ซูหรานถูกเขาจ้องมองจนขนลุกขนพอง"……"คือว่า...สามารถพูดว่าเข้าใจมากจะได้หรือเปล่า?"ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร…" ซูหรานหัวเราะแห้ง ๆ สองครั้ง จากนั้นก็วิ่งราวกับจะหนีออกไปจากนั้นเธอก็วุ่นวายอยู่ที่เครื่องพิมพ์สักพัก ไม่นานก็เดินมาหาฟู่จิ้นหานพร้อมกับสัญญาที่อยู่ในมือ"นี่คือข้อตกลงเรื่องการแต่งงานของเรา ก่อนหน้านี้ยังไม่มีโอกาส ตอนนี้ชดเชยก็แล้วกันนะ"ฟู่จิ้นหานชำเลืองมองดูเนื้อหาข้อตกลงแวบหนึ่ง โดยที่ในนั้นได้ระบุเอาไว้ว่า การแต่งงานของพวกเขาเป็นเพียงการทำธุรกรรมเท่านั้น หลังจากนี้อีกหนึ่งเดือนจะหย่าขาดจากกัน และเงินที่เธอติดหนี้ไว้จำนวนยี่สิบห้าล้านนั้น เธอจะชำระให้เสร็จสิ้นก่อนที่จะหย่าร้างกันฟู่จิ้นหานรู้สึกไม่มีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูก "หนึ่งเดือน? คุณแน่ใจนะว่าคุณจะชำระเงินยี่สิบห้าล้านได้หมด?"ซูหรานตบหน้าอก แล้วพูดอย่างมั่นใจว่า "แน่นอนอยู่แล้ว หนึ่งเดือนเพียงพอแล้วล่ะ! รีบเซ็น รีบเซ็น!"การแข่งขันเครื่องประดับจะจัดขึ้นในเดือนหน้า รอให้เธอคว้าแชมป์มาได้ เธอก็จะสามารถสืบทอดซิงหลานต่อได้ และข้อตกลงก็จะจบลง!ฟู่จิ้นหานไม่รู้ข้อตกลงระหว่างเธอและซูจี้ไห่ เขาจึงจับจ้องไปที่ใบหน้
ตึกสำนักงานฟู่ซือกรุ๊ปหลังจากการเรียกประชุมวิดีโอคอลอย่างเร่งด่วนกลางดึกคืนที่ผ่านมา เหล่าผู้บริหารต่างก็กระสับกระส่าย และยังคิดว่าวันนี้จะต้องมีเหตุการณ์นองเลือดเกิดขึ้นในตึกสำนักงานฟู่ซือกรุ๊ปอย่างแน่นอนแต่เมื่อคุณชายสามฟู่ที่ปกติจะเข้มงวดอยู่ตลอดเดินทางมาถึง เขากลับมีรอยยิ้มเต็มใบหน้าในวันนี้ทุกคนตกตะลึงไปตาม ๆ กันรวมไปถึงฉินฟั่งด้วย!เมื่อวานคุณชายให้เขาเลิกงานก่อนเวลา ตอนที่เขาไม่อยู่...มีอะไรที่น่ายินดีเกิดขึ้นอย่างนั้นเหรอ?"คุณชายครับ นี่คือเอกสารคำเชิญที่ได้รับตอนเช้าวันนี้ครับ" ฉินฟั่งวางของไว้บนโต๊ะทำงาน อยากจะถามแต่ก็ไม่กล้าฟู่จิ้นหานพลิกดูอย่างคร่าว ๆ สายตาจับจ้องไปที่เอกสารที่ไม่ระบุชื่อ เมื่อเปิดออกก็เห็นรูปภาพใบหนึ่งอีกครั้งมันเป็นภาพบรรยากาศในโรงแรมของเช้าเมื่อวานนี้ในตอนแรกฟู่จิ้นหานต้องการติดตามที่มาของภาพ แต่ในภาพนั้น ซูหรานที่อยู่บนเตียงดูตื่นตระหนกมาก เธอกำลังเป็นห่วงเขาอยู่!ฟู่จิ้นหานเลิกคิ้ว และกระตุกรอยยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัวและฉินฟั่งที่อยู่ข้าง ๆ ก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าในภาพนั้นมันมีอะไรกันแน่?เขายื่นคอออกไปหวังว่าจะแอบดูสักหน
ซูหรานมีเงิน และหาโรงแรมเข้าพักในคืนนั้นในเวลาเที่ยงคืน ฟู่จิ้นหานก็กลับมาที่เจินหลินย่วน และไม่พบใครอยู่ในห้องนี่ซูหรานยังไม่กลับมาหรือนี่!ด้วยกังวลว่าเธอจะได้รับอันตราย ฟู่จิ้นหานจึงรีบโทรหาเธอทันทีสายเรียกเข้าได้โทรไปหลายครั้ง และซูหรานที่อยู่ปลายสายก็รับสายด้วยเสียงที่ง่วงเหงาหาวนอน "ฮัลโหล? ใคร? ฮัลโหล?"ฟู่จิ้นหานกดเสียงให้ต่ำลง "คุณอยู่ไหน?"ซูหรานที่สะลึมสะลือสมองเลยคิดช้าไปหลายวินาที และยังคงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น "ก็โรงแรมน่ะสิ คุณเป็นใคร?"พอพูดจบ ซูหรานก็วางสายโทรศัพท์และนอนต่อฟู่จิ้นหานจ้องมองโทรศัพท์มือถือ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขามืดมนเป็นอย่างมากจากนั้นเขาถึงได้ตอบสนองได้ว่า พักแค่คืนเดียว ตัวเขากลับคิดว่าที่นี่เป็นบ้านของพวกเขาแล้ว!แต่เธอพูดถูก เขาเป็นใคร?มันเป็นแค่ข้อตกลงการแต่งงานเท่านั้น หลังจากนี้อีกหนึ่งเดือนพวกเขาก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว แต่เขากลับ...คิดจริงจังขึ้นมาแล้ว?ฟู่จิ้นหานหัวเราะเยาะตัวเอง แล้วออกจากเจินหลินย่วนไปหลังจากนี้อีกสองวัน ฟู่จิ้นหานก็เปลี่ยนแผนงานอย่างกะทันหัน โดยเดินทางไปที่เมืองหรงเฉิงเป็นการส่วนตัวเพื่อจัดการกรณ
เมื่อครู่ที่ผ่านมา เขาอยู่นอกห้องจัดเลี้ยงส่วนตัวมาโดยตลอด และได้ยินทั้งหมดแล้ว!ที่แท้ซูหรานและชายคนนั้นก็แค่แต่งงานกันตามข้อตกลงเท่านั้น เมื่อถึงเวลาทุกอย่างก็จบลง!เขายังมีโอกาส!เขาชอบซูหราน ตั้งแต่เสิ่นยวนพาซูหรานมาบ้านเป็นครั้งแรกตอนมัธยมปีที่หก เขาก็รู้สึกชอบเธอแล้วแต่ในตอนนั้นเธอยังเด็กจนเกินไปเขารอจนกระทั่งเธอเติบโตขึ้นมา แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากที่เขาเดินทางไปต่างประเทศแล้ว ลู่ซิวหนิงก็โผล่ขึ้นมาได้เมื่อเขาเห็นสิ่งที่หลินเยว่เยว่พูดในกลุ่มศิษย์เก่ามัธยมปลายในวันนั้น เขาก็ไม่เชื่อว่าซูหรานจะหมกมุ่นกับผู้ชายคนนั้น จะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงทิ้งงานที่อยู่ในมือและรีบกลับมาในทันทีแม้แต่การพบกันบนถนนในคืนนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่อย่างใดเสิ่นเหยี่ยนถอนหายใจยาว ๆ ออกมาในเมื่อซูหรานและชายคนนั้นได้ทำข้อตกลงการแต่งงานร่วมกัน งั้นเขาก็รอ รอให้พวกเขาจบกันในที่สุด!……เช้าวันต่อมา ทันทีที่ซูหรานได้ตื่นขึ้นมา เธอก็ได้ข้อความแจ้งเวลาและสถานที่จาก "กลุ่มสังสรรค์แบบสาว ๆ" ในทันที"คืนนี้สี่ทุ่ม เย่หลินบาร์"เมื่อเห็นคำว่า "เย่หลินบาร์" สมองของซูหรานก็ดังกระ
หลินเยว่เยว่ก็ร้อนใจและทนไม่ไหวต่อไปแล้วเธอกวาดตามองบาร์โฮสต์ที่อยู่โดยรอบ แต่ไม่ได้เห็นสามีของซูหรานแต่อย่างใด จึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมาว่า"พี่หรานหราน สามีของพี่ล่ะ? ทำไมไม่เห็นเขาล่ะ? พี่รีบเรียกเขามาสิ คนกันเองทั้งนั้น เงินค่าคอมมิชชันนี้ก็ให้เขาทำด้วยสิ!"คำพูดของเธอราวกับหินที่ตกลงไปในน้ำ จู่ ๆ ก็แตกกระเซ็นไปทั่วและเหล่าบรรดาคุณหนูก็ได้ระเบิดออกมาทันที"หมายความว่ายังไง?""อะไรที่เรียกว่าเขาก็ทำเงินค่าคอมมิชชันได้?"หลินเยว่เยว่แสร้งทำเป็นประหลาดใจ "อ๋า? พวกเธอยังไม่รู้เหรอ? สามีของพี่หรานหรานก็ทำงานอยู่ที่นี่ด้วยนะ!"และเหล่าบรรดาคุณหนูก็โห่ร้องออกมาทันที"จริงเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...""ที่แท้ก็เป็นบาร์โฮสต์ที่นี่นั่นเอง เหอะเหอะเหอะเหอะ ซูหราน สายตาของเธอช่างต่างออกไปจริง ๆ!"ทันใดนั้น เสียงหัวเราะก็ดังออกมาจากรอบทิศมิน่าล่ะหลินเยว่เยว่ถึงได้ยุยงให้ทุกคนจัดงานสังสรรค์นี้ขึ้นมา และยังจงใจเลือกที่นี่อีก ที่แท้เธอก็ต้องการทำให้ซูหรานอับอายโดยเฉพาะ!วังม่านหลินดูตื่นเต้นเอาเสียมาก ๆ "สามีของเธอล่ะ?"ก่อนหน้านี้เธออิจฉาซูหรานมาโดยตลอด เพราะซูหรานทั้งสวยและมีความสามารถ
"คุณซูครับ ต้องขอโทษจริง ๆ มันเป็นความผิดของผมทั้งหมด ไม่สิ...มันเป็นความผิดของหลินเยว่เยว่ ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ขอร้องคุณล่ะนะ คุณช่วยผมพูดสักหน่อยจะได้ไหม ผมไม่สามารถสูญเสียความร่วมมือกับฟู่ซือกรุ๊ปได้ และทางบ้านก็ยิ่งสูญเสียความร่วมมือกับจี้ซือกรุ๊ปไม่ได้!"เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกโพล่งออกมา หลินเยว่เยว่ก็ตกตะลึงในทันทีจากนั้นเธอถึงได้สังเกตเห็นว่า ที่เฉิงอิงเจี๋ยคุกเข่าไม่ได้จะขอแต่งงาน แต่เป็นขอความเมตตาเสียมากกว่า!และยังขอความเมตตาจากซูหรานอีกต่างหาก!หลินเยว่เยว่ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น และยิ่งไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน "พี่อิงเจี๋ย พี่พูดอะไรน่ะ?"อะไรที่เรียกว่าการสูญเสียความร่วมมือกับฟู่ซือกรุ๊ป? และยังจะจี้ซื่อกรุ๊ปอีก?เมื่อได้ยินเสียงของเธอ เฉิงอิงเจี๋ยก็ดูโกรธมากขึ้นกว่าเดิม "เธอยังมีหน้ามาถามอีก เป็นเพราะเธอนั่นแหละ ฉันถึงได้ทำให้คุณชายจี้ขุ่นเคืองใจแบบนี้ได้!""คุณซูครับ หากคุณจะโทษก็ต้องโทษหลินเยว่เยว่ จากนี้ไป ผมกับเธอไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว! ขอร้องคุณไปพูดกับคุณชายจี้และคุณชายสามฟู่หน่อยจะได้ไหมครับ ผมสอบถามมาแล้วว่า เป็นคุณชายสามฟู่ที่สั่งไล่ผมออกด้ว
"เธอเป็นใคร? เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย? ทำไมฉันจะต้องไปช่วยเธอ?"ฟู่จิ้นหานหัวเราะอย่างเย็นชา พร้อมพูดอย่างไม่แยแสออกมาแต่ทว่าตัวของเขากลับทำท่าลุกขึ้นอย่างไม่รู้ตัวเมื่อจี้เยี่ยนโจวเห็นแบบนี้แล้ว เขาก็กลอกตาอย่างเสียไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่เป็นห่วงมาก แต่กลับแสร้งทำเป็นไม่แยแส และท่าทางที่ปากไม่ตรงกับใจของฟู่จิ้นหานแบบนี้ เขาก็ได้พบเห็นเป็นครั้งแรกจี้เยี่ยนโจวรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที"ก่อนหน้านี้ที่นายให้ฉันไปตรวจสอบเธอ ฉันยังคิดว่านายจะชอบเธอซะอีก ดูเหมือนว่าฉันจะคิดมากไปแล้ว ในเมื่อนายไม่ชอบเธอ งั้นฉันก็ไม่ต้องกังวลใจอะไรแล้วล่ะ"ดวงตาของฟู่จิ้นหานมืดมนขึ้นมาทันที "นายคิดจะทำอะไร?""ยังจะทำอะไรอีกล่ะ? ก็ต้องไปช่วยสาวงามอยู่แล้ว ไม่แน่นะว่า ฉันอาจจะเอาชนะใจสาวงามก็เป็นไปได้..." จี้เยี่ยนโจวทำสีหน้าเจ้าชู้ ลุกขึ้นและเตรียมที่จะลงไปแต่เขาเพิ่งจะก้าวออกไป ฟู่จิ้นหานก็เข้ามาขวางเขาเอาไว้แล้ว "ไม่ต้องให้นายเป็นห่วงหรอก!"พอพูดจบ ฟู่จิ้นหานก็เดินดุ่ม ๆ ไปชั้นล่างทันทีแต่ทันทีที่เขามาถึงชั้นล่าง เสิ่นเหยี่ยนก็ได้มาถึงประตูทางเข้าของบาร์แล้วเมื่อเสิ่นเหยี่ยนมองเห็นหลินเยว่เยว่ที่อยู่ด้านหล
ในบูธตรงมุมบาร์ ซูอินซึ่งหลบดูความตื่นเต้นอยู่ที่นี่ เมื่อมองเห็นฟู่จิ้นหานจากไป เธอก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านขึ้นมา!สามีของซูหราน!นี่เขาอยู่กับจี้เยี่ยนโจวหรือนี่ และยิ่งท่าทางที่จี้เยี่ยนโจวมีต่อเขา มันไม่เหมือนกับพนักงาน แต่กลับเหมือนเพื่อนเสียมากกว่าหรือว่าเขาเป็นเพื่อนของจี้เยี่ยนโจว?ซูอินรู้สึกอย่างคลุมเครือขึ้นมาแล้วว่า ตัวตนสามีของซูหรานนั้นไม่ธรรมดาเลย!เธอหยิบรูปถ่ายที่ปาปารัสซี่แอบถ่ายในวันนั้นที่โรงแรมไห่เฉิงออกมาทันที แล้วส่งไปให้ปาปารัสซี่อีกครั้ง "ช่วยฉันตรวจสอบคนคนนี้หน่อย หลังจากเสร็จเรื่องแล้ว ฉันจะให้เงินค่าตอบแทนก้อนโต!"……ด้านนอกของบาร์ ฟู่จิ้นหานวิ่งไล่ตามออกมา ซูหรานและเสิ่นเหยี่ยนเพิ่งจะขึ้นไปบนรถและเขาก็ขับตามไปทันทีโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยรถยนต์ได้จอดอยู่นอกโรงแรม ซูหรานลงจากรถและเดินเข้าไปในโรงแรม เมื่อเห็นว่าเสิ่นเหยี่ยนไม่ได้ตามเข้าไป สีหน้าที่มืดมนของฟู่จิ้นหานก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายลงได้สองสามวันมานี้ ซูหรานได้พักอยู่ที่นี่?เหอะ แต่งงานแล้วแต่ยังนอนอยู่ข้างนอกทุกคืน กระทั่งลืมเขาไปจนหมดสิ้นฟู่จิ้นหานรู้สึกไม่สบอารมณ์ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออ