All Chapters of Daisy His Remedy: Chapter 1 - Chapter 10

Tumawag sa akin ang crush ko—si Sir Onse. Pinapupunta ako sa condo niya, may sasabihin daw siya, at mag-ce-celebrate kami. Kaya heto, hindi ko mapigil ang mapaigik habang tinapik-tapik ang namumula kong pisngi. Ito na ba ang pinakahihintay ko? Nahuhulog na rin ba siya sa akin? Magtatapat na ba siya ng nararamdaman? “This is it, Daisy! Nagbunga na ang effort mo," kausap ko sa repleksyon ko sa salamin. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman, para akong kinikiliti, parang naiihi. Na-e-emagine ko na ang gwapo niyang mukha, ang ngiting matamis, at namumungay na mga mata habang nagtatapat ng pag-ibig sa akin. Sa kilig ay nayakap ko ang sarili. “Puso, kalma lang, wala pa tayo sa totoong eksena." Tapik-tapik ko ang sariling dibdib. Pinapakalma ang puso kong nagwawala sa saya. Kaunting spray ng perfume sa likod ng tainga at pulsuhan ang komumpleto sa paghahanda ko. Hindi lang dapat ako maganda na humarap sa kanya, dapat mabango rin. Lumabas ako ng bahay na hindi pa rin mawala-wa

Wala na si Sir Onse sa harap ko, pero ang sakit dito sa puso ko nandito pa rin. Ang bigat-bigat pa rin ng nararamdaman ko. Habang umaandar ang kotse ni Vincent, hindi ko mapigilang muling lingunin si Sir Onse sa huling pagkakataon. Mula sa malabong salamin ng kotse, nakikita ko ang paglapit sa kanya ni Althea na agad yumakap sa baywang niya. ‘Yong yakap na parang takot siyang mawala ulit ito. Hindi ko man nakikita ang expression ng mukha nila, pero sapat na ang nakikita ko, para isiksik ko sa utak ko na mahal na mahal nila ang isa’t-isa. Nagtapang-tapangan ako kanina habang kaharap siya, pero ngayon, nag-iinit na ang mga mata ko. Namumuo na ang mga luha na pilit ko pa ring pinipigil. Hindi ako umiyak kanina sa harap nila, lalong hindi ako iiyak habang katabi si Vincent na kahit hindi nagsasalita, alam kong ramdam niya na nasasaktan ako ngayon. Matalinong tao si Vincent, at sigurado akong hindi rin siya manhid para hindi mararamdaman na gusto ko si Sir Onse, na hindi katapid ang tu

DAISY Hinatid ako ni Vincent sa bahay, at dahil malakas pa rin ng ulan, I invited him inside. Nag-alangan pa ako dahil ito ang unang beses na nagpapasok ako ng lalaki sa bahay. Maliban kay Sir Onse. Siya rin mismo ay lagi akong pina-alalahanan na 'wag ako basta magtiwala at magpapasok kahit kakilala ko pa dahil mag-isa nga lang ako sa bahay. Nasa Canada na kasi si Mama kasama si Kuya Reynan at pamilya nito. Dapat sana ay kasama ko sila ngayon, umuwi lang ako para um-attend ng kasal ni Charmaine. Wala akong planong magtagal. But then, nangyari nga 'yong tungkol kay Sir Onse. Nawili ako sa umusbong na friendship, our late-night talks. Gusto ko ang pakiramdam na kailangan niya ako, na sa akin niya nilalabas ang sama ng loob kay Althea. Kaya 'yon, ang sandaling bakasyon ko lang sana ay nauwi sa ilang buwang pananatili kasama siya. At ngayong bumalik na si Althea, hindi ko na alam kung mananatili pa ba ako o aalis na lang. “Vincent magkape ka muna," sabi ko habang inaabot ang kape na na

Wala na akong nagawa kung hindi panoorin na lang si Daisy na umalis kasama si Vincent na parang sinasamantala ang pagkakataon na mahawakan na naman siya. Ewan ko ba, may pakiramdam ako na sinasadya ni Vencent na hawakan ng gano’n si Daisy para galitin ako. At nagawa nga niya. Sinisindihan niya ang galit ko. Gusto ko na nga silang habulin. Gusto kong agawin si Daisy mula sa kanya. Pero ano ba ang karapatan ko para gawin ang bagay na ‘yon? Anong karapatan ko na manghimasok sa mga affairs ni Daisy? Gaya nga ng sinabi niya kanina, anong pakialam ko? Kahit nagngitngit ang kalooban ko, bumalik ako sa table namin ni Althea na parang walang nangyari, but my thoughts were spinning. Si Daisy pa rin ang laman ng utak ko. I tried to push it out of my head at mag-focus na lang kay Althea, but it felt impossible. “Babe, are you okay?" tanong nito, at banayad na hinawakan ang kamay ko. Paulit-ulit akong tumatango at ngumiti. “Yes, I’m fine. Masaya ako na kasama ka," sabi ko. Inangat ko rin

DAISY Para akong lutang nang lumabas kami ni Vincent sa restaurant. Sa sobrang lutang ko, maski ang sawayin siya sa ginagawang paghaplos-haplos sa baywang ko ay hindi ko nagawa. Hinayaan ko lang siya na parang nagugustuhan ang ginagawa niya. Pero hindi; hindi ko nagugustuhan. Si Sir Onse naman kasi, panira! Masaya na sana ako kanina. komportable na akong kasama si Vincent; biglang sulpot naman siya. Gulat na gulat ako kanina; hindi ko akalain na magkikita pa ulit kami matapos ang ilang linggo na walang kahit anong communication. Kaya lang, imbes na matutuwa ako sa muli naming pagkikita, hindi ‘e—nainis ako; hindi ko nagustuhan ang paghawak niya sa braso ko na sobrang higpit. Masakit. Ramdam ko ang pagbaon ng mga daliri niya sa manipis kong braso. Ang mas nakakainis pa, ang mga tanong niya wala sa ayos; wala sa lugar. Bakit ba siya nagagalit? Anong pakialam niya kung makipag-date ako sa ibang lalaki. Siya nga ‘e, agad-agad na tinanggap si Althea kahit niloko siya noon. Tapos ak