บทที่ 35.“ก็ฉันน่าสงสารน่าเห็นใจนี่นา” พิชฎายิ้มอย่างพอใจมองใบหน้าสวยงามของตนอย่างภาคภูมิใจ...“แล้วเธอจะทำไงต่อ”“พรุ่งนี้ฉันจะเข้าหาคุณเด่น ค่อยๆ รุก เธอต้องช่วยฉันนะคิตตี้”“ช่วยยังไง”“ก็ช่วยกันนังสองตัวนั่นไง ให้มันมีโอกาสอยู่กับคุณเด่นให้น้อยที่สุด และถ้าจะให้ดี ฉันต้องการให้นางยอดรักมันแท้ง...”พิชฎาพูดด้วยแววตาเรืองโรจน์ขุ่นแค้นเมื่อเห็นว่าอัคราดูห่วงใยยอดรักมาก หากว่ายอดรักไม่มีลูกในท้องคนทั้งสองก็ต้องมีจุดที่ร้าวฉานแล้วทีนี้เธอก็จะเข้าแทรกแซงได้ง่าย หญิงสาวคิดเช่นนั้น“จะดีเหรอเธอ”“ดีสิ... คิดดูนะ หากมันแท้ง แน่นอนคุณเด่นจะต้องเสียใจและจะต้องเมินมันที่มันไม่มีลูก ตอนนั้นฉันก็จะเข้าไปปลอบใจคุณเด่นได้ง่ายๆ แล้วหากเอาลูกฉันมาอ้าง แถมยังเป็นลูกชายด้วยเธอคิดว่าเขาจะสนใจฉันมั้ย...” พิชฎาคิดกระหยิ่มใจเมื่อคิดว่าแผนของตนนั้นล้ำเลิศ“จริงด้วยเธอมีลูกชายนี่นา... แล้วเขาจะยอมรับลูกเธอได้ยังไงล่ะ”“ก็แหม เธอ... ฉันมันน่าสงสารจะตายเธอก็บอกเองว่าคุณเด่นเขาชอบเด็กรักเด็ก การมีเด็กน่ารักๆ มาทดแทนเมียที่แท้งไปมันก็ช่วยได้ไม่ใช่เหรอ ไม่ลองจะรู้ได้ยังไง อีกอย่างหากนังรักมันสูญเสียสิ่งที่มัน
Read more