มายูหอมแก้มมิวนิคทำให้คนพี่ยิ้มกว้างแล้วหันไปให้ความสนใจกับการขับรถต่อ พอเขาอารมณ์ดีก็พริ้วปากอย่างสบายอุรา คนตัวเล็กเอ่ยบอกกับเขาว่าวันนี้พ่อกับแม่ของเธอนั้นอยู่บ้าน พี่สาวของเธอก็อยู่และยังมีอีกคนที่คงจะเป็นแขกพิเศษของที่บ้านซึ่งนั่นก็คือพี่แมทพี่ชายของพี่มิวนิคนั่นเอง“พ่อกับแม่พวกท่านอยู่บ้านนะคะ พี่มารินก็อยู่ด้วยค่ะรวมไปถึงพี่ชายของพี่ก็อยู่ด้วยนะคะ”มิวนิคหันขวับกลับมามองมายูทันที ลืมไปเสียสนิทว่าพี่ชายของเขาไปบ้านนั้นเพราะอะไรอันที่จริงในตอนแรกก็พอรู้อยู่ว่าพี่ชายของเขาแอบชอบพี่สาวของมายูแต่พอมีเรื่องที่ว่ามายูชอบพี่เขาเข้ามาก็ทำให้เขาลืมเลือนในข้อนี้ไปเสียสนิท“หืม พี่ชายพี่ พี่แมทน่ะเหรอ เข้าไปบ้านมายูทำไม?” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาทั้งงงและสงสัย ร่างบางส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะยกยิ้มขึ้นที่มุมปากเรื่องแบบนี้เขายิ่งต้องรู้สิแล้วยิ่งเป็นพี่น้องกันด้วย ไม่มีทางที่จะไม่รู้หรอก ฉันคนหนึ่งแหละที่จะไม่เชื่อว่าเขาไม่รู้“พี่เองก็น่าจะรู้ตั้งแต่ทีแรกแล้วไม่ใช่เหรอคะว่าพี่แมทน่าจะชอบพี่สาวของมายู” หญิงสาวเลิกคิ้วเอ่ยถามพร้อมกับจ้องมองดูปฏิกิริยาของเขา ใบหน้
และในระหว่างที่หนุ่มสาวกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น แม่ของทั้งสองสาวก็ได้พูดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอกับสามีน่ะมีแพลนที่จะไปเที่ยวทะเลด้วยกันอยู่แล้วแต่พอมีลูกๆมาอยู่ด้วยแบบนี้จึงอยากใช้เวลากับลูกๆด้วย เธอจึงลองเอ่ยชวนดูถ้าไปก็ดีถ้าไม่ไปเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร“เด็กๆวันหยุดสุดสัปดาห์นี้พวกเราไปเที่ยวกันดีมั้ย?”“ไปไหนเหรอคะแม่” มายูหันไปส่งยิ้มให้กับแม่เอ่ยถามไปถึงสถานที่ท่องเที่ยวที่แม่ของเธอชวนไปอย่าบอกนะว่าจะชวนไปเที่ยวทะเลน่ะ“ไปพัทยาจ้ะไปบ้านพักตากอากาศของพวกเรากัน” นั่นไงสิ่งที่ฉันคิดถูกเสมอ พ่อกับแม่น่ะพวกท่านชอบไปเที่ยวทะเลไปพักที่บ้านพักตากอากาศของครอบครัว ไปบ่อยเสียจนใช้เวลาอยู่ที่นั่นมากกว่าบ้านที่กรุงเทพเสียอีก“ผมขอไปด้วยนะครับ” มิวนิคหันไปส่งยิ้มพลางยกมือขึ้นเหนือศีรษะ มายูไปที่ไหนต้องมีเขาอยู่ที่นั้นด้วยเสมอ“ผมไปด้วยนะครับ” ทางด้านแมทธิวที่เห็นน้องชายตัวเองเอ่ยขอไปแล้วพ่อแม่อนุญาต เขาจึงยกมือขึ้นเพื่อขอไปด้วยอีกคนเพราะตัวเขาเองก็อยากอยู่ใกล้มารินเหมือนกัน มารินใช้หางตาเหลือบมองพี่แมทธิวเพียงนิดด้วยความสงสัยว่าเขาจะขอไปด้วยทำไม“ได้เลยลูก ไปด้วยกันหลายๆคนสนุกดีว่ามั้ยมาริน” แม่หั
“เอาสิ เดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนชุดก่อน” มารินหันมาส่งยิ้มหวานตอบกลับน้องสาวด้วยความเต็มใจเพราะตอนนี้เธอก็อยากลงเล่นน้ำเหมือนกัน นานมากแล้วที่ไม่ได้มาเที่ยวทะเลแบบนี้วันๆมัวแต่ทำงานงกๆจนแทบจะไม่มีเวลาให้ความสนใจไปกับเรื่องไหนๆพี่สาวคนสวยเดินกลับมายังกระเป๋าเดินทางของตัวเองกำลังก้มตัวจะเปิดกระเป๋าออกดูมายูก็รีบพูดขึ้นมาเสียก่อน“มายูมีชุดให้พี่เปลี่ยน รอแปบนึงนะคะ” เธอหยิบชุดบิกินี่สีฟ้าขึ้นมาจากกระเป๋าพร้อมกับยื่นไปให้พี่มาริน“มายูพี่ไม่ใส่นะมันโป๊ไป ไม่เอาๆ” มารินถึงกับหน้าเหวอไปสักพักแล้วรีบคืนชุดว่ายน้ำส่งคืนให้แก่น้องสาว เธอไม่เคยใส่ชุดแบบนี้มาก่อนจึงคิดว่ามันโป๊เกินไปทั้งๆที่หุ่นของเธอก็ออกจะเพอร์เฟคเดินไปไหนมาไหนก็มีแต่ผู้ชายมองตามกันทั้งนั้นยกตัวอย่างเช่นพี่แมทธิวนั่นไง“ไม่โป๊ไปหรอกค่ะ มาทะเลใครเขาก็ใส่แบบนี้กันทั้งนั้น พี่มารินต้องมั่นใจหุ่นสวยๆของตัวเองหน่อยสิคะ นะคะ~ เล่นแปบเดียวก็ได้” มายูลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปหยุดยืนต่อหน้าพี่สาวคนสวยที่ขาดความมั่นใจ เธอส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยพร้อมกับฉีกยิ้มออกมาแล้วบอกให้พี่มารินของเธอต้องมั่นใจในตัวเองได้แล้ว“แต่ว่าพี่..” มารินยังดูมีท่าทีลังเลเ
“พามาตรงนี้ทำไมคะ?” มายูเอ่ยถามแฟนหนุ่มแต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบทำให้ร่างบางครุ่นคิดและทันใดนั้นเธอก็พลันนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเธอเองนั้นตอนที่ออกมาเล่นน้ำยังไม่ได้ขออนุญาตจากพี่มิวเลยร่างบางจึงเอ่ยถามแฟนหนุ่มของเธออีกครั้งเมื่อเห็นว่าเขาคงยังไม่ตอบเธอ มายูหันหน้าไปเผชิญหน้ากับพี่มิวนิค แววตาที่เขาใช้มองเธอทำเอาร่างบางชะงักทำไมถึงได้ดูดุดันขนาดนี้ก็แค่ไม่ได้ขออนุญาตเองนะ~“พี่มิวลงมาทำไม ดะ เดี๋ยวมายูก็จะขึ้นแล้ว อะ พี่อย่า~” มายูตัวสั่นเทาเมื่อโดนนิ้วมือร้อนถูไถไปตามรอยแยกสีหวาน หญิงสาวรีบดึงมือข้อมือของมิวนิคออกแต่กลับไม่เป็นผลนอกจากเขาจะไม่ยอมเอามือออกไปแล้วเขายังบดเบียดร่างกายใหญ่โตของตัวเองแนบชิดกับร่างกายของเธออีกด้วย“พี่มิว~” มายูส่งสายตาดุพร้อมกับเอามือยันอกแกร่งของมิวนิคเอาไว้แล้วหันมองไปรอบๆตัวยังดีที่ตอนนี้พี่มารินกับพี่แมทธิวอยู่ห่างไกลออกไปจากตัวเธอพอสมควรและเหมือนจะคุยอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้มิวนิคยังคงลูบไล้ไปตามเรือนร่างงดงามของมายูอย่างถือวิสาสะในทะเลแบบนี้คงไม่มีใครเห็นหรอกมั้ง นิ้วมือร้ายกดแทรกผ่านรอยแยกเข้าไปจนสุดข้อทำร่างบางเสียดเสียวจนพูดไม่ออก เขาไล้จูบไปตามเรียวไหล่ของเธออย
“อะ พี่มิว เขามาได้ยังไงแล้วพี่มารินล่ะคะ” มายูรีบหันไปมองชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ด้วยความตกใจและไม่คาดคิดว่าเขาจะกล้าเข้ามาในห้องนี้ว่าแต่พี่สาวของเธอไปไหนแล้วทำไมถึงปล่อยให้เขาเข้ามาได้กันเนี่ย“อยู่กับพี่แมท” มิวนิคตอบกลับสั้นๆมือปลาหมึกเริ่มลูบไล้ไปตามผิวขาวเนียนอย่างตั้งใจที่จะทำให้เธอนั้นเกิดอารมณ์ มายูพยายามผลักดันเขาออกเพราะตอนนี้ตัวของเธอนั้นเปียกชื้นไม่เหมาะที่จะปล่อยให้น้ำจากเสื้อผ้าหยดลงพื้นแบบนี้“พี่ปล่อยก่อน มายูจะไปเข้าห้องน้ำเปลี่ยนชุด” หญิงสาวพยายามอธิบายออกไปแต่คนอย่างมิวนิคมีหรือที่จะยอมปล่อยเธอให้เข้าไปเปลี่ยนชุด ในเมื่อเธอชอบใส่ชุดนี้ก็ใส่ต่อไปก่อนสิจะรีบไปถอดเปลี่ยนทำไม“ทีแบบนี้จะรีบเปลี่ยนทำไม” เสียงแหบมีเสน่ห์พูดขึ้นชิดใบหูของคนตัวเล็ก ทำขนในกายพากันลุกซู่ไม่รู้ว่าเพราะหนาวหรือเพราะอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆเธอคงต้องบอกว่าหนาวเอาไว้ก่อน“หนาว~ มายูหนาว” เนื้อตัวของเธอหนาวจริงดังอย่างที่ปากว่า มิวนิคพลิกร่างกายของมายูให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาสายตาทั้งคู่จ้องมองกันตาไม่กระพริบ“งั้นพี่จะเป็นคนถอดชุดให้เธอเอง”เมื่อพูดเสร็จชายหนุ่มเริ่มทำตามใจตัวเองด้วยการใช้มือดึงบิกินี่
“ซี้ด อ่าส์~”มิวนิคลงลิ้นถูไถไปตามรอยแยกสีหวานปาดเลียเก็บคาบน้ำหวานที่เริ่มไหลพรั่งพรูออกมา รสชาติยังคงหวานเหมือนเดิมไม่ว่าจะลงลิ้นให้เธอสักกี่ครั้งเขาก็ชอบไม่เคยเบื่อเลย นิ้วใหญ่เริ่มสอดแทรกเข้าไปในร่องทีเดียวสองนิ้วพร้อมๆกันทำร่างบางร้องครวญครางไม่หยุดร่องเล็กขมิบสู้นิ้วมือชายหนุ่ม เขาเริ่มกระแทกนิ้วมือเข้าออกลิ้นสากลากเลียวนไปตามกลีบดอกหอมหวานทำเอามายูรีบระรัวลิ้นเน้นๆไปตามท่อนลำ ปากเล็กอ้าอมดูดผงกศีรษะขึ้นลงราวกับว่าต้องการที่จะกลั่นแกล้งเขา มิวนิคก็ไม่ยอมระรัวปลายลิ้นแหย่ปุ่มเซนซิทีฟของเธออยู่แบบนั้นนิ้วมือกดกระแทกกระทั้นจนได้ยินเสียงน้ำกระทบนิ้วดังขึ้นแจ๊ะ! แจ๊ะ!“อ่าส์~ พี่มิว หนูจะแตกแล้ว กรี๊ด~” และสุดท้ายเป็นมายูที่เริ่มทนไม่ไหวก่อนเธอผละออกจากท่อนลำยักษ์ใหญ่เมื่อเริ่มรู้ตัวเองว่าจะเริ่มทนไม่ไหว ร่างกายเหมือนจะปวดฉี่ เธอเกร็งมากเสียวมากจนสุดท้ายก็ได้ปลดปล่อยน้ำสีใสพุ่งใส่หน้าแฟนหนุ่มในทันที“อ๊า อึก อร๊ายยย~”“เสียวมากเลยเหรอปล่อยน้ำเต็มหน้าพี่เลย” มิวนิคพูดขึ้นในขณะที่ค่อยๆดูดกลืนน้ำหวานของคนตัวเล็ก เธอได้ยินที่เขาพูดแต่ไม่กล้าพูดอะไรตอบกลับ เธออายจนไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอ
“อ่าส์~” และในที่สุดชายหนุ่มตัวร้ายก็ได้รับการปลดปล่อย เขาปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าสู่ในโพรงปากนุ่มของแฟนสาวคนสวยจนหมดทุกหยาดหยด มายูกลืนน้ำรักของคนพี่ลงคอจนหมดแล้วจึงหันหน้ากลับมองเขา“ในเมื่อมายูทำให้พี่แตกแล้ว มายูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ” เมื่อภารกิจรัก69ได้จบลงไปแล้วร่างบางจึงเอ่ยขึ้นในตอนนี้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวสักเท่าไหร่ก็เพราะตั้งแต่ที่ขึ้นมาจากน้ำทะเลเธอยังไม่ได้ล้างตัวเลยด้วยซ้ำเธอจึงอยากที่จะเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายให้สะอาดมายูยันกายเตรียมที่จะลุกขึ้นนั่งแต่แล้วเธอก็ได้ยินเสียงทุ้มแหบพร่าพูดขึ้นในขณะที่มือหนาดึงเรียวแขนของเธอเอาไว้“จะไปไหน? พี่ยังทำโทษเราไม่เสร็จ!!” ร่างบางหันขวับอย่าบอกนะว่า..“หมายความว่ายังไงคะหรือว่า อ๊ะ!” ร่างบางถูกจับพลิกตัวขึ้นให้นอนหงายไปบนเตียงนอนขนาดใหญ่ มิวนิครีบถาโถมร่างกายกำยำทาบทับคร่อมร่างเล็กของเธอเอาไว้สายตาที่มองเธอทำเอามายูขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัวมิวนิคลุกขึ้นนั่งแล้วรีบแทรกตัวเข้ากลางหว่างขาพร้อมทั้งขยับชักรูดท่อนลำขึ้นลงจดจ่อความแข็งแกร่งถูไถชโลมน้ำใสจนส่วนหัวอาบเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใสและเพียงไม่นานเขาก็กดแทรกความใหญ่โตเข้าผ่านรอยแยกสีหวานท
“พี่ทำโทษเราเสร็จแล้วครับ” มิวนิคยิ้มกว้างด้วยความอารมณ์ดี เขาเขยิบตัวเข้าไปจูบซับเม็ดเหงื่อบนใบหน้าแฟนสาวคนสวย เขารู้สึกรักและหวงแหนเธอมากมายเหลือเกินไม่ว่ามองมุมไหนก็หวงจนไม่อยากให้ไอ้ผู้ชายหน้าไหนได้มองเธอ“คนบ้าลุกออกไปเลยนะ!!” เสียงเล็กพึมพำขึ้นพร้อมออกแรงยกมือขึ้นมาทุบตีอกแกร่งของแฟนหนุ่มตัวร้ายที่นานวันจะยิ่งได้ใจทำตัวร้ายกาจมากขึ้นเรื่อยๆ“ไปอาบน้ำใช่มั้ย เดี๋ยวพี่อาบน้ำให้นะครับ” มิวนิคยิ้มร้ายหยัดกายลุกขึ้นแล้วโอบอุ้มร่างบางขึ้นไว้ในท่าเจ้าสาวพาเธอลงจากเตียงนอนจุดมุ่งหมายก็คือห้องน้ำ มายูเริ่มดีดดิ้นคิดดีไม่ได้เลยกับการที่พี่เขาอาสาพาเธอเข้าไปอาบน้ำให้แบบนี้“ไม่เอาค่ะ นี่ปล่อยมายูลงไปนะ กรี๊ด~”มิวนิคพาแฟนสาวเข้ามาในห้องน้ำวางเธอไว้ใต้ฝักบัวโดยที่มีเขายืนอยู่ทางด้านหลัง มือหนาลูบไล้ไปตามผิวขาวๆโน้มใบหน้าสูดดมความหอมของผิวกายเธอ ทำร่างบางสะดุ้งมวนท้องน้อยอย่างไม่รู้สาเหตุ เธอรีบดันร่างแกร่งให้ห่างออกแต่มีหรือที่ผู้ชายเจ้าเล่ห์อย่างมิวนิคจะยอมปล่อยให้โอกาสแบบนี้หลุดลอยหายไป“อีกรอบนะ!”“มะ ไม่ อื้อ~”ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ปฏิเสธมือหนาของมิวนิคได้จับปลายคางของเธอให้หันหน้าเข
“ยินดีด้วยน้าเจ้าสาวคนสวย~” อลิสที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำก็รีบเดินปรี่เข้ามาหามายูและพราวพร้อมทั้งแสดงความยินดีไปยังเพื่อนสาวคนสวยที่วันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอ“ขอบใจนะอลิส”“มายูกับพราวมีลูกแฝดชายหญิงแล้วแกอะอลิสเมื่อไหร่จะมีลูกสักทีฉันอยากช่วยเลี้ยงหลานแล้วเนี่ย” ชะเอมที่เดินตามอลิสมาติดก็เอ่ยปากแซวอลิสทันที เธออยากเห็นเด็กตัวน้อยที่เป็นลูกของอลิสเพื่อนรัก อลิสหันกลับมามองพี่สะใภ้ใหญ่แล้วรีบเอ่ยแซวเธอกลับไปทันควัน ตัวเธอเองก็อยากมีและพึ่งเริ่มปล่อยไปตามธรรมชาติยังไงคงต้องรออีกสักพักละมั้ง“ฉันพึ่งเริ่มปล่อยธรรมชาติเองคงต้องรอแหละว่าเด็กน้อยจะมาเมื่อไหร่แล้วแกอะชะเอมถามแต่ฉันอยู่ได้ พี่สะใภ้ใหญ่ต้องมีก่อนสะใภ้เล็กสิคะจริงมั้ย” ชะเอมนิ่งไปทันทีพร้อมกับกรอกตามองบนไปอย่างนั้นแต่ความจริงแล้วเธอก็อยากมีเหมือนกันติดก็เพียงว่าเมื่อไหร่เด็กน้อยจะมาเกิดในท้องเธอก็เท่านั้น “พักก่อนเอาไว้ให้แกมีก่อนฉันค่อยมี”หลังจากที่พวกเธอคุยกันไปได้สักพักพิธีกรก็ได้เรียกเจ้าบ่าวและเจ้าสาวขึ้นไปบนเวที พิธีเริ่มดำเนินการไปเรื่อยๆจนมาถึงพิธีการโยนช่อดอกไม้ เหล่าบรรดาสาวงามที่ยังโสดต่างก็พากันมายืนรอรับช่อดอก
“ผมได้ลูกแฝดเหรอครับคุณหมอ” ทันทีที่สติเริ่มกลับคืนมามิวนิคก็เริ่มถามย้ำเพื่อให้ตัวเองแน่ใจอีกครั้งว่าเขาไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย คุณหมอพยักหน้าพร้อมกับส่งรอยยิ้มจริงจังเพื่อเป็นการยืนยันว่าเรื่องที่พูดไปเธอไม่ได้โกหกและแถมเธอยังชี้ไปในภาพตรงจุดที่น้องแฝดอยู่“ใช่แล้วค่ะ ตรงนี้คือน้องคนแรกและตรงนี้คือน้องคนที่สองนะคะ”“ทางคุณพ่อกับคุณแม่อยากทราบเพศของน้องแฝดมั้ยค่ะ สามารถตรวจ NIPT ได้นะคะจะสามารถรู้เพศได้ตรวจเพื่อหาความเสี่ยงทางพันธุกรรมต่าง ๆ ของทารกในครรภ์น่ะค่ะ”“ตรวจค่ะ พี่มิว~ มายูตรวจนะคะ” มายูหันมองมิวนิคเธอต้องการที่จะตรวจหาความเสี่ยงก่อนและเธอก็อยากที่จะรู้เพศของลูกๆในท้องเธออีกด้วยเพื่อที่จะได้ค่อยๆเลือกซื้อหาเสื้อผ้าและอุปกรณ์เลี้ยงเด็กมาเตรียมเอาไว้“พี่ตามใจเราครับ” มิวนิคบีบมือมายูแน่นรู้สึกดีใจจนน้ำตาเอ่อล้นออกมาอีกครั้ง เขาก็คิดแบบเธอตรวจแล้วจะได้รู้เพศของลูกน้อยเลยและในวันนั้นมายูก็ได้ฝากครรภ์กับทางคุณหมอคนนี้เป็นที่เรียบร้อย ทั้งคู่พากันขับรถกลับมายังคอนโดของตัวเอง21.00น.ท่ามกลางความเงียบสงบในยามค่ำคืนเสียงแอร์ที่ดังเพียงเล็กน้อยเขาตั้งอุณหภูมิเอาไว้ที่ 25องศาซึ่งเป็นอ
มิวนิคพยักหน้าเดินจูงมือไปพร้อมกับหญิงสาวคนรักและในตอนนี้มายูก็ได้เดินไปหยุดยืนอยู่ตรงบริเวณทุ่งดอกไม้สีม่วงเป็นที่เรียบร้อย มิวนิครีบหยิบโทรศัพท์ของเขานำมันขึ้นมากดถ่ายรูปให้คนรักรวมไปถึงถ่ายรูประหว่างเขาและเธอโดยที่มีพื้นหลังคือทุ่งดอกไม้สีม่วงนั่นเองและในระหว่างที่หญิงสาวกำลังชื่นชมไปกับความงามของทุ่งดอกไม้นานาชนิดอยู่นั้น มิวนิคก็เรียกชื่อของเธอออกมา “มายูครับ”“ว่าไงคะ..พี่มิว~”มายูหันหลังกลับมามองตามเสียงที่เรียกก็พบว่าพี่มิวนิคได้นั่งคุกเข่าในมือถือกล่องแหวนที่เปิดเอาไว้อยู่แล้ว ภายในกล่องมีแหวนเพชรที่ขนาดกำลังพอดี ร่างบางขนลุกซู่ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะขอเธอแต่งงานในเวลาแบบนี้เธอยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจอะไรทั้งนั้น“แต่งงานกับพี่นะ” มิวนิคยิ้มกว้างแล้วเอ่ยขอเธอแต่งงาน มายูเม้มปากแน่นเริ่มมีน้ำตาไหลซึมรู้สึกดีใจที่เขาขอเธอแต่งงานในวันสำคัญของเธอแบบนี้“แต่งค่ะ ฮึก~” มายูตอบตกลงโดยทันทีน้ำตาที่ไหลออกมาทำให้เสียงของเธอสั่นคลอนไปด้วย ร่างบางดึงรั้งท่อนแขนมิวนิคให้ลุกขึ้นยืน ทั้งคู่สวมกอดกันด้วยความรักและความเข้าใจ เขาและเธอต่างก็ดีใจเป็นอย่างมากที่มีกันและกันมาจนถึงวันนี้วันที่เขา
“อ๊า มายูไม่ไหว อะ อื้อ~” แม้ว่าเธอจะพยายามกลั้นเสียงหวีดร้องสักแค่ไหนแต่ก็มีเผลอหลุดออกมาง่ายๆโดยที่ควบคุมไม่อยู่ ร่างบางสั่นสะท้านไปถ้วนทั่วทั้งตัวความรู้สึกเสียวที่กำลังได้รับทำให้เธอโน้มใบหน้าเข้าหาลำคอขาวเนียนของเขามายูขบเม้มสร้างรอยรักแล้วค่อยๆใช้ปลายลิ้นเลียไปตามซอกคอไล่ไต่ระดับลงมายังบริเวณหัวนมเม็ดเล็กสีน้ำตาล เธอเปรยตามองเขาเพียงนิดก่อนที่จะแลบลิ้นดูดหัวนมของคนพี่ ลิ้นระรัวไปมาสร้างความเสียวซ่านให้กับมิวนิคเป็นอย่างมากจนแทบจะแตกอยู่รอมร่อ เขารีบเร่งสวนสะโพกขึ้นลงด้วยความร้อนแรงอีกเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นเขาก็จะเสร็จสมอารมณ์หมาย“มายูหนูทำดีมากเลย พี่ใกล้แล้วครับคนสวย” เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบข้างใบหูในขณะที่เธอยังคงดูดเลียหัวนมปรนเปรอเขาไม่หยุด ร่างกายสาวบิดเร่าเกร็งไปทุกสัดส่วนตรงบริเวณนั้นรับรู้ได้เลยว่าตัวเองคงใกล้ที่จะเสร็จเต็มที เธอผละใบหน้าออกจากหัวนมของชายหนุ่มแล้วรีบประกบริมฝีปากทาบทับปากเรียวเล็กได้รูปของเขาแล้วในไม่ช้าเธอก็เสร็จถึงจุดสุดยอด“อร้ายย~” มายูถึงจุดสุดยอดภายในพริบตาสะโพกสั่นกระตุกไม่หยุดอย่างควบคุมไม่ได้ตัวสั่นระริกปลดปล่อยทุกอย่างออกมาจนหมดเนื้อตัวชาวาบ
“ขอกินนมรสสตอร์เบอรี่หน่อยสิ~” สายตาที่จ้องมองมาอย่างจาบจ้วงทำเอาใบหน้าสวยร้อนผะผ่าวคงไม่ต้องบอกว่าเขาหมายถึงอะไรร่างบางส่ายหน้าพร้อมทั้งเขยิบถอยไปข้างหลังแต่แล้วเธอกลับโดนมือแกร่งรวบเข้าที่เอวเล็ก ออกแรงยกเธอให้ขึ้นมานั่งอยู่บนตักแกร่งของตัวเอง“อะ~ พี่มิวอย่าแกล้ง!! หยุดมองหน้าอกของมายูสักที เขินนะ!” มายูรีบส่งเสียงตะโกนบอกให้เขาเลิกจ้องหน้าอกของตัวเองสักที โดนมองนานๆแบบนี้เป็นใครบ้างที่จะไม่เขิน แล้วก็นะถึงจะอยู่ด้วยกันมานานหลายปีเธอก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะชินได้เลย“อืม พี่ไม่มองก็ได้~” ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับอย่างเข้าใจพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้ามาหน้าอกของแฟนสาวในเมื่อไม่ให้มองถ้าแบบนั้นก็คงต้องทำอย่างอื่น เช่น ดูดๆเลียๆผสมๆกันไป“อะ พี่มิว อะ อื้อ~ อย่าเลีย! อื้อ อึก สะ เสียว อ๊า~” ในทันทีที่โดนลิ้นสากแตะลงบนยอดอก ร่างบางก็สะดุ้งขึ้นมาทันที ความเอาแต่ใจของพี่มิวนิคนี่เธอคงต้องขอยอมแพ้ พี่เขาเป็นพวกอยากได้หรืออยากทำอะไรเขาต้องได้ต้องทำเดี๋ยวนั้นเลยปลายลิ้นเลียวนรอบฐานอกสีหวานสายตาเจ้าเล่ห์แหงนหน้ามองแฟนสาว มือหนาทั้งสองจับเข้าที่สะโพกสวยออกแรงยกขึ้นเพียงเล็กน้อย เขาค่อยๆกดจุดหวงแหนของคนต
ทันทีที่เข้ามาในห้องพัก ภาพตรงหน้าทำให้มายูเบิกตากว้างยิ้มเล็กๆเริ่มกลับกลายเป็นยิ้มกว้างขึ้นจนสุด เธอกวาดตามองไปรอบๆห้องอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าความฝันของตัวเองในวัยเด็กจะเป็นจริงขึ้นมาในวันนี้“หูย ในห้องวิวก็ยังสวย~” ร่างบางเดินเข้ามาในห้องพักเดินไปยืนหยุดอยู่ตรงจุดชมวิวที่มีอ่างอาบน้ำจากุชชี่ขนาดใหญ่ตั้งอยู่และไม่รอช้าหญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์มือถือนำขึ้นมากดถ่ายรูปบรรยากาศของที่นี่มิวนิคเดินเงียบๆเข้ามาหยุดยืนอยู่ทางด้านหลังแฟนสาวคนสวย มือแกร่งโอบกอดเอวบางของมายูเอาไว้ทำเอาร่างบางสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเพราะเธอมัวแต่ให้ความสนใจไปกับความถ่ายรูปวิวทิวทัศน์“อะ พี่~”“สวยมากๆเลยใช่มั้ย? ถูกใจเราเลยสิท่า วิวก็ดีแบบนี้เหมาะที่จะ..” เสียงทุ้มแหบพร่าพูดขึ้นริมข้างหูแต่ชายหนุ่มสุดเจ้าเล่ห์ไม่เพียงแค่พูดเพียงอย่างเดียวแต่เขายังพูดไปพลางก็เป่าลมใส่หูของเธอไปด้วยนี่น่ะสิ“จะอะไรเหรอคะ..นี่ยังกลางวันอยู่เลยนะพี่มิว” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นสิ่งที่เขาพูดออกมา เธอเข้าใจได้เป็นอย่างดีว่าแฟนหนุ่มสุดหล่อนั้นหมายถึงอะไร แต่นี่มันยังตอนกลางวันอยู่เลยนะ“ก็ไม่มีใครเห็นสักหน่อย ได้มั้ยครับ” เสียงอ้อนดังขึ
2ปีต่อมาวันรับปริญญาของมายูและผองเพื่อนชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาเดินยิ้มถือช่อดอกไม้เดินฝ่าฝูงชนเข้ามาหาหญิงสาวผู้เป็นที่รัก เขายื่นช่อดอกไม้นั้นให้กับเธอพร้อมกับหอมแก้มขาวเนียนที่ตอนนี้ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง“ดอกไม้สำหรับแฟนสาวคนสวยของพี่ครับ”“ขอบคุณนะคะ พี่มิวน่ารักที่สุดเลย รู้ใจไปหมดทุกอย่างว่ามายูชอบดอกไม้ดอกนี้” มายูรับช่อดอกไม้จากมือแฟนหนุ่มด้วยใบหน้าที่ยิ้มกว้างอย่างสดใส วันนี้เป็นที่ดีของเธอเป็นวันที่เธอได้รับปริญญา หลังจากที่ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนมาตลอดทั้ง 4 ปี“เมียทั้งคนจะไม่รู้ได้ไง จริงมั้ย?” มิวนิคฉีกยิ้มหวานจนบรรดาผู้หญิงสาวรอบข้างต่างพากันยืนอิจฉามายูกันทั้งนั้นที่ได้แฟนหล่อๆแบบนี้ ร่างบางแนบชิดเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังฟังชัดพอประมาณ เธอต้องการให้พวกผู้หญิงที่อยู่รอบๆกายเธอได้ยินไปกับประโยคที่เธอพูดออกมา“ยังไม่ได้แต่งยังไม่ต้องเรียกเมียก็ได้นะคะ” ร่างบางฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับเอนศีรษะอิงซบไหล่กว้างของมิวนิค เหลือบสายตามองไปทางกลุ่มหญิงสาวที่กำลังมองตาหวานเยิ้มมองจ้องแฟนหนุ่มของเธออยู่ เหล่าผู้หญิงพวกนั้นพอได้ยินสิ่งที่มายูได้พูดออกมาก็รีบหันหน้าหนีเลือกที่จะเ
“อะ พี่มิว..” มายูสะดุ้งเฮือกหันมองไปทางด้านหลัง มือหนาโอบกอดร่างกายของเธอไว้แน่นพลางเอ่ยถามไปยังคู่หมั้นสาวที่กำลังเหม่อลอยอยู่ ถึงขนาดที่ว่าเขาเดินเข้ามาเธอยังไม่รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ“กำลังคิดอะไรอยู่เหรอพี่เดินเข้ามาถึงได้ไม่รู้ตัว” เสียงทุ้มแหบพร่าดังขึ้นข้างใบหูอยากรู้นักว่าเธอกำลังใจลอยคิดอะไรอยู่ มายูพลิกหมุนร่างกายหันหน้ามาเผชิญหน้าแฟนหนุ่มพลางส่งยิ้มหวานละมุน“มายูกำลังคิดว่าวันนี้มายูมีความสุขมาก คิดไปถึงเรื่องที่พวกเราเล่นแอพหาคู่แล้วเจอกันค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าแอพนั่นจะทำให้พวกเราได้คุยกัน โลกกลมจริงๆ” เธอพูดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉายชัดขึ้นบนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด“พี่รู้สึกชอบเราตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันเลย แต่เราดูเหมือนไม่ชอบขี้หน้าพี่แถมครั้งแรกที่พวกเราได้เจอกัน พี่ยังอยู่ในสภาพนั้นแล้วอยู่กับผู้หญิงคนอื่นด้วยอีก ถ้าย้อนเวลากลับไปแก้ไขได้พี่จะไม่ทำตัวเจ้าชู้เป็นเสือผู้หญิงแบบที่แล้วมา ขอโทษสำหรับเรื่องที่มันได้ผ่านไปแล้วด้วยนะ”“พี่มิวไม่ต้องขอโทษแล้วนะคะ เรื่องพวกนั้นมันได้ผ่านไปแล้ว ยังไงตอนนี้พวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันแล้วนะคะ” มายูส่ายหน้าไปมาเรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ขอใ
“ยินดีด้วยนะจ้ะน้องมายู ยินดีตอนรับสู่ครอบครัวของเราน้า” มาร์กี้ที่เดินเข้ามาจากทางด้านหลังก็ส่งเสียงทักทายมายังเจ้าของงานในวันนี้ มายูและมิวนิครีบหันหลังจากไปมองและก็เป็นมายูที่เดินเข้าไปโอบกอดร่างบางของพี่สาวคนโตของพี่มิวนิค“ขอบคุณค่ะพี่สาว หนูก็ดีใจที่จะมีพี่สาวเพิ่มอีกคน”และเมื่อทั้งคู่กอดกันเสร็จแล้ว มายูก็ผละตัวออกเธอเห็นกลุ่มเพื่อนสนิทของตัวเองยืนอยู่ตรงมุมหนึ่งของงานไม่รอช้าเธอจึงขออนุญาตเพื่อที่จะเข้าไปพวกเขา“งั้นมายูขอตัวเดินเข้าไปหาเพื่อนก่อนนะคะ พี่มิวเดี๋ยวมายูมานะคะ” ร่างบางไม่ลืมที่จะหันหน้าไปมองคู่หมั้นหนุ่มก่อนที่จะเดินออกไปจากตรงนั้น มายูเดินเข้ามาหากลุ่มเพื่อนสาวที่ต่างก็กำลังยืนอยู่กับแฟนหนุ่มของตัวเองยกเว้นก็แต่ชะเอม..ที่ยังไม่พามาเปิดตัวสักที“ไงจ้ะคนสวยเหนื่อยมั้ยเนี่ย” พราวพูดขึ้นทันทีที่เห็นมายูเดินเข้ามาใกล้“นิดหน่อยแต่มีความสุขมาก” มายูยิ้มกว้างตอบกลับเพื่อนกลับไปถึงวันนี้จะเหนื่อยแต่ก็มีความสุขมากเช่นกัน เธอคิดว่าความสุขที่ได้รับในวันนี้คงมากกว่าความเหนื่อยอย่างแน่นอน“พี่ยินดีด้วยนะ” ธาวินแฟนหนุ่มของพราวพูดขึ้นหลังจากที่แฟนสาวของตัวเองได้พูดแสดงความยิน