Semua Bab The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]: Bab 81 - Bab 90

“Walang tigil ang pagpatak ng luha ko habang nakadapa sa aking kama, simula ng dumating ako sa bahay ay wala na akong ginawa kundi ang umiyak. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyari sa akin. Hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin sa aking ina na nakuha ng ibang lalaki ang kainosentihan ko. Siguradong magagalit sa akin ang aming tribo dahil nakipagkasundo na ang aking ina sa aming pinuno. Tuliro ang utak ko ngayon at hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin ng mga oras na ito. Makalipas ang ilang minuto, bumangon ako at pumasok sa loob ng banyo. Mas lalo akong nakadama ng lungkot nang makita ko ang maraming pasâ sa aking katawan na nilikha ni Mr. Winter. Wala itong patawad, dahil kahit ang singit ko ay nilagyan nito ng marka. Ang pinakamalalâ, ang aking dibdib na mukhang pinanggigilan talaga nito. Naluluha na pinagmasdan ko ang pribadong bahagi ng aking katawan dahil mukha itong namamaga. Halatang nagpakasasa ito buong magdamag sa aking katawan

“Good girl.” Pagkatapos ng huling letra ng aking pirma ay ito ang narinig kong bulong ni Sir Winter sa tapat ng tenga ko. Nagulat ako ng walang hirap na pinihit nito ang katawan ko paharap sa kanya. Napasinghap ako ng sibasibin niya ng halik ang mga labi ko. Habang ako ay parang tuod na napaatras dahil naitu-tulak na ako ng kanyang katawan.Nagpanick ang buong sistema ko ng pumasok ang isang kamay niya sa loob ng naka tuck-in kong polo. Hinimas at pinisil-pisil pa nito ang katawan ko. Ramdam ko na pinanggigigilan niya ang aking pang-upo.“I love your natural scent, smells sweet…” paanas nito ng sandaling lubayan ng mga labi niya ang mga labi ko. Ngunit, bumaba naman ito sa leeg ko. Habang ang ibabang katawan niya ay mas lalo pang idinidiin sa aking katawan. Nasasaktan na ako mula sa pagkakaipit sa pagitan ng kanyang katawan at ng lamesa. Ramdam ko ang paninigas ng kanyang pagkalalaki dahil bahagya pa niya itong ikinikiskis sa aking katawan.“S-Sir, nasasaktan na ako.” Reklamo ko ng m

“Hindi maintindihan ni Winter ang sarili kung bakit tila excited siya na umuwi ng bahay. Kulang na lang ay takbuhin nito ang hagdan para mabilis na makarating sa silid na kanyang pakay. Imbes na sa sariling silid ay sa guest room kaagad siya dumiretso. Pinihit niya ang seradura at tila nananabik na tinulak ang dahon ng pinto. Pigil ang hininga na pinagmasdan niya ang magandang mukha ni Samara na kasalukuyang mahimbing na natutulog sa ibabaw ng king size bed. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na nasa harap niya ang magandang babae na ‘to. At hindi lang ‘yun, pag-aari na rin niya ito. He think that he’s so lucky dahil tanging siya lang ang nakakakita ng lahat ng itinatago nito.Marahil kung hindi lang siya busy sa kumpanya buong maghapon, baka mas pinili niya na manatili sa loob ng silid na ‘to kasama ni Samara.Isa-isang hinubad ang lahat ng saplot sa kanyang katawan at hubo’t-hubad na pumasok sa loob ng banyo. Natapos na siya’t lahat sa paliligo ay mahimbing pa rin

“Excited na pumasok ako sa loob ng silid, nadatnan ko si Samara na inaayos ang higaan. Kusang lumitaw ang ngiti sa mga labi ko ng lumingon siya sa akin. “I’m home.” Malambing kong saad bago lumapit sa aking asawa. Nang makalapit ay kaagad kong hinalikan ang mala rosas niyang mga labi. Sa gigil ko ay bahagya ko pa itong nakagat, pero sinigurado ko na hindi siya masasaktan. Pagkatapos ng isang mapusok na halik ay masuyo kong hinaplos ang impis nitong tiyan. Parang sasabog sa matinding kasiyahan ang puso ko because finally ay natupad na rin ang pagnanais ko na maging-isang ama. Napangiti ako ng mamula ng husto ang mukha ni Samara, she’s so cute. And I love the way kung paano siyang mahiya sa akin. “K-kumain ka na ba?” Nahihiya pa nitong tanong dahil na late ako ng uwi. Isa ito sa ikinaiinis ko sa kanya ang madalas na pagsasalita nito ng pautal-utal sa tuwing nakikipag-usap sa akin. Pakiramdam ko tuloy ay hindi siya masaya na makasama ako. Imbes na sumagot ay walang imik na iniwan ko

“Pabalik-balik ako ng lakad sa loob ng silid, hindi ako mapakali. Gustuhin ko man na lumabas para puntahan ang aking asawa ay hindi ko magawa.Nag-aalala kasi ako na baka magalit siya sa akin at tuluyan na ako nitong hindi puntahan dito sa silid na kinaroroonan ko. Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto, mabilis ang ginawa kong pagharap dito. Ngunit nadismaya lang ako ng si ate Tess ang pumasok mula sa pintuan. May pag-aatubili na lumapit ako kay ate Tess at humawak sa isang braso nito. Inayos ang salamin ko sa mata bago magtanong. “A-Ate, si Winter, dumating na ba?” Nakangiti kong tanong, naron sa tinig ko ang matinding pananabik na masilayan muli ang mukha ng aking asawa. Dalawang araw ko na kasing hindi ito nakikita, kaya ganun na lang ang pagnanais ko na makita ito. Simula kasi ng dumating si Ma’am Sophia ay kailanman hindi na nagawi dito ang aking asawa. Hindi nakaligtas na aki ang lungkot mula sa mga ni ate Tess, bumadha rin sa mukha nito ang matinding awa para sa akin.“H-hi