หลายปีที่ผ่านมา ตัวเองสับสนว่าพ่อรักน้องหญิงมากกว่าตัวเองพัวพันว่าพ่อไม่เสียใจกับการตายของท่านแม่ ใจจดจ่ออยู่กับนางหลินเท่านั้นแต่ตอนนี้รู้แล้วว่าเหอหย่งเข้าหาท่านแม่ของตัวเองโดยมีเป้าหมายตั้งแต่แรก ยิ่งรักนางหลินมากเท่าไร นางก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีความรักของพ่ออะไร ไม่สําคัญแล้วท่านแม่ต่างหากที่เป็นคนน่าสงสารคนนั้นเมื่อเผยฉู่เยี่ยนเห็นนางเป็นแบบนี้ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเพื่อปลอบใจนางอีก เขาทิ้งไว้เพียงประโยคเดียวว่า “ถ้าพี่หญิงมีปัญหาในภายภาคหน้า ก็ไปหาข้าที่จวนอันกั๋วกงได้เลย”“ข้ากับท่านเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดกันตลอดไป”มองแผ่นหลังของเผยฉู่เยี่ยนที่จากไปและคําพูดสุดท้ายที่เขาทิ้งไว้ เหออวี่เหยาก็หลั่งน้ำตาทันทีณ ตําหนักซิงหยางในเวลานี้ มีแขกที่หายากคนหนึ่งต้อนรับอยู่ราชเลขากรมขุนนางคนเดิม ใต้เท้าเสิ่น รองราชเลขากรมขุนนางคนปัจจุบันก็คือพ่อของเสิ่นเป่าเหยียนและเสิ่นเป่าซวง ใต้เท้าเสิ่นหลายวันมานี้ ใต้เท้าเสิ่นอยู่ที่บ้านเป็นห่วงมากเมื่อก่อนเขาเคยเป็นหัวหน้าของหลินเหอเฉิง แต่หลินเหอเฉิงคนนี้กลับเป็นคนที่จิตใจไม่ซื่อตรงเพราะเหตุนี้ตนเองจึงกลั่นแกล้งเขาไม่น้อยยิ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-14 อ่านเพิ่มเติม