Kabanata 94

Tila slow motion ang pagpasok ko sa silid ng aking mag-ina. Kusang lumitaw ang ngiti sa mga labi ko ng makita ko ang aking mga anak.

Walang ingay na lumapit ako sa kanila at matamang tinitigan ang mukha ng mga sanggol. Proud ako sa sarili ko bilang isang ama ng mga batang ito. Because finally may mga tagapagmana na ako.

Maingat na kinuha ko mula sa higaan ang isa sa aking mga anak at medyo natakot pa ako na baka mapisa ito sa mga bisig ko. Bukod sa sobrang lambot ay napakaliit ng katawan nito kaya nakakatakot itong kargahin. Nakakatuwang pagmasdan ang malasutla nitong balat lalo na ang mala anghel nitong mukha. He’s so cute na kailanman ay hindi ka magsasawa na pagmasdan ito. Kamukha ko man ang anak ko ngunit ang ekspresyon ng mukha nito ay hindi nalalayo sa kanyang ina.

Buong pagmamahal na hinagkan ko ang katawan nito, medyo nanggigigil pa nga ako dahil ang puso ko ay tila sasabog na sa matinding kasiyahan.

Maingat ko itong ibinalik sa tabi ng kanyang ina, at ang sunod ko namang