บทที่ 24 ไม่ใช่เพื่อนเก่า แต่เป็นสามี

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ซูหรานและเสิ่นเหยี่ยนรีบเดินเข้าไปในโรงแรมเมืองไห่เฉิง ลู่ซิวหนิงและซูอินที่รออยู่ที่นี่มานานแล้วก็เห็นพวกเขาทันที

เมื่อเห็นเสิ่นเหยี่ยน ซูอินก็รู้สึกอิจฉาจนแทบจะคลุ้มคลั่ง

ดูเหมือนว่าเธอจะพูดอย่างไม่ตั้งใจว่า "ฉันอิจฉาพี่สาวจริงๆ ที่สวยขนาดนี้ โดยข้างกายไม่เคยขาดคนที่มาคอยตามจีบเลย"

จู่ๆ สายตาที่ดุร้ายก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของลู่ซิวหนิง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วโทรออก "มีชายคนหนึ่งมากับเธอด้วย ให้เธอสลัดเขาออกไป"

ในล็อบบี้ของโรงแรม ซูหรานได้รับสายจากหมายเลขที่ไม่รู้จักอีกครั้ง [สลัดคนข้างๆ ออกไป!]

ซูหรานรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังพุ่งเป้ามาที่เธอ

เธอไม่เคยสร้างศัตรู ยกเว้นลู่ซิวหนิง!

ดูเหมือนว่าการเตะในวันนี้จะเบาไปแล้ว

ซูหรานยิ้มๆ แล้วหันไปหาเสิ่นเหยี่ยนแล้วพูดว่า "รุ่นพี่คะ ขอบคุณรุ่นพี่นะคะที่มาส่งฉัน ฉันต้องไปพบเพื่อนเก่าน่ะค่ะ รุ่นพี่กลับไปก่อนได้เลยนะคะ"

แต่ทว่าเสิ่นเหยี่ยนไม่เชื่อแต่อย่างใด

แต่เมื่อเขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ซูหรานก็แลบลิ้นออกมาอย่างร่าเริง "ต้องขอโทษด้วยนะคะรุ่นพี่ ไม่ใช่เพื่อนเก่าหรอกค่ะ แต่เป็น... สามีของฉัน!"

เสิ่นเหยี่ยนหยุดชะงัก และห