Mag-log inShare
Kabanata 91
Kaugnay na kabanata
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 92
“Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Naiinis ako pero hindi ko alam kung bakit. Gusto kong umiyak o di kaya ay magwala. Nagdadamdam ako dahil may gusto akong makuha pero hindi ko alam kung ano. Frustrated na ako, kaya naisip ko na lang na maligo at baka sakaling gumaan ang pakiramdam ko. Marahil ay parte ito ng pagbubuntis ko. Ngayon ko lang nalaman na sadya pa lang mahirap ang magbuntis. Halos nagtagal ako sa ilalim ng tubig, nilalasap ang hatid na ginhawa nito sa aking pakiramdam. Pagkatapos ng halos kalahating oras na pagbababad sa maligamgam na tubig ay nakatapis ng tuwalya na lumabas ako ng banyo. Subalit, napatda ako sa aking kinatatayuan ng biglang bumukas ang pinto ng silid ng wala man lang paalam. Ang tangka kong paglapit sana sa closet para kumuha ng damit ay hindi na natuloy.Napahawak ako sa buhol ng tuwalya na nasa tapat ng dibdib ko. Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan habang nakatitig sa mukha ng bagong pasok na si Ma’am Sophia. Ito ang unang paghaharap nam
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 93
Mabilis na lumipas ang mga oras, araw at buwan. Sa ilang buwan na nagdaan ay tulad ng nais ni Winter, nanatili sa loob ng silid si Samara. Naging bilanggo siya ng kanyang asawa, at nagpaparamdam lang sa gabi kapag kailangan ng kaulayaw. Naging masalimuot ang buhay ni Samara. Sapagkat nasaksihan niya kung paanong pahalagahan ng kanyang asawa ang kabit nito na nakatira sa mismong pamamahay nilang mag-asawa, since na kasal naman sila. Sa paningin ni Samara ay wala siyang karapatan na magreklamo sa takbo ng kanilang mga buhay. Subalit ang ilang mga katulong ay hindi pabor sa mga nangyayari sa loob ng Villa. Lalo na ang hindi magandang pakikitungo ni Winter sa kanyang asawa. Isa si Tess na naging saksi ng lahat ng paghihirap ni Samara, kaya masasabi niya na sa magkakapatid na Hilton si Winter na yata ang naiiba sa lahat, dahil sa pagiging bato nito sa inosenteng si Samara. Sapagkat mas pinahahalagahan pa niya ang ibang tao kaysa sa kanyang mag-ina. “Hmp….” Halos mapatid na ang hininga
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 94
Tila slow motion ang pagpasok ko sa silid ng aking mag-ina. Kusang lumitaw ang ngiti sa mga labi ko ng makita ko ang aking mga anak. Walang ingay na lumapit ako sa kanila at matamang tinitigan ang mukha ng mga sanggol. Proud ako sa sarili ko bilang isang ama ng mga batang ito. Because finally may mga tagapagmana na ako. Maingat na kinuha ko mula sa higaan ang isa sa aking mga anak at medyo natakot pa ako na baka mapisa ito sa mga bisig ko. Bukod sa sobrang lambot ay napakaliit ng katawan nito kaya nakakatakot itong kargahin. Nakakatuwang pagmasdan ang malasutla nitong balat lalo na ang mala anghel nitong mukha. He’s so cute na kailanman ay hindi ka magsasawa na pagmasdan ito. Kamukha ko man ang anak ko ngunit ang ekspresyon ng mukha nito ay hindi nalalayo sa kanyang ina. Buong pagmamahal na hinagkan ko ang katawan nito, medyo nanggigigil pa nga ako dahil ang puso ko ay tila sasabog na sa matinding kasiyahan. Maingat ko itong ibinalik sa tabi ng kanyang ina, at ang sunod ko namang
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 95
“Katatapos ko lang palitan ng diaper ang aking anak ng bumukas ang pinto ng silid. Mabilis ang ginawa kong paglingon sa pintuan at nakita ko na pumasok si Ate Tess. Malungkot ang maamo nitong mukha habang ang kanyang mga kamay ay nakahawak sa laylayan ng kanyang kulay brown na bestida. Imbes na ngumiti dahil sa presensya ng butihing ginang ay tila nahawaan ako ng ekspresyon ng mukha nito. Tulad nito ay nalungkot din ako, sabay tingin sa mukha ng aking mga anak na tila gustong makipaglaro sa akin. Nang makita ko ang ngiti ng aking mga anak ay isang malungkot na ngiti ang lumitaw sa mga labi ko. Kahit hindi pa man sabihin sa akin ni Ate Tess kung ano ang kanyang pakay ay alam ko na kung ano ang ibig sabihin ng ekspresyon ng mukha nito. Nagsimula na namang manubig ang aking mga mata. Mas lalo akong nasaktan ng pumasok ang dalawang katulong at maingat na binuhat ang aking mga anak. Gusto kong sigawan ang mga ito, at palayasin palabas ng silid, pero hindi ko kaya. Wala akong lakas ng l
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 96
“Diyos ko, mahabaging langit! Samara, anak!” Natataranta na sambit ni Tess ng datnan niya na nakahandusay sa sahig si Samara. Maging ang katulong na kasama nito ay halos mamuti na ang mukha dahil sa labis na pag-aalala. Mabilis, ngunit may pag-iingat na ibinaba ni Tess ang sanggol na hawak sa ibabaw ng kama. Habang ang katulong ay nakabatay sa dalawang sanggol. “Samara, anong nangyari sayo?” Naiiyak na tanong ni Tess habang nakaunan sa kanyang mga hita ang ulo nito at patuloy na tinatapǐk ang pisngi ng kanyang alaga. Mabilis na nilagay ni Tess ang daliri sa tapat ng ilong nito, nakahinga naman siya ng maluwag ng malaman na buhay pa ito.“Bilis! Humingi ka ng tulong sa babâ.” Natataranta na utos ni Tess sa kasama nitong katulong. Iniisip niya na hindi niya kayang buhatin ang kanyang alaga dahil kahit na may kapayatan ang katawan ni Samara ay malaking babae pa rin ito.“O-Opo!” Natataranta na sagot ng katulong. Subalit bago pa man ito makalapit sa pintuan ay biglang umungol si Samara
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 97
“Pinatawag ko kayo para sabihin sa inyong lahat na walang sinuman ang papasok sa silid ng mga anak ko. Ni hawakan ay huwag na huwag ninyong gagawin. Selosa akong tao, kapag sinuway n’yo ako, kayo rin, baka magsisi kayo.” Mataray kong pahayag na magkasamang banta. “Si Ma’am Sophia lang ang sinusunod namin dito, dahil iyon ang bilin sa amin ni Sir Winter.” Matapang na sagot ng isa sa kanila at tinaasan pa ako nito ng kilay., Umangat ang sulok ng bibig ko bago nagsimulang humakbang ang aking mga paa palapit dito. PAK! Isang malutong na sampal ang nagpayanig sa pagkatao ng kasambahay na labis na ikinagulat ng lahat. Umawang pa ang kanilang mga bibig habang ang ilan ay napa-atras pa. “Opps, sorry, nakalimutan kong sabihin na hindi ako tumatanggap ng rejection.” Anya na sinundan ng isang matalim na ngiti, sabay tikwas ng kaliwang kilay ko. “Do you know who I am? I’m the owner of this house, I’m your boss, or gusto n’yo na palayasin ko kayong lahat dito ay maghahired ako ng mga bag
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 98
“Sir, umalis po si Ma’am Samara, gamit ang BMW mong sasakyan. Bukod pa run ay binangga niya ang gilid ng bahay, pati rin ang gate kaya nawasak ang mga ito.” “What?” Hindi makapaniwala na sambit ko, ngunit sa pag-angat ng aking mukha ay sumalubong sa paningin ko ang isang babae na rumarampa sa gitna ng pulang carpet. Nanlaki ang mga mata ko ng makilala ko kung sino ang babaeng ito. Kahit wala na siyang suot na salamin sa mata, hindi pa rin nagbabago ang pagtingin ko dito dahil tanging ako lang ang nakakaalam ng mukha nito sa likod ng makapal na salamin nito. “S**t! What my wife’s doing here!?” Ang naibulalas ko ngunit sa pabulong na paraan. Iniiwasan ko pa rin na may makarinig sa sinabi ko. Kulang na lang ay sumabog ang ulo ko dahil sa matinding galit habang nakatitig sa magandang mukha ng aking asawa. Hindi ako makapaniwala na lumabas ito ng bahay na ganito ang suot na damit. Kita na ang makinis nitong tiyan pati ang buong pusod nito. Maging ang makinis at mala porselana nitong
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 99
“Where are you going!?” Nanggigigil na tanong sa akin ni Winter sabay haklit sa braso ko. Sumamâ ang timplada ng mukha ko dahil nasasaktan ako sa mahigpit na pagkakahawak niya sa braso ko. Halos bumaon na ang mga daliri nito sa malambot kong balat. “Excuse me! Could you please let me go!?” Mataray kong singhal dito habang pilit binabawi ang braso ko mula sa kanya. “Umuwi na tayo.” Matigas niyang saad bago ako nito hinatak palabas ng gusali. “Anong uuwi? Umuwi kang mag-isa mo!” Galit kong sabi at sinubukan kong pumalag. Wala na kaming pakialam sa mga taong nag-uusisa. “Let see kung hanggang saan ang pagmamatigas mo sa akin, wifey.” Nagbabanta niyang bulong sa akin. Nagtaka ako ng hubarin niya ang kanyang suit ng hindi binibitawan ang braso ko. Excuse me, hindi ako ang asawa mo. Nagkakamali ka ng pagkakaintindi sakin, hindi ako si Samara, okay? Ako si Faith.” Ani ko na pilit ipinapaunawa dito ang lahat. “S**t! Put me down!” Galit kong sigaw dahil ang magaling na lalaking ito
Pinakabagong kabanata
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 197
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 196
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 195
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 194
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 193
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 192
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 191
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 190
The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] Kabanata 189
