All Chapters of A Night with the Billionaire: Chapter 1 - Chapter 10

Nasa kotse pa lang sila ng estranghero’y hindi na matigil ang kanilang paghahalikan at maging ang panayang haplos nito sa kanyang nakalantad na hita. Hinihimod din nito maging ang palibot ng kanyang leeg. Panay ang kanyang daing at halos igiya niya ang isang kamay nito upang dakmain ang kanyang mga dibdib na naghahanap ng atensyon. Nang itigil nito ang ginagawa’y halos magprotesta siya.Hindi niya maitatanggi sa sarili na napakabango ng lalaki at para siyang nakasinghot ng love potion. At aminado rin siya na first time niya mag-make out kaya deep inside ay alam niyang atat na atat siya. At siguro na rin ay dahil sa mga alak na ininom niya kanina kaya halos ayaw niyang tumanggi sa mga ginagawa nila.Pinasibad nito ang sasakyan paalis sa parking space ng club. Kitang-kita niya ang mga ugat sa braso nito’t kamay habang mahigpit na nakakapit sa manubela, maigting din ang panga.Nag-iinit ang pakiramdam ni Lilliane at hinahanap ng kanyang katawan ang mga haplos ng lalaki at maging ang mga

Ramdam ni Lilliane ang mabilis na pagkabog ng kaniyang puso nang lumabas siya ng elevator at pumasok sa marble-floored lobby ng kaniyang condo unit. Ang alingawngaw ng suot niyang takong ay animo dumaragdag sa pagkabalisa niya na sumasabay rin sa bawat tambol sa kanyang dib dib.Hanggang sa mga sandaling iyon ay ramdam pa rin ni Lilliane ang hapdi at kirot mula sa mga sampal at sabunot na tinamo niya mula kay Mathilda.Pinilit niyang inayusan ang sarili kahit ayaw niyang sumipot. Sinuot din niya ang dalang dress ng kanyang tiyahin na iniwan nito sa coffee table.Magang-maga ang kanyang mga mata habang katitigan ang sariling repleksyon sa salamin. Gusto niya muling umiyak pero wala na yata siyang iluluha pa. Wala rin siyang ibang maramdaman kundi matinding awa para sa sarili.Napahinga nang malalim si Lilliane, bakas sa kaniyang mga mata ang pagod.“Miss Lilliane Olivares?”Tipid na tumango si Lilliane sa matandang lalaki na agad tumayo matapos siyang makita.“Ako nga,”“Ako ho si Pedr

Hindi mapakali si Mathilda habang paroo’t parito sa loob ng kaniyang opisina. Ilang araw ng hindi pumapasok si Lilliane at hindi rin nito sinasagot ang ano mang tawag at message niya at nababahala siya. At kung hindi pa niya pinagtanong kanina kung pumasok ba si Lilliane ngayon ay hindi rin niya malalaman na ilang araw na pala itong absent. Nabinbin din ang mga dapat ay trabaho nito. Naikuyom ni Mathilda ang kaniyang mga kamao at nanggigigil sa galit sa isiping tinakasan at pinagtataguan sila ngayon ng kaniyang pamangkin. Mabibigat ang mga paa na nagmartsa siya palabas ng opisina. Kailangan niya ngayong gumawa ng aksyon. “Carla!” “Ma’am,” gulantang na napatayo ang kaniyang sekretarya sa biglaang sigaw niya. Hindi mapigilang matakot at bahagyang mapaatras ni Carla dahil sa nakikita niyang galit sa mga mata ng amo. “Kailangan kong malaman kung nasaan si Lilliane ngayon!” nagtatagis ang mga ngipin na sigaw nito, hindi alintana ang ilang mga empleyado na nakatingin at napasusulyap

Isang marahang katok ang pumukaw sa atensyon ni Miguel mula sa binabasang papeles. Kapagkuwan ay sumungaw ang ulo ni Beatrice mula sa bahagyang siwang ng pinto ng buksan nito iyon. “Miguel, nandito na si Agus,” imporma nito. “Patuluyin mo siya, Manang.” Lumaki nang bahagya ang pagkakabukas ng pinto ng pumasok ang isang matangkad, moreno at matipunong lalaki. Tahimik na pininid nito pasara ang dahon ng pinto at hinarap ang lalaking nakaupo sa likod nang malapad na lamesa na gawa sa mahogany. “Balita, Miguel,” bungad nito sa kaibigan. Tumaas ang sulok ng bibig ni Miguel matapos siyang batiin ni Agus. Ipinahinga niya ang likod mula sa backrest ng kinauupuan at mataman itong tinignan. College days pa lang ay magkakilala na sila ni Agus. Nang magkaroon siya ng interes kay Lilliane ay naisipan niya itong kunin bilang private investigator. Kagaya niya ay kabilang din ito sa isang pribado at misteryosong ahensya na ilang siglo nang nakatatag at nagbibigay serbisyo sa ilang mga piling ta

“Señor,” anang matangkad na lalaki at may seryosong ekspresyon matapos pumasok sa loob ng opisina ni Arnulfo sa sarili nitong mansyon. Bahagya pa itong yumukod bilang pagbibigay galang sa amo. Nananatili namang matigas ang mukha ni Arnulfo habang nakatitig sa kawalan. Kapagkuwan ay inikot nito ang kinauupuan upang harapin ang lalaki. Bukod tanging ang lampshade lamang ang nagbibigay liwanag sa kabuuan ng silid. At nababanaag ni Ruel ang blangkong ekspresyon sa mukha ng matanda. “Kumusta, Ruel, ang pinagagawa ko?” “Na-inform ko na po ang lahat ng ating mga tauhan tungkol sa paghahanap kay Miss Lilliane. Binigay ko na rin po sa kanila ang mga detalye na dapat nilang malaman upang mabilis matunton ang inyong fiancé. At nasa isang mahigpit din po silang direktiba na hanapin siya nang mabilis at tahimik upang hindi po siya makatunog.” Pagkaalis pa lang niya sa mansyon ng mga Olivares kanina’y inimporma na niya si Ruel tungkol sa bagay na iyon. Walang oras ang dapat masayang. “Magaling