All Chapters of สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: Chapter 641 - Chapter 650

นัยน์ตาฟู่ชิงเยว่ประกายความพอใจออกมาสายหนึ่ง “ฉันรู้แล้ว”…เวินเหลียงมาถึงยังสถานีตำรวจเวลาประมาณเก้าโมงเช้าหลังเธอบอกว่าขอเจอฉู่ซืออี๋ เจ้าหน้าที่ที่มารับหน้าเธอก็ลังเลอยู่สองวินาที “ตอนนี้ฉู่ซืออี๋พัวพันอยู่กับคดีอาชญากรรมสองคดี ว่ากันตามเหตุผลแล้วให้เจอไม่ได้ คุณเวินคะ ไม่งั้นคุณไปถามผู้กำกับการก่อนดีไหมคะ? ถ้าผู้กำกับการอนุญาตแล้วถึงจะเจอได้”เวินเหลียงคิดแค่ว่าเมื่อวานผู้กำกับการคงลืมแจ้งลูกน้อง “ตอนนี้คุณอาเขาอยู่ไหมคะ?”ไหน ๆ ก็มาถึงสถานีตำรวจแล้ว โทรไปหาอีกจะเป็นการเสียมารยาทเจ้าหน้าที่พยักหน้า “ผู้กำกับการอยู่ชั้นบนค่ะ”“โอเคค่ะ”เวินเหลียงหมุนตัวเดินขึ้นไปยังชั้นสองประตูห้องทำงานผู้กำกับการไม่ได้ปิดสนิท ประตูถูกเปิดแย้มไว้ช่องหนึ่งยังไม่ทันได้เข้าไปใกล้ เธอก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยแว่วดังออกมา“...ถึงยังไงอาเยว่ก็เป็นหลานชายคนโตของตระกูลฟู่ ยังไงเราก็ทนมองดูเขาล่มจมไร้หนทางฟื้นคืนไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้”“อีกอย่างก็เป็นคดีเก่าที่ปิดคดีไปนานโขแล้ว นอกจากเวินเหลียงก็ไม่มีใครสนใจ อาเจิงต้องลำเอียงไปทางพี่ชายเขาแน่ ๆ เขาต้องเป็นคนออกความคิดนี้อย่างแน่นอน ทุกอย่างไร้ที

ทว่าวันนั้นเมื่อได้รู้ความจริง เขาก็ได้สั่งคนให้ไปสืบดู หลังจากที่ฉู่ซืออี๋หายไปจากโรงพยาบาลเธอได้ไปหาฟู่เยว่จริง ๆ ทั้งสองคนติดต่อกันทางโทรศัพท์เพียงแต่สิบปีก่อนฉู่ซืออี๋จงใจลากฟู่เยว่ลงเหวไปด้วย หลักฐานที่เหลืออยู่ไม่ส่งผลดีกับฟู่เยว่ส่วนจางกั๋วอัน ฮั่วตงเฉิงเป็นคนส่งตัวเขาให้ทางตำรวจเดิมทีฮั่วตงเฉิงก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกับตระกูลฟู่อยู่แล้ว แม้ฟู่เจิงจะไม่รู้ว่าความคิดแค้นเป็นศัตรูของเขามาจากไหนก็ตาม แต่ว่าก็มีแรงจูงใจที่เขาจะซื้อตัวจางกั๋วอัน และโยนความผิดทั้งหมดไปที่ตัวฟู่เยว่หลานชายคนโตของตระกูลฟู่ ประธานบริหารของฟู่ซื่อ กรุ๊ป ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนบงการคดีฆาตกรรม แถมผู้เสียชีวิตยังเป็นนักข่าวที่มีชื่อเสียง หากข่าวเช่นนี้ถูกรายงานออกไป ฟู่ซื่อจะเผชิญหน้ากับสภาพแบบใด ไม่ต้องคิดก็รู้ฟู่เจิงคิดเพียงว่าเป็นเพราะฮั่วตงเฉิงพุ่งเป้ามาที่ฟู่ซื่อ จึงรีบสั่งการให้เลขาหยางดูแลสื่อใหญ่และแพลตฟอร์มออนไลน์ต่าง ๆฮั่วตงเฉิงกล้าทำแบบนี้ คิดว่าคงไปเสาะหาหลักฐานบางอย่างมาได้แน่ จากนั้นฟู่เจิงก็ต่อสายโทรออกหาลู่เย่า ใช้ให้เขาไปแอบสืบเกี่ยวกับจางกั๋วอันคนนี้จางกั๋วอันยอมเสี่ยงตัวเองใส่ร้ายฟู่

“ฉันไม่รู้ว่าควรทำยังไงถึงจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้ เลยทำได้แค่ใช้วิธีนี้เท่านั้น...”“คุณ...”เวินเหลียงโมโหจะแย่อยู่แล้ว “นี่คุณกำลังขู่ฉันอยู่ใช่ไหม?”“ฉันไม่ได้มีเจตนานี้...”“คุณอยากยืนก็ยืนไปเลย!”เวินเหลียงตัดสายทิ้งไปเธอโยนโทรศัพท์ไปบนโต๊ะ ก่อนจะไปทำกับข้าวในครัวทันใดนั้นก็มีเสียงเปิดประตูแว่วดังขึ้นมาจากประตูเมื่อเวินเหลียงชะโงกคอออกมาจากห้องครัว ก็เห็นถังซือซือลากกระเป๋าเดินทางเข้ามา “เสี่ยวเหลียงเหลียง ฉันกลับมาแล้ว!”“ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ กินมื้อค่ำหรือยัง?”ถังซือซือเห็นเวินเหลียงอยู่ในห้องครัวก็รีบยกมือขึ้นมาทันที “ยังไม่ได้กินเลย ๆ! ทำเผื่อฉันด้วยที่หนึ่ง”“ได้”น้ำเดือดแล้ว เวินเหลียงหย่อนเกี๊ยวกุ้งสำหรับสองที่ลงไปน้ำร้อนเดือดปุด ๆ กระเด็นใส่นิ้วของเธอในช่วงเวลาที่ไม่ทันได้ระวัง“ซี๊ด...”เวินเหลียงรีบสะบัดมืออย่างรวดเร็ว ก่อนจะขยับนิ้วเอาไปวางข้างปากแล้วเป่าถังซือซือเข้ามาเดินวนอยู่สองรอบ พลางมองเวินเหลียงด้วยความเป็นห่วง “เป็นอะไร? น้ำร้อนกระเด็นใส่มือเหรอ?”“ไม่ระวังน่ะ”“ก่อนหน้านี้เธอไม่พลาดเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ พรรค์นี้นี่” ถังซือซือเอ

เธอพุ่งมาตรงหน้าเขาด้วยความเดือดดาล พร้อมขบกรามแน่น “คุณจะกลับไปไม่ใช่เหรอ?!”ฟู่เจิงอึ้งไป “ทำไมเธอถึงลงมาอีกล่ะ?”เวินเหลียงมองเขาด้วยความโมโห พร้อมถลึงตาใส่เขาทีหนึ่ง ทว่าไม่ได้พูดอะไร เธอหันหลังแล้วก็ไปเลยเมื่อครู่เธอยังไม่ได้ขึ้นไป คอยดูอยู่ในโถงตลอด อยากดูว่าเขาจะไปไหมเป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ เขาไม่ยอมไปสักทีถ้าเธอขึ้นไปเลย เขาจะยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคืนใช่ไหม?เวินเหลียงครุ่นคิด เป้าหมายของการที่ฟู่เจิงทำแบบนี้ นั่นก็คืออยากให้เธอใจอ่อน ถ้าอย่างนั้นเขาก็ทำสำเร็จแล้วฟู่เจิงอึ้งไปครู่หนึ่งเดินไปได้สองก้าว เวินเหลียงก็หยุดชะงักพลางหันมาถลึงตาใส่เขา “อยากขึ้นไปไม่ใช่เหรอ?”พูดจบเธอก็เดินไปทางตึกยูนิตเลยโดยไม่แม้แต่จะมองเขาอีกฟู่เจิงกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะเยื้องย่างตามไปเวินเหลียงเดินเข้าไปในลิฟต์ก่อน เธอมองฟู่เจิงที่อยู่เบื้องหลังทีหนึ่ง ก่อนจะกลอกตาขาวเงียบ ๆภายในลิฟต์ มีน้ำหยดลงมาจากตัวเขาอยู่ตลอด ไม่นานก็รวมกันเป็นแอ่งขนาดย่อมแอ่งหนึ่ง“อาเหลียง เธอยอมให้โอกาสฉันอีกครั้งแล้วใช่ไหม?”เวินเหลียงไม่ตอบ ได้แต่ขมวดคิ้วเข้าหากัน “ถังนอนพักผ่อนไปแล้ว เดี๋ยวเข

เวินเหลียงคิดว่าสายแรกที่เขาโทรออกไปเป็นเลขาคนอื่น จึงถามขึ้นว่า “คุณไม่ได้โทรหาเลขาหยางเหรอ?”“วันนี้ไม่รู้ว่าเขาทำงานเสร็จหรือยัง ฉันจะลองโทรหาเขาดูละกัน” ฟู่เจิงเอ่ยเขาต่อสายโทรออกหาเลขาหยางผ่านไปหลายสิบวินาที ไม่มีคนรับกระทั่งตัดสายไปเองโดยอัตโนมัติฟู่เจิงเปิดหน้าโฮมให้เวินเหลียงดูทีหนึ่ง“เอาละ”เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน “คุณนั่งลงก่อนก็แล้วกัน ฉันจะอ่านบทละคร อย่ามารบกวนฉัน เดี๋ยวค่อยลองโทรไปใหม่”“อ่านบท?” ฟู่เจิงเลิกคิ้ว สายตาพลางตกไปบนบทละครที่อยู่ข้างมือเธอ “เธอจะไปถ่ายซีรีส์เหรอ?”“อืม”“บทอะไร?”“ก็บทบาทที่ตอนแรกฉู่ซืออี๋เป็นคนแสดงครั้งก่อนนั่นไง เธอไปถ่ายทำไม่ได้แล้ว เวลาแป๊บเดียวหาคนที่เหมาะสมไม่ได้ ผู้กำกับก็เลยให้ฉันไปแสดง”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของฟู่เจิงก็คล้ำดำหมองขึ้นเล็กน้อยถ้าเขาจำไม่ผิด บทบาทนี้คือปีศาจจิ้งจอก เทียบกับฝ่ายที่มีชื่อเสียงแล้วมันค่อนข้างโป๊“ถ้าเธออยากถ่ายซีรีส์ ฉันเลือกบทบาทที่ดีกว่านี้ให้เธอได้นะ”“ไม่ต้อง” เวินเหลียงปฏิเสธไปเลย “ฉันแค่ช่วยวิจารณ์ข้อบกพร่องให้ผู้กำกับเท่านั้น อีกอย่างบทบาทซูเมี่ยวนี่ก็ดีทีเดียว”แม้จะเป็นฝ่ายตัวร้