เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0481
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0482
“พระองค์โปรดวางใจ กระหม่อมจะไม่ทําให้พระองค์ผิดหวัง”องค์รัชทายาทรู้สึกว่าใต้เท้าเสิ่นดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของตนผิดแล้วเมื่อหันไปมององค์ชายรองที่อยู่ข้างกาย ทั้งสองก็หันมาสบตากัน ในดวงตายิ้มอย่างจนใจแต่มีผู้ช่วยแบบนี้ ยังไงก็ดีกว่าไม่มีทางนางหลินตั้งใจเลือกวันที่ส่งเหออวิ๋นเหยาออกจากเมืองหลวงเป็นวันที่องค์หญิงรองจะอภิเษกสมรสนี่เป็นการตัดสินใจของเสนาบดีเหอจริงๆ แล้ว ในวันที่องค์หญิงรองอภิเษกสมรส ขุนนางชั้นสูงในเมืองหลวงเกือบทั้งหมดจะไปร่วมงานแต่งงานที่บ้านของราชครูหลินในวังก็มุ่งความสนใจไปที่องค์หญิงรอง ไม่ได้สนใจด้านนี้แต่นางลืมไปว่ายังมีนางโจวที่จ้องมองเหออวิ๋นเหยาอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อสนองความกตัญญูกตเวทีขององค์หญิงรอง องค์หญิงรองจึงออกเรือนจากตําหนักจูหวาของสนมซูผินก่อนออกเดินทาง ลู่ซิงเสวี่ยและหลินจื่อโจวสองสามีภรรยาก็แค่คุกเข่าต่อหน้าสนมซูผินในตําหนักของตําหนักจูหัวเพราะฮ่องเต้ต้าฉู่ตรัสสั่ง สนมซูผินจึงทําได้แค่มองดูบุตรสาวในตําหนัก ยืนอยู่ตําแหน่งประตูนั้นเท่านั้น แต่กลับออกไปไม่ได้ ได้แต่เฝ้าประตูอย่างเอาเป็นเอาตาย มองส่งบุตรสาวของตนจากไปไกลนี่เป็นครั
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0483
การแต่งงานครั้งนี้จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่จริง ๆ อย่างไรเสียราชครูหลินก็เป็นราชครูขององค์รัชทายาท แม้ว่าตอนนี้จะเกษียณแล้ว แต่ก็ยังมีอิทธิพลอยู่องค์รัชทายาทจะเสด็จมาถึงเป็นคนแรกยิ่งครึกครื้น ทางด้านเสนาบดีเหอก็ยิ่งสบายใจ เขาก้มหน้าส่งสัญญาณให้ผู้ติดตามข้างกายตน ให้เขากลับไปที่จวนเพื่อแจ้งให้นางหลินทราบว่าสามารถออกเดินทางได้แล้วเพื่อส่งเหออวิ๋นเหยาออกจากเมือง นางหลินแสร้งทําเป็นป่วยและไม่ได้เข้าร่วมงานแต่งงานนี้ไม่ไกลนัก เผยฉู่เยี่ยนที่จ้องมองเหอหย่งมานานแล้ว เมื่อเห็นผู้ติดตามของเหอหย่งจากไป เขาก็ขยิบตาให้หลินจี้ที่อยู่ข้างๆ เขา หลินจี้ก็รีบเดินตามไปท้ายที่สุดแล้วเขาเป็นคนที่ได้รับการฝึกฝนจากอันกั๋วกง เผยฉู่เยี่ยนไม่จําเป็นต้องพูด หลินจี้ก็เข้าใจความหมายของเขาการเดินทางของนางหลินไม่ราบรื่นจริง ๆ เพิ่งออกจากจวนเหอได้ไม่นาน ก็ได้พบกับฮูหยินกว่างฉินโหว“ทําไมฮูหยินเหอไม่ไปเข้าร่วมงานแต่งของจวนไท่ฟู่ล่ะ?” ฮูหยินก่วงฉินโหวย่อมเป็นคนที่เหออวี่เหยาเชิญมาแต่เช้าอยู่แล้ว ก็ไม่ได้มีเรื่องอื่นใด เพียงเพื่อเพิ่มความยุ่งยากให้กับนางหลินเท่านั้นนางหลินคาดไม่ถึงว่าตัวเองจะถูกคนอื่นจําได
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0484
เขาสั่งให้คนขับรถม้าเดินวนรอบเมืองอีกสองสามรอบ แล้วจึงออกจากเมืองไปและหลังจากที่รถม้าของนางหลินจากไป คนที่อยู่ข้างกายฮูหยินของกว่างฉินโหวก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ที่แท้ก็คือเหออวี่เหยา“ลําบากท่านย่าก่วนแล้ว” เพราะความใกล้ชิดกับฮูหยินกว่างฉินโหว ตอนนี้เหออวี่เหยาจึงเปลี่ยนชื่อเรียกแล้ว “เพียงแต่ไม่รู้ว่าวันหลังหากนางรู้เข้าจะโทษท่านย่าก่วนหรือไม่?”แต่ฮูหยินกว่างฉินโหวกลับทําท่าทางไม่สนใจแม้แต่น้อย ตบมือของเหออวี่เหยาเบาๆ “จะว่าไปแล้ว การทําเช่นนี้ทําให้นางอึดอัดใจ ข้ากลับรู้สึกสบายใจขึ้นไม่น้อย”“ต่อให้สามีของนางจะเก่งแค่ไหน ก็เป็นแค่ราชเลขากรมแรงงานเท่านั้น ข้ายังไม่กลัวนาง”เหออวี่เหยาหันไปมองฮูหยินกว่างฉินโหว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแต่ในใจกลับครุ่นคิดว่าเหออวิ๋นเหยาจะมีชีวิตที่น่าสังเวชอย่างไรหลังจากวันนี้รถม้าของตระกูลเหอหยุดที่ตําแหน่งห่างจากนอกเมืองไปสิบลี้นางหลินประคองเหออวิ๋นเหยาที่ถูกห่อไว้อย่างแน่นหนาลงจากรถม้า ส่งสัญญาณให้รถม้าอีกคันที่เตรียมไว้ล่วงหน้าเข้ามารับคนออกไปเหออวิ๋นเหย่ากลับมองนางหลินด้วยใบหน้าที่ร้องไห้ฟูมฟาย “ท่านแม่ ข้าไม่อยากไป”“ไม่ได้!” นาง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0485
คําพูดของนางหลินทําให้นางโจวโกรธขึ้นมาทันทีนางโจวรีบก้าวไปข้างหน้าและยืนอยู่ตรงหน้านางหลิน นางจ้องมองนางหลินอย่างโกรธเคืองเนื่องจากการทรมานในหลายวันมานี้ นางโจวจึงทนทุกข์ทรมานจนหนังหุ้มกระดูกแล้วเป็นเพราะนางที่เป็นแบบนี้ ทําให้หัวใจของนางหลินยิ่งหวาดกลัว นางรู้สึกว่าคนที่อยู่ตรงหน้านางเหมือนปีศาจจากนรกที่มาเอาชีวิตนาง“เหออวิ๋นเหยาของเจ้าอยู่บ้านดีๆ แล้วอินเอ๋อร์ของข้าล่ะ?” เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย นางโจวถึงกับกัดฟันและมองไปที่นางหลินนางหลินตกใจ นางรู้แล้วหรือ?ในใจพลันตื่นตระหนกขึ้นมา"อาซ้อ อาซ้อพูดอะไรกัน อวิ๋นเหย่ากับอินเอ๋อร์...”ประโยคนี้ของนางหลินยังพูดไม่จบ ก็ถูกนางโจวจับคอเสื้อไว้แล้ว “ข้าจะบอกให้นะ สิ่งที่อินเอ๋อร์ของข้าประสบมา ข้าจะต้องให้เหออวิ๋นเหยาชดใช้เป็นพันเท่าร้อยเท่า”พูดจบก็ปล่อยมือ ผลักนางหลินลงกับพื้นทันใดนั้นนางหลินก็ตกตะลึงแล้วตะโกนเสียงดังว่า “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?! เจ้าจะทําอะไรกับอวิ๋นเหยา?”เสียงของนางหลินดังมาก ดึงดูดสายตาของผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา“อาซ้อ ท่านหมายความว่าอย่างไร!” นางหลินปิดปากตนเอง เดินเข้าไปหยิบสาบเสื้อของนางโจวขึ้นมาเช่นกั
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0486
ทางด้านเหออวิ๋นเหย่า มีคนของเผยฉู่เยี่ยนรออยู่นอกเมืองมานานแล้วหลายวันก่อน ในที่สุดนางโจวก็คิดได้แล้ว อาศัยตัวเองคนเดียว ต้องการให้เหออวิ๋นเหยาชดใช้ด้วยชีวิต ไม่ใช่เรื่องยากแต่นางไม่เพียงแต่ต้องการให้นางชดใช้ด้วยชีวิตของหลินอินเท่านั้น สิ่งที่นางคิดคือต้องการให้เหออวิ๋นเหย่าได้ลิ้มรสสิ่งที่หลินอินเคยประสบมาดังนั้นนางจึงริเริ่มที่จะหาเผยฉู่เยี่ยนในเมื่อเผยซื่อจื่อสามารถเสนอออกมาเพื่อตัดสินใจแทนตนเองได้ เช่นนั้นย่อมสามารถทําในสิ่งที่ตนเองอยากทําได้อย่างแน่นอนเพียงแต่เผยฉู่เยี่ยนไม่ได้แค่ช่วยนางเท่านั้น แต่ยังเสนอเงื่อนไขด้วยจุดประสงค์ของตระกูลโจวคือการแก้แค้นให้หลินอินจุดประสงค์ของเผยฉู่เยี่ยนคือดึงเหอหย่งลงจากหลังม้าเรื่องนี้ต้องการโอกาส โอกาสนี้ เสนอโดยนางโจวจะดีที่สุดแล้วเพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเท่านั้นแน่นอนว่านางโจวเห็นด้วยแน่นอนว่านางต้องการแก้แค้นแทนหลินอิน ไม่เพียงแต่แก้แค้นเหออวิ๋นเหยาเท่านั้น แต่ยังต้องแก้แค้นนางหลินที่ตามใจเหออวิ๋นเหยา แม้กระทั่งใต้เท้าหลินที่ไม่สนใจหลินอิน สามีของนางแม้แต่เผยฉู่เยี่ยนยังคิดว่าผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้วแต่จะบ้าหรือไม่ไม
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0487
สถานที่ที่หลินจีส่งเหออวิ๋นเหย่าไปก็คือซ่องโสเภณีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวงกฎระเบียบของต้าฉู่เขียนไว้อย่างชัดเจนและชัดเจนว่าขุนนางไม่ได้รับอนุญาตให้ค้าประเวณีแต่เหล่าขุนนางที่ร่ำรวยเหล่านี้ย่อมรู้ว่าดอกไม้ในบ้านไม่ดีเท่าดอกไม้ป่าไม่ว่าภรรยาที่บ้านจะเพียบพร้อมด้วยคุณธรรมแค่ไหน ต่อให้มีภรรยาและอนุภรรยาอยู่เป็นฝูง ก็อยากจะลองชิมรสชาติของข้างนอกบ้างไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ซ่องลับแห่งนี้ได้ปรากฏตัวขึ้นพอเปิดกิจการ ก็ดึงดูดเหล่าขุนนางนับไม่ถ้วนมา นานวันเข้าก็กลายเป็นความลับที่ขุนนางในเมืองหลวงรู้อยู่แก่ใจและความลับของซ่องลับนี้เข้มงวดมากทุกคนที่เข้ามาต้องแยกมาต่างหาก และต้องสวมหน้ากากเมื่อเข้ามาประการแรก คือจะไม่พบคนรู้จักอย่างแน่นอน ประการที่สองคือ แม้ว่าจะเกิดความผิดพลาดใดๆ ก็ต้องมีหน้ากากปิดบังไว้เพื่อไม่ให้ใครรู้ตัวตนแต่งขุนนางพวกนี้ ส่วนใหญ่มีนิสัยชอบเล่นเล่นท่ามากอีกต่างหากซ้ำยังคร่าชีวิตผู้คนไปหลายชีวิตแต่ท่านแม่เล้าของซ่องนี้ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เอาแต่ตามใจเช่นนี้ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป การค้าก็ยิ่งเจริญรุ่งเรืองมากขึ้นแม้จะไม่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังซ่องลับคนนี้คือใ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0488
นางรีบปีนลงจากเตียงแต่ขาสองข้างก็ลอยเล็กน้อยเพราะความกลัว นางหลินล้มตัวลงนอนตรงใต้เตียงสาวใช้ที่รับใช้ข้างกายนางรีบก้าวเข้าไปรับนางไว้ แต่ก็ถูกเท้าของตัวเองสะดุดล้มนายบ่าวสองคนล้มลงบนพื้น สถานการณ์ดูน่าขันอยู่บ้างสาวใช้คนนั้นลุกขึ้นแล้วคลานไปข้างๆ นางหลิน คิดจะประคองนางขึ้นมานางหลินอาศัยแรงของสาวใช้คนนั้น แต่เพราะร่างกายไร้เรี่ยวแรง กลับไม่ได้ลุกขึ้น จึงล้มเลิกการกระทํา แล้วเงยหน้าขึ้นถามว่า “นายท่านกลับมาแล้วหรือ?”“เรียนฮูหยิน ยังครับ”คําพูดนี้ของสาวใช้ทําให้นางหลินหมดความมั่นใจทันทีในขณะที่นางหลินไม่รู้จะทําอย่างไรดี เสนาบดีเหอก้าวเท้ายาวๆ เข้ามา ยังไม่ทันถึงเสียงก็ดังมาก่อน “เป็นอย่างไรบ้าง?”กลับเห็นนางหลินเอนกายพิงขอบเตียงเลอะเทอะมากในใจอดไม่ได้ที่จะรู้สึกรังเกียจอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้แสดงออกมา เพียงแค่นั่งลงบนเตียงนุ่มด้านข้าง มองนางหลินที่อยู่ตรงหน้า ถามอีกครั้ง “อวิ๋นเหยาส่งไปแล้วหรือ?”นางหลินเพิ่งได้สติ กระโจนเข้าหาเสนาบดีเหออย่างบ้าคลั่ง “นายท่าน นายท่าน ท่านช่วยอวิ๋นเหยาด้วย เร็วหน่อย...”เมื่อพูดถึงตรงนี้ นางหลินก็ดูเหมือนจะสําลักน้ำลายของตัวเองและไ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0489
นางหลินยิ่งร้อนใจ เข้าไปใกล้หลินเหอเฉิง เอ่ยเสียงเบาว่า “พี่ชาย ข้ามีเรื่องจะพูด”หลินเหอเฉิงหยุดเดินแล้วมองไปที่นางหลินที่อยู่ข้างๆ เขาถึงสังเกตเห็นว่าใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แม้กระทั่งไม่ได้ทาแป้งเพื่อปกปิดความเหนื่อยล้าของตัวเองจึงเคร่งขรึมขึ้นมา พานางไปที่ห้องหนังสืออย่างเงียบๆ จากนั้นก็เอ่ยปากถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”นางหลินคุกเข่าให้หลินเหอเฉิงโดยตรง “พี่ชาย วันนี้ข้าส่งอวิ๋นเหยาออกจากเมือง ระหว่างทางกลับพบอาซ้อ อาซ้อจึงลักพาตัวอวิ๋นเหยาไป”พูดจบก็เริ่มโขกหัวกับพื้น “พี่ชาย ท่านช่วยอวิ๋นเหยาหน่อย ถ้าอาซ้อขายอวิ๋นเหยาไปยังสถานที่แบบนั้นจริงๆ ข้าก็จะไม่อยู่แล้วเช่นกัน”หลินเหอเฉิงตบโต๊ะตรงหน้าตัวเองอย่างแรง “นังสารเลว!”หลายวันมานี้เขาไม่ได้เห็นนางโจวจริงๆ แต่เขาดื่มด่ำกับความสุขในการเลื่อนตําแหน่ง ไม่สนใจแม้แต่น้อยว่านางกําลังยุ่งอยู่กับอะไรดูเหมือนว่านางกําลังวางแผนเรื่องนี้อย่างเงียบๆหลินเหอฉางถอนหายใจเฮือกใหญ่ พยายามทําให้ตัวเองสงบลง เดินไปตรงหน้านางหลินแล้วประคองนางขึ้นมา “เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะต้องหานางเจอแน่นอน”พูดจบ เขาก็จ้องมองไปทางเรือนตระกูลโจวอย่าง
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0601
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0600
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0599
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
