Home / Romance / Daisy His Remedy / Daisy His Remedy 2 "Hope"

Share

Daisy His Remedy 2 "Hope"

Author: sweetjelly
last update Huling Na-update: 2024-10-20 21:37:10

“Daisy.” 

I can’t help but smile, nang marinig ang boses ni Sir Onse, but instead of turning around to meet his gaze, I looked down at his hand resting on my arm. His touch was gentle, but my heart raced at the contact. Slowly, I pulled my arm away, as if the warmth between our skins was too much to bear. Saka ako naglakas loob na salubungin ang titig niya.

Muli siyang humakbang palapit sa akin at inabot ang payong. "Why did you follow me, sir?" I asked softly, keeping my voice calm despite the chaotic beat of my heart. His brown eyes stared back at me, filled with questions, but I couldn't afford to let myself drown in them. 

Katulad ko, paminsan-minsan niya rin na tinitingnan si Vincent sa loob ng kotse. 

With a light push, I nudged him backward, creating space between us. A space that felt wider than the years of waiting for him to like me. I glanced toward the entrance of the building, hoping he'd understand where he needed to be.

"Go back to your condo," I said, wearing a fake smile. A smile that hid so much. "Hindi mo na po dapat ako sinundan, sir. Baka magalit pa lalo si Ms. Althea.” 

Hindi siya sumagot. Para siyang tuod na nakatayo sa harap ko bibit ang payong na in-offer niya sa akin, pero hindi ko tinanggap. “Sige na, bumalik ka na.” Taboy ko pa sa kanya. “Baka kung magtagal ka pa rito, lalala lang ang away niyo." The concern in my voice was genuine. I worried for him, for them, but my heart... my heart was heavy with its own silent suffering. It barely beat anymore, numb from the pain I had buried deep inside.

I watched as his lips parted, as if he wanted to talk. Pero hindi alam kung ano ang sasabihin. For that, nadagdagan ang sakit, hindi lang sa puso ko, pati na rin ng ulo ko na parang mabibiyak na. Ano ba ang gusto niyang sabihin? Ano ang gusto niyang gawin? Bakit parang hirap na hirap siya?”

“Ihahatid na kita—”

Napangiti ako. “Hindi na po kailangan, sir.” Nilingon ko si Vincent.

Without hesitation, Vincent stepped out of the car, patakbo na lumapit sa akin at pinayungan ako. I hadn’t noticed how drenched I was until he sheltered me from the rain. His arm wrapped around my waist, pulling me close and offering warmth and protection. It was a simple gesture, but I could feel the shift in the air.

Humigpit ang paghawak ni Sir Onse sa payong na dala niya. I saw the tension ripple through him—his jaw clenched and his eyes narrowed slightly as he focused on Vincent's hand on my waist. 

I knew what he was thinking. Binabastos ako ni Vincent sa ginagawa nito. 

Oo, sa ilang buwan na lagi kaming magkasama, ramdam ko naman na concern din siya sa akin. Best friend ko nga kasi ang kapatid niya, kaya parang kapatid na rin ang tingin niya sa akin. For him, I’m just the annoying girl who had shamelessly flaunted my feelings for him for years, always hopeful, always waiting. 

"Sino siya?" Sir Onse’s voice was calm, but there was a tension that I hadn’t heard before.

Vincent didn’t flinch. "Manliligaw po ako ni Daisy," he replied, his tone steady and confident. "Don’t worry, I’ll take care of her, sir. You don’t have to concern yourself with her safety." His words hung in the air, laced with a possessiveness that sent a ripple of unease through me. 

It wasn’t the first time I had seen Vincent act like this—protective, assertive—but right now, it felt different. Parang ginagalit niya si Sir Onse.

I could feel Sir Onse’s eyes on me, burning with intensity. Noon, he had always seen me as the annoying girl na nagpapa-cute sa kanya sa tuwing nakikita siya, the one who made things complicated by liking him. He never looked at me the way he was looking now—angry. Yes, galit siya, but also confused.

"Sir Onse, okay lang po ako. Hindi mo na kailangan mag-alala," I said softly. "'‘Wag mo na alalahanin ang nangyari kanina, naiintindihan ko po.” Imbes na sumagot tumiim ang panga niya.

"Sir Onse, ako na po ang bahala kay, Daisy," Vincent said firmly, his arm tightening around my waist. "I can take care of her," dagdag nito, pero ang tingin ay nasa akin.

My stomach churned at the implication of Vincent’s words, but I couldn’t move. I stayed rooted where I was, torn between the two men who, in different ways, meant something to me.

Onse stepped forward, his frustration clearly bubbling to the surface now. "Daisy, come with me. If you want to go home, ako ang maghahatid sa’yo. Not him." He stopped himself, his jaw tightening. Siguro, pati siya ay naguguluhan sa ginagawa niya.

Ako rin kasi gulong-gulo. What was he trying to do? Protect me from Vincent? Or was this just his pride talking? Nasanay kasi siya na isang salita niya lang, susunod agad ako. Parang tanga lang! 

I could feel my heart clenching painfully as I looked between them. "Please, Sir Onse..." I sighed, stepping back slightly from Vincent’s protective hold. "Go back to Ms. Althea. Relasyon n’yo po ang ayusin mo. Siya dapat ang kinakausap mo, hindi ako."

Nanliit ang mga mata niya, and I could see the internal struggle within him. Hindi yata siya makapaniwala na tinutulak ko siya papunta kay Ms. Althea.

Hindi ko kasi maintindihan ang sarili ko. Dahil yata sa sakit, sumuko na lang ng kusa. 

For years, I had hoped that maybe, just maybe, he’d see me differently. Maybe he’d realize that the girl who always stood by his side was the one he needed. But life had other plans, and I had learned that sometimes love wasn’t enough to change a person’s heart.

"Daisy, gabi na. Baka," he began, but I cut him off, shaking my head.

"Sir Onse naman ‘e! Ayaw ko po ng gulo. Alam mo naman kung gaano siya kagalit. Kaya ‘wag na matigas ang ulo. Ayaw kong mag-isip pa siya ng masama, please. Ang sakit na ng sinabi niya kanina, ‘ayaw ko nang madagdagan pa 'yon," I said, my voice cracking slightly despite my best efforts to stay strong. "Ms. Althea is waiting for you. And I’m..." I glanced at Vincent, who was watching me carefully, his hand still resting on my waist. "Kasama ko naman si Vincent."

The silence that followed was heavy; the rain was the only sound filling the space between us. Sir Onse looked like he wanted to say more—to protest, but he held back. And in that moment, I saw the truth reflected in his eyes—he didn’t know what to do. 

Without another word, Sir Onse turned and walked away, his figure disappearing into the rain-soaked night. I watched him go, my chest aching in ways I couldn’t even begin to describe. It wasn’t just the loss of him—it was the loss of the dream I had held onto for so long.

Vincent gently squeezed my waist, offering me silent comfort. "Let’s go, Daisy," he said softly, leading me to the car.

Kaugnay na kabanata

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 3 "Rebound"

    Wala na si Sir Onse sa harap ko, pero ang sakit dito sa puso ko, hindi pa rin nawawala. Ang bigat-bigat pa rin ng nararamdaman ko. Habang umaandar ang kotse ni Vincent, hindi ko mapigilang lingunin ulit si Sir Onse sa huling pagkakataon. Mula sa malabong salamin ng kotse, nakita ko ang paglapit sa kanya ni Althea na agad yumakap sa baywang niya. ‘Yong yakap na parang takot siyang mawala ulit ito. At si Sir Onse… he didn’t push her away. Hindi ko man nakikita ang expression ng mukha nila, pero sapat na ang nakikita ko, para isiksik ko sa utak ko na mahal na mahal nila ang isa’t-isa.Ramdam ko na naman ang mga luhang gustong pumatak, pero pinipigilan ko. Not now. Hindi habang katabi ko si Vincent na kahit hindi nagsasalita, alam kong ramdam niya na nasasaktan ako ngayon. Matalinong tao si Vincent, at sigurado akong hindi rin siya manhid para hindi mararamdaman ang paghihirap ng kalooban ko. Sikreto akong bumuntong-hininga. “Hindi ka dapat nasasaktan ng ganito, Daisy,” paulit-ulit kon

    Huling Na-update : 2024-10-20
  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 4 "Jealousy"

    ONSEWalang pagsidlan ang saya na nararamdaman ko. Althea was finally back. Lahat ng sama ng loob, galit, agad nawala nang magkita kami. The relief of knowing she had chosen me after all the heartbreak was overwhelming. Kung ano man ang nabasag sa loob ko noon, agad-agad nabuo dahil sa pagbabalik niya. Sure, she had made a mistake—falling for another guy’s sweet words—but I convinced myself that it was just a slip moment of weakness. After all, Althea is younger than me, and that gap always made me a little insecure. I worried that one day she might get bored of me or fall for someone her age. Nangyari nga ‘yon. But now, none of that matters. She was back, and that’s all I needed. Sisiguraduhin ko na hindi na ulit siya hahanap ng iba.Katatapos nga lang namin mag-usap. At sabi niya darating siya. Gusto niya raw bumawi sa mga kasalanan na nagawa niya. Sa sobrang tuwa ko, nag-send ako ng message kay Daisy na pumunta rito sa condo ngayon at may mahalagang nangyari na kailangan naming e

    Huling Na-update : 2024-10-20
  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 5 "Chance"

    DAISY Hinatid ako ni Vincent sa bahay, at dahil ang lakas pa rin ng ulan, I invited him inside na hindi ko sana ginawa dahil mag-isa lang ako sa bahay. Nasa Canada na rin kasi si Mama kasama si Reynan at pamilya nito. Dapat sana ay kasama ko sila ngayon, umuwi lang kasi ako para um-attend sa kasal ni Charmaine. I am planning to stay only for a short vacation. Then, everything with Sir Onse happened—our friendship, our late-night talks, the way he leaned on me when things fell apart with Althea. It made me stay longer than I had planned. But then Althea came back. Ngayon, hindi ko na alam kung mananatili pa ba ako o aalis na lang. “Vincent magkape ka muna.” Tumango-tango lang si Vincent at ngumiti. I excused myself to freshen up, leaving him in the living room, where the comforting smell of coffee filled the space. As I showered, the cold water ran over me, mirroring the numbness I felt inside. I wished I could stay in the bathroom forever, letting the cold wash over me until m

    Huling Na-update : 2024-10-20
  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 6 "Date"

    DAISY Matapos ang ilang linggong walang tulog at puro iyak, sa wakas, nabuksan na rin ang isip ko. Natauhan na ako. It was time to stop waiting for someone who would never love me. Time to stop living in the shadows of a love that was never mine to begin with. Masaya na siya kasama ang mahal niya, kaya ako, bukas na bukas na rin ang puso para sa iba at maging masaya kagaya niya. For the first time, I agreed to go on a date with Vincent. It was a small step, para sa tuluyang pagbubukas ng puso ko. Ngayon nga ay nakatayo ako sa harap ng salamin, getting ready for our first official date, and I couldn’t help but feel a mix of emotions. There was excitement, takot, at may pangamba. Oo, handa na nga akong buksan ang puso ko para kay Vincent, but no matter how hard I tried to push Sir Onse out of my mind, he remained there—like an uninvited guest who refused to leave. I sighed, shaking my head at my reflection. Tinapik-tapik ko ang noo ko para tuluyang mawala sa utak ko si Sir Ons

    Huling Na-update : 2024-10-25
  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 7 "Frustration"

    Wala na akong nagawa kung hindi panoorin na lang si Daisy kasama si Vincent na parang sinasamantala ang pagkakataon na mahawakan na naman siya. Ewan ko ba, may pakiramdam ako na sinasadya ni Vencent na hawakan ng gano’n si Daisy para galitin ako. At nagawa nga niya. Sinisindihan niya ang galit ko. Gusto ko na nga silang habulin. Gusto kong agawin si Daisy mula sa kanya, at gusto kong sapakin siya at pagsabihan na layuan si Daisy. Pero ano ba ang karapatan ko para gawin ang bagay na ‘yon? Anong karapatan ko na manghimasok sa mga affairs ni Daisy? Gaya nga ng tanong niya kanina, anong pakialam ko? Kahit nagngitngit ang kalooban ko, I returned to the table na parang walang nangyari, but my thoughts were spinning. Si Daisy pa rin ang laman ng utak ko. I tried to push it out of my head at mag-focus na lang kay Althea, but it felt impossible. “Babe, are you okay?" tanong nito, at banayad na hinawakan ang kamay ko. Paulit-ulit akong tumatango at ngumiti. “Yes, I’m fine. Masaya ako na ka

    Huling Na-update : 2024-10-26
  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 8 "Mistake"

    My heart stopped, and my mind raced, realizing na mali ang nasabi ko. Bulong lang ‘yon, pero alam kong narinig ni Althea. Gaya ko, hindi na rin siya gumagalaw; hindi nakakapagsalita, at nanatili lang sa kandungan ko. Then she pushed me away. Hinagilap ang mga saplot niya at tahimik iyong sinuot, at pagkatapos ay hinarap ako.Kung kanina ay gulat ang nakikita ko sa mga mata niya, ngayon ay galit na. Galit na hindi ko alam kung paano pawiin, kung paano mawala.“What did you just say?” Nanginginig ang boses niya na sumabay sa marahas niyang paghinga dahil sa pinipigil na emosyon. Katulad niya, hindi ko na rin halos mahabol ang marahas kong paghinga. Panic rising in my throat. I couldn’t move, couldn’t speak. Gusto kong mag-sorry; gustong magpaliwanag, kaya lang paano? Bilang lalaki, alam kong walang excuse ang ginawa ko—ang sinabi ko. Alam kong nasaktan ko ng sobra si Althea sa puntong ‘to.“I…” Hindi ko magawang ituloy ang sasabihin ko, pero nilapat ko naman ang palad ko sa pisngi na

    Huling Na-update : 2024-10-26
  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 9 "Kiss"

    DAISYPara akong lutang nang lumabas kami ni Vincent sa restaurant. Sa sobrang lutang ko, maski ang sawayin siya sa ginagawang paghaplos-haplos sa baywang ko ay hindi ko nagawa. Hinayaan ko lang siya na parang nagugustuhan ang ginagawa niya. Pero hindi; hindi ko nagugustuhan. Si Sir Onse naman kasi, panira! Masaya na sana ako kanina. komportable na akong kasama si Vincent; biglang sulpot naman siya. Gulat na gulat ako kanina: hindi ko akalain na magkikita pa ulit kami matapos ang ilang linggo na walang kahit anong communication. Kaya lang, imbes na matutuwa ako sa muli naming pagkikita, hindi ‘e—nainis ako; hindi ko nagustuhan ang paghawak niya sa braso ko na sobrang higpit. Masakit. Ramdam ko ang pagbaon ng mga daliri niya sa manipis kong braso. Ang mas nakakainis pa, ang mga tanong niya wala sa ayos; wala sa lugar. Bakit ba siya nagagalit? Anong pakialam niya kung makipag-date ako sa ibang lalaki. Siya nga ‘e, agad-agad na tinanggap si Althea kahit niloko siya noon. Tapos ako p

    Huling Na-update : 2024-10-28
  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 10 "Rage"

    “Sandali," sabi ko, habang binubuksan ang gate. At nang mabuksan ko, malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ko—sampal mula kay Althea. Ang lakas na muntik kong ikatumba. Sa sobrang gulat, hindi kaagad ako nakapagsalita; hindi ako makagalaw. Napahawak lang ako sa pisngi kong parang sinisilaban. Ang init. Ang hapdi. Ang sakit. Parang sandaling nawala ang pandinig ko. Hindi pa man ako nakabawi sa pagkabigla, umalingawngaw naman ang nanggagalaiting sigaw ni Althea. “You—! You shameless woman!” And before I could react, inabot naman niya ang ulo ko. Ramdam ko ang pagbaon ng mga kuko niya sa scalp ko bago niya hinila ang buhok ko. Wala akong nagawa kundi ang humikbi lang. I was too shocked to fight back. Nagawa ko lang hawakan ang kamay niya nang hindi ko na matiis ang sakit sa anit kong parang natuklap na. Sumabay rin ang hampas ng isang kamay niya sa mukha ko ang pagsabunot sa buhok ko. “Ano ba, Ms. Althea! Tama na po!" Daïng at hikbi ang kasama ng pakiusap ko. Sakabila ng

    Huling Na-update : 2024-10-28

Pinakabagong kabanata

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 72 "Sense Of Satisfaction"

    Ang sunod kong naramdaman ay yakap na ako ni Onse. Hinaplos-haplos na nito ang likod ko."Don't let her leave," utos nito sa mga guard na agad namang sumunod at hinarang si Althea. Ayaw nito pahawak, pinagtatampal ang kung sinong hahawak sa kanya na sinabayan pa ng malulutong na mura. Bukod sa mga guard, may ibang mga tao rin na humarang sa kanya. Ang iba ay minura rin siya at pinagduduro. Nakasakit nga raw, siya pa ang matapang.Hindi sa lahat ng panahon ay papabor sa kanya ang sitwasyon.Hindi lahat, mabubulag sa panlabas niyang ganda. Ngayon ay wala siyang lusot. Maraming nakakita sa kabaliwang ginawa niya. Dahil sa selos na wala sa lugar, maraming nadamay at nasaktan. Hindi man malubha ang mga sugat na natamo, pero malaking perwisyo naman ang dulot sa kanila.“Call the police now," utos ni Onse with authority. His eyes fixed firmly on Althea, na ngayon ay itinakip na ang bag mukha. May kumukuha na rin kasi ng mga larawan at video. Mapapailing ka na lang talaga sa bulok na ugali

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 71 "Wave Of Fury"

    Matapos ang tension na naganap sa courtroom at banta ni governor kahapon na nagpakaba sa akin ng husto, nag-decide si Onse na ‘wag munang pumasok. Sasamahan niya raw ako, babantayan, hanggang mawala ang takot ko, pero focused niya, sa phone pa rin.Tahimik ko lang siyang pinagmamasdan, nagbabasa nga ako ng nobela, pero mata ko naman nakapako sa kanya. Ang gwapo ‘e. He was so effortlessly captivating, even when he wasn’t trying. Kaya lang, kainis na hah. Kanina pa ako rito sa harap niya, at malamig na nga ang kape na tinimpla ko para sa kanya, pero hindi niya pa rin ako tinapunan ng tingin. I cleared my throat, hoping to catch his attention. Pero wala talaga. Napasimangot tuloy ako, at pabagsak na sumandal sa armrest. “Onse…” tawag ko sa kanya. He looked up, his expression instantly softening into a smile that made my heart skip. Ito ako, tatampo-tampo pero agad namang dumadagundong ang puso, simpleng ngiti niya lang. “Hmm?” ‘Yon lang ang sagot niya, pero ang lambing na. Tumayo rin

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 70 " Court Hearing"

    Onse was finally discharged from the hospital. Hindi pa rin siya magaling, medyo kinakapos pa rin siya sa hininga, pero nagpupumilit siya na lumabas na para sa kaso na dahilan kung bakit siya napahamak. “Onse, matulog ka na.” Katabi ko na siya sa kama, kaya lang tutok pa rin siya sa laptop. Heto nga at panay na ang papansin ko, tigilan niya lang ang ginawa. “Maya maya matutulog na ako," sagot niya. Sindali niya lang akong nilingon tapos balik na naman ang mukha niya sa laptop. Kahapon pa siya nakalabas ng hospital, pero puro trabaho na ang inaatupag niya. Madalas niya ring kausap si Danreve. Medyo asar na nga ako. Pati kasi ang landiin ako, hindi na niya nagawa. Nakahain na ako sa harapan niya, pero sa trabaho naman ang focus niya—sa upcoming court hearing, at gaya ng narinig ko kanina sa kausap niya sa phone, walang makapagpigil sa kanya na pagbayarin ang may sala. “Onse, bukas na ang court hearing, dapat ay magpahinga ka ng maaga. Matulog ka na. Paano kung lalala ang sakit mo…"

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 69 "Lock The Door"

    Matapos sabihin ni Vincent ang hindi kaaya-ayang salita at mag-iwan ng matalim na tingin, agad na siyang lumabas. Hindi na nga ako nakapagsalita, napatulala na lang ako habang nakatingin sa saradong pinto. I couldn’t understand what had just happened. Ano ‘yon? Bakit niya ‘yon sinabi? Anong ibig niyang sabihin? At saka, anong karapatan niya na umakto ng gano’n? Sira-ulo ba siya? He was the one who had chosen to marry someone else, tapos siya pa ang galit? Naging loyal ako sa kanya. Kahit pa sabihing rebound ko lang, minahal ko pa rin siya. Nagiging totoo ako. Pigil akong bumuga ng hangin. Pinapakalma ang puso ko. Inis na inis ako sa kanya. Ayaw ko sanang magkaroon kami ng samaan ng loob, kaya lang mukhang malabo na ‘yon. Ilang ulit pa akong bumuga ng hangin. I tried to shake off the unsettling feeling na iniwan ni Vincent. Napalingon lang ako nang gumalaw si Onse. His hand brushed against mine. Ngumiti ako. Pinilit ko na ‘wag bumakas sa mukha ang inis ko. “Asawa ko…” sabi

  • Daisy His Remedy   Author's Note

    Thank you so much to everyone for taking the time to read this story. Your support means the world to me. I’d love to hear your thoughts, so please don’t hesitate to leave a comment and share your feedback. Your opinions and suggestions will help me grow and improve as a writer!

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 68 "Unspoken accusation"

    Napakurap-kurap ako matapos sabihin ang salitang hindi ko pwedeng bawiin.Si Onse naman ay walang kurap na tumitig sa akin. Pinipilit niya ako na aminin, pero magugult din pala. Maya maya ay ngumiti naman siya. Matamis na matamis at saka nilapat nito ang isang kamay sa pisngi ko. Pinahid ang mga luha ko. “Daisy…” he whispered, his voice muffled by the oxygen mask still resting loosely over his mouth. Nangingislap na rin ang mga mata niya, kahit kinakapos pa rin sa hininga. Ako naman, pangalan ko pa lang ang sinambit niya, pero puso ko, nagwawala na. Tumatalbog-talbog sa loob ng dibdib ko. And before I could say anything else, he lifted the mask, letting it dangle around his neck and leaned forward. Before I knew it, his lips were on mine—gentle and unhurried, as if savoring every second.This time, I didn’t pull away. Napangiti pa ako habang tinutugon ang halik niya. But then I felt it—his breathing faltering. Kaagad kong hinawakan ang pisngi niya para awatin siya. “Onse, tama na…

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 67 "I Love You"

    Parang may bumara sa lalamunan ko na hindi matanggal-tanggal kahit paulit-ulit na akong lumunok. Si Onse kasi na ayaw akong lubayan ng tingin. Mga mata niya na kahit inaantok at halatang may dinaramdam ay parang nanunukso pa rin, parang inaakit ako. Muli akong tumikhim, at saka inabot ang oxygen mask niya, adjusting it properly over his face. "You need this. ‘Wag mong alisin, para hindi ka mahirapan huminga," sabi ko, pinipilit na ‘wag mahalata sa boses ko na apektado ako sa mga titig niya. Kaya lang nang bitiwan ko ang mask, inalis naman niya ulit. A small, stubborn smile tugging at the corners of his lips. “Daisy…” malumanay nitong sabi. Hindi ako sumagot. Timitig lang sa mga matang parang pinapaamin ako. “I’m waiting, asawa ko." Ang lambing ng boses niya na para bang hinahaplos itong puso kong nag-aalangan pa rin na aminin ang nararamdaman ko. “Daisy, aminin mo na…" Ayon na naman ang boses nitong nanonoot hanggang puso ko. Magsasalita na sana ako, pero na agaw naman ang

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 66 "Admit It"

    Onse remained unconscious when they moved him to the regular room.Nanatili ako sa tabi niya. Kaming tatlo ni Charmaine at Danreve. Sabay naming pinagmamasdan ang maputla nitong mukha na nagpapasikip sa dibdib ko. Gusto ko siyang gisingin, gusto kong makita ang ngiti niya, ang mga matang parang laging inaakit ako. Pero sa ngayon, gusto ko munang alamin ang dahilan ng aksidente, at kung bakit pinigilan ni Danreve na magsalita ang doktor kanina. Nagpaalam ako kay Charmaine na lalabas muna sandali, at pasimpleng sumenyas kay Danreve na sumunod sa akin. Kanina ko pa kasi siya gustong makausap, pero dahil kay Charmaine, hindi ko nagawa. Alam ko naman kasi kung bakit ayaw magsalita ni Danreve sa harap ni Charmaine, dahil sa nangyari sa pamilya nila noon. Kaagad ngang sumunod si Danreve. Now, in the quiet hallway, hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. Agad na akong nagtanong. “What really happened to Onse?”Danreve hesitated for a moment. Bumuga pa ng hangin at malungkot na tumitig sa mga mata

  • Daisy His Remedy   Daisy His Remedy 65 "I Love Him"

    DAISY Kung kanina habang bumabyahe kami papunta sa firm ay panay pa rin ang lambing ni Onse, pumaparaan pa nga na humawak sa hita ko, ngayon ay nagtataka naman ako sa kilos niya na biglang nagbago. Biglang naging seryoso. Alam kong may mali. Hindi pwedeng bigla na lang siyang magbago ng walang dahilan. Pagbaba niya ng sasakyan ay biglang nag-iba na agad ang timpla niya. ‘Yong mga titig niya na parang inaakit ako, napalitan ng tinging nababalisa. Parang may kinatatakutan. Nalilito ako. Nagtataka. Pinipilit-pilit pa nga niya akong mag-stay, pero nang lalabas na sana ako, pinapaalis naman niya; hindi lang simpleng pinapaalis, tinataboy niya ako. Gusto ko pa sanang magtanong, pero sa nakikita ko sa mga mata niya, determinado talaga siya na paalisin ako. Kaya lang, pansin ko naman ang panay na paglingin niya. I followed his gaze, at kitang-kita ko ang anino ng taong nakakubli roon. Hindi ko alam, pero nang makita ang anino ng kung sinong lalaki, nakaramdam ako ng kaba. Utak ko

DMCA.com Protection Status