Lahat ng Kabanata ng Pursuing the BILLIONAIRE GARDENER : Kabanata 41 - Kabanata 50

HALOS hilahin ni Zarah ang oras upang matapos kaagad ang buong araw nilang trabaho. Lalo na ngayon dahil nariyan pa rin si Angela na kasa-kasama nila. Panghuling araw na nila ngayon sa naturang lugar. Umaga pa lang abala na ang lahat sa kani-kanilang trabaho. Nakatalaga kina Zarah at Mitch ngayon ang pag re-repack ng mga groceries. Sa bawat supot klase-klaseng groceries ang laman at may tiglimang kilo ng bigas sa loob. Tatlo sila ni Mitch at ang isa pang estudyante na si Arci, mabait naman ito at palangiti. Una itong nakilala at naging kaibigan ni Mitch kaya nong sabihin nilang tatlo sila ang mai-talaga doon agad itong hinila ni Mitch. Masayahin rin ito kaya walang duda kung bakit mabilis itong nakasundo ng kaibigan. Meron ding nakatalaga sa pagluluto at pagre-repack ng food packs meals, at ang iba naman ay nag di-distribute ng mga grocery packs. "Hey girl, ok ka lang ba diyan? Ang tahimik mo, ah." Pukaw ni Mitch sa kanya. Masyado kasi siyang nakafucos sa trabaho. "Dahan-dahan

ARAW ng linggo ngayon ngunit hanggang ngayon hindi pa rin umuwi si Luke sa mansiyon. Dalawang araw na ang nakalilipas sa kanyang pagbalik at tuluyan na ring umalis si Manang Ninfa. Bumalik ito sa mansiyon ng matandang Guevarra ang ama ni Luke. At ang driver nilang si Caloy wala rin doon. Umuwi rin daw ito ng probinsiya sabi ni Manang. Isang linggo na nga raw itong nakaalis pero hanggang ngayon hindi pa bumalik. Tapos na siyang maglinis at nakapagluto na rin siya. Kung uuwi man si Luke ay may pagkain na siyang naihanda. Napakatahimik ng buong bahay siya lang kasi ang mag-isa kaya naisipan niyang mamasyal. Pupunta siya sa mall dahil gusto rin niyang bumili ng bagong sapatos para sa paparating na graduation. Naisip niyang magsimba muna kaya pinadaan niya nag taxing sinakyan sa tapat ng simbahan. Eksaktong katatapos lang din ng first mass. Huminga muna siya ng malalim bilang paghahanda sa sarili para sa ilang sandaling katahimikan. Nararamdaman niya ang kapayapaan habang papal

MAPUTING kisame ang nakita ni Zarah sa kanyang pagmulat. Ramdam niya ang pamimigat ng kanyang katawan. Bumaling siya sa kaliwang bahagi ng kamang kanyang hinigaan. Nakita niya ang tila isang litrong likido na nakabalot sa puting plastic, dextrose yon. So ibig sabihin nasa hospital siya. Sino kaya ang nagdala sa kanya dito? Naalala niya ang mga nangyayari sa mansion lalo na ang pag-iwan ni Luke sa kanya sa kabila ng kanyang pagmamakaawa rito. Naikuyom niya ang kamay nang maalala ang buong eksena. Paano kaya siya napunta dito sa hospital? Bigla siyang napakislot nang may gumalaw sa bandang paanan. "Kumusta na ang iyong pakiramdam?" Isang baritonong tinig ang kanyang narinig. Bago paman niya tanungin kung sino iyon lumapit na ito sa kanyang tabi. "Lander?" Gulat siya. Ngumiti ito na may halong pag-aalala. "Kumusta na ang pakiramdam mo, Zarah? May gusto ka bang kainin o inumin? Sabihin mo lang para mabibili agad natin," nag-aalalang tanong nito. "T-tubig, please?" tugon niya

PAGKARAAN ng isang linggo mula sa araw ng graduation ni Zarah, lumipad sila ni Lander papuntang Amerika. Sa tulong ng mga malalaking personalidad na kakilala ni Lander, mas napadali ang pag-approve ng kanyang visa. At sa mismong araw na yon idinidiklara ni Zarah sa sarili na hindi na siya ng dating Zarah na nakikilala ng lahat. Ipinapangako niyang hinding-hindi na siya kailanman magpakahibang at maging tanga. Babaguhin niya ang kanyang pagaktao laban sa mga mapang-aping nilalang na nakapaligid sa kanya. She's no longer weak like they used to know her. Binago ng mga masasamang karanasan ng kanyang pinagdaraanan sa kung ano siya ngayon. Time passes quickly; hours became days, days became months, months became years, and many years went by at heto siya ngayon. Malayong-malayo na sa dating Zarah na madaling mauto, inaabuso at tanga. Ang babaeng akala ng lahat ay wala nang maibatbat. But look how great she was? The super woman who could stand firm. She was brave and strong. "Mo

PAGKATAPOS ng kanilang hapunan giniya ni Kiray si Leanne sa playroom. Habang nasa balcony naman sila ngayon ni Lander nag-uusap. "So, how's, Leanne?" tanong ni Lander. Napakibit-balikat siya habang iniisip ang sitwasyon nila ngayon ng anak. "She's starting to seek my tine and attention, Lander." maikling sagot niya. "Alam mo, Zarah, malaki na ang anak mo. She's no longer a baby na kung padedein mo lang at pakainin ay pwede ng iwan. May sarili na siyang pag-iisip na hindi dumedepende sa mga sinabi mo." "Yon na nga ang problema ko ngayon, Lander. Masyado na akong abala sa trabaho. Nakokonsensiya na ako sa anak ko." "Then, why don't you consider my suggestion? Hindi sa lahat ng panahon maitatago mo pa rin si Leanne sa kanyang ama, Zarah." pagpapaintindi ni Lander sa kanya. May punto naman ito ngunit ang tanong handa na nga ba siyang bumalik sa lugar na kung saan siya minasang nagdusa? O handa na nga ba siyang harapin ang mga posibling mangyari? "Pag-iisipan ko pa yan, Lan