณพ่อคุณแม่ของผมมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งงานระหว่างผมกับชะเอมครับ” ปากพูดกับพ่อแม่ของชะเอมแต่สายตานี่สิกลับมองจ้องไปยังลูกสาวของพวกท่านไม่ละสายตา“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ของหนูชะเอม” มานพ คุณพ่อของพายุเอ่ยคำทักทายไปยังพ่อแม่ของหนูชะเอม“สวัสดีครับคุณมานพ คุณนพนภา เชิญพวกคุณนั่งก่อนครับ” เตวิชพ่อของชะเอมรีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินยิ้มเข้าไปทักทายพ่อแม่ของทางฝั่งพายุเช่นกันพร้อมกับผายมือเชิญให้พวกเขาทั้งสองนั่งลงยังโซฟาในห้องรับแขก“ขอบคุณครับคุณเตวิช วันนี้ผมอยากจะมาพูดคุยถึงเรื่องงานแต่งของเจ้าลูกชายคนโตของผมกับลูกสาวคนเล็กของพวกคุณครับ ผมอยากจัดงานแต่งของลูกๆเราให้เร็วที่สุด พวกคุณจะว่าอะไรมั้ยครับ”“พวกผมยินดีเป็นอย่างมากครับ พายุเองก็เป็นคนดีคงจะสามารถดูแลลูกสาวของผมได้เป็นอย่างดี จริงมั้ยลูกสาวพ่อ” เตวิชมองไปยังพายุคนที่ลูกสาวของตนรักและหันมาถามความคิดเห็นจากทางลูกสาวเหมือนกับอยากจะ

“ชะเอม~” พายุตะโกนเรียกชื่อคนตัวเล็กซึ่งก็ไร้เสียงตอบรับใดๆ “สงสัยจะอยู่ในห้องน้ำ” เขาหยัดกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนหนานุ่มแล้วทอดมองไปยังห้องน้ำและคิดว่าเธอคงจะอยู่ในนั้นอย่างแน่นอนและมันก็เป็นดังที่เขาคิดเมื่อประตูห้องน้ำได้ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างบางที่เดินเช็ดผมที่พึ่งจะสระเสร็จแล้วเดินออกมา“พี่ตื่นแล้วเหรอคะ หนูปลุกตั้งหลายรอบเลย” ชะเอมที่เดินเช็ดผมออกมาเห็นพี่พายุของเธอตื่นแล้ว เธอจึงเดินเข้ามาคุยกับเขาพลางเช็ดผมของตัวเองไปด้วย“ไม่เห็นจะได้ยินเสียงเธอปลุกเลย” พายุแก้ตัวด้วยการที่บอกกับเธอไปว่าเขาไม่เห็นจะได้ยินเสียงปลุกของคนตัวเล็กเลย“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ หนูหิวแล้ว!!” คนตัวเล็กอดที่จะอมยิ้มไม่ได้พร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอาไปกับคำพูดของชายหนุ่ม เธอรีบบอกให้เขาไปอาบน้ำได้แล้วอาบเสร็จจะได้ออกไปหาอะไรกินกัน“หิวข้าวหรือหิว..อะไร หืม~” พายุใช้สายตาเจ้าเล่ห์ถามเธอพร้อมกับมองไปยังแก่นกายของตัวเองที่มันยังนอนหลับใหลอยู่ในนิทรา ไม่หลับก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วก็เมื่อคืนไอ้เจ้าลูกชายของพี่เขาทำงานหนักมาก หนักพอๆกับน้องสาวของฉันนี่แหละ“พี่พายุยังจะมาเล่นอีกป่านนี้ก็ต้องหิวข้าวสิคะ สายม

ทันทีที่เข้ามาในห้องพัก ภาพตรงหน้าทำให้มายูเบิกตากว้างยิ้มเล็กๆเริ่มกลับกลายเป็นยิ้มกว้างขึ้นจนสุด เธอกวาดตามองไปรอบๆห้องอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าความฝันของตัวเองในวัยเด็กจะเป็นจริงขึ้นมาในวันนี้“หูย ในห้องวิวก็ยังสวย~” ร่างบางเดินเข้ามาในห้องพักเดินไปยืนหยุดอยู่ตรงจุดชมวิวที่มีอ่างอาบน้ำจากุชชี่ขนาดใหญ่ตั้งอยู่และไม่รอช้าหญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์มือถือนำขึ้นมากดถ่ายรูปบรรยากาศของที่นี่มิวนิคเดินเงียบๆเข้ามาหยุดยืนอยู่ทางด้านหลังแฟนสาวคนสวย มือแกร่งโอบกอดเอวบางของมายูเอาไว้ทำเอาร่างบางสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเพราะเธอมัวแต่ให้ความสนใจไปกับความถ่ายรูปวิวทิวทัศน์“อะ พี่~”“สวยมากๆเลยใช่มั้ย? ถูกใจเราเลยสิท่า วิวก็ดีแบบนี้เหมาะที่จะ..” เสียงทุ้มแหบพร่าพูดขึ้นริมข้างหูแต่ชายหนุ่มสุดเจ้าเล่ห์ไม่เพียงแค่พูดเพียงอย่างเดียวแต่เขายังพูดไปพลางก็เป่าลมใส่หูของเธอไปด้วยนี่น่ะสิ“จะอะไรเหรอคะ..นี่ยังกลางวันอยู่เลยนะพี่มิว” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นสิ่งที่เขาพูดออกมา เธอเข้าใจได้เป็นอย่างดีว่าแฟนหนุ่มสุดหล่อนั้นหมายถึงอะไร แต่นี่มันยังตอนกลางวันอยู่เลยนะ“ก็ไม่มีใครเห็นสักหน่อย ได้มั้ยครับ” เสียงอ้อนดังขึ

2ปีต่อมาวันรับปริญญาของมายูและผองเพื่อนชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาเดินยิ้มถือช่อดอกไม้เดินฝ่าฝูงชนเข้ามาหาหญิงสาวผู้เป็นที่รัก เขายื่นช่อดอกไม้นั้นให้กับเธอพร้อมกับหอมแก้มขาวเนียนที่ตอนนี้ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง“ดอกไม้สำหรับแฟนสาวคนสวยของพี่ครับ”“ขอบคุณนะคะ พี่มิวน่ารักที่สุดเลย รู้ใจไปหมดทุกอย่างว่ามายูชอบดอกไม้ดอกนี้” มายูรับช่อดอกไม้จากมือแฟนหนุ่มด้วยใบหน้าที่ยิ้มกว้างอย่างสดใส วันนี้เป็นที่ดีของเธอเป็นวันที่เธอได้รับปริญญา หลังจากที่ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนมาตลอดทั้ง 4 ปี“เมียทั้งคนจะไม่รู้ได้ไง จริงมั้ย?” มิวนิคฉีกยิ้มหวานจนบรรดาผู้หญิงสาวรอบข้างต่างพากันยืนอิจฉามายูกันทั้งนั้นที่ได้แฟนหล่อๆแบบนี้ ร่างบางแนบชิดเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังฟังชัดพอประมาณ เธอต้องการให้พวกผู้หญิงที่อยู่รอบๆกายเธอได้ยินไปกับประโยคที่เธอพูดออกมา“ยังไม่ได้แต่งยังไม่ต้องเรียกเมียก็ได้นะคะ” ร่างบางฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับเอนศีรษะอิงซบไหล่กว้างของมิวนิค เหลือบสายตามองไปทางกลุ่มหญิงสาวที่กำลังมองตาหวานเยิ้มมองจ้องแฟนหนุ่มของเธออยู่ เหล่าผู้หญิงพวกนั้นพอได้ยินสิ่งที่มายูได้พูดออกมาก็รีบหันหน้าหนีเลือกที่จะเ

“อะ พี่มิว..” มายูสะดุ้งเฮือกหันมองไปทางด้านหลัง มือหนาโอบกอดร่างกายของเธอไว้แน่นพลางเอ่ยถามไปยังคู่หมั้นสาวที่กำลังเหม่อลอยอยู่ ถึงขนาดที่ว่าเขาเดินเข้ามาเธอยังไม่รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ“กำลังคิดอะไรอยู่เหรอพี่เดินเข้ามาถึงได้ไม่รู้ตัว” เสียงทุ้มแหบพร่าดังขึ้นข้างใบหูอยากรู้นักว่าเธอกำลังใจลอยคิดอะไรอยู่ มายูพลิกหมุนร่างกายหันหน้ามาเผชิญหน้าแฟนหนุ่มพลางส่งยิ้มหวานละมุน“มายูกำลังคิดว่าวันนี้มายูมีความสุขมาก คิดไปถึงเรื่องที่พวกเราเล่นแอพหาคู่แล้วเจอกันค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าแอพนั่นจะทำให้พวกเราได้คุยกัน โลกกลมจริงๆ” เธอพูดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉายชัดขึ้นบนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด“พี่รู้สึกชอบเราตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันเลย แต่เราดูเหมือนไม่ชอบขี้หน้าพี่แถมครั้งแรกที่พวกเราได้เจอกัน พี่ยังอยู่ในสภาพนั้นแล้วอยู่กับผู้หญิงคนอื่นด้วยอีก ถ้าย้อนเวลากลับไปแก้ไขได้พี่จะไม่ทำตัวเจ้าชู้เป็นเสือผู้หญิงแบบที่แล้วมา ขอโทษสำหรับเรื่องที่มันได้ผ่านไปแล้วด้วยนะ”“พี่มิวไม่ต้องขอโทษแล้วนะคะ เรื่องพวกนั้นมันได้ผ่านไปแล้ว ยังไงตอนนี้พวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันแล้วนะคะ” มายูส่ายหน้าไปมาเรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ขอใ

“ยินดีด้วยนะจ้ะน้องมายู ยินดีตอนรับสู่ครอบครัวของเราน้า” มาร์กี้ที่เดินเข้ามาจากทางด้านหลังก็ส่งเสียงทักทายมายังเจ้าของงานในวันนี้ มายูและมิวนิครีบหันหลังจากไปมองและก็เป็นมายูที่เดินเข้าไปโอบกอดร่างบางของพี่สาวคนโตของพี่มิวนิค“ขอบคุณค่ะพี่สาว หนูก็ดีใจที่จะมีพี่สาวเพิ่มอีกคน”และเมื่อทั้งคู่กอดกันเสร็จแล้ว มายูก็ผละตัวออกเธอเห็นกลุ่มเพื่อนสนิทของตัวเองยืนอยู่ตรงมุมหนึ่งของงานไม่รอช้าเธอจึงขออนุญาตเพื่อที่จะเข้าไปพวกเขา“งั้นมายูขอตัวเดินเข้าไปหาเพื่อนก่อนนะคะ พี่มิวเดี๋ยวมายูมานะคะ” ร่างบางไม่ลืมที่จะหันหน้าไปมองคู่หมั้นหนุ่มก่อนที่จะเดินออกไปจากตรงนั้น มายูเดินเข้ามาหากลุ่มเพื่อนสาวที่ต่างก็กำลังยืนอยู่กับแฟนหนุ่มของตัวเองยกเว้นก็แต่ชะเอม..ที่ยังไม่พามาเปิดตัวสักที“ไงจ้ะคนสวยเหนื่อยมั้ยเนี่ย” พราวพูดขึ้นทันทีที่เห็นมายูเดินเข้ามาใกล้“นิดหน่อยแต่มีความสุขมาก” มายูยิ้มกว้างตอบกลับเพื่อนกลับไปถึงวันนี้จะเหนื่อยแต่ก็มีความสุขมากเช่นกัน เธอคิดว่าความสุขที่ได้รับในวันนี้คงมากกว่าความเหนื่อยอย่างแน่นอน“พี่ยินดีด้วยนะ” ธาวินแฟนหนุ่มของพราวพูดขึ้นหลังจากที่แฟนสาวของตัวเองได้พูดแสดงความยิน

“วันนี้มายูของเราสวยมาก รักแกที่สุด~” พราวพูดขึ้นทันทีหลังจากที่เดินเข้ามาภายในห้องที่ใช้สำหรับแต่งตัว เธอมองไปยังชุดที่มายูได้สวมใส่ ชุดเดรสยาวสีชมพูสวยหวานบวกกับใบหน้าที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางสีสันสดใส ผมที่ถูกรวบขึ้นวันนี้เพื่อนสนิทของเธอสวยหวานสะดุดตาเป็นอย่างมากถึงมากที่สุดวันนี้มันคือวันของเธอและถ้าพี่มิวนิคได้เห็นเธอในลุคนี้มีหวังคลั่งรักหนักไปกว่าเดิมอย่างแน่นอน!!!“มายูของพวกเราสวยมากเลย~” อลิสยิ้มกว้างพร้อมกับเดินเข้าไปโอบกอดร่างบอบบางที่ลุกขึ้นยืนเตรียมอ้าแขนรอรับอ้อมกอดจากเธออยู่ ทั้งสองกอดกันแน่นโดยที่มีพราวเดินเข้าไปสวมกอดด้วยอีกหนึ่งคนชะเอมยืนมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ดีใจที่มายูได้หมั้นมีคนที่ดูแลเธอได้อย่างใกล้ชิด“นี่พวกฉันไม่ได้อวยแกเลยนะ แต่วันนี้แกสวยมากจริงๆ พี่มิวนิคไปไหนไม่รอดแน่” ชะเอมพูดขึ้นหลังจากที่ยืนมองทั้งสามสาวกอดกันจนแยกออกจากกันเป็นที่เรียบร้อย มายูยิ้มรับคำพูดของชะเอมด้วยความเขินอายไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพี่มิวนิคต้องเป็นอย่างที่ชะเอมพูดอย่างแน่นอนเพราะขนาดยังไม่ได้จัดพิธีหมั้นเขาก็ทำตัวติดเธอแจไม่ยอมให้ห่างไปไหนยกเว้นก็แค่ตอนไปเรียนท

“ใช่ค่ะแม่ พี่มารินกับมายูไปเดินเล่นกับพี่มิวนิคมาค่ะแล้วนี่พ่อกับแม่ได้อะไรมาบ้างคะเนี่ย” มายูยิ้มกว้างปรับเปลี่ยนอารมณ์ใบหน้าแปรเปลี่ยนเป็นยิ้มร่าเริงสดใสแต่ภายในใจลึกๆก็แอบรู้สึกผิดไปกับสิ่งที่พูดโกหกพ่อและแม่ออกไปแบบนั้นอยู่เหมือนกัน เธอรีบอาศัยจังหวะนี้ชวนแม่เปลี่ยนเรื่องคุยไปเป็นเรื่องอื่นในทันที“ได้เยอะเลย มีทั้งกุ้ง ปลาหมึก แม่ซื้อเนื้อหมูมาทำบาร์บีคิวด้วยนะ” แม่ยิ้มและชูถุงอาหารทะเลขึ้นให้ลูกสาวได้เห็นเต็มๆตาถึงความตัวใหญ่และเนื้อเยอะของกุ้งและอาหารทะเลที่เธอซื้อมา ทำเอาสองสาวตาลุกวาวด้วยความอยากกิน“ว้าว~ พูดขึ้นมาแล้วหิวเลยครับว่าแต่มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับคุณแม่” มิวนิครีบลุกขึ้นแล้วเดินมาหาคุณแม่ของเธอทั้งสอง เขาอาสาทำด้วยความเต็มใจแต่ก็แอบหวังลึกๆที่อยากจะเป็นลูกเขยคนโปรดของพ่อแม่เธอ“งั้นมิวนิคเตรียมก่อไฟย่างบาร์บีคิวให้แม่แล้วกันนะส่วนสาวๆมาช่วยแม่ล้างกุ้ง ปลาหมึกพวกนี้กันดีกว่า” ผู้เป็นแม่หันไปพูดกับลูกสาวทั้งสองก่อนที่จะเดินนำเข้าไปในห้องครัว มายูกับมารินรีบเดินตามแม่ของเธอเข้าไปในครัว1 ชั่วโมงต่อมาพ่อแม่รวมไปถึงมายู มาริน นั่งกันอยู่ที่ยังโต๊ะม้านั่งหน้าบ้านในตอนน

"ก็มีนะคะ ตรวจแบบ NIPTค่ะ ผลจะออกภายใน 15-30 วันนะคะ"คุณหมอจึงได้อธิบายว่ามีการตรวจแบบใดบ้างที่สามารถรู้เพศของลูกได้นอกจากการตรวจอัลตร้าซาวน์"ผมอยากให้ภรรยาของผมตรวจครับ ผมอยากรู้เพศของลูกครับ"สายฟ้ายืนยันเสียงหนักแน่นว่าอยากให้อลิสได้รับการตรวจแบบที่ว่า"คุณแม่ว่าอย่างไรดีคะ"คุณหมอยิ้มรับและหันไปถามความเห็นจากทางอลิสก่อน"ตามใจคุณพ่อเลยค่ะ ความจริงอลิสก็อยากที่จะรู้เหมือนกันและก็ได้ตรวจสุขภาพของลูกไปด้วย"อลิสจึงได้บอกว่าเธอตกลงที่จะตรวจแบบนี้"ได้ค่ะ ถ้างั้นหมอขอเก็บตัวอย่างเลือดของคุณแม่นะคะ"คุณหมอจึงได้เริ่มเตรียมอุปกรณ์ที่จะใช้ในการตรวจ"ค่ะ"บนรถ"คนนี้พี่ว่าเป็นผู้หญิงแน่นอน"สายฟ้าที่ดูจะมั่นอกมั่นใจซะเหลือเกินว่าลูกคนที่สองที่อยู่ในท้องนั้นต้องเป็นผู้หญิงอย่างแน่นอน"หึ! รอดูผลกันอีกทีนะคะ คุณพ่อ"อลิสเธอทำได้เพียงแค่ส่งยิ้มหวานไปให้สามีของเธอและบอกให้รอลุ้นไปพร้อมๆกัน จากนั้นทั้งคู่ก็พากันกลับไปยังห้องเพราะอลิสนั้นท้องเริ่มโตและเพราะเป็นท้องที่สองจึงส่งผลให้ท้องใหญ่กว่าท้องแรก จึงทำให้ไม่อยากให้เธอนั้นได้เดินเยอะจนเกินไป20 วันผ่านไปคอนโดสายฟ้า"คุณหมอโทรมาแจ้งว่าผลการตรวจออก

เขาช่วยฉันเลี้ยงลูกแทบจะตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นเวลาที่ลูกหิวนมเขาก็จะเอาน้ำนมที่ฉันได้ทำการปั๊มเอาไว้เอาออกมาอุ่นและให้ลูกกิน แล้วไหนจะตอนที่ลูกชายปวดอึเขาก็ไม่เคยรังเกียจเช็ดทำความสะอาดก้นของลูกจนสะอาดเรียบร้อย1ปีที่ผ่านมาเขายังคงเสมอต้นเสมอปลาย รักฉันยังไงก็ยังรักอยู่อย่างนั้น จนมาถึงตอนนี้ อาเธอร์ก็เริ่มโตขึ้นมากแล้ว เริ่มที่จะเดินได้เริ่มพูดคำออกมาได้หลากหลายก๊อกๆ เสียงประตูดังขึ้น"ใครมากันนะ"เสียงหวานของอลิสพูดขึ้นเสียงเบาเธอกำลังเล่นกับลูกชายอยู่ในคอกสี่เหลี่ยม"เดี๋ยวพี่ไปดูเอง"สายฟ้าที่นั่งเล่นอยู่ข้างๆก็พูดขึ้นพร้อมกับเดินไปดูว่าใครมาหาพวกเขาและก็เป็นแม่ของเขานั่นเองที่มา"คุณแม่สวัสดีค่ะ"อลิสหันหน้าไปส่งยิ้มให้แม่ของสายฟ้า"หวัดดีจ้ะอลิส แม่มารับหลาน ปู่เขาบ่นคิดถึง อยากขอหลานไปนอนด้วยสักคืน"หญิงวัยกลางคนพูดบอกความต้องการของเธอที่มาในวันนี้ให้อลิสได้รับรู้"ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวอลิสไปเตรียมพวกนมกับแพมเพิสก่อนนะคะ พี่สายฟ้าดูลูกด้วยนะคะ"อลิสยิ้มตกลงและหันมาพูดกับสายฟ้าก่อนที่จะเดินเข้าไปภายในห้องนอน"คิดถึงก็เอาไปนอนด้วยหลายวันก็ได้ครับแม่"สายฟ้าที่รอเวลานี้มานาน เวลาที่จะได้ทำกา

"เป็นอะไรไป หรือว่าเริ่มปวดท้องเตือนแล้ว""ค่ะ อลิสเริ่มเจ็บท้องเตือนแล้ว แต่ยังไม่ถี่ ยังพอทนได้อยู่""อลิสปวดฉี่ พี่พาไปเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ยคะ เดินจะไม่ไหวอยู่แล้วหลังก็ปวด""มาเดี๋ยวพี่อุ้มไป"เขารีบอุ้มภรรยาสาวแล้วพาเดินเข้าห้องน้ำ"ให้พี่อยู่ด้วยมั้ย"สายฟ้าถามเธอด้วยความห่วงใย"พี่ออกไปยืนรอหน้าห้องน้ำก็ได้ค่ะ เดี๋ยวอลิสฉี่ไม่ออก"เธอบอกเขาไปตามตรงเพราะถ้าเขาอยู่ด้วยตรงนี้ เธอคงจะฉี่ไม่ออกอย่างแน่นอนเมื่อเสร็จแล้วก็ได้เรียกไปยังสายฟ้าที่ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ เขาพาเธอกลับมานั่งยังเตียงนอน"โอ๊ย! ทำไมเหมือนน้ำมันยังไหลอยู่อีกนะ"ร่างบางรู้สึกได้ถึงน้ำที่เหมือนจะยังไหลซึมออกมาอยู่จึงได้พูดบ่นพร้อมกับค่อยๆยืนขึ้น"อลิส.."สายฟ้าที่มองเห็นน้ำสีชมพูใสไหลออกมาตามเรียวขาของอลิสก็ตกใจเรียกชื่อเธอออกมา"พี่ว่าเราต้องไปโรงพยาบาลแล้ว ดูที่ขาของเราสิ น้ำคร่ำไหลออกมาแล้ว มาเดี๋ยวพี่อุ้มเราไป"โรงพยาบาล"คุณพ่อเชิญนั่งรอที่ด้านนอกก่อนนะคะ ตอนนี้ปากมดลูกของคุณแม่เปิดเกือบ10เซนแล้วค่ะ คลอดได้แล้ว คุณหมอขอตัวก่อนนะคะ"ก่อนที่จะเข้าไปในห้องทำคลอด คุณหมอก็ได้ออกมาบอกกับทางสายฟ้าเอาไว้ก่อน"ครับ ฝากภรร

"คุณหมอขอเปิดหน้าท้องทาเจลหน่อยนะคะ"คุณหมอขออนุญาตพร้อมกับเปิดชุดกระโปรงของอลิสขึ้นแล้วใช้ผ้าคลุมเอาไว้"ค่ะ"ตึกตัก ตึกตักเครื่องเริ่มทำงานเหมือนพวกเราจะเริ่มได้ยินเสียงหัวใจของลูกในท้องกันแล้ว หัวใจของแกเต้นเร็วมาก"ตรงนี้คือขาของน้องนะคะ อันนี้แขน แขนขาของน้องครบถ้วนสมบูรณ์นะคะ"คุณหมอชี้มือไปที่หน้าจอ ชี้ให้ดูยังส่วนแขนส่วนขาของลูกน้อยในครรภ์"ส่วนเพศ..น้องเป็นเด็กผู้ชายนะคะ"และเขาก็ชี้ไปที่ส่วนของเพศน้องที่ชี้โด่โผล่ออกมาอย่างเห็นได้ชัด"หมอยินดีด้วยนะคะ คุณพ่อกับคุณแม่ได้ลูกชายนะคะ"คุณหมอยืนยันกับสายฟ้าและอลิสอีกครั้งว่าพวกเรานั้นได้ลูกผู้ชาย"หมอ นี่ผมได้ลูกชายจริงๆเหรอครับ"สายฟ้าดีใจอย่างถึงที่สุด ถามคุณหมอกลับไปอีกครั้ง"ค่ะ ตรงนี้ไงคะ โด่มาเชียว"คุณหมอจึงได้ชี้ไปที่ส่วนที่ชี้นำโผล่ออกมา"ขอบคุณนะคะคุณหมอ"อลิสมีน้ำตาใสไหลหยดออกมาเมื่อได้เห็นภาพอัลตร้าซาวน์ของลูก"ค่ะ แล้วยาบำรุงครรภ์ใกล้หมดหรือยังคะ"แล้วคุณหมอก็ถามไปถึงเรื่องยาบำรุงครรภ์ของคุณแม่"ใกล้แล้วค่ะ""ถ้างั้นเดี๋ยวหมอเบิกยาบำรุงครรภ์เพิ่มให้เลยนะคะ""ขอบคุณค่ะ""ช่วงนี้ลองสังเกตดูนะคะ ลูกของคุณจะเริ่มดิ้นแล้ว""โอเค

บ้านเจริญกิจวัฒนา"คุณพ่อคุณแม่สวัสดีครับ ผมมารับอลิสแล้วครับ"สายฟ้าเลิกงานเสร็จก็ได้รีบขับรถมารับภรรยาสาวของเขาทันที เขายกมือไหว้พ่อกับแม่ของอลิสด้วยความเคารพ"จ้ะ มานั่งนี่เร็ว อลิสเขามีเรื่องอยากจะบอก"แม่อลิสรีบกวักมือเรียกให้สายฟ้าได้เข้าไปนั่งลงก่อน"เราจะบอกเรื่องอะไรกับพี่เหรอ"สายฟ้าเดินไปนั่งลงที่ด้านข้างของอลิสและพูดถามเธอ"อลิสจะบอกกับพี่ว่า.." เธอพูดออกมาและหยุด เพื่อให้เขาได้ดูลุ้นไปกับเธอ“อลิสท้องแล้วนะคะ..คุณพ่อสายฟ้า”"จริงเหรอ พ..พี่ดีใจที่สุดเลย ฮึก"สายฟ้าบีบมือของอลิสเอาไว้แน่น ตื่นเต้นที่ได้รับรู้ว่าเขานั้นกำลังจะได้เป็นพ่อคนสักที"ดีใจด้วยนะลูกๆ ต่อไปก็จะเป็นพ่อแม่คนกันแล้วนะ"พ่ออลิสยิ้มออกมาดีใจไปกับทั้งคู่ที่กำลังจะมีลูกด้วยกันสักที"ขอบคุณครับ""เรากลับห้องกันดีกว่าค่ะ อลิสเริ่มง่วงนอนแล้ว"ร่างบางหาวออกมาและพูดชักชวนว่าที่คุณพ่อมือใหม่ให้พาเธอกลับห้อง"ได้เลยครับ เดินดีๆนะ"ทั้งสองค่อยๆลุกยืนขึ้นโดยมีมือของสายฟ้าช่วยประคองร่างของเธอเอาไว้"พ่อกับแม่ อลิสขอตัวกลับก่อนนะคะ ง่วงๆยังไงก็ไม่รู้ค่ะ"อลิสไม่ลืมที่จะบอกลาไปยังพ่อกับแม่ของเธอก่อนที่จะกลับคอนโด"จ้ะลูก เ

“งั้นพี่ไปส่งอลิสที่บ้านก่อนได้มั้ยคะ อลิสคิดถึงพ่อกับแม่” อลิสจึงรีบบอกความต้องการของเธอเองว่าเธอนั้นต้องการจะไปที่ไหน“ได้สิครับเด็กดี ถ้างั้นก็ไปกันเลยนะ” สายฟ้าส่งยิ้มหวานให้กับเธอและช่วยประคองเธอลุกขึ้นมาและพากันเดินออกจากห้องเพื่อไปยังบ้านของอลิส ไปอยู่กับพ่อแม่ของเธอก็ดีเหมือนกันดีกว่าอยู่คนเดียว เผื่อเธอนั้นเป็นลมเป็นแล้งไปอีกอย่างน้อยก็ยังมีคนช่วยดูแลในยามที่เขาไปทำงานบ้านเจริญกิจวัฒนาเมื่อมาถึงยังบ้านของเธอ เขาก็พบกับแม่ของเธอก่อน ชายหนุ่มไม่รอช้าที่จะเข้าไปกล่าวคำทักทายสวัสดีต่อแม่ของหญิงสาวที่เขารัก“คุณแม่สวัสดีครับ วันนี้ผมฝากอลิสด้วยนะครับ ทำงานเสร็จเดี๋ยวผมจะรีบกลับมารับเธอ”“จ้ะลูก ขับรถดีๆไม่ต้องรีบ”“ครับ ถ้างั้นผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ อลิส..พี่ไปก่อนนะ ถ้าถึงแล้วเดี๋ยวพี่โทรหานะ”‘ค่ะ ขับรถดีๆนะคะ” อลิสพยักหน้ารับคำพูดของสามีหนุ่มสุดหล่อ มองดูจนรถของเขาได้ขับเคลื่อนออกไป“ไปลูก พวกเราเข้าไปข้างในกัน” แม่อลิสเอ่ยชวนพาลูกสาวให้เดินเข้าไปภายในบ้านหลังใหญ่ เมื่อเข้ามาแล้วก็เห็นพ่อของเธอนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่ห้องรับแขกของบ้าน“พ่อขา สวัสดีค่ะ” อลิสรีบเดินเข้าไปโอบกอดผู้

พราวได้เดินเข้ามานั่งยังโซฟาตัวโปรดและธาวินก็เดินตามเธอมานั่งลงข้างๆเธอหญิงสาวจึงได้ถามธาวินว่าเขานั้นอยากได้เพศไหนมากกว่ากัน"พี่วินอยากได้ผู้ชายหรือผู้หญิงคะ""อืม คนแรกพี่อยากได้ผู้ชาย จะได้ดูแลน้องได้"ธาวินเขาลูบไปที่หน้าท้องของพราวและพูดว่าเขานั้นอยากได้เด็กผู้ชายเพื่อที่จะได้ปกป้องน้องสาวได้"พี่หมายถึง..พี่อยากมีอีกคนอย่างงั้นเหรอคะ""ได้ไหมล่ะพราว มากกว่า2ก็ได้นะ"ธาวินมองหน้าเธอและพูดขึ้นเจ้าน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ"2คนก็พอแล้วค่ะ กำลังดี"พราวจึงรีบเบรกเขาในทันทีว่าแค่2คนก็พอแล้ว"แล้วเมื่อไหร่จะได้รู้เพศอ่ะ"ชายหนุ่มยังคงตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อได้พูดถึงเรื่องลูกที่อยู่ในท้องของเธอ"ประมาณ4-5เดือนค่ะ"เขาลูบไปที่ท้องของพราวอีกครั้งพร้อมกับก้มใบหน้ากระซิบพูดคุยกับลูกในท้อง"โอเคลูกพ่อ อย่าแกล้งแม่เขานะ เป็นเด็กดีนะครับ"และพอเขาพูดเสร็จธาวินก็รู้สึกเวียนหัวจะอ้วกขึ้นมาทันทีอุ๊บ!"พี่วินเป็นอะไรไปคะ"เมื่อเห็นว่าธาวินมีอาการคล้ายๆตนจึงได้พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง"พี่รู้สึกจะอ้วก พี่ขอไป..." ธาวินพูดกับพราวและรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีพราวก็รีบโทรไปปรึกษาแม่ของเธอทันทีว่าอาการแบบนี

เขาพูดเสร็จธาวินก็แทรกกลางหว่างขาเธอและกดจ่อท่อนเอ็นเข้ามาภายในตัวเธอทีเดียวจนสุดโคนสวบ!ธาวินเริ่มกดกระแทกเข้าออกร่องของเธอและก้มตัวลงไปประกบริมฝีปากจูบเธอ เขาควานลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากนิ่มของเธอและพราวก็เริ่มจูบตอบเขากลับทันทีเมื่อจูบจนพอใจชายหนุ่มก็ยันกายลุกนั่งจับสะโพกของพราวไว้แน่นและเริ่มกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกร่องรักของเธอ"อ่าาส์ เสียว" ธาวินครางเสียงแหบพร่าออกมาด้วยความเสียวไม่ว่าจะกี่ครั้งร่องของเธอก็ยังคงแน่นและตอดรัดเขาเป็นอย่างดีปึก! ปึก! ปึก!10นาทีผ่านไปธาวินจับพราวเปลี่ยนท่าไปมาจนเธอนั้นเริ่มที่จะไม่มีแรงเหลือแล้วไหนจะโดนกระแทกทั้งข้างล่างและข้างบนก็โดนทั้งลิ้นและมือที่บีบเคล้นของธาวินอีก"หนูไม่ไหวแล้ว..อ๊ะ" ชายหนุ่มรู้ว่าเธอนั้นใกล้จะเสร็จแล้วจึงได้จับขาเธอให้กว้างขึ้นและเริ่มตอกอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนใส่เข้าออกแบบเน้นๆจนสุดท้ายหญิงสาวที่โดนกระแทกแบบนั้นก็ได้ถึงจุดสุดยอดเธอครางออกมา"อ่าาส์ อ๊ะ อร้ายย"เธอได้ไปถึงสวรรค์อีกครั้งด้วยฝีมือของแฟนหนุ่มที่ตอนนี้ต้องเรียกว่าสามีแล้วสินะและธาวินก็เสร็จตามเธอไปแบบติดๆเขาได้ปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นไว้ในร่องของเธอ"พี่จะเสร็จ ม

งานแต่งงานธาวินและพราวงานได้ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ครอบครัวของเขาได้เชิญเพื่อนนักธุรกิจของพ่อและคนที่รู้จักมาในงาน อีกทั้งยังมีญาติของทั้งสองฝ่ายอีกไหนจะบรรดาเพื่อนๆของทั้งธาวินและพราวด้วยโดยที่ธีมของงานยังคงคอนเซ็ปต์เดิมนั่นคือธีมสีขาว-ม่วงพาสเทลพิธีกรของงานเริ่มพูดขึ้นเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม“ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีด้วยนะครับ”เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ได้พากันขึ้นมาบนเวทีในวันนี้ธาวินสวมชุดสูทสีดำส่วนพราวนั้นใส่ชุดเจ้าสาวเป็นชุดเกาะอกสีขาวละมุน"ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวพูดอะไรหน่อยครับ"ธาวินจึงได้เริ่มเป็นคนพูดก่อน“ขอบคุณแขกทุกท่านที่มางานแต่งของผมกับพราวนะครับ ผมดีใจมากที่มีวันนี้ ผมขอสัญญาว่าผมจะรักและดูแลเธอให้ดีที่สุดครับ”จากนั้นเขาก็ยื่นไมค์ให้กับพราวได้พูดต่อจากเขา“ค่ะ พราวขอขอบคุณทุกท่านที่มาเป็นพยานรักในงานแต่งงานของเราอีกครั้งนะคะ วันนี้พราวมีความสุขมากๆเลยค่ะ พราวมีครอบครัวที่ดี มีเพื่อนที่น่ารักและตอนนี้ก็มีสามีที่ดีที่ทั้งรักพราวและรักพ่อกับแม่ของพราวอีกด้วย รับได้กับทุกอย่างที่เป็นพราว พราวขอบคุณพี่วินมากเลยนะคะ ที่พี่เป็นคนดีและขอให้พี่ดีแบบนี้ตลอดไปเลยนะคะ”เมื่

“ฝากไว้กับเธอก่อน ฉันกลัวหายน่ะ ส่วนเข็มกลัดนั่นก็ของเธอไม่ใช่เหรอไง” เขาพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยแต่ฉันก็เห็นแววตาร้ายกาจในตาของเขา เขานี่มัน.. อึก..อลิสถึงกับต้องกลืนน้ำลายแล้วหันไปทางกลุ่มเพื่อนของเธอเองว่ามีสีหน้ายังไงเพราะเธอนั้นได้โกหกเพื่อนสาวเอาไว้เรื่องเข็มกลัด“ไอ้สัสมึงนี่นะเก็บเงียบเลยนะ ที่แท้ก็น้องอลิสนี่เอง” เวหาเพื่อนของเขาก็พูดแซวสายฟ้าขึ้นทันทีแต่สายฟ้าทำแค่เพียงยิ้มกริ่มไม่ได้พูดโต้ตอบอะไรกลับไปจนอลิสต้องรีบแก้ตัวออกไปเพราะกลัวพวกรุ่นพี่นั้นจะเข้าใจผิด“ไม่ใช่นะคะพี่ พวกพี่อย่าเข้าใจหนูผิดเด็ดขาด”เวหาที่เห็นว่าอลิสเริ่มใบหน้าแดงก้มหน้าก้มตาด้วยความเขินอายจึงได้พูดขึ้นอีกครั้ง“พวกพี่ไม่แซวแล้วก็ได้ครับ ฮ่าฮ่า ไอ้สายฟ้าแฟนมึงเขินหน้าแดงยันหูแล้ว”“ไม่ใช่แฟนนะคะพวกพี่ จิ๊ เพราะพี่คนเดียวเลย คนอื่นเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว พี่ไม่คิดจะแก้ตัวให้อลิสบ้างเลยเหรอคะ”“ฉันไม่ชอบโกหกใครนะ ถ้าฉันพูดเกรงว่าเธอจะไม่พอใจเอาได้นะ” สายฟ้าก็พูดตอบไปยังอลิสด้วยใบหน้านิ่งเรียบ“ถ้างั้นก็ไม่ต้องพูดและเอาดอกไม้ของพี่คืนไปเลย ขอตัวก่อนนะคะ” เธอโกรธเขาและยัดช่อดอกไม้คืนไปให้แก่เขาและรีบเดินออก

ธาวินพูดขึ้นแล้วหันไปมองคู่หมั้นสาวที่ยืนอยู่เคียงข้างกันวันนี้เขามีความสุขมากไม่คิดเลยว่าผู้ชายอย่างเขาจะมีวันนี้เกิดขึ้นได้ วันนี้เขามีผู้หญิงที่เขารักและเธอก็ยืนอยู่เคียงข้างเขา“พี่มีความสุขมากเลยขอบคุณที่เรายอมกลับมาหาพี่อีกครั้งนะ”“หนูก็มีความสุขมากๆเลยค่ะ หนูรักพี่นะคะ ต่อไปนี้พี่วินเป็นของหนูคนเดียวแล้วนะคะ” พราวจึงยิ้มและพูดตอบกลับไปยังคู่หมั้นหนุ่มของตนเช่นกันว่าเธอนั้นรักเขาและต่อไปนี้เขานั้นเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียวธาวินเมื่อได้ฟังคำบอกรักของพราวก็บอกความในใจของตนว่าเขานั้นตกเป็นของเธอมาตั้งนานแล้วและพูดบอกเธอเอาไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลยว่าเขานั้นอยากมีลูกแล้ว “พี่เป็นของเราคนเดียวมานานแล้วครับ ไว้รอเราเรียนจบ พวกเราแต่งงานกันเลยนะ พี่อยากมีลูกแล้ว”“ค่ะ พี่รอไปก่อนนะคะ” พราวหน้าแดงขึ้นเพราะความเขินและตอบกลับธาวินว่าให้รอเธอเรียนจบก่อนและจู่ๆพราวก็เห็นเพื่อนสนิทอย่างอลิสกำลังรีบเดินหนีไปอีกทางจึงได้ชี้ให้ธาวินได้เห็นและพูดขึ้นอย่างคนที่สงสัย“เอ๊ะนั่นอลิสนี่ เดินหนีใครมากันนะ”และเหมือนทั้งคู่จะได้คำตอบแล้วเพราะสายฟ้านั้นก็ได้เดินตามอลิสไปติดๆเช่นกันจนธาวินพูดขึ้นมาว่า“นั่น

พ่อของธาวินยกยิ้มขึ้นทันทีเมื่อได้ฟังคำตอบของลูกชายพร้อมทั้งพูดและหยิบโทรศัพท์ยื่นไปทางปฐวีเพื่อให้เขานั้นได้กดเบอร์มือถือส่วนตัวให้แก่เขา“ดี ถ้างั้นทางฉันจะจัดเตรียมงานหมั้นเอาไว้และจะบอกเอ็งกับเมียอีกทีนะว่าจะได้ฤกษ์วันไหน เอาเบอร์ของเอ็งมาด้วยไอ้วี หวังว่าต่อไปพวกเราคงไม่ขาดการติดต่อกันอีกแล้วนะโว้ย”พ่อของพราวหยิบโทรศัพท์มากดเบอร์และยื่นคืนให้เพื่อนสนิทและพูดขอบคุณที่ยอมรับในตัวลูกสาวของเขา“หึ ขอบใจนะที่เอ็งยอมรับในตัวพราว”“ก็ต้องขอโทษลูกของเอ็งกับเจ้าวินด้วยเหมือนกัน เมื่อก่อนฉันคิดแต่จะให้เจ้าวินจับคู่กับพวกผู้หญิงที่อยู่ในเครือข่ายธุรกิจด้วยกันเพื่อหวังขยายอำนาจและธุรกิจจนลืมนึกถึงใจลูกๆไปเลย เห้ออ”ธาวินจึงได้เอ่ยพูดกับพ่อของเขาอีกครั้งพร้อมกับยื่นมือไปบีบฝ่ามือของพ่อเบาๆ“ทุกอย่างมันได้ผ่านไปแล้วครับพ่อ พวกเรายังเริ่มใหม่ได้เสมอนะครับ”“อืม เอาสิ พ่อขอเริ่มใหม่กับลูกทั้งสองด้วยนะ แล้วนี่เอ็งจะกลับต่างจังหวัดเลยงั้นหรือ” พ่อของธาวินใช้อีกมือทาบทับไปบนมือของลูกชายและยิ้มออกมาอย่างดีใจที่ลูกยอมยกโทษให้กับตนและถามไปยังเพื่อนสนิทอีกครั้ง“อือ ช่วงนี้ธุรกิจกำลังไปได้ดีมีลูกค้าเพ