บทที่ 17 สามีช่วยฉันด้วย

แต่เธอยังไม่ทันอ่านชื่อทั้งหมด ลู่ซิวหนิงก็แย่งทะเบียนสมรสในมือของเธอ และฉีกเป็นชิ้นๆอย่างรุนแรง

ลู่ซิวหนิงแค่คิดว่าซูหรานทำเพื่อแก้แค้นเขาที่คบซ้อนกับซูอิน จึงทำหลักฐานปลอมขึ้นมา

เขาไม่มองซูหรานแม้แต่แวบเดียว ใบหน้ายิ้มแย้มขึ้นมา พร้อมกล่าวกับแขกโดยรอบอย่างมั่นใจ“ขอโทษแขกทุกท่าน หรานหรานเธอชอบล้อเล่น ผมกับหรานหรานจะแต่งงานกันโดยเร็วที่สุด ถึงตอนนั้นคุณชายฟู่ก็จะมาเป็นสักขีพยานในงานแต่งงาน ขอเชิญทุกท่านมาร่วมด้วยนะครับ”

ลู่ซิวหนิงมั่นใจว่าจะชนะเครื่องประดับซิงหลาน

ซูหรานมองทะเบียนสมรสที่ฉีกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยสีหน้าเสียใจ เธอยังไม่เห็นชื่อ“สามี”อย่างชัดเจน

แต่ในไม่ช้า มุมปากของเธอก็ยิ้มเยาะอย่างเย็นชา และประกาศต่อหน้าสาธารณะ“ฉันแต่งงานแล้ว เจ้าบ่าวไม่ใช่คุณลู่ ถ้าคุณลู่ไม่เชื่อ ต่อให้จะไปตรวจสอบที่สำนักงาน บันทึกที่นั่นก็ไม่สามารถทำเอกสารปลอมได้”

เมื่อพูดจบ ซูหรานก็หันหลังกลับอย่างภาคภูมิใจและเดินออกจากห้องโถง

ลู่ซิวหนิงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

ถ้าซูหรานแต่งงานลับหลังเขาจริงๆ เขาก็จะไม่ได้รับเครื่องประดับซิงหลานแล้ว！

ลู่ซิวหนิงแทบจะไม่สนใจแขกที่กำลังมองอย่างกระตือรือร้นรอบๆ และส่งข