All Chapters of The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]: Chapter 91 - Chapter 100

“Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Naiinis ako pero hindi ko alam kung bakit. Gusto kong umiyak o di kaya ay magwala. Nagdadamdam ako dahil may gusto akong makuha pero hindi ko alam kung ano. Frustrated na ako, kaya naisip ko na lang na maligo at baka sakaling gumaan ang pakiramdam ko. Marahil ay parte ito ng pagbubuntis ko. Ngayon ko lang nalaman na sadya pa lang mahirap ang magbuntis. Halos nagtagal ako sa ilalim ng tubig, nilalasap ang hatid na ginhawa nito sa aking pakiramdam. Pagkatapos ng halos kalahating oras na pagbababad sa maligamgam na tubig ay nakatapis ng tuwalya na lumabas ako ng banyo. Subalit, napatda ako sa aking kinatatayuan ng biglang bumukas ang pinto ng silid ng wala man lang paalam. Ang tangka kong paglapit sana sa closet para kumuha ng damit ay hindi na natuloy.Napahawak ako sa buhol ng tuwalya na nasa tapat ng dibdib ko. Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan habang nakatitig sa mukha ng bagong pasok na si Ma’am Sophia. Ito ang unang paghaharap nam

Tila slow motion ang pagpasok ko sa silid ng aking mag-ina. Kusang lumitaw ang ngiti sa mga labi ko ng makita ko ang aking mga anak. Walang ingay na lumapit ako sa kanila at matamang tinitigan ang mukha ng mga sanggol. Proud ako sa sarili ko bilang isang ama ng mga batang ito. Because finally may mga tagapagmana na ako. Maingat na kinuha ko mula sa higaan ang isa sa aking mga anak at medyo natakot pa ako na baka mapisa ito sa mga bisig ko. Bukod sa sobrang lambot ay napakaliit ng katawan nito kaya nakakatakot itong kargahin. Nakakatuwang pagmasdan ang malasutla nitong balat lalo na ang mala anghel nitong mukha. He’s so cute na kailanman ay hindi ka magsasawa na pagmasdan ito. Kamukha ko man ang anak ko ngunit ang ekspresyon ng mukha nito ay hindi nalalayo sa kanyang ina. Buong pagmamahal na hinagkan ko ang katawan nito, medyo nanggigigil pa nga ako dahil ang puso ko ay tila sasabog na sa matinding kasiyahan. Maingat ko itong ibinalik sa tabi ng kanyang ina, at ang sunod ko namang

“Diyos ko, mahabaging langit! Samara, anak!” Natataranta na sambit ni Tess ng datnan niya na nakahandusay sa sahig si Samara. Maging ang katulong na kasama nito ay halos mamuti na ang mukha dahil sa labis na pag-aalala. Mabilis, ngunit may pag-iingat na ibinaba ni Tess ang sanggol na hawak sa ibabaw ng kama. Habang ang katulong ay nakabatay sa dalawang sanggol. “Samara, anong nangyari sayo?” Naiiyak na tanong ni Tess habang nakaunan sa kanyang mga hita ang ulo nito at patuloy na tinatapǐk ang pisngi ng kanyang alaga. Mabilis na nilagay ni Tess ang daliri sa tapat ng ilong nito, nakahinga naman siya ng maluwag ng malaman na buhay pa ito.“Bilis! Humingi ka ng tulong sa babâ.” Natataranta na utos ni Tess sa kasama nitong katulong. Iniisip niya na hindi niya kayang buhatin ang kanyang alaga dahil kahit na may kapayatan ang katawan ni Samara ay malaking babae pa rin ito.“O-Opo!” Natataranta na sagot ng katulong. Subalit bago pa man ito makalapit sa pintuan ay biglang umungol si Samara

“Sir, umalis po si Ma’am Samara, gamit ang BMW mong sasakyan. Bukod pa run ay binangga niya ang gilid ng bahay, pati rin ang gate kaya nawasak ang mga ito.” “What?” Hindi makapaniwala na sambit ko, ngunit sa pag-angat ng aking mukha ay sumalubong sa paningin ko ang isang babae na rumarampa sa gitna ng pulang carpet. Nanlaki ang mga mata ko ng makilala ko kung sino ang babaeng ito. Kahit wala na siyang suot na salamin sa mata, hindi pa rin nagbabago ang pagtingin ko dito dahil tanging ako lang ang nakakaalam ng mukha nito sa likod ng makapal na salamin nito. “S**t! What my wife’s doing here!?” Ang naibulalas ko ngunit sa pabulong na paraan. Iniiwasan ko pa rin na may makarinig sa sinabi ko. Kulang na lang ay sumabog ang ulo ko dahil sa matinding galit habang nakatitig sa magandang mukha ng aking asawa. Hindi ako makapaniwala na lumabas ito ng bahay na ganito ang suot na damit. Kita na ang makinis nitong tiyan pati ang buong pusod nito. Maging ang makinis at mala porselana nitong

“Oh my god,” naibulalas ni Winter ng makita ang malaking pinsala na iniwan ng kanyang asawa. Napatiǐm bagang siya habang pinagmamasdan ang nawasak na bahagi ng kanyang Villa. Bukod pa run ay kasalukuyan ng hinihila ng truck mula sa kumpanya ang bago niyang sasakyan na BMW na siyang ginamit ni Samara. Sira na kasi ito at kailangan ng palitan ang buong parts nng sasakyan para magmukhang bago ulit. Natuklasan din niya na hindi lang ang kanyang Villa ang naperwisyo ng kanyang asawa. Dahil marami pang sasakyan ang nabangga nito, kaya ngayon ay kasalukuyan siyang nakikipag-usap sa mga pulis. Habang sa bungad ng pintuan ay tahimik lang na nagmamasid si Sophia. Mabilis na natunton ng mga pulis at ng mga taong naperwisyo ni Faith ang bahay ni Winter dahil sa plaka ng kanyang sasakyan. Sa loob lang ng isang araw ay gumastos siya ng halos six million dahil sa laki ng pinsala na nilikha ng kanyang asawa. Biglang sumakit ang kanyang ulo ng maalala na naman ito, dahil alas onse na ng gabi,