All Chapters of สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: Chapter 211 - Chapter 220

945 Chapters

บทที่ 211

ทว่าไม่เคยมีใครเดินจูงมือไปเข้าห้องน้ำกับเธอระหว่างคาบเรียนเลยมนุษยสัมพันธ์ที่ดูแล้วไม่เลวพวกนั้น ก็เป็นเพราะว่าเธอเป็นหัวกะทิในชั้นเรียนเท่านั้น จึงมักมีเพื่อนร่วมชั้นมาถามปัญหาเรื่องเรียนกับเธออยู่บ่อย ๆหลังสอบเข้ามหาวิทยาลัย ทุกอย่างล้วนสลายหายไปไม่เหลือเยื่อใยกลายเป็นว่าเธอต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วเธอยังจำสายตาที่เต็มไปด้วยความทอดถอนใจที่ครูภาษาจีนใช้มองเธอได้คุณครูบอกว่าเธอระแวงมากเกินไปเขาไม่เคยเห็นนักเรียนขี้ระแวงอย่างเธอมาก่อนถ้าบอกว่าเธอเป็นแมวตัวหนึ่ง ที่เอาแต่ค้อมตัวอยู่บนพื้น นอนถอนหายใจ พร้อมกระโจนไปที่แมวจรจดตัวอื่นตลอดเวลา ไม่มีวันโชว์หน้าท้องอันอ่อนนุ่มออกมาต่อให้กับฟู่เจิง เธอก็จะมีการเว้นระยะอยู่เสมอเธอไม่มีทางเดินเข้าไปในหัวใจของฟู่เจิง ทว่าก็ไม่กล้าให้ฟู่เจิงเดินเข้ามาในโลกภายในใจของเธอเช่นกัน ไม่กล้าให้ฟู่เจิงรู้ ว่าก่อนหน้านี้เธอรักเขามานานหลายปีแต่งงานกับฟู่เจิงมาสามปี ผิวเผินดูรักกันมากทว่าอันที่จริงแล้วเธอไม่เคยเชื่อใจฟู่เจิงอย่างหมดใจเลยเวินเหลียงยื่นมือไปลูบผมยุ่งเหยิงที่อยู่บนศีรษะมนุษยสัมพันธ์แย่ก็มนุษยสัมพันธ์แย่ไปสิเธอเองก็คงอยู่ท
Read more

บทที่ 212

ต่อให้ฟู่เจิงไม่ได้นอกใจจริง ๆ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขากับฉู่ซืออี๋เคยมีความสัมพันธ์คลุมเครือกันอยู่ช่วงหนึ่ง ในสายตาของถังซือซือมันก็คือการนอกใจเวินเหลียงไม่ได้แก้ต่างให้ฟู่เจิง เธอตอบกลับไปว่า “ตอนนี้สุขภาพของคุณปู่ฟู่ไม่ค่อยดีนัก เขาไม่อยากให้พวกเราหย่ากัน”เธอเป็นเด็กที่โตมาในครอบครัวพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยว เธอจึงไม่อยากให้ลูกของตัวเองเป็นเหมือนกับตัวเองแต่ลองถามใจตัวเองอีกที ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฟู่เจิงในตอนนี้ จะสร้างสภาพแวดล้อมครอบครัวที่อบอุ่นให้ลูกได้จริงเหรอ?ถัง “ดั่งคนดื่มน้ำ เย็นร้อนรู้เอง นี่ เรื่องของเธอ ฉันเองก็ไม่ดีที่จะพูดเยอะ ในใจเธอรู้ดีก็พอแล้ว”ถัง “แล้วตอนนี้เธอคิดจะจัดการยังไง? ฉันเห็นคอมเมนต์ด้านล่างของเฟซบุ๊กนั่นมีแต่คนด่าเธอ ฉันว่านะ ถึงยังไงเธอกับประธานฟู่ก็แต่งงานกันถูกต้องตามกฎหมายแล้ว เปิดตัวไปเลย ตบหน้าฉู่ซืออี๋ให้ดังเพียะ ๆ ซะ!”ฮอตแอนด์คูล “ตอนนี้พวกเรายังไม่มีแผนจะเปิดตัว คนในเน็ตพวกนั้น พวกเขาอยากด่าก็ปล่อยให้พวกเขาด่าไปเถอะ”ถัง “หึ ๆ”ถัง “คิดว่าฉันไม่รู้แผนของฟู่เจิงเหรอ?”ฮอตแอนด์คูล “...”ถัง “ถ้าพวกเธอเปิดตัว นี่ก็เท่ากับบอกว่าฟู่
Read more

บทที่ 213

เมื่อได้ยินฟู่เจิงพูดแบบนี้ เหล่าจางก็อึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบรับ “ครับ”ฟู่เจิงหยิบเอกสารที่อยู่ข้างมือขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะ นิ้วเรียวยาวดันไปข้างหน้า “ผมให้ฝ่ายเลขากับฝ่ายกฎหมายร่างจดหมายเตือนขึ้นมาฉบับหนึ่ง เดี๋ยวก็คงโพสต์ในแอ็กเคานต์ทางการ ตอนโพสต์ คุณคอยสังเกตการเคลื่อนไหวในโซเชียลอยู่ตลอดเวลาด้วยนะครับ”“ครับ ผมเข้าใจแล้ว” เหล่าจางหยิบเอกสารที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา แล้วเปิดแฟ้มเอกสารเป็นไปตามคาด นี่เป็นจดหมายเตือนที่มักใช้กันบ่อย ๆ ในวงการบันเทิง ทว่าไม่ได้มีนัยสำคัญทางกฎหมาย เป็นเพียงแค่การตักเตือนการกระทำเท่านั้นในจดหมายเตือนระบุเอาไว้อย่างชัดเจนว่า ซุบซิบเรื่องรักละเมิดสิทธิด้านชื่อเสียงของคุณฟู่เจิง ขอให้ซุบซิบเรื่องรักรีบลบโพสต์ในเฟซบุ๊ก เพื่อเป็นการขอโทษ และให้หยุดใส่ร้ายและโจมตีคุณฟู่เจิงโพสต์นี้ติดคำค้นหาร้อนแรงภายในไม่กี่นาทีด้านล่างมีคอมเมนต์เยาะเย้ยส่วนหนึ่ง“จดหมายเตือน? ข้อเสนอของฉันคือฟ้องไปเลย”“สิทธิด้านชื่อเสียง? งั้นมันก็เป็นเรื่องจริง?”“ฟู่เจิง เขาละเมิดสิทธิด้านชื่อเสียงของผมครับ”ผู้พิพากษา คุณทำอะไร?ฉัน พูดเรื่องที่เขาเคยทำอีกครั้ง“ความรู้เจ๋ง ๆ
Read more

บทที่ 214

เรื่องราวมาถึงจุดนี้แล้ว เวินเหลียงพยายามหลีกเลี่ยงข้อครหากับฟู่เจิงในบริษัท แต่ฟู่เจิงกลับทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงให้เวินเหลียงไปกินข้าวที่ห้องทำงานของเขาอย่างเดิมเวินเหลียงนั่งลงบนโซฟา ตรงหน้ามีอาหารที่ตัวเธอชอบกินอยู่เต็มโต๊ะ มองฟู่เจิงที่อยู่ตรงหน้าเตรียมตะเกียบและอุปกรณ์กินข้าวให้เธออย่างใส่ใจ จู่ ๆ ในใจของเวินเหลียงก็เกิดแรงกระตุ้นขึ้นมาอย่างหนึ่ง เธออยากถามออกไปมากจริง ๆ พวกเขายังมีความเป็นไปได้ที่จะเปิดตัวไหม?เพียงแต่ยังไม่ทันได้พูดออกมา ฟู่เจิงก็เป็นฝ่ายพูดก่อนว่า “อาเหลียง เรื่องในโซเชียลฉันพิจารณาดูแล้ว อันที่จริงฉันเคยคิดอยากจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเรา แต่หลังจากเปิดตัว หัวหอกก็จะหันไปหาซืออี๋ แบบนี้จะทำให้เธอไม่มีที่ยืนในสังคม ถึงขั้นชื่อเสียงฉาวโฉ่ และกระแสวิจารณ์คงไม่หยุดแค่นี้แน่ มีแต่จะยิ่งเลวร้ายลง ถึงเวลานั้นก็จะสูญเสียการควบคุม...”“คุณไม่ต้องพูดแล้ว ฉันเข้าใจทุกอย่าง”จู่ ๆ อาหารที่อยู่ในปากก็จืดชืด อย่างกับไม่มีรสชาติ ยากจะกลืนลงไปในจังหวะนั้น เวินเหลียงก็ผุดความคิดหนึ่งขึ้นในใจ เธอชอบอะไรในตัวเขากัน?ชอบการหยามหน้าและการหลอกลวงที่เขาทำมาตลอด
Read more

บทที่ 215

“หรือว่าเธออยากให้ฉันไป?”เวินเหลียงคิดว่านี่ไม่ใช่ปัญหาว่าเธออยากให้ไปหรือไม่อยากให้ไป แต่เป็นปัญหาที่ว่าฉู่ซืออี๋จะยอมหรือไม่ยอมต่างหากเป็นไปตามคาด ขณะที่ทั้งสองคนพักกลางวันอยู่ในห้องพัก สายของหวังเหยียนก็โทรเข้ามาอีกครั้งฟู่เจิงรับสายในห้องพักเลยเธอได้ยินฟู่เจิงถามขึ้นว่า “ใช้ยาระงับประสาทหรือยัง?”“ใช้แล้วค่ะ แต่ช่วงนี้ใช้บ่อยเกินไป ร่างกายของซืออี๋เกิดการต่อต้านแล้ว ไม่ค่อยได้ผลเท่าไร”“ทำไมไม่หาคนมาควบคุมเธอเพิ่มอีกสักสองสามคนล่ะ?”“ซืออี๋ข่วนหมอบาดเจ็บไปสองคนแล้ว...”“...”ผ่านไปครู่หนึ่งฟู่เจิงก็วางสายแล้วหันหน้ามองไปที่เวินเหลียงเวินเหลียงประคองตัวลุกขึ้นนั่ง ดวงตาใสเป็นประกาย เธอยักไหล่แสดงทีท่าว่าทำอะไรไม่ได้ “ไปโรงพยาบาล?”เห็นสายตาของเวินเหลียง ลมหายใจของฟู่เจิงก็ติดขัด เขาอธิบายว่า “ซืออี๋กรีดข้อมือพยายามฆ่าตัวตาย...”น้ำเสียงของเขาแผ่วเบาลงเรื่อย ๆ เข้าใจดีว่าในช่วงเวลานี้อธิบายอีกมากมายแค่ไหนก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดีเพียงแต่เขาจะทนดูซืออี๋เป็นอะไรไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้ ในตอนที่อาการกำเริบเธอทำได้หมดทุกอย่าง“อืม ฉันรู้คะ” เวินเหลียงพยักหน้าเบา ๆ “คุณไปเถอะ
Read more

บทที่ 216

ฉู่ซืออี๋โผเข้าไปในอ้อมอกของฟู่เจิงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ พลางคว้าปกเสื้อของฟู่เจิงเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ปากก็สะอึกสะอื้นไปด้วย “อาเจิง ฉันคิดว่าคุณจะไม่ต้องการฉันแล้วซะอีก! ทำไมคุณถึงเพิ่งมาล่ะ...”ฟู่เจิงชะงักไปครู่หนึ่ง ในตอนนี้ถึงได้ค่อย ๆ ยื่นมือออกไปวางบนหลังของฉู่ซืออี๋ แล้วปลอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เป็นไรแล้ว...”ฉู่ซืออี๋นอนอิงร้องไห้จนควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่ในอ้อมอกของฟู่เจิงชายมากความสามารถกับสาวงาม กอดกันร้องไห้ ช่างเป็นฉากของคู่สามีภรรยาจริง ๆ...เวินเหลียงยืนห่างออกไปไม่ไกล มองพวกเขาทั้งสองคนด้วยใบหน้าไร้อารมณ์เสียใจเหรอ? เหมือนจะไม่ได้เสียใจขนาดนั้นก่อนหน้าที่เธอจะมาโรงพยาบาล ก็จินตนาการถึงภาพนี้เอาไว้แล้วเธอคิดว่าตัวเองจะเจ็บปวดใจและเดือดดาลแต่ตอนนี้พอได้มาเห็นเข้าจริง ๆ แล้ว ในใจกลับสงบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน“แผลของคุณยังมีเลือดไหลอยู่ ให้หมอทำแผลก่อนนะ”ฟู่เจิงกุมข้อมือที่ได้รับบาดเจ็บของฉู่ซืออี๋เอาไว้ ก่อนจะเงยหน้าส่งสัญญาณให้หมอเข้ามาใครจะรู้ได้ว่าหมอเพิ่งก้าวเข้ามาเพียงก้าวเดียว ฉู่ซืออี๋ก็หลบไปขดตัวอยู่หลังฟ
Read more

บทที่ 217

“ฉันคิดว่าประโยคนี้ คุณควรเก็บไว้พูดกับคุณฉู่ถึงจะถูก ต่อให้รักลึกซึ้งแค่ไหน ก็จะเอามาเป็นเหตุผลในการเข้าไปแทรกชีวิตคู่ของคนอื่นไม่ได้ เช้าวันนี้ซือซือคิดว่าในข่าวเป็นเรื่องจริง เธอพูดกับฉันว่า ‘ฉันไม่เป็นเพื่อนกับชู้’ ดูท่าแล้วที่โบราณว่าไว้คงจะจริง คนเลวก็คบกับคนเลว คนดีก็คบกับคนดี!”สีหน้าของหวังเหยียนแข็งทื่อ กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ทว่าเบื้องหลังมีเสียงฝีเท้าแว่วดังขึ้นมาฟู่เจิงออกมาจากห้องพักผู้ป่วย เขามาหยุดเบื้องหลังเวินเหลียง “ไปกันเถอะ”“พันแผลเสร็จแล้วเหรอ?” เวินเหลียงหมุนตัวกลับไป“อืม”จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องเสียงแหลมของฉู่ซืออี๋แว่วดังมาจากในห้องพักผู้ป่วยอีกครั้ง ราวกับตื่นตระหนกตกใจ“ประธานฟู่ คุณไม่อยู่เป็นเพื่อนซืออี๋อีกหน่อยเหรอคะ? เธอ...” หวังเหยียนยังอยากพูดอะไรต่ออีกหน่อย ทว่าสัมผัสได้ถึงสายตาอันเย็นชาของฟู่เจิง เธอจึงรีบเงียบไปเวินเหลียงมองฟู่เจิงทีหนึ่งฟู่เจิงกุมมือน้อย ๆ ของเธอเอาไว้ แล้วลงไปชั้นล่างพร้อมกับเธอเมื่อเห็นพวกเขา คนขับรถก็รีบบี้ก้นบุหรี่ แล้วเปิดประตูรถ “คุณผู้ชาย กลับบริษัทเหรอครับ?”“อืม”รถยนต์แล่นออกไปจากประตูใหญ่ของโรงพยาบาล วิ่
Read more

บทที่ 218

เป็นไปตามคาด ไม่นานภาพที่เวินเหลียงและฟู่เจิงถูกนักข่าวดักรอ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่โผล่หน้าออกมาก็ถูกอัพลงโซเชียลแต่ในสายตาของเหล่าเพื่อนชาวเน็ต การโต้กลับคือการแถ การหลีกเลี่ยงคือรู้สึกผิดคอมเมนต์ในเชิงลบเริ่มมากขึ้นเรื่อย ๆถังซือซืออดไม่ได้ที่จะโพสต์วิดีโอนี้ลงไป พร้อมกับเขียนแคปชันว่า รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ได้ทำผิด ภูตผีปีศาจอะไรก็ไม่กล้าเข้ามาใกล้ตั้งแต่เกิดเรื่องแต่งหน้านั่นขึ้น เธอก็พูดแทนเวินเหลียงมาตลอด เหล่าเพื่อนในเน็ตรู้ว่าเธอคือเพื่อนของเวินเหลียง ตามมาหาในเฟซบุ๊ก แล้วพาลด่าถังซือซือไปด้วยถังซือซือเองก็ไม่กลัว ทะเลาะกับเพื่อนชาวเน็ตใต้คอมเมนต์เฟซบุ๊กของตัวเอง…ตอนบ่ายมีประชุมด่วน เวินเหลียงออกมาจากห้องประชุม แล้วเดินถือเอกสารเข้าไปยังห้องทำงานประธานกรรมการ“ผู้อำนวยการเวิน” เลขาหยางที่อยู่ตรงพื้นที่สำนักงานเข้ามารับหน้า “คุณมาหาประธานฟู่เหรอคะ?”“มีเอกสารต้องให้เขาเซ็นน่ะ”“ตอนนี้ประธานฟู่ไม่ได้อยู่ที่บริษัท ถ้าไม่รีบละก็ คุณเอาเอกสารมาให้ฉันก่อนก็ได้นะคะ รอเขากลับมาแล้วฉันค่อยส่งต่อให้เขาเอง”เวินเหลียงมองนาฬิกาข้อมือ เป็นเวลาสี่โมงเย็นแล้ว“ได้ค่ะ” เวินเหลียงส่
Read more

บทที่ 219

บางครั้งโลกของคนรวยก็ใช่ว่ากฎหมายจะควบคุมได้ เส้นสายอยู่ตรงนั้น ขอแค่ฟู่เจิงส่งสัญญาณเงียบ ๆ ก็มีคนมาช่วยเขาออกหน้าแล้ว เหตุผลที่ถูกสั่งพักงานก็สมเหตุสมควรเป็นอย่างยิ่ง ไม่มีทางสาวมาถึงตัวฟู่เจิงพนักงานสองสามคนที่อยู่รอบ ๆ มองหน้ากันทีหนึ่งคนตัวสูงยิ้มพลางไกล่เกลี่ย “เหล่าหลิวนายเลิกคิดมากได้แล้ว มันเกี่ยวอะไรกับเราล่ะ? เราหาเงินได้ก็พอแล้ว!”ในจังหวะนี้เอง เสียงออดประตูด้านนอกก็ดังขึ้น“ฉันไปเปิดเอง”เหล่าหลิววางตะเกียบแล้วลุกขึ้น เมื่อเปิดประตูออกไป ยังไม่ทันมองให้ชัดว่าชายหนุ่มตรงหน้าเป็นใคร ก็ถูกถีบเข้าที่ท้องอย่างแรงทีหนึ่งแล้วเขาไม่ทันได้ระวังตัว จึงถูกถีบจนหงายเงิบ พลางเอามือปิดท้องพร้อมทั้งหายใจหอบเหนื่อยมีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอก ตัดผมทรงผมสกินเฮด มองแค่ปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นพวกนักเลงเขาเดินขึ้นหน้ามาสองสามก้าว ชำเลืองมองปกเสื้อของเหล่าหลิว จากนั้นก็หิ้วตัวเขาขึ้นมา “ลุกขึ้นมา!”เหล่าหลิวทั้งตกใจทั้งกลัวและทั้งเจ็บ “แกจะทำอะไร...พวกแกทำแบบนี้มันผิดกฎหมายนะ!”ชายหนุ่มฟังแต่เหมือนไม่ได้ฟัง หิ้วคอเสื้อของเหล่าหลิวขึ้นมา พลางบีบคอเขา แล้วเหวี่ยงไปกระแท
Read more

บทที่ 220

คนตัวสูงขยับปาก พูดไม่ออกเมื่อครู่เหล่าหลิวยังพูดอยู่เลยว่า กลัวจะถูกหาเรื่อง ไม่นึกเลยว่าจะถูกคนตามมาซ้อมถึงที่เร็วขนาดนี้พวกเขาไม่ตอบ ฟู่เจิงเองก็ไม่ซักไซ้ในเรื่องนี้แล้ว เขาถามขึ้นว่า “ซุบซิบเรื่องรัก แปดกลุ่มห่านขยี้ข่าว ข่าวลับวงการบันเทิง สามบัญชีนี่ เป็นของออฟฟิศพวกนายใช่ไหม?”ภายในห้องเงียบสงัดคนตัวสูงฟังการเต้นของหัวใจตัวเอง พลางก้มหน้าอย่าเห็นว่าเมื่อครู่เขาดูกร่างมาก ตอนนี้เมื่อรู้ว่าฟู่เจิงจะแก้แค้นพวกเขา ไม่ว่าใครก็ไม่ยอมก้าวออกมารับหน้าทั้งนั้นเมื่อชายหนุ่มเห็นแบบนี้ ก็กระทืบไปที่ขาที่ได้รับบาดเจ็บของพนักงานที่อยู่ใต้เท้าทีหนึ่ง เสียงกรีดร้องแว่วดังขึ้นมา ขอบตาของพนักงานเริ่มแดงขึ้น สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เหงื่อออกเต็มศีรษะชายหนุ่มมองทุกคนทีหนึ่ง “ถามพวกแกอยู่นะ!”พนักงานที่อยู่ใต้เท้าเอ่ยขึ้นพลางหอบ “เป็นบัญชีของออฟฟิศเรา แต่ฉันไม่ใช่คนรับผิดชอบ ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน!”ฟู่เจิงมองเขาทีหนึ่ง จากนั้นก็มองไปที่พวกคนตัวสูง “ใครเป็นคนรับผิดชอบ? ใครใช้ให้พวกนายเปิดโปง?”คนตัวสูงกลืนน้ำลายอึก ๆ สองขาอ่อนปวกเปียก ถอยหลังก้าวหนึ่งอย่างเงียบ ๆพนักงานอีกสองคนก็
Read more
PREV
1
...
2021222324
...
95
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status