Semua Bab พันธะร้ายนายคู่หมั้น | มายู x มิวนิค: Bab 31 - Bab 40

“อย่า ไม่เอา มายูกลัว!” จะไม่ให้เธอกลัวได้ไง ก็ไอ้นั่นของพี่เขามันทั้งใหญ่ทั้งยาวมากเลยนะ เส้นเลือดเยอะเต็มส่วนนั้นจนดูน่ากลัว แม้ว่าวันนั้นเธออาจจะเมาแต่เธอก็ยังจดจำมันได้อย่างชัดเจน“ไม่มีอะไรน่ากลัว ลองกับพี่อีกรอบได้มั้ยครับ?” ชายหนุ่มผละออกจากเต้าอวบส่ายหน้าเล็กน้อย ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยหวาน ขอเอาเธออีกครั้งพอจะเป็นไปได้มั้ยนะ“มะ..ไม่เอา อ๊ะ อื้อ อย่าล้วง!!” มิวนิคล้วงมือเข้าไปในกางเกงขายาวของคนตัวเล็กจุดเป้าหมายคือ กลางกายสาวที่ตอนนี้เริ่มมีน้ำฉ่ำเยิ้มออกมา นิ้วมือเรียวสัมผัสไปตามรอยแยกของกลีบดอกไม้งาม วนขึ้นวนลงอยู่แบบนั้น ลิ้นร้ายปาดเลียไปตามฐานอกนิ่มตามเดิมจนน้ำลายเปรอะเปื้อนเต็มหน้าอกทั้งสองข้างของเธอชายหนุ่มถอดกางเกงขายาวรวมไปถึงกางเกงในของเธอให้ร่วงหล่นออกไปจากเรียวขา เขาวางร่างเล็กลงบนโซฟาขนาดใหญ่พลางใช้สายตาโลมเลียร่างกายขาวเนียนอย่างหื่นกระหาย ขาว แม่งขาวไปทุกสัดส่วน หน้าอกขนาดใหญ่จุกสีชมพู เอวคอด ส่วนนั้นไร้ขนที่ทำให้เขารำคาญไม่รอช้ามิวนิคย่อตัวนั่งลงจับขาเรียวแยกออกจากกัน จนคนตัวเล็กที่ใช้มือปกปิดทั้งส่วนบนส่วนล่างรีบร้องตะโกนออกมา “อย่านะ!”แต่ใครจะสนคำเธอกั

“สมัยนี้แล้วลูกสาว แล้วอีกอย่างหนูกับพี่เขายังไงก็ต้องหมั้นและแต่งงานกันอย่างแน่นอนอยู่แล้ว อยู่ด้วยกันก่อนคงไม่เป็นไร พ่อเชื่อว่าพี่เขาคงดูแลลูกสาวของพ่อได้เป็นอย่างดี” พ่อส่งยิ้มอบอุ่นมองไปยังลูกสาวคนเล็กของบ้านที่บัดนี้ได้โตเป็นสาวสวยและอีกไม่นานเธอก็จะมีครอบครัว มีผู้ชายที่ดีเข้ามาดูแลปกป้องเธอแทนพ่ออย่างเขา“แล้วคอนโดของหนูที่พ่อซื้อให้ละคะ?”“ก็ปล่อยไว้แบบนั้น มันเป็นห้องของหนูแล้ว ถ้าเผื่อลูกเบื่อๆก็กลับไปนอนคอนโดของหนูบ้าง แบบนี้ดีมั้ย พ่อกับแม่แล้วแต่หนูเลยนะ”“แล้วเขาจะให้หนูย้ายไปวันไหนเหรอคะ?” มายูพยักหน้ารับรู้อย่างเข้าใจและเอ่ยถามไปถึงวันที่ต้องย้ายข้าวของ“ถ้าหนูตอบตกลง พ่อกับแม่จะบอกกับทางบ้านนั้น หนูก็แค่กลับไปเก็บเสื้อผ้าของใช้ที่จำเป็น ส่วนของใหญ่ๆเดี๋ยวพี่เขาคงจัดการให้เอง”“ค่ะ งั้นหนูจะลองไปอยู่ที่คอนโดของเขาดูนะคะ ขอบคุณพ่อกับแม่ที่เข้าใจนะคะ หนูรักพ่อกับแม่ที่สุดเลย ว่าแต่พี่มารินไม่อยู่เหรอคะ?”“รายนั้นช่วงนี้เขางานเยอะ นอนคอนโดใกล้ที่ทำงานน่ะ”“ถ้างั้นหนูกลับไปจัดของก่อนนะคะ เหนื่อยด้วยวันนี้ขับรถหลายชั่วโมงเลย หนูขอตัวกลับก่อนนะคะพ่อขาแม่ขา” ลูกสาวคนเล็กของบ

“แล้วมันมีกฎข้อไหนที่ห้ามหมั้นระหว่างเรียนหรือไง!!” คนพี่ถามพร้อมทั้งเดินไล่ต้อนคนน้องให้เดินถอยไปข้างหลัง สายตาจ้องมองเพียงเธอด้วยแววตาสุดจะร้ายกาจ ความจริงเขาอยากจะจับเธอจูบเสียด้วยซ้ำแต่ก็กลัวเธอจะตกใจและชิงหนีหายไปเสียก่อนจึงทำได้เพียงอดใจเอาไว้ยังไม่ถึงเวลาในวันนี้แต่วันอื่นน่ะไม่แน่! รอให้เธอตายใจก่อนก็แล้วกัน!ร่างบางค่อยๆเดินถอยหลังมาเรื่อยๆ เธอไม่ได้มองทางด้านหลังจึงทำให้ไม่รู้ว่าตัวเธอนั้นกำลังจะถอยชนกำแพงเข้าให้แล้ว“อ๊ะ!” เมื่อหลังชนกำแพง ร่างเล็กจึงได้หันกลับไปมอง พอหันกลับมาก็พบว่าพี่มิวนิคเดินเข้ามาประชิดเธอแล้ว“ถอยออกไปหน่อยค่ะ มายูยังไม่อยากหมั้นนะคะ!!” เมื่อสุดท้ายแล้วไม่สามารถถอยไปไหนได้อีกมายูก็เลือกที่จะพูดพร้อมส่ายหน้าเบาๆ เธอไม่พร้อมที่จะหมั้นและยังทำใจเรื่องพี่แมทไม่ได้เลยด้วยคนที่เธอนอนด้วยกลับกลายมาเป็นว่าที่คู่หมั้นตัวจริงของเธอ แต่เธอนี่สิดันชอบพี่ชายของเขาไปแล้ว จะให้เธอทำไง ทำใจมันก็ต้องใช้เวลามั้ย?“ถ้าแบบนั้นเราต้องยอมอยู่ที่นี่ อยู่กับพี่ในห้องนี้ แล้วพี่จะยอมอยู่เฉยๆไม่บอกพ่อกับแม่ว่าพวกเราได้กันแล้ว โอ๊ะ! ได้สองครั้งแล้วด้วย” มิวนิคใช้ท่อนแขนทั้งส

“....” ฉันหันขวับจ้องมองใบหน้าหล่อร้ายนี่เขาตั้งใจจะพูดอะไร หัดเกรงใจคนอื่นบ้างสิ“ว่าที่คู่หมั้นของเธอนะ ไม่ต้องมาเกรงใจหรอก” มิวนิครีบพูดต่อประโยคให้จบอย่างสวยงามหลังจากนั้นอาหารได้มาเสิร์ฟตามรายการที่ได้สั่งไป อาหารละลานตาถูกวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ ไม่รอช้ามายูเป็นคนแรกที่ตักอาหารใส่จานข้าวของตัวเองและตักข้าวพร้อมอาหารใส่เข้าปาก“อร่อยอ่า” คนตัวเล็กเบิกตากว้าง ตาลุกวาวเป็นประกายไปกับความอร่อยของอาหาร ร่างบางตักอาหารคำต่อไปเข้าปากทันที นาทีนี้ไม่สนใจใครอีกแล้วขอกินข้าวก่อนก็แล้วกัน มิวนิครวมไปถึงแมทธิวและมารินพอเห็นมายูกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยต่างก็พากันลอบยิ้มพร้อมกับเริ่มตักอาหารใส่จานข้าวของตัวเอง30 นาทีต่อมาลานจอดรถของทางร้านอาหารมิวนิค มายู แมทธิวรวมไปถึงมารินได้เดินมาหยุดยืนพูดคุยกันที่ลานจอดรถของทางร้าน ในวันนี้แมทธิวต้องไปส่งมารินเพราะเขาเป็นคนที่ไปรับเธอมาจากที่ทำงาน“งั้นแยกกันตรงนี้เลยนะ พี่ไปส่งมารินที่คอนโดก่อน” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองไปยังน้องชายและว่าที่น้องสะใภ้ของตัวเอง“มายูพี่ไปก่อนนะ” มารินรีบบอกกับทางน้องสาวเพราะเขาเองคงต้องเดินไปขึ้นรถของพี่แมทธิวแล้ว

เป็นจูบที่แผ่วเบาราวกับขนนก เปลือกตาเธอปิดลงขณะที่ริมฝีปากสัมผัสกัน ปลายลิ้นชื้นไล้ผ่านกลีบปากของหญิงสาวราวกับยั่วเย้า เขาค่อยๆสอดแทรกลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากเล็ก ลิ้นสากตวัดเกี่ยวพันลิ้นเล็กมาหยอกเย้า ยิ่งเขาเพิ่มน้ำหนักในรสจูบ เธอก็ยิ่งกำแขนเสื้อยืดของอีกฝ่ายไว้แน่นเธอเอื้อมมือไปโอบกอดแผ่นหลังของมิวนิคอย่างแผ่วเบา มือสากลากไล้ไปตามเนื้อนุ่มอย่างถือวิสาสะแล้วมาหยุดอยู่ตรงบริเวณกลางกายสาวขาวเนียนไร้ขน เขากรีดปลายนิ่วลงบนกลีบดอกไม้เนียนที่มันมีน้ำซึมออกมา ได้ทีเขาจึงเรียบแซวหยอกล้อเธอเสียหน่อย“แฉะแล้วนี่!!!” คำพูดเขาทำเอาเธอไปไม่เป็นทำอะไรไม่ถูก ใบหน้าสวยเบือนหน้าหันมองไปทางอื่น ความคิดเตลิดจิตใจว้าวุ่นอ่อนไหวไปหมดแล้ว“ขอเอาหน่อยนะครับคนสวย..พี่ขอเลียให้เราได้หรือเปล่า?” คนหน้ามึนพูดออกมาหน้าตายขอผู้หญิงเอากันง่ายๆแบบนี้เลยนะเหรอและยังจะพูดเรื่องลงลิ้นในส่วนนั้นอีกด้วย เขานี่ช่างสุดยอดจริงๆ“....” ฉันนี่อึ้งไปกับประโยคร้องขอของเขาในทันทีทำไมเขาถึงพูดตรงแบบนี้“ไม่ตอบถือว่าเราอนุญาตให้พี่ทำตามที่ขอนะ” ชายหนุ่มตัวร้ายพูดเสร็จก็ขยับเคลื่อนกายลงไปให้ใบหน้าอยู่ตรงส่วนนั้นของหญิงสาวรุ่นน้อง