All Chapters of The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]: Chapter 101 - Chapter 110

“Are you really the wife of Mr. Winter Hilton, Ma’am?” Tanong ng isang reporter kay Sam, makikita sa mukha ng lahat ang labis na pagkagulat dahil sa biglang pagsulpot ng babaeng nagpakilala na asawa ng business tycoon na si Mr. Winter Hilton. Para sa mga media na katulad nilang gutom sa impormasyon tungkol sa pamilyang Hilton ay isa itong malaking pribilehiyo. Siguradong pagkakaguluhan ito ng buong mundo dahil sa pagkakahantad sa publiko ng pribadong buhay ng isang Hilton. “Yes, kaya kong patunayan sa lahat na asawa ako ng walang pusong lalaki na ‘yan. I have a marriage contract na magpapatunay na nagkaroon ng isang civil wedding sa pagitan naming dalawa.” Matapang na sagot ni Sam sabay lahad ng kanilang marriage certificate. Di magkandatuto sa pagkuha ng larawan ang lahat habang si Sam ay nanatiling seryoso ang ekspresyon ng mukha. Nakataas ang noo nito at makikita ang katatagan sa kanyang awra. Suot niya ang isang high waisted black pencil skirt na may split sa gilid kaya l

“Damn! I said stop it!” Napipikon ko nang sigaw pero ang asawa ko ayaw pa ring tumigil sa kakasabunot sa buhok ko. Pakiramdam ko ay matatanggal na ang anit ko. Habang nakupo ako dito sa sofa sa loob ng aking opisina ay pasalakang na nakaupo sa kandungan ko si Samara ngunit siya raw si Faith. Dama ko ang panggigigil nito mula sa dalawang kamay niya na nakasabunot sa maikli kong bukok.Tulad ng inaasahan ako ay nagwala ito sa galit ng mag-isa lang akong pumasok sa loob ng opisina. Nagalit ito ng hindi na bumalik ang kapatid ko.“Hmp!” “Ouch! Masakit Sweetheart!” Reklamo ko ng kagatin nito ang balikat ko. Halos magmukhang kamatis na nga ang mukha ko dahil sa ginagawa nito. “I hate you! Ibalik mo sa akin si Xaven ko!” Nanggagalaiti nitong sigaw na kulang na lang ay umiyak. Para itong bata na inagawan ng laruan.“Fine! Dadalhin kita sa kanya kung titigil ka sa pananakit mo sa akin!” Napipikon kong saad na sinundan ng isang marahas na buntong hininga. Tumigil nga ito sa pagwawala pero is

“Crash!!!” Ang malakas na tunog ng nabasag na bote ang bumasag sa katahimikan ng silid na kinaroroonan ni Sophia. Nagkalat ang ilang bahagi nito sa kung saan. Maging ang laman nitong likido ay kumapit sa maputi at balahibuhing carpet. Pagkatapos na ibato ang bote ng champagne ay pabasak na umupo siya sa single sofa. Dinampot ang wine glass na may lamang alak at parang tubig na tinungga ito. Makikita sa kanyang mukha na frustrated na ito. “This can’t be! Paano ‘to nagawa sa akin ni Winter? Bigla na lang silang nawala ng hindi ko nalalaman?” Hindi makapaniwala na singhal ni Sophia habang nakapaskil ang isang sarkastikong ngiti sa mga labi nito. Tila hinihingal sa galit habang nakatitig siya sa sahig. Ang kanyang mukha ay kababakasan mo ng matinding sakit. Ilang buwan ang lumipas simula ng alisin ni Winter si Samara at ang mga anak nila sa Villa. Ang tanging nadatnan na lang niya ng araw na umuwi siya galing trabaho ay ang mga katulong na personal na nag-aasikaso sa kanya. Lab

Naalimpungatan si Sam dahil sa walang tigil na pagtunog ng cellphone ni Winter. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata, sabay suri sa kanyang paligid. Hanggang sa napako ang tingin niya sa nag-iingay na parato na nakapatong sa ibabaw ng side table. Saglit niyang sinulyapan ang naka saradong pintuan ng banyo. Base na rin sa kanyang naririnig na lagaslas ng tubig ay may naliligo sa loob ng banyo. Batid niya na hindi umuwi kagabi ang kanyang asawa. Dahil ni isang gusot ay wala kang makikita sa kabilang bahagi ng kama na kanyang kinahihiligan. Mukhang walang balak na tumigil ang taong tumatawag sa kanyang asawa kaya napilitan na siyang bumangon. Dinampot niya ang aparato. Sandali siyang natigilan ng mabasa ang honey bilang pangalan ng caller. Kinakabahan man ay sinagot pa rin niya ang tawag. “Honey, bakit ang tagal mong sagutin ang tawag ko? You know I cook your favorite food, sabay na tayong mag lunch.” Malambing na saad ni Sophia mula sa kabilang linya na si

Two years later…. Nasisilaw na nagmulat ng kanyang mga mata si Sophie,. Nag-inat muna ito ng kanyang mga braso bago matamis na ngumiti. Pakiramdam niya ay para siyang nakalutang sa alapaap. Magaan ang pakiramdam na bumangon siya at pumasok sa loob ng banyo upang gawin ang kanyang daily routine. Pagkatapos ng ilang minuto na pagbababad sa bathtub ay mabilis na siyang nagbanlaw. Suot ang roba na lumabas siya ng banyo. Pinili niya ang damit na sa kanyang tingin ay siyang pinaka maganda sa lahat. Isang red mini dress na hanggang kalahating hita ang tabas nito. Lumitaw ang isang nang-aakit na ngiti sa kanyang mga labi ng masilayan niya ang magandang hubog ng kanyang katawan. Lalo na ang malusog niyang dibdib na mas lalong tumingkad ang kaputian dahil sa kulay ng kanyang damit. Ilang sandali pa ay nakarinig siya ng ilang katok mula sa pintuan. Kasunod nito ay ang pagpasok ng kanyang assistant. Kaagad na inihanda nito ang dalang makeup kit at sinimulan na nitong ayusan ang kanyang