All Chapters of ยอดรักอัครา: Chapter 1 - Chapter 10

56 Chapters

บทที่ 1.

บทที่ 1.บารนี ดีแลนด์ สะใภ้คนสวยแห่งตระกูลดังยิ้มให้สองสาวที่มาพบในวันนี้ด้วยความยินดียิ่ง เมื่อเธอจะได้ตอบแทนน้ำใจของนางแบบสาวคนสวยที่นับถือน้ำใจและให้ความเคารพว่าเป็นพี่สาวเช่นยอดรัก ที่ยินดีรับคำเชิญของเธอกับ คุณดารา ผู้เป็นแม่สามีซึ่งเชิญให้ยอดรักไปพักผ่อนที่ไร่อัคราอันกว้างใหญ่ของครอบครัวเสียที แต่เหนือสิ่งอื่นใดเธอกับแม่สามีแอบคาดหวังอะไรอยู่ในการเชิญให้เจ้าหล่อนไปเยือนไร่แห่งนี้...“บีดีใจมากเลยค่ะที่พี่รักตอบรับคำเชิญเราเสียที”“ความจริงพี่ก็อยากจะหยุดทำงานแล้วพักผ่อนบ้างอยู่หรอกค่ะ เพียงแต่ติดคิวงานที่ยังคาราคาซังอยู่ นี่ก็เกือบจะหนึ่งปีแล้วสินะที่คุณบีเชิญเรา”“โธ่... พี่รักน่ะ บอกกี่ครั้งแล้วคะว่าให้เรียกว่าน้องบีเถอะค่ะ อย่าเรียกคุณอะไรเลย ฟังดูขัดๆ เขินๆ ยังไงไม่รู้”“โอเคๆ ค่ะ น้องบี...”ยอดรักยิ้มกว้างให้สาวสวยตรงหน้าและนึกชื่นชมว่าลูกชายบ้านนี้ช่างโชคดีที่ได้ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งเก่งและน่ารักนิสัยดีอย่างบารนี เธอไม่นึกเสียใจเลยที่รับไมตรีนี้จากหญิงสาวตรงหน้า“แล้วนี่พี่รักกับพี่กุ้งเต้นจะไปไหนกันต่อคะ”“พี่กุ้งเต้นกับนังยอดจะไปชอปปิงเสริมความงามกันต่อค่ะ แบบว่าเราจะไปสว
Read more

บทที่2.

บทที่2.ยอดรักมองคนที่บอกตนว่าเป็นหัวหน้าแม่บ้านอย่างพิจารณาด้วยสายตาเฉกเช่นเดียวกับที่ถูกมองมาคือ เหยียดหยันและเชิดใส่ “อ๋อ... หรือคะ พอดีว่าฉันกับเพื่อนได้รับเชิญโดยตรงจากเจ้าของไร่ อ้อ... ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่า คุณแม่ เจ้าของไร่ เชิญเรามาที่นี่และเจ้าของไร่ก็รู้แล้วว่าเราจะมาในวันนี้ หากคุณแม่บ้านจะกรุณา ช่วยหลีกทางให้แขก วี ไอ พี อย่างพวกเราด้วยนะคะ...”ยอดรักพูดด้วยน้ำเสียงฉะฉานเน้นย้ำให้คนฟังเห็นถึงความสำคัญของตนอย่างทระนงตัว ยิ่งตอนนี้เธออยู่ในรูปลักษณ์ใหม่คือเรือนผมซอยสั้นทันสมัยเข้ากับรูปหน้าคมเฉี่ยวของตนแล้ว ทำให้เธอดูสูงปราดเปรียวและคล่องแคล่วมั่นใจมากขึ้น จนคนที่มองเธอด้วยแววตาเหยียดหยันในคราแรกรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่กระจายออกมาจากหญิงสาวสวยตรงหน้า แต่ก็ยังเก๊กท่าว่าตัวเองนั้นเหนือกว่าอยู่จะสักแค่ไหนวะ... ยอดรักคิดในใจห่ามๆ และเริ่มหงุดหงิดเธอไม่ใช่คนอ่อนหวานอ่อนข้อให้ใครง่ายๆ ด้วยสิ ยิ่งมาเจอคนงานระดับนี้อวดศักดาใส่ยอดรักก็ยิ่งอยากจะวีน ไม่ใช่ว่าจะดูถูกดูแคลนคนที่ทำงานแม่บ้าน ยาม หรือชาวไร่ชาวสวน แต่ในเมื่อคนตรงหน้าเธอเป็นเพียงลูกจ้าง แต่ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้านท
Read more

บทที่3.

บทที่3.“หึ้ยยย เจ็บใจจริงๆ เล้ย นางป้าแก้วปากสว่างนั่นไม่น่ามาขัดจังหวะเลยเชียว...”แมวหรือคิตตี้แม่บ้านสาวที่มักตีตัวเสมอเจ้านายลับหลังเดินบ่นปอดแปดออกมายังสวนหลังเรือนเด่นซึ่งเป็นสวนดอกไม้และสนามหญ้าร่มรื่นด้วยต้นไม้ซึ่งหนึ่งในนั้นมีต้นก้ามปูต้นใหญ่อายุหลายสิบปีที่แผ่กิ่งก้านสาขาให้ร่มเงาขยายพื้นที่กิ่งก้านจนไปถึงลำธารเล็กๆ ที่ไหลผ่านทำให้เรือนเด่นนั้นงดงามตระการตาและร่มเย็นน่าอยู่มากขึ้น“นางสองคนนั่นต้องหวังมาอ่อยคุณเด่นแน่ๆ เลย เราจะยอมไม่ได้ เราเฝ้ามาตั้งนานจะให้ใครมาเอาไปง่ายๆ ได้ยังไงวะ...”คิตตี้ซึ่งใครๆ ในไร่ต่างก็ตั้งฉายาให้ว่า คิตตี้ฉึกๆ นั้น แอบรักอัครามาตั้งแต่เข้ามาทำงานทีนี่เมื่อห้าปีที่แล้ว ความจริงแล้วคิตตี้เป็นคนสวยและผิวพรรณดี แต่ด้วยความที่อยากสวยมากกว่าเดิมเธอจึงพยายามที่จะทำทุกอย่างให้ตัวเองสวยมากขึ้น ทั้งไปศัลยกรรมใบหน้า ฉีดนั่นเสริมนี่ทั้งใช้ครีมสำหรับหน้าขาวยี่ห้อต่างๆ ที่มีขายตามท้องตลาด จนใบหน้าที่มีความงามตามธรรมชาตินั้นเริ่มเป็นฝ้าด่างดำชนิดที่ว่าไม่สามารถจะรักษาได้แต่เธอก็ไม่หวั่นยังขยันหาครีมมาทาเพื่อให้หน้าขาวอยู่คิตตี้นั้นเป็นคนรักสวยรักงาม และยอมทุ
Read more

บทที่4.

บทที่4.ยอดรักถามด้วยสีหน้าแช่มชื่นขึ้นทำให้กุ้งเต้นหันมามองหน้าเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มรู้ทัน กุ้งเต้นมักมีโชคเรื่องเสี่ยงดวงเสมอ ในขณะที่เธอนั้นดวงกุดนักแลกับการเสี่ยงโชคทุกรูปแบบ หากไม่เหนื่อยไม่ได้ทำงานจนเหงื่อออกอย่าหวังว่าจะได้เงินมาง่าย ๆ“ก็แล้วแต่แกว่ะ แกอยู่ให้สบายใจไปเลย ไหนๆ เราก็หลบออกมาจากวงการมายาแล้ว แกเองก็ดูสดชื่นมากกว่าตอนอยู่กรุงเทพฯ อีกนะแกรู้ตัวมั้ย”“ก็คงเพราะที่นี่อากาศดี ห่างไกลมลพิษมั้ง...” น้ำเสียงตอนท้ายของยอดรักแผ่วลงไปบ้าง กุ้งเต้นจึงเดินมาโอบกอดเพื่อนรักแล้วตบบ่าเบาๆ“แก... เรื่องบางเรื่อง เราก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามทางของมัน แกแก้ไขสันดานใครไม่ได้นะยอด หมาสองตัวกัดกันแกก็อย่าไปคิดแทนมันเลย” กุ้งเต้นเปรียบเทียบให้เพื่อนรักปล่อยวางเรื่องที่ทำให้พวกเธอต้องหลบมาที่นี่“แน่นอน... ฉันรู้และทำใจได้แล้ว เพียงแต่...”“อะไร...”“ฉันคิดว่าอาจจะหางานทำ อาจจะลงทุนทำอะไรสักอย่างหลังจากนี้ แบบจริงๆ จังๆ”“แกจะทำอะไรฉันก็เอาด้วยอยู่แล้ว” สองสาวที่แม้จะต่างกันที่เพศตามกำเนิด แต่ด้วยความรักที่มีให้กันมาเนิ่นนานยิ้มให้กันอย่างมีความสุขกับความฝันครั้งใหม่ของพวกเธอ...อั
Read more

บทที่5.

บทที่5.“อ้าว.. คุณเด่นกลับมาตอนไหนคะเนี่ย ป้าไม่ได้ยินเสียงรถเลย...”เสียงของป้าแก้วดังขึ้นทำให้หนุ่มสาวที่กำลังจะปะทะคารมกันหันไปมองนางพร้อมกัน หญิงชรามองหนุ่มสาวงงๆ และแปลกใจที่เห็นท่าทางของคนทั้งสอง ที่มีท่าทางเหมือนเด็กทะเลาะกันมากกว่า... “ผมมาถึงสักครู่แล้วครับ พอดีให้ไอ้พลมันมาส่งหน้าเรือนแล้วให้มันกลับบ้านเลยครับ วันนี้ไร่เรามีม้าคลอดใหม่สองตัวเดี๋ยวสักหน่อยผมก็ต้องออกไปอีกผมแค่แวะมาทานข้าวน่ะครับป้า”“เป็นข่าวดีจริงๆ เลยนะคะ มาเหนื่อยๆ คงหิวแย่ไปค่ะเดี๋ยวป้าจะหาอะไรให้ทาน”“ป้าแก้วไม่ต้องลำบากหรอกครับ ผมไปหาทานเองในครัวดีกว่าป้าไปพักผ่อนเถอะนี่ก็ดึกแล้ว...”ชายหนุ่มพูดอย่างอ่อนโยนกับป้าแก้ว ท่าทางของเขาดูแตกต่างจากรูปลักษณ์ที่แข็งกระด้างดิบเถื่อนด้วยเสื้อผ้าหน้าผมที่หากใครไม่ได้รู้จักเขามาก่อนก็คงคิดว่าเขาเป็นแรงงานต่างด้าวยากไร้สกปรกมอมแมมอย่างแน่แท้ก็ดูเถอะ เสื้อผ้าของเขาเปรอะเปื้อนด้วยทั้งดินโคลนและเลือดแห้งกรังทั้งผมเผ้าก็รุงรังหนวดเคราก็ยาวเฟิ้มจนไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงว่าเป็นอย่างไร ยอดรักกอดอกมองเขาอย่างพิจารณา หัวใจก็เต้นตึกๆ ไปด้วยอย่างน่าโมโห...“อ้อ... ป้าลืมไปค่
Read more

บทที่6.

บทที่6.“บ้าที่สุดเลย ทำไมโลกมันกลมขนาดนี้นะ...” ยอดรักล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มแล้วบ่นกับตัวเองทั้งยังหน้าแดงจัดด้วยความขัดเขินเมื่อนึกถึงคนตัวโตเจ้าของไร่แห่งนี้นายหน้าโหดหื่นกาม... ผู้ชายที่ขโมยจูบเธออย่างอุกอาจเร่าร้อนเมื่อปีก่อนแวบเข้ามาในหัวอย่างช่วยไม่ได้ และทั้งภาพและสัมผัสที่ติดตรึงตราก็เหมือนว่ามันเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้...เมื่อต้นปีที่แล้วหลังจากที่เธอเดินแบบให้กับ ดีแลนด์ซิลด์ เสร็จสิ้นแล้วระหว่างที่เธอกำลังรออาทิตย์ซึ่งขณะนั้นเธอกับเขาเริ่มคบหากันใหม่ๆ มารับกลับ ขณะที่เธอกำลังจะเดินไปรอคนรักที่ห้องรับรองของบริษัทบังเอิญว่าเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่งจนเธอล้มกระเด็นราวกับชนกับยักปักหลั่นอย่างไรอย่างนั้น ตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เขาขอโทษและช่วยเหลือเธอให้ไปถึงห้องรับรองด้วยการอุ้มเธอไปส่ง แต่เมื่อเธอขอบคุณเขา เขากลับไม่รับคำขอบคุณจากเธอแต่เขากลับ จูบ เธอแทนคำขอบคุณโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว... จูบแรกของเธอ จูบที่แสนเร่าร้อนตรึงตรา... “บ้าจริง...” หญิงสาวบ่นอุบอิบกับตัวเองหน้าแดงจัดแล้วหลับตาลง มือเรียวยกขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของตนเองอย่างเผลอไผล ความร้อนแปลกๆ ก็ไหลบ่าแล่นพล่านไปท
Read more

บทที่7.

บทที่7.วันนั้นกุ้งเต้นจำได้ดีว่าด่าเขาไว้เสียเยอะและด้วยยอดรักกำลังเสียใจทำให้หญิงสาวอาละวาดเอากับหนุ่มหน้ารกคนนี้อย่างชนิดที่ว่าทั้งเหวี่ยงทั้งวีน โดยที่อัคราได้แต่ยืนนิ่งให้ยอดรักสาดอารมณ์เกรี้ยวกราดใส่ ก่อนที่เขาจะเดินออกไปดีๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนั้นแม้แต่ตัวกุ้งเต้นก็ไม่เข้าใจว่าทำไมอัครายืนเฉยให้ยอดรักสาดอารมณ์ใส่อย่างรุนแรง... แต่ตอนนี้เธอคิดว่าเธอได้คำตอบคร่าวๆ แล้ว ตามเซ้นส์ของกะเทยที่ไม่เคยผิดพลาด...“ค่ะ เราก็ดีใจมากค่ะที่ได้มาเป็นแขกของที่นี่ ใช่ไหมนางยอด”“อื้ม...” ยอดรักเออออไปกับเพื่อนรักโดยไม่มองหน้าผู้มาใหม่ ในขณะที่คิตตี้หัวหน้าแม่บ้านตามที่ตัวเธอเองได้กล่าวอ้างรีบเดินเข้ามาเสิร์ฟกาแฟให้เจ้านายหนุ่มอย่างเอาอกเอาใจ“กาแฟค่ะนายใหญ่... จะทานมื้อเช้าที่นี่หรือข้างในดีคะ แต่คิตตี้ ว่าเข้าไปทานข้างในดีกว่านะคะ วันนี้อากาศตรงนี้ท่าทางจะไม่ค่อยดี...”คำพูดของคิตตี้ทำให้ยอดรักคอแข็งจากที่มองแมกไม้ไปเรื่อยเปื่อยหญิงสาวก็หันมามองหน้าแม่บ้านสาวตาเขียวปัด แต่ไม่ได้แสดงท่าทางใ
Read more

บทที่ 8.

 บทที่ 8.กุ้งเต้นซึ่งเห็นท่าทางเต้นกระทืบเท้าเร่าๆ และกรีดร้องเหมือนในละครน้ำเน่าที่นางร้ายมักทำตามบทในสมัยก่อนๆ ทำ ซึ่งสมัยนี้นางร้ายเขาพัฒนาไปไกลไม่แสดงท่าทางแบบนี้แล้ว เพราะนางร้ายสมัยนี้ยั่วผู้ชายเก่งเอาตัวเข้าแลกหรือบางบทบาทก็แรดเงียบ กุ้งเต้นก็คันปากอดไม่ได้จึงว่าเข้าให้“แก.. พวกแก... ฝากไว้ก่อนเถอะ...”คิตตี้โกรธจนตัวสั่นแต่ทำอะไรไม่ได้จึงได้แต่ชี้หน้ายอดรักและกุ้งเต้นก่อนจะล่าถอยกลับไปเมื่อเห็นท่าทางไม่ยอมลงให้ตนของทั้งสองสาวที่กอดอกมองเธออย่างท้าทาย...“เอ้อออ... มาเอาคืนเร็วๆ ด้วยล่ะ ฉันขี้เกียจแบกความขี้อิจฉาของใครไว้นานๆ มันหนัก”ยอดรักตะโกนตามหลังอย่างขุ่นขวางก่อนจะหันมาถลึงตาใส่กุ้งเต้น“ส่วนแก นางกุ้งยักษ์ แกตายแน่ๆ”ว่าแล้วเธอก็วิ่งไล่ทุบกุ้งเต้นซึ่งรู้ตัวว่าจะโดนดีจึงวิ่งหนีกำปั้นของเพื่อนรักไปก่อน สองสาวจึงวิ่งไล่ทุบกันเหมือนเด็กๆ เสียมากกว่า ทั้งเสียงร้องวี้ดว้ายของกุ้งเต้น ก็ทำให้ดูครึกครื้นมากกว่าจะจริงจัง... อัคราซึ่งยืนมองพวกเธออยู่บนระเบียงกว้างก็ได้แต่หัวเรา
Read more

บทที่9.

 บทที่9.แน่นอนว่ายอดรักต้องเสียใจที่ถูกเพื่อนรักและคนรักหักหลัง หลอกลวง แต่เมื่อเขามีข้อมูลและหลักฐานว่าคนทั้งสองนั้นคิดไม่ซื่อกับยอดรักอย่างไรบ้างและความเน่าเฟะของคนทั้งคู่นั้นมีมากแค่ไหน มันก็ถูกส่งต่อไปให้ยอดรักได้รับรู้ผ่านนักข่าวหัวเห็ดคนหนึ่งซึ่งเขาได้จ้างวานให้ติดตามทำข่าวของพิชฎาและอาทิตย์มาตลอด ให้ยอดรักได้เห็นถึงความไม่ซื่อสัตย์และความริษยาของพิชฎาที่มีต่อตัวเธอเขารู้ดีว่ายอดรักอาจจะเจ็บปวดกับการกระทำของคนทั้งคู่ แต่เพื่อให้ยอดรักได้รับรู้ถึงความเลวร้ายของหญิงร้ายชายเลว อย่างพิชฎาและอาทิตย์เขาจึงต้องเสี่ยง ซึ่งเขาเองยังนึกชื่นชมจิตใจของยอดรักที่ยังเข้มแข็งและยืนหยัดมาได้โดยที่ไม่ตีโพยตีพายหรือคิดสั้นทำร้ายตัวเอง...ยอดรักกลับสงบและควบคุมอารมณ์ได้อย่างดี ซึ่งมันทำให้เขามั่นใจว่าสิ่งที่เขาทำนั้นถูกต้องและดีต่อเธอ... ตอนนี้เธอก็มาอยู่ใกล้ๆ เขาแล้ว เมื่อลูกกวางตัวน้อยๆ หลงเข้ามาในดงเสือหิวขนาดนี้แล้วเขาจะปล่อยให้ลูกกวางแสนสวยลอยนวลได้อย่างไร... “ยอดรัก... เธอคือยอดรักของฉัน ยอดรักของพี่เด่น...” อัครายิ้มกับตนเองด้ว
Read more

บทที่10.

 บทที่10. “โธ่ ยอดรักจ๋า เห็นพี่เด่นเป็นคนยังไงกันครับ..” อัคราพูดเสียงนุ่มอ๊ายย ผู้ชายอะไรทำหน้าทำเสียงออดอ้อนได้น่ารักน่าหยิกจริงๆ นี่ขนาดว่าหน้าตายังรกด้วยหนวดเครา เขายังน่ารักขนาดนี้ ถ้าเขาโกนหนวดเคราแล้วเขาจะทำหน้าได้น่ารักขนาดไหนกันนะ...อ๊ายย นี่เธอกำลังคิดอะไรน่ะนางยอด... หญิงสาวกรีดร้องในใจที่ไหวระรัว“ตะ แต่..”“ใครว่าพี่เด่นจะรังแกยอดรักล่ะครับ พี่เด่นก็แค่จะแก้ไขนิสัยปากเสียต่างหากเลยต้องหาตัวช่วย”“บ้า ปากใครก็ปากมันสิ ใครจะไปช่วยใครได้ อย่ามาหลอกเต๊ะอั๋งกันเชียว”“ใครว่าช่วยไม่ได้ รักช่วยพี่ได้สิ รับรองเลยว่าถ้ารักช่วยพี่กำจัดน้องหมาในปาก ผู้ชายคนนี้จะไม่ปากเสียอีกต่อไป..” อัคราพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาคมสีน้ำเงินเข้มดูพราวพรายจนยอดรักใจสั่นรู้สึกขัดเขินขึ้นมาทันที“ไม่รู้ไม่ชี้ น้องหมาในปากใครมีเยอะก็ไปกำจัดกันเองสิ”“ไม่ได้หรอกเรื่องนี้พี่เด่นต้องให้รักช่วย ช่วยแบบนี้ไง...&rdquo
Read more
PREV
123456
DMCA.com Protection Status