“หึ้ยยย เจ็บใจจริงๆ เล้ย นางป้าแก้วปากสว่างนั่นไม่น่ามาขัดจังหวะเลยเชียว...”
แมวหรือคิตตี้แม่บ้านสาวที่มักตีตัวเสมอเจ้านายลับหลังเดินบ่นปอดแปดออกมายังสวนหลังเรือนเด่นซึ่งเป็นสวนดอกไม้และสนามหญ้าร่มรื่นด้วยต้นไม้ซึ่งหนึ่งในนั้นมีต้นก้ามปูต้นใหญ่อายุหลายสิบปีที่แผ่กิ่งก้านสาขาให้ร่มเงาขยายพื้นที่กิ่งก้านจนไปถึงลำธารเล็กๆ ที่ไหลผ่านทำให้เรือนเด่นนั้นงดงามตระการตาและร่มเย็นน่าอยู่มากขึ้น
“นางสองคนนั่นต้องหวังมาอ่อยคุณเด่นแน่ๆ เลย เราจะยอมไม่ได้ เราเฝ้ามาตั้งนานจะให้ใครมาเอาไปง่ายๆ ได้ยังไงวะ...”
คิตตี้ซึ่งใครๆ ในไร่ต่างก็ตั้งฉายาให้ว่า คิตตี้ฉึกๆ นั้น แอบรักอัครามาตั้งแต่เข้ามาทำงานทีนี่เมื่อห้าปีที่แล้ว ความจริงแล้วคิตตี้เป็นคนสวยและผิวพรรณดี แต่ด้วยความที่อยากสวยมากกว่าเดิมเธอจึงพยายามที่จะทำทุกอย่างให้ตัวเองสวยมากขึ้น ทั้งไปศัลยกรรมใบหน้า ฉีดนั่นเสริมนี่ทั้งใช้ครีมสำหรับหน้าขาวยี่ห้อต่างๆ ที่มีขายตามท้องตลาด จนใบหน้าที่มีความงามตามธรรมชาตินั้นเริ่มเป็นฝ้าด่างดำชนิดที่ว่าไม่สามารถจะรักษาได้แต่เธอก็ไม่หวั่นยังขยันหาครีมมาทาเพื่อให้หน้าขาวอยู่
คิตตี้นั้นเป็นคนรักสวยรักงาม และยอมทุ่มไม่อั้นเกี่ยวกับเรื่องความงามแม้เงินเดือนน้อยนิดเธอก็ยินดีที่จะกู้ยืมเพื่อไปศัลยกรรมใบหน้าแต่สุดท้ายก็ได้ใบหน้าที่สวยงามอยู่แค่ไม่นาน เมื่อสังขารเริ่มร่วงโรยและขาดการเอาใจใส่อย่างแท้จริง แม้จะมีรูปหน้าที่สวย จมูกโด่งตาโตตามที่ปรารถนา แต่ฝ้าดำบนหน้าก็รักษาไม่หายมีแต่จะดำมากขึ้นเพราะเธอเฝ้าแต่คิดริษยาและหาทางเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานหยิบโหย่งและกลั่นแกล้งบรรดาคนงานสาวๆ ที่ดูจะได้ดิบได้กว่าตน
ที่สำคัญคิตตี้เป็นคนขี้ระแวงและหวั่นว่าเจ้าหนี้จะมาตามทวงหนี้จึงคิดยกตนให้ดูมีความน่าเกรงขามด้วยการแต่งตั้งตัวเองเป็นหัวหน้าแม่บ้าน และคอยเอาใจอัคราเพื่อให้เขาเห็นความสำคัญ ให้เขาเห็นว่าเธอเอาการเอางานและไว้ใจให้ถือกุญแจห้องสำคัญดูแลความเรียบร้อยต่างๆ ในเรือนเด่น
แล้วคิตตี้ก็สมหวังเพราะอัคราให้เธอหน้าที่ต่างๆ แทนป้าแก้วซึ่งเป็นหัวหน้าแม่บ้าน คิตตี้ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าอัคราพึงพอใจตน แต่จริงๆ แล้วก็คืออัคราเห็นว่าเธอเป็นหลานของป้าแก้ว และเห็นว่าป้าแก้วแก่แล้วจึงอยากให้นางได้พักบ้างจึงให้คิตตี้ทำหน้าที่แบ่งเบาภาระของป้าแก้ว เพราะป้าแก้วนั้นถือว่าเป็นคนดีทำงานเรียบร้อยรวดเร็วละเอียดลออและซื่อสัตย์สุจริตมาตลอด อัคราจึงคิดว่าคิตตี้น่าจะทำหน้าที่ได้ดีเหมือนป้าแก้ว
แต่คิตตี้กลับคิดเข้าข้างตัวเองว่าอัครามีใจให้ ดังนั้นเธอจึงคิดยิ้มย่องว่าตนนั้นเหนือกว่าคนอื่นๆ มีเพียงป้าแก้วเท่านั้นที่ไม่ยอมเข้าใจเธอเสียที จนบางทีคิตตี้เองก็รำคาญป้าของตน และแอบค่อนแคะนินทาป้าแก้วให้คนงานในไร่ฟังบ่อยๆ รวมไปถึงทุกคนที่เธอไม่ชอบหน้า คิตตี้ก็พร้อมที่จะนินทาคนเหล่านั้นลับหลังได้ตลอดเวลา และนั่นก็คือที่มาของฉายา คิตตี้ฉึกๆ ที่มักแทงข้างหลังไม่ยั้งนั่นเอง...
“ดูท่างานนี้นังคิตตี้จะต้องรับศึกหนักแน่ๆ ท่าทางนังดำนั่นมันจะแรงพอดู...”
คิตตี้ทำท่าครุ่นคิดและวิตกกังวลอยู่คนเดียวเงียบๆ และเรียกยอดรักว่า นังดำ อย่างไม่ให้เกียรติ ทั้งที่ยอดรักไม่ได้ผิวดำคล้ำขนาดที่เรียกว่าดำแม้แต่น้อย ทันใดนั้นเองเธอก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ มีมือปริศนาเอื้อมมาจี้เอวพร้อมทั้งหน้ารกๆ ของชายหนุ่มคนหนึ่งฉกวูบมาหอมแก้มเธออย่างว่องไว
“ว๊าย... อกอีคิตตี้จะแตก...”
“แหม... แค่นี้น้องคิตตี้ของพี่ถึงกับอกดู้มๆ จะแตกเลยเหรอจ๊ะ”
ยศ คนงานในไร่ซึ่งเป็นสามีของคนงานสาวคนหนึ่งทำหน้าทะเล้นกะลิ้มกะเหลี่ยให้คิตตี้อย่างรู้ความนัยกัน
“พี่ยศ... ทีหลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะ ฉันหัวใจจะวาย”
“โธ่ๆ ขวัญเอ๋ยขวัญมา มามะมาให้พี่ยศปลอบขวัญ”
ชายหนุ่มเข้ามาโอบกอดร่างบางของเธอไว้ด้วยความหลงใหลในขณะที่สาวเจ้าทำท่าเง้างอดที่คิดว่าน่ารักน่าเอ็นดูที่สุด เพราะตอนนี้คิตตี้กำลังมีแผนที่จะหลอกใช้ยศอยู่นั่นเอง
“ไม่ต้องมาพูดเลย กลับไปหาเมียพี่ยศเถอะ รักมันมากไม่ใช่เหรอ” ปากก็ว่าแต่เธอก็เดินตามแรงรั้งของยศไปยังสถานที่ที่คุ้นเคยกันอย่างไม่รู้สึกละอายที่พวกตนลักลอบได้เสียกันทั้งที่ยศมีเมียอยู่แล้ว...
“แกว่ายายคิตตี้นั่นแปลกๆ มั้ยวะนังยอด”
กุ้งเต้นถามขณะจัดของใส่ตู้เสื้อผ้าของตนอย่างมีความสุขเมื่อห้องพักของเธอนั้นหรูหราแต่ก็เรียบง่ายลงตัวอย่างที่สุดแถมยังได้เห็นวิวทิวทัศน์ภูเขาเขียวจีและลำธารใสๆ อีกด้วย เช่นกันกับยอดรักที่ยังไม่ได้จัดอะไรใส่ตู้เพราะเธอมานอนเล่นที่ห้องของกุ้งเต้นเสียก่อนเพราะยังมีเรื่องค้างคาใจอยู่
“นั่นสิแก ฉันว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ เขาเป็นเมียคุณเด่นรึเปล่าแก ถึงได้มีท่าทางเหมือนหมาขี้เรื้อนหวงก้างขนาดนั้น แต่เมื่อกี้ฉันก็เห็นเขาจู๋จี๋กับผู้ชายคนหนึ่งนะ น่าจะเป็นคนงานในไร่”
“แกไปเห็นเมื่อไหร่วะ แหม.. จมูกไวอย่างกับตัวกินมด”
“แหม... นังนี่ แกเคยเห็นรึไงยะตัวกินมดน่ะ ฉันเห็นเขาจากระเบียงห้องฉันย่ะ ไม่ได้แอบดูเลย มันเห็นเอง ฉันเลยมาหาแกที่ห้องไง” ยอดรักค้อนเพื่อนพลางเสยผมเล่น
“เออ ยายคนนี้มีพฤติกรรมน่าสงสัย แต่ยังไงตามเซ้นส์กะเทย ยายนี่แอบรักคุณเด่นชัวร์ๆ แกเอ๊ย และคงอยากได้เจ้าของบ้านเป็นผัวจนตัวสั่นแต่เขาไม่เล่นด้วย”
“แกมั่นใจขนาดนั้นเลย...”
“มั่นมากกก... ไม่เชื่อ พนันกันมั้ย”
“ไม่มีทาง แกอย่ามาหลอกเอาเงินฉันเสียให้ยาก... ว่าแต่แกเถอะ คิดว่าที่นี่เป็นไง เราจะอยู่กันนานแค่ไหน”
บทที่4.ยอดรักถามด้วยสีหน้าแช่มชื่นขึ้นทำให้กุ้งเต้นหันมามองหน้าเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มรู้ทัน กุ้งเต้นมักมีโชคเรื่องเสี่ยงดวงเสมอ ในขณะที่เธอนั้นดวงกุดนักแลกับการเสี่ยงโชคทุกรูปแบบ หากไม่เหนื่อยไม่ได้ทำงานจนเหงื่อออกอย่าหวังว่าจะได้เงินมาง่าย ๆ“ก็แล้วแต่แกว่ะ แกอยู่ให้สบายใจไปเลย ไหนๆ เราก็หลบออกมาจากวงการมายาแล้ว แกเองก็ดูสดชื่นมากกว่าตอนอยู่กรุงเทพฯ อีกนะแกรู้ตัวมั้ย”“ก็คงเพราะที่นี่อากาศดี ห่างไกลมลพิษมั้ง...” น้ำเสียงตอนท้ายของยอดรักแผ่วลงไปบ้าง กุ้งเต้นจึงเดินมาโอบกอดเพื่อนรักแล้วตบบ่าเบาๆ“แก... เรื่องบางเรื่อง เราก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามทางของมัน แกแก้ไขสันดานใครไม่ได้นะยอด หมาสองตัวกัดกันแกก็อย่าไปคิดแทนมันเลย” กุ้งเต้นเปรียบเทียบให้เพื่อนรักปล่อยวางเรื่องที่ทำให้พวกเธอต้องหลบมาที่นี่“แน่นอน... ฉันรู้และทำใจได้แล้ว เพียงแต่...”“อะไร...”“ฉันคิดว่าอาจจะหางานทำ อาจจะลงทุนทำอะไรสักอย่างหลังจากนี้ แบบจริงๆ จังๆ”“แกจะทำอะไรฉันก็เอาด้วยอยู่แล้ว” สองสาวที่แม้จะต่างกันที่เพศตามกำเนิด แต่ด้วยความรักที่มีให้กันมาเนิ่นนานยิ้มให้กันอย่างมีความสุขกับความฝันครั้งใหม่ของพวกเธอ...อั
บทที่ 1.บารนี ดีแลนด์ สะใภ้คนสวยแห่งตระกูลดังยิ้มให้สองสาวที่มาพบในวันนี้ด้วยความยินดียิ่ง เมื่อเธอจะได้ตอบแทนน้ำใจของนางแบบสาวคนสวยที่นับถือน้ำใจและให้ความเคารพว่าเป็นพี่สาวเช่นยอดรัก ที่ยินดีรับคำเชิญของเธอกับ คุณดารา ผู้เป็นแม่สามีซึ่งเชิญให้ยอดรักไปพักผ่อนที่ไร่อัคราอันกว้างใหญ่ของครอบครัวเสียที แต่เหนือสิ่งอื่นใดเธอกับแม่สามีแอบคาดหวังอะไรอยู่ในการเชิญให้เจ้าหล่อนไปเยือนไร่แห่งนี้...“บีดีใจมากเลยค่ะที่พี่รักตอบรับคำเชิญเราเสียที”“ความจริงพี่ก็อยากจะหยุดทำงานแล้วพักผ่อนบ้างอยู่หรอกค่ะ เพียงแต่ติดคิวงานที่ยังคาราคาซังอยู่ นี่ก็เกือบจะหนึ่งปีแล้วสินะที่คุณบีเชิญเรา”“โธ่... พี่รักน่ะ บอกกี่ครั้งแล้วคะว่าให้เรียกว่าน้องบีเถอะค่ะ อย่าเรียกคุณอะไรเลย ฟังดูขัดๆ เขินๆ ยังไงไม่รู้”“โอเคๆ ค่ะ น้องบี...”ยอดรักยิ้มกว้างให้สาวสวยตรงหน้าและนึกชื่นชมว่าลูกชายบ้านนี้ช่างโชคดีที่ได้ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งเก่งและน่ารักนิสัยดีอย่างบารนี เธอไม่นึกเสียใจเลยที่รับไมตรีนี้จากหญิงสาวตรงหน้า“แล้วนี่พี่รักกับพี่กุ้งเต้นจะไปไหนกันต่อคะ”“พี่กุ้งเต้นกับนังยอดจะไปชอปปิงเสริมความงามกันต่อค่ะ แบบว่าเราจะไปสว
บทที่2.ยอดรักมองคนที่บอกตนว่าเป็นหัวหน้าแม่บ้านอย่างพิจารณาด้วยสายตาเฉกเช่นเดียวกับที่ถูกมองมาคือ เหยียดหยันและเชิดใส่ “อ๋อ... หรือคะ พอดีว่าฉันกับเพื่อนได้รับเชิญโดยตรงจากเจ้าของไร่ อ้อ... ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่า คุณแม่ เจ้าของไร่ เชิญเรามาที่นี่และเจ้าของไร่ก็รู้แล้วว่าเราจะมาในวันนี้ หากคุณแม่บ้านจะกรุณา ช่วยหลีกทางให้แขก วี ไอ พี อย่างพวกเราด้วยนะคะ...”ยอดรักพูดด้วยน้ำเสียงฉะฉานเน้นย้ำให้คนฟังเห็นถึงความสำคัญของตนอย่างทระนงตัว ยิ่งตอนนี้เธออยู่ในรูปลักษณ์ใหม่คือเรือนผมซอยสั้นทันสมัยเข้ากับรูปหน้าคมเฉี่ยวของตนแล้ว ทำให้เธอดูสูงปราดเปรียวและคล่องแคล่วมั่นใจมากขึ้น จนคนที่มองเธอด้วยแววตาเหยียดหยันในคราแรกรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่กระจายออกมาจากหญิงสาวสวยตรงหน้า แต่ก็ยังเก๊กท่าว่าตัวเองนั้นเหนือกว่าอยู่จะสักแค่ไหนวะ... ยอดรักคิดในใจห่ามๆ และเริ่มหงุดหงิดเธอไม่ใช่คนอ่อนหวานอ่อนข้อให้ใครง่ายๆ ด้วยสิ ยิ่งมาเจอคนงานระดับนี้อวดศักดาใส่ยอดรักก็ยิ่งอยากจะวีน ไม่ใช่ว่าจะดูถูกดูแคลนคนที่ทำงานแม่บ้าน ยาม หรือชาวไร่ชาวสวน แต่ในเมื่อคนตรงหน้าเธอเป็นเพียงลูกจ้าง แต่ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้านท