All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี: Chapter 11 - Chapter 20

ซูหรานมองไปรอบๆ และเห็นแผ่นหลังของชายร่างสูงผ่านม่านห้องน้ำชาแผ่นหลังแบบนั้น ดูเหมือนว่าเธอจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อนในขณะที่ซูหรานกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ลู่ซิวหนิงกลับเดินเข้ามาหาเธอ และบังสายตาของเธอเอาไว้ "หรานหราน เร็วเข้าสิ ผมจะพาคุณไปแนะนำตัวกับคุณลุงสามนะ"ลู่ซิวหนิงคิดที่จะดึงมือของซูหราน แต่ซูหรานกลับหลบเลี่ยงด้วยความรังเกียจมีร่องรอยของความไม่พอใจแวบเข้ามาในดวงตาของลู่ซิวหนิง แต่เมื่อคิดถึงลุงสามฟู่ เขาก็ทำได้เพียงระงับอารมณ์ไว้เท่านั้น"ซูหราน สำหรับผม สำหรับตระกูลลู่ล้วนแต่เป็นโอกาสที่ดีในวันนี้ ตระกูลฟู่เป็นใหญ่หนึ่งในสามของเมืองจิงเฉิง และลุงสามก็เป็นผู้กุมอำนาจคนใหม่แบบนี้อีก ขอแค่ลุงสามยอมมาเป็นสักขีพยานในการแต่งงานของพวกเรา ประกอบกับซิงหลานจิวเวลรี่ที่คอยช่วยหนุนอยู่ ตำแหน่งทายาทของตระกูลลู่ก็จะตกมาเป็นของผมอย่างสมบูรณ์แล้วนะ!"แม้ว่าลู่ซิวหนิงจะเป็นหลานชายคนเดียวของตระกูลลู่ แต่ในตอนนี้ลู่ซิงหวาพ่อของเขาได้ควบคุมธุรกิจส่วนใหญ่ของตระกูลลู่อยู่ลู่ซิงหวามีลูกชายนอกสมรสอยู่ข้างนอก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ลู่ซิงหวาได้เลื่อนตำแหน่งลูกชายนอกสมรสคนนั้น ซึ่งเป็นภัยคุกคามร

ในห้องบนชั้นสอง ฟู่จิ้นหานได้คลายริมฝีปากที่กัดไหล่ของซูหรานออกแล้วในความมืด ดวงตาอันแหลมคมของเขาจ้องมองไปที่เธอจากข้อมูลที่จี้เยี่ยนโจวส่งให้เขาเมื่อคืนที่ผ่านมา เย่ซิงหลานเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสิบปีก่อน และก็ได้ตัดสินว่ามันคืออุบัติเหตุหรือว่าการตายของเธอยังมีสาเหตุอื่นอยู่อีก?และการที่ซูหรานได้มาหาเขา ไม่ใช่เพื่อลู่ซิวหนิง แต่เพราะการตายของแม่เธอต่างหาก?หลังจากรออยู่นาน แต่ไม่ได้รับคำตอบแต่อย่างใด ซูหรานก็ร้อนใจขึ้นมาแล้ว "ขอแค่คุณบอกความจริงเกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในปีนั้นกับฉันมา คุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอมทุกอย่าง"ดวงตาของฟู่จิ้นหานมืดมนและไม่ชัดเจน "ผมต้องการให้คุณมาเป็นผู้หญิงของผม คุณจะยอมหรือไม่?"ซูหรานสะดุ้งเล็กน้อย และใบหน้าหล่อเหลาของ "สามีตัวพ่อ" ของเธอก็แวบขึ้นมาในหัวทันทีเมื่อได้เห็นการแสดงออกแบบนี้ ท่าทางที่ดีขึ้นของฟู่จิ้นหานก็กลับมืดมนอีกครั้ง และน้ำเสียงที่ไม่มีความสุขของเขาก็ผสมกับความหึงหวง พร้อมกับพูดว่า "ทำไมล่ะ? ทนไม่ได้ที่จะแยกทางกับคู่หมั้นของคุณอย่างนั้นเหรอ?"ซูหราน "???"ลู่ซิวหนิง?เขาคู่ควรด้วยเหรอ? !แต่แล้วใบหน้าขอ

เสียงนี้สามารถยืนยันความคาดเดาของซูหรานได้เป็นอย่างดีนั่นคือเขา! นั่นคือเขา!ซูหรานตื่นตระหนกมาก มากเสียจนไม่สามารถจะมากได้แล้ว เธอรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านตัว และซูหรานก็ต้องการจะผลักเขาออกไปโดยแทบจะเป็นสัญชาตญาณ แต่ฟู่จิ้นหานดูเหมือนจะเจาะลึกจิตใจของเธอได้ตั้งนานแล้ว เขากดฝ่ามือใหญ่ตรงเอวด้านหลังของเธอ และทำให้เธอแนบชิดเข้ามายิ่งกว่าเดิมเสียอีก "อย่าขยับ! หรือคุณอยากให้ทุกคนรู้ว่า คุณเพิ่งเข้ามาในห้องเพื่อยั่วยวนผม?""ฉัน..." ไม่ได้ยั่วนะ!ซูหรานต้องการหักล้าง แต่ภายใต้สายตาชั่วร้ายของเขาที่เต็มไปด้วยคำเตือน ซูหรานก็ยอมอดทนเอาไว้!รอยยิ้มภายใต้หน้ากากของเธอนั้นดูแย่เอาเสียมากๆ และก็เต้นรำตามเขาไปต่ออย่างเชื่อฟัง โดยที่ร่วมมือกันอย่างแนบแน่นแต่ดูเหมือนว่าฟู่จิ้นหานจะไม่ค่อยพอใจ เพราะร่างกายของเธอดูตึงเครียดจนเกินไป"ผ่อนคลาย!" ฟู่จิ้นหานตบเอวของเธอโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้ซูหราน "!!!"ด้วยการกระทำที่หยอกเย้ากระเซ้าแย่แบบนี้ นี่เขากำลังเอาเปรียบเธออยู่ใช่ไหม!ซูหรานจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ประท้วงฟู่จิ้นหานเลิกคิ้วและก็ยิ้มๆพวกเขาได้จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาตามกฎหมายแ

แต่เธอยังไม่ทันอ่านชื่อทั้งหมด ลู่ซิวหนิงก็แย่งทะเบียนสมรสในมือของเธอ และฉีกเป็นชิ้นๆอย่างรุนแรงลู่ซิวหนิงแค่คิดว่าซูหรานทำเพื่อแก้แค้นเขาที่คบซ้อนกับซูอิน จึงทำหลักฐานปลอมขึ้นมาเขาไม่มองซูหรานแม้แต่แวบเดียว ใบหน้ายิ้มแย้มขึ้นมา พร้อมกล่าวกับแขกโดยรอบอย่างมั่นใจ“ขอโทษแขกทุกท่าน หรานหรานเธอชอบล้อเล่น ผมกับหรานหรานจะแต่งงานกันโดยเร็วที่สุด ถึงตอนนั้นคุณชายฟู่ก็จะมาเป็นสักขีพยานในงานแต่งงาน ขอเชิญทุกท่านมาร่วมด้วยนะครับ”ลู่ซิวหนิงมั่นใจว่าจะชนะเครื่องประดับซิงหลานซูหรานมองทะเบียนสมรสที่ฉีกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยสีหน้าเสียใจ เธอยังไม่เห็นชื่อ“สามี”อย่างชัดเจนแต่ในไม่ช้า มุมปากของเธอก็ยิ้มเยาะอย่างเย็นชา และประกาศต่อหน้าสาธารณะ“ฉันแต่งงานแล้ว เจ้าบ่าวไม่ใช่คุณลู่ ถ้าคุณลู่ไม่เชื่อ ต่อให้จะไปตรวจสอบที่สำนักงาน บันทึกที่นั่นก็ไม่สามารถทำเอกสารปลอมได้”เมื่อพูดจบ ซูหรานก็หันหลังกลับอย่างภาคภูมิใจและเดินออกจากห้องโถงลู่ซิวหนิงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยถ้าซูหรานแต่งงานลับหลังเขาจริงๆ เขาก็จะไม่ได้รับเครื่องประดับซิงหลานแล้ว！ลู่ซิวหนิงแทบจะไม่สนใจแขกที่กำลังมองอย่างกระตือรือร้นรอบๆ และส่งข

ฟู่จิ้นหานรีบไปที่ห้องพัก ซูหรานเห็นเขา ก็รีบลงจากเตียง และวิ่งไปที่ฟู่จิ้นหานทั้งร่างกายของเธอเกาะอยู่บนตัวเขา และพูดอย่างตื่นเต้น“ฉันนึกว่าฉันจะตายแล้ว ฉันเสียเลือดมาแปดชีวิตแล้วจริงๆ และเกือบจะถูกคุณชายสามฟู่จอมโง่นั่นทำให้เดือดร้อน”“？？？”จอม……โง่？ฟู่จิ้นหานขมวดคิ้วซูหรานกลับไม่สังเกต พูดต่อไปด้วยความโกรธ“ฉันเกือบจะตายจริงๆ เป็นผีก็จะไปปรากฏตัวบนเตียงของเขาตอนกลางคืน ทำให้เขานอนไม่หลับทุกคืน！”ฉินฟั่งที่เพิ่งมาถึงด้านหน้าประตู มองท่าทางของทั้งสองคน ก็ตกใจขึ้นมาทันทีครั้งแรกที่เขาเห็นใครสักคนกล้าที่จะหยาบคายกับคุณชายสามได้เช่นนี้และคุณซูคนนี้ เธอจะรู้ไหมว่าคำว่า“คุณชายสามฟู่จอมโง่”ที่ออกมาจากปากเธอ คือคนที่อยู่ด้านหน้าเธอ？ส่วนคุณชายก็ขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจเล็กน้อยฉินฟั่งนึกว่าคุณชายจะผลักผู้หญิงคนนี้ออกไป หลังจากนั้นก็ตำหนิเธอ แต่คุณชายกลับกอดเอวเธอ เหมือนกลัวว่าเธอจะตกจากตัวเขาลงไปมุมปากของเขา ยังมีรอยยิ้มเล็กน้อยสักพักหนึ่ง ฉินฟั่งสับสนเล็กน้อยและคนสองคนในห้องพักผู้ป่วย ไม่ได้ให้ความสนใจเขาเลยฟู่จิ้นหานควรสอบสวนการลงโทษซูหรานที่กําเริบเสิบสาน แต่เธอบอ