บทที่ 29 ทำไมเขาจะไม่เหมือนคนดีไปแล้วล่ะ

"ทำไมล่ะ? คุณยังรู้จักใครที่นามสกุลฟู่อีกงั้นเหรอ?" มีความไม่เป็นธรรมชาติแวบเข้ามาในดวงตาของฟู่จิ้นหาน

หน้ากากสีดำอันนั้นได้ปรากฏขึ้นในใจของซูหราน

เมื่อคิดถึงคืนนั้นที่ตัวเองพลอยรับเคราะห์ไปเขาด้วย และเกือบจะเอาชีวิตไปทิ้งเสียแล้ว ซูหรานก็รู้สึกว่า เขาเป็นหายนะโดยแท้!

"คุณชายสามฟู่อะไรนั่น ฉันคิดว่าเขา...ดูไม่เหมือนคนดีสักเท่าไหร่นะ!"

ฟู่จิ้นหานขมวดคิ้ว "..."

ทำไมเขาจะไม่เหมือนคนดีไปแล้วล่ะ?

ขณะที่เขากำลังจะสำรวจ ซูหรานก็ตบไหล่เขาด้วยท่าทางที่ยิ่งใหญ่ "แต่คุณถือว่าเป็นคนดีคนหนึ่งเลยนะ คุณมาช่วยฉันเอาไว้ถึงสามครั้ง และฉันก็จะไม่ทำให้คุณขาดทุนอย่างแน่นอน!"

ฟู่จิ้นหานเลิกคิ้ว "อ้อ?"

ทำไมจะไม่ทำให้เขาขาดทุนล่ะ?

ฟู่จิ้นหานเริ่มสนใจและกำลังจะถาม แต่เขากลับได้ยินเสียงหัวเราะของเธอสองครั้ง ใบหน้าเล็กๆ ที่สวยงามของเธอดูไม่เป็นธรรมชาติ แต่ทว่าเธอก็ดูเหมือนจะเป็นคนที่กล้าเสี่ยงอยู่ด้วย "เมื่อกี้นี้...ซึ่งก็คือครั้งที่เกิดขึ้นในตอนเช้าน่ะ ครั้งนั้นไม่นับเงินที่จะต้องจ่ายนะ เพราะฉันไม่ใช่คนที่เริ่มก่อน! คุณเป็นคนเริ่ม แยกเป็นเรื่องๆ ไปนะ…"

เธอยืดหน้าอก ยิ่งพูดก็ยิ่งมีความสมเหตุสมผล

ฟู่จิ