All Chapters of พันธะสัญญาของผู้กลืนกิน: Chapter 1 - Chapter 10

ภายในห้องทำงานแผนกสืบสวนของกิลด์นักผจญภัย ความเงียบอันแผ่ปกคลุมบรรยากาศทั่วทั้งห้อง แม้แสงอาทิตย์จะส่องลอดหน้าต่างบานใหญ่เข้ามา แต่กลับไม่ได้ช่วยให้ห้องนี้รู้สึกอบอุ่นแม้แต่น้อย เงาไม้ สลับกับ แสงสลัวของห้อง สร้างความรู้สึกกดดันและขัดแย้งกับความสงบที่ควรมี เสียงฝีเท้าหนักๆดังขึ้นจากมุมห้อง ขุนนางร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาด้วยท่าทีดุดันราวกับจะทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า น้ำเสียงดุดันของเขาก้องกังวาน ดั่งพายุที่พร้อมจะถาโถมลงมา“นี่พวกแกทำอะไรกันอยู่!!” เสียงเขาดังลั่นเหมือนฟ้าผ่ากลางห้อง ดวงตาแดงก่ำจากความโกรธจับจ้องไปยังชายวัยกลางคนผู้จัดการแผนกสืบสวน ซึ่งยืนก้มหน้าอยู่เบื้องหน้า ใบหน้าของผู้จัดการแสดงความกังวลอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากของเขาสั่นเล็กน้อย มือกำหมัดแน่นเพื่อระงับความหวาดกลัวที่ตีตื้นขึ้นมา“ขออภัยจริงๆ ครับท่าน เรากำลังพยายามเต็มที่ในการตามหาตัวลูกชายของท่าน เราจะเร่งหาข้อมูลเพิ่มเติมโดยเร็วที่สุด…” เขาพูดเสียงแผ่ว แต่ยังคงพยายามรักษาท่าทีสุภาพ ในแววตาของเขามีแต่ความวิตกกังวลขุนนางชายหันขวับมามองด้วยแววตาเย็นชา ร่างของเขาสูงใหญ่ และ ทรงอำนาจราวกับจะบดขยี้ชายเบื้องหน้าด้วยสายตาเพี

เอรอสเดินกลับเข้ามาในห้องหลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดที่เหมาะสมสำหรับการทำงานในฐานะผู้สืบสวนออกมา สายตากวาดมองตรวจสอบเครื่องแบบสีดำเรียบที่ถูกออกแบบให้ดูคล่องตัวและเหมาะสมกับภารกิจภาคสนาม เสื้อเชิ้ตสีดำสนิทตัดเย็บเรียบร้อยพอดีตัว เสริมด้วยเสื้อโค้ทยาวที่ชายเสื้อถึงสะโพก ซึ่งมีซับในที่สามารถกันอากาศหนาวได้ แม้จะดูเรียบง่าย แต่ก็ยังมีกระเป๋าเล็กๆ ซ่อนอยู่หลายจุดสำหรับเก็บเครื่องมือที่จำเป็น กระดุมสีดำล้วนเรียงรายตลอดเสื้อทำให้ชุดนี้ดูสะอาดตาและไม่หวือหวาเกินไป ไม่มีหมวกเพิ่มมาให้ยุ่งยาก ชุดนี้ให้ความรู้สึกทะมัดทะแมง พร้อมรับมือกับสถานการณ์ไม่คาดฝันได้ทันทีหลังจากสวมใส่เรียบร้อย เขารู้สึกถึงความกระฉับกระเฉงและมั่นใจขึ้น เอรอสเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหยิบน้ำขวดออกมาดื่มแก้กระหาย แต่เมื่อสัมผัสกับขวดกลับพบว่าอุณหภูมิของมันอุ่นกว่าปกติ น้ำดื่มไม่ได้เย็นตามที่ควรจะเป็น เขาเลิกคิ้วสงสัย ก่อนจะตรวจดูภายในตู้เย็นเล็กๆ และพบช่องเล็กๆ ที่เป็นแหล่งพลังงานของมันเอรอสเปิดช่องนั้นออกมา ข้างในมีแก่นมานาขนาดเล็กจิ๋วที่เคยเปล่งแสงสีเหลืองอ่อนให้พลังงานตู้เย็น แต่ตอนนี้กลับซีดจางจนเกือบไ

ในชั่วพริบตา วงเวทขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศเบื้องหน้า มันแผ่กระจายแสงสีแดงเข้มออกมาอย่างน่ากลัว พลังเวทที่แผ่ซ่านออกมากดทับทุกสิ่งรอบตัวจนบิดเบือนมานาในบรรยากาศกลายเป็นพายุหมุน เส้นอักขระซับซ้อนที่เคลื่อนที่บนวงเวทบ่งบอกถึงความรุนแรงและบ้าคลั่ง แม้เอรอสจะไม่เข้าใจจุดประสงค์ของมันโดยตรง แต่ความรู้สึกเย็นวาบที่วิ่งผ่านร่างบอกเขาว่า วงเวทนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำลายเขาโดยเฉพาะ"บางอย่าง...กำลังจะมา" เอรอสพึมพำเบาๆ ขณะที่พยายามรวบรวมสมาธิแต่ก่อนที่เขาจะเตรียมพร้อมได้เต็มที่ ศรเวทสีเงินก็พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว มันเร็วราวกับฉีกอากาศออกเป็นเสี่ยงๆ เขาไม่ทันได้เห็นมันอย่างชัดเจนด้วยซ้ำ สัญชาตญาณของเขาบังคับให้ยกแขนขึ้นป้องกัน แต่ศรนั้นพุ่งทะลุผ่านแขนของเขาไปอย่างง่ายดาย ราวกับว่าแขนของเขาไร้ความหมายต่อพลังนั้นไม่มีแรงกระแทก ไม่มีความรู้สึกจากการสัมผัสเนื้อหนัง—แค่ความเจ็บปวดที่เกิดจากพลังบางอย่างที่ลึกกว่าร่างกาย ศรเวทนั้นพุ่งเข้าปักกลางอกของเขาอย่างแม่นยำ ความเจ็บปวดแผ่ซ่านราวกับคลื่นพลังที่แทรกซึมลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา เอรอสทรุดลงกับพื้นทันที ร่างกายแทบจะตอบสนองไม่ได้ ควา

เอรอสพยายามเพ่งมองรอบตัว แม้จะรู้ว่าทุกสิ่งถูกปกคลุมด้วยหมอกหนา แต่บางอย่างในสายตาของเขาเริ่มเปลี่ยนไป ทุกย่างก้าวดูเหมือนจะถอยห่างจากโลกความจริงมากขึ้นเรื่อยๆ หัวใจเขาเต้นแรง แต่ไม่ใช่เพราะความตื่นเต้น—มันคือความรู้สึกแปลกประหลาดที่ไม่อาจอธิบายได้ขณะที่เขายกมือขึ้นเพื่อฝ่าหมอกหนานั้น สายตาเขาก็เหลือบเห็นบางสิ่งที่ผิดแปลกไปที่มือทั้งสองข้างของตัวเอง"นี่มันอะไรกัน…" เขาพึมพำมือทั้งสองข้างของเขาดูเล็กลง นิ้วเรียวยาวที่เคยหยาบกร้านจากการทำงาน และ รอยถลอกมากมาย กลับเปลี่ยนไปเป็นนิ้วมือของเด็กวัยสิบขวบ แขนที่เคยแข็งแรงเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ กลายเป็นแขนเล็กผอมบางของเด็กชาย ราวกับร่างกายทั้งหมดของเขาถูกย้อนกลับไปในวัยที่เขาไม่อาจจดจำได้อย่างแจ่มชัดเมื่อเขาก้มมองตัวเอง ชุดที่เคยเป็นเสื้อโค้ทสีดำเข้ม และกางเกงขายาวก็เปลี่ยนไปเป็นเสื้อผ้าแบบเด็กในยุคนั้น เสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายสีขาวสะอาดกับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลอ่อน รองเท้าหนังเก่าที่ดูเรียบง่ายแต่เหมาะกับเด็กในวัยนั้น"นี่มัน…เกิดอะไรขึ้นกับตัวฉัน…" เอรอสพูดเสียงแผ่วก่อนที่เขาจะทันตั้งคำถามไปมากกว่านี้ เสียงหัวเราะเบาๆดังขึ้นจากข้างหลัง เมื่อหันกลับ

แสงสีทองส่องลอดผ่านช่องว่างระหว่างกิ่งไม้ใหญ่ที่ทอดตัวเหนือศาลาสีขาว หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา ดวงตาสีเงินเข้มของเธอจับจ้องไปที่เบื้องหน้า ร่างกายสั่นไหวเล็กน้อยราวกับคนที่เพิ่งตื่นจากการหลับใหล เสียงลมพัดผ่านกิ่งไม้ทำให้ใบไม้สั่นไหว ก่อให้เกิดบรรยากาศอันสงบนิ่งแฝงความลึกลับที่แผ่คลุมทั่วพื้นที่ ศาลาแห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นจุดหนึ่งที่ถูกตัดขาดจากโลกภายนอก เธอสูดลมหายใจลึก พยายามสงบความรู้สึกประหลาดที่วนเวียนอยู่ในใจในตอนที่คิดว่าทุกอย่างเป็นปกติ เฉกเช่นทุกวันที่ผ่านมา ความคิดที่ยังไม่ตื่นตัวเต็มที่ก็เกิดความสงสัย เมื่อดวงตาของเธอเหลือบไปเห็นเงาของบุคคลที่ไม่คาดคิด—เอรอส ชายที่กำลังยืนอยู่ท่ามกลางแสงที่สะท้อนมาจากใบไม้ ห่างจากเธอเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ราวกับว่าธรรมชาติโดยรอบหยุดนิ่งเพื่อต้อนรับการมาถึงของเขาพริบตานั้น หัวใจของเธอกระตุกด้วยความตกใจ สัญชาติญาณของเธอกำลังกู่ร้องถึงความอันตรายของชายที่อยู่ตรงหน้า เอรอสสามารถลอบผ่านสัมผัสรับรู้ถึงเวทมนตร์ของเธอ และ เข้ามาใกล้โดยไม่ทันตั้งตัว พลังเวทย์ที่สงบอยู่ในกายของเธอพลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างรุนแรงเหมือนถูกกระตุ้นโดยอารมณ์ที่สั่นไหว ดวงตาสี