บทที่ 15 ตบเอวของเธอเพื่อผ่อนคลาย

เสียงนี้สามารถยืนยันความคาดเดาของซูหรานได้เป็นอย่างดี

นั่นคือเขา! นั่นคือเขา!

ซูหรานตื่นตระหนกมาก มากเสียจนไม่สามารถจะมากได้แล้ว เธอรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านตัว และซูหรานก็ต้องการจะผลักเขาออกไปโดยแทบจะเป็นสัญชาตญาณ

แต่ฟู่จิ้นหานดูเหมือนจะเจาะลึกจิตใจของเธอได้ตั้งนานแล้ว เขากดฝ่ามือใหญ่ตรงเอวด้านหลังของเธอ และทำให้เธอแนบชิดเข้ามายิ่งกว่าเดิมเสียอีก "อย่าขยับ! หรือคุณอยากให้ทุกคนรู้ว่า คุณเพิ่งเข้ามาในห้องเพื่อยั่วยวนผม?"

"ฉัน..." ไม่ได้ยั่วนะ!

ซูหรานต้องการหักล้าง แต่ภายใต้สายตาชั่วร้ายของเขาที่เต็มไปด้วยคำเตือน ซูหรานก็ยอมอดทนเอาไว้!

รอยยิ้มภายใต้หน้ากากของเธอนั้นดูแย่เอาเสียมากๆ และก็เต้นรำตามเขาไปต่ออย่างเชื่อฟัง โดยที่ร่วมมือกันอย่างแนบแน่น

แต่ดูเหมือนว่าฟู่จิ้นหานจะไม่ค่อยพอใจ เพราะร่างกายของเธอดูตึงเครียดจนเกินไป

"ผ่อนคลาย!" ฟู่จิ้นหานตบเอวของเธอโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้

ซูหราน "!!!"

ด้วยการกระทำที่หยอกเย้ากระเซ้าแย่แบบนี้ นี่เขากำลังเอาเปรียบเธออยู่ใช่ไหม!

ซูหรานจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ประท้วง

ฟู่จิ้นหานเลิกคิ้วและก็ยิ้มๆ

พวกเขาได้จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาตามกฎหมายแล้ว ตบเอวแค่นี้จะเป็นอะไรไป?

ถือได้ว่าเป็นแค่ความสนุกของคู่สามีภรรยาหนุ่มสาวเท่านั้นเอง!

แขกที่อยู่รอบๆ ไม่เห็นการเคลื่อนไหวเล็กๆ เหล่านี้ คนสองคนที่อยู่ตรงกลางฟลอร์เต้นรำ คนหนึ่งสูงโปร่ง อีกครั้งบอบบาง อีกคนหนึ่งดำ อีกคนหนึ่งแดง ช่างเหมาะสมกันเสียจริงๆ

แต่ทว่าลู่ซิวหนิงกลับรู้สึกได้ถึงความผิดปกติระหว่างคนทั้งสอง และสีหน้าของเขาก็ดูแย่เอาเสียมากๆ

ในเวลานี้ ซูอินซึ่งเพิ่งสวมชุดของเธอและรีบจากชั้นสองไปที่ห้องโถง เห็นคนสองคนบนฟลอร์เต้นรำ และเปลวไฟแห่งความอิจฉาก็ลุกโชนในดวงตาของเธอ

เธอเพิ่งได้รับข้อความจากผู้จัดการฉี และต้องการทราบว่าเหตุใดซูหรานจึงไม่มาถึง

แต่ทันทีที่เธอเคาะประตู ผู้จัดการฉีก็ดึงเธอเข้าไปเสียแล้ว

ต่อไปเธอถูกมองว่าเป็นซูหราน และผู้จัดการฉีจะเรียกหาเธอครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างแน่นอน

ซูอินเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ทั้งๆที่ควรจะเป็นซูหราน แต่กลับกลายเป็นเธอ ส่วนซูหรานกลับได้เต้นรำกับคุณชายฟู่อยู่ตรงนี้ได้เสียนี่!

ทันใดนั้น เสียงกระซิบของแขกสองคนที่อยู่ใกล้ๆ ก็ดังเข้าหูเธอ

"คุณชายสามฟู่คงไม่ได้ชอบคุณหนูใหญ่ซูหรอกใช่ไหม? เธอเป็นคู่หมั้นของคุณชายลู่ไม่ใช่เหรอ!"

"ลู่ซิวหนิงจะเทียบกับคุณชายสามฟู่ได้อย่างไรล่ะ? คุณชายสามฟู่สามารถส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศ และแม้แต่โลกได้ด้วยการขยับเพียงแค่ปลายนิ้ว ฉันได้ยินข่าวภายในว่า หลายโครงการในมือของลู่ซิวหนิง มีปัญหาด้านเงินทุน หากพวกเขาไม่สามารถชดเชยได้ คุณชายลู่คนนี้ก็คงเป็นต่อไปไม่ได้แล้วล่ะ... "

ซูอินหัวแทบจะระเบิด เธอไม่รู้มาก่อนเลยว่าลู่ซิวหนิงจะมีเรื่องแบบนี้ด้วย!

ถ้าลู่ซิวหนิงล้มละลายไปแล้วจริงๆ แล้วเธอติดตามเขาจะมีประโยชน์อะไร? !

ทันใดนั้น ซูอินก็ยิ่งโกรธมากขึ้น

เดิมทีเธอคิดที่จะใช้ผู้จัดการฉีในการทำลายชื่อเสียงของซูหราน แต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่าแผนการของเธอจะล้มเหลวไม่เป็นชิ้นดีแบบนี้

ทันใดนั้นเธอก็จำกล้องที่วางไว้ในห้องนั้นล่วงหน้าได้ และตระหนักว่าทุกสิ่งที่เธอเพิ่งพูดกับผู้จัดการฉีนั้นถูกบันทึกไว้แล้ว ซูอินต้องการเข้าไปหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาทันทีและลบวิดีโอออก

แต่เธอหาโทรศัพท์ของเธอไม่เจอ

ซูอินตื่นตระหนกและรีบกลับไปที่ห้องบนชั้นสอง เธอค้นหาไปทุกซอกทุกมุมแต่ก็ยังหาโทรศัพท์ไม่เจอ

ซูอินรู้จักกลัวเป็นอย่างมาก เพราะหากวิดีโอรั่วไหลออกไป คงเป็นเธอที่จะถูกทำลายเสียมากกว่า!

ขณะที่เธออยู่ในภาวะมึนงง จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงร้อนใจของลู่ซิวหนิงดังมาจากบันได "พ่อบ้าน คุณไปตรวจสอบดูหน่อยว่า เมื่อครู่ที่ซูหรานไม่ได้อยู่ เธอกับลุงสามได้ติดต่อกันหรือเปล่า?"

สีหน้าของลู่ซิวหนิงดูมืดมนเป็นอย่างมาก

เขาไม่เชื่อว่าลุงสามจะเชิญซูหรานมาเต้นรำโดยไม่มีเหตุผล และพฤติกรรมของเขาก็เต็มไปด้วยความเป็นเจ้าของ

ไม่กี่นาทีต่อมา พ่อบ้านก็กลับมารายงานว่า "เมื่อครู่นี้มีคนรับใช้เห็นคุณหรานขึ้นไปบนชั้นสองครับ และคุณชายสามฟู่ก็พักผ่อนอยู่ในห้องชั้นในสุดของชั้นสอง เป็นไปได้ไหมที่..."

พ่อบ้านยังพูดไม่จบ

ลู่ซิวหนิงก็ได้รับการยืนยันการคาดเดาของตัวเองเสียแล้ว

ซูอินที่กำลังแอบฟังอยู่ด้านข้าง รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า

เธอเหลือบมองไปยังห้องทั้งสองที่ปลายทั้งสองของชั้นสอง กัดฟัน และรู้สึกไม่เต็มใจ!

ซูหรานไปผิดห้องและจบลงที่ห้องของคุณชายสามฟู่!

แต่ทำไมซูหรานถึงโชคดีขนาดนี้!

ซูหรานคิดว่าตัวเองจะปีนป่ายคุณชายสามฟู่ได้อย่างนั้นเหรอ?

หึ เธอจะไม่ปล่อยให้ซูหรานได้สมความปรารถนาอย่างแน่นอน!

ดวงตาของซูอินเป็นประกายด้วยความอาฆาตพยาบาท และเธอก็หยิบรูปถ่ายในคืนนั้นที่หลินเยว่เยว่ถ่ายเอาไว้ออกจากกระเป๋า