Share

บทที่ 218

เป็นไปตามคาด ไม่นานภาพที่เวินเหลียงและฟู่เจิงถูกนักข่าวดักรอ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่โผล่หน้าออกมาก็ถูกอัพลงโซเชียล

แต่ในสายตาของเหล่าเพื่อนชาวเน็ต การโต้กลับคือการแถ การหลีกเลี่ยงคือรู้สึกผิด

คอมเมนต์ในเชิงลบเริ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

ถังซือซืออดไม่ได้ที่จะโพสต์วิดีโอนี้ลงไป พร้อมกับเขียนแคปชันว่า รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ได้ทำผิด ภูตผีปีศาจอะไรก็ไม่กล้าเข้ามาใกล้

ตั้งแต่เกิดเรื่องแต่งหน้านั่นขึ้น เธอก็พูดแทนเวินเหลียงมาตลอด เหล่าเพื่อนในเน็ตรู้ว่าเธอคือเพื่อนของเวินเหลียง ตามมาหาในเฟซบุ๊ก แล้วพาลด่าถังซือซือไปด้วย

ถังซือซือเองก็ไม่กลัว ทะเลาะกับเพื่อนชาวเน็ตใต้คอมเมนต์เฟซบุ๊กของตัวเอง

ตอนบ่ายมีประชุมด่วน เวินเหลียงออกมาจากห้องประชุม แล้วเดินถือเอกสารเข้าไปยังห้องทำงานประธานกรรมการ

“ผู้อำนวยการเวิน” เลขาหยางที่อยู่ตรงพื้นที่สำนักงานเข้ามารับหน้า “คุณมาหาประธานฟู่เหรอคะ?”

“มีเอกสารต้องให้เขาเซ็นน่ะ”

“ตอนนี้ประธานฟู่ไม่ได้อยู่ที่บริษัท ถ้าไม่รีบละก็ คุณเอาเอกสารมาให้ฉันก่อนก็ได้นะคะ รอเขากลับมาแล้วฉันค่อยส่งต่อให้เขาเอง”

เวินเหลียงมองนาฬิกาข้อมือ เป็นเวลาสี่โมงเย็นแล้ว

“ได้ค่ะ” เวินเหลียงส่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status