แชร์

บทที่ 14 คุณกำลังตามหาผมอยู่หรือเปล่า

ผู้เขียน: ทานตะวันหลากสี
"ได้ครับๆ ผมจะลงไปเตรียมพร้อมเดี๋ยวนี้เลยครับ" ลู่ซิวหนิงพยักหน้าเห็นด้วยทันที

ลุงสามเป็นคนที่เรียบง่ายและลึกลับ เขาน่าจะไม่อยากให้ใครมาเห็นใบหน้าของเขามากเกินไปอย่างแน่นอน

แต่ฟู่จิ้นหานแค่ไม่อยากให้ลูกแมวป่าเห็นใบหน้าของเขาก็เท่านั้น

สายตาของเขาเหลือบมองกระเป๋าถือใบเล็กบนเตียง มันเป็นของซูหราน!

ริมฝีปากของฟู่จิ้นหานกระตุกด้วยความสนใจ จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้า หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไป

ที่ชั้นล่าง ซูหรานที่เพิ่งเดินเข้าไปในห้องโถง ก็หยุดกะทันหัน เพราะเธอลืมกระเป๋าไว้ที่ห้องนั้นเสียแล้ว!

มีทะเบียนสมรสของเธออยู่ในกระเป๋านั้นด้วย!

กระเป๋าเธอไม่ต้องกลับไปเอาก็ได้ แต่ทะเบียนสมรสนั่นมันมีประโยชน์เป็นอย่างมากในค่ำคืนนี้!

และในเวลานี้ ชายคนนั้นน่าจะออกไปแล้วนะ!

ซูหรานกัดฟัน และทำได้เพียงแค่พนันกับตัวเองเท่านั้น เพื่อหลีกเลี่ยงสายตาจากผู้คน เธอเลือกที่จะใช้บันไดเพื่อไปชั้นสอง เมื่อเธอไปถึงห้องเมื่อครู่นี้ และในห้องก็ไม่มีใครอยู่ตามที่เธอคิดเอาไว้จริงๆ

แต่เมื่อไม่มีใครแล้ว กระเป๋าเธอก็ได้หายไปด้วย!

ผู้ชายคนนั้นจะต้องเป็นคนเอาไปอย่างแน่นอน!

หากต้องการกระเป๋าคืน จำเป็นต้องตามหาผู้ชายคนนั้น!

แต่ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน?

ซูหรานคิดถึงการต่อสู้ท่ามกลางความมืดเมื่อครู่นี้ และก็คิดถึงรายละเอียดเหล่านั้น พร้อมกับเดินออกมาจากห้อง จู่ๆ เธอก็เห็นโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งถูกทิ้งไว้นอกห้องตรงอีกฟากหนึ่งของทางเดิน

เธอกำลังจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ ทันใดนั้นพ่อบ้านของตระกูลลู่ก็รีบขึ้นมาที่ชั้นบน

"คุณหรานครับ หาคุณเจอสักที ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ล่ะครับ? คุณชายไม่สามารถผละออกจากคุณชายสามฟู่ได้ เลยให้กระผมเอาสิ่งนี้มาให้คุณค่ะ งานเลี้ยงจะเริ่มขึ้นแล้ว คุณรีบลงไปเถอะนะครับ"

พ่อบ้านยื่นหน้ากากให้ซูหราน

หน้ากากสีแดงเข้ากับชุดสีแดงของเธอ

ซูหรานเหลือบมองห้องตรงสุดทางเดิน จากนั้นก็สวมหน้ากากแล้วลงไปชั้นล่าง

แขกในห้องโถงต่างก็สวมหน้ากาก ซูหรานปะปนอยู่ท่ามกลางฝูงชนและมองไปรอบๆ เพื่อหาร่องรอยของชายคนนั้นเมื่อสักครู่นี้

ไม่ไกลนัก ฟู่จิ้นหานมองเห็นหญิงสาวที่กวาดตามองไปทั่ว และเขาก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

ท่านหญิงลู่เห็นว่าเขาดูอารมณ์ดี จึงประกาศเริ่มการเต้นรำทันที

ลู่ซิวหนิงยิ่งแทบรอไม่ไหว "ลุงสามครับ ผมและคู่หมั้นของผมยินดีที่จะเต้นรำเป็นคู่แรกให้คุณลุงสามได้รับชมนะครับ หวังว่า... "

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาถูกฟู่จิ้นหานขัดจังหวะเอาเสียดื้อๆ

ฟู่จิ้นหานเหลือบมองรอยลิปสติกบนคอเสื้อของลู่ซิวหนิงด้วยสายตาที่เย็นชา "เต้นรำไม่จำเป็นหรอก ฉันกำลังหากิจกรรมยืดเส้นยืดสายพอดี การเต้นรำนี้ให้เป็นหน้าที่ของฉัน นายคงไม่ถือสาใช่ไหม?"

"ไม่...ไม่ถือสาครับ..."

เหงื่อแตกเป็นชั้นบนหลังของลู่ซิวหนิง เขาจะกล้าถือสาได้อย่างไร?

"ดีมาก!"

ฟู่จิ้นหานเดินไปยังศูนย์กลางของฟลอร์เต้นรำด้วยความพึงพอใจ

เขาสวมชุดสูทสีดำและหน้ากากสีดำ ราวกับราชาแห่งรัตติกาล เขาเดินไปหาฝูงชนและเหล่าบรรดาคุณหนูจากตระกูลเศรษฐีในเมืองไห่เฉิงซึ่งเต็มไปด้วยความปรารถนาในตัวเขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก

เหล่าบรรดาคุณหนูจากตระกูลเศรษฐีต่างก็ตกอยู่ในภวังค์กันเป็นระนาว

"โอ้มายก็อต เขาหนุ่มและหล่อมากๆ นี่เขากำลังจะเลือกคู่เต้นรำอยู่ใช่ไหม?"

"ว้าว หากสามารถเต้นรำกับคุณชายสามฟู่ได้ ถึงตายคุ้มค่านะ และหากสามารถแต่งกับเขา…"

"เลือกฉัน...เลือกฉัน...เลือกฉัน..."

เหล่าบรรดาคุณหนูจากตระกูลเศรษฐีต่างก็หวังว่าคุณชายสามฟู่จะเลือกพวกเธอ แต่ฟู่จิ้นหานกลับเดินไปหาซูหราน และหยุดฝีเท้าลง

"..."

ห้องโถงเงียบสงบ และซูหรานก็สับสน

เกิดอะไรขึ้นที่นี่?

เขาเชิญเธอเต้นรำงั้นเหรอ?

ลู่ซิวหนิงสังเกตเห็นความตั้งใจของลุงสามฟู่และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เพราะการที่ซูหรานต้องเต้นรำกับลุงสาม มันเป็นการตอกหน้าเขาอย่างไม่ต้องสงสัย!

ดังนั้นเขาจึงรวบรวมความกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าและหยุดเขา "ลุงสามครับ เธอคือซูหราน ผม..."

ก่อนที่เขาจะพูดคำว่า "คู่หมั้น" ดวงตาที่เย็นชาของฟู่จิ้นหานก็จ้องมองเขาด้วยความเป็นศัตรู

หัวใจของลู่ซิวหนิงสั่นเทา จนเขาลืมที่จะพูดอะไรออกมา

ฟู่จิ้นหานยิ้มและโค้งคำนับ เชิญซูหรานมาเต้นรำด้วย

ท่วงท่าอันสง่างามของเขาซึ่งอยู่ในตำแหน่งสูงมาเป็นเวลานาน ทำให้เกิดการบังคับขู่เข็ญอย่างปฏิเสธไม่ได้ ซูหรานสับสนอยู่ครู่หนึ่ง เธอสังเกตเห็นใบหน้าที่ดูแย่ของลู่ซิวหนิงและรีบวางมือบน "ลุงสาม" คนนี้ทันทีโดยไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย

แต่นาทีต่อมา เธอก็เสียใจที่ตัดสินใจแบบนี้

เหล่าบรรดาคุณหนูที่อยู่รอบตัวเธอต่างมองเธอด้วยความอิจฉาริษยา เธอกลัวว่า เธอจะกลายเป็นศัตรูของเหล่าบรรดาคุณหนูในเมืองไห่เฉิงไปเสียแล้ว

แต่ซูหรานก็สงบลงในไม่ช้า

อย่างไรก็ตาม เธอจะประกาศว่าเธอ "แต่งงาน" ในภายหลัง และแม้ว่าเธอจะเป็นศัตรูสาธารณะ มันก็จะเป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น

ซูหรานถูกพาไปที่ใจกลางฟลอร์เต้นรำ และเต้นรำไปกับท่วงทำนองเพลง ดวงตาของเธอยังคงมองดูผู้คนรอบตัวเธอโดยไม่รู้ตัว พยายามตามหาผู้ชายที่หยิบกระเป๋าของเธออย่างรวดเร็ว!

แต่ไม่ว่าเธอจะหาอย่างไร เธอก็ไม่สามารถหาคนที่คล้ายกับคนคนนั้นได้

ทันใดนั้นเธอก็คิดถึงความเป็นไปได้ และเงยหน้าขึ้นทันทีเพื่อสบตาชายตรงหน้าเธอ

ดวงตาเหล่านั้นมืดมนและลึกล้ำ และวิธีที่เขามองเธอก็แปลกๆ อีกด้วย

เมื่อเห็นว่าในที่สุดเธอก็สังเกตเห็นเขา ฟู่จิ้นหานก็กระตุกรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา และกระซิบข้างหูของเธอราวกับปีศาจที่พึมพำว่า "คุณ... กำลังมองหาผมอยู่หรือเปล่า?"

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 370 จะยอมรับไม่ได้

    คิดจะใช้มุกนี้อีกแล้วเหรอ?ตีเธอหรือด่าเธองั้นเหรอ?ในเมื่อเธอขอมาแบบนี้ เช่นนั้นเธอก็จะสนองความต้องการให้เธอได้สมใจเอง!“เธอ......” มานี่ซูหรานยังพูดไม่ทันจบ ฟู่จิ้นหานก็ได้ส่งสัญญาณให้ฉินฟั่งเสียก่อนเรื่องทำร้ายคนแบบนี้ ทำไมต้องให้ซูหรานเป็นคนลงมือด้วยตัวกันล่ะ?ฉินฟั่งก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาอันรวดเร็วนั้น เขาก็ได้ตบหน้าซูอินไปหนึ่งทีเสียงเพี๊ยะดังขึ้น ไม่มีความปรานีใด ๆ ซูอินเดินเซจนแทบล้ม ยากที่จะทรงตัวเอาไว้ได้ ในหัวขาวโพลนไปหมด เหลือเพียงเสียงหึ่ง ๆ เท่านั้นใครกัน......ที่กล้าทำร้ายเธอได้ถึงขนาดนี้? !ทันทีที่ซูอินได้สติกลับมา เธอจึงมองไปที่ฉินฟั่งด้วยความโกรธฉินฟั่งได้รับการฝึกฝนมา เขาได้ฝึกฝนร่างกายจนแข็งแกร่งที่บริษัทชิงอวิ๋น แถมยังได้รับอิทธิพลจากฟูจิ้นหานที่มีความเด็ดขาดในการต่อสู้อีกด้วย เพียงแค่สายตาเดียว ความกดดันของซูอินก็ถูกลดทอนลงไปทันทีแต่จะให้ซูอินยอมได้อย่างไร?เธอเป็นถึงหลานสาวแท้ ๆ ของตระกูลเย่ ฉินฟั่งคนนี้......ก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ข้างกายฟู่จิ้นหานเท่านั้นต่อให้การตบเธอจะเป็นความต้องการของฟู่จิ้นหาน แต่มีคนมากมายอยู่ด้วยขนาดนี้ ห

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 369 ต่อต้าน

    ไม่จำเป็นต้องแก้ไขพินัยกรรมงั้นเหรอ?ซูอินดีใจมาก รู้สึกเหมือนได้รับความมั่นใจมากขึ้นแน่นอนว่าขอแค่เธอยังเป็นลูกสาวของฉินเหยียนอยู่ คุณท่านเย่ก็จะเห็นแก่หน้าฉินเหยียน และยอมรับทุกอย่างที่เป็นเธอครั้งนี้ ไม่ว่าคุณท่านเย่จะรอดมาด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่ไม่ว่ายังไงพินัยกรรมของคุณท่าน เมื่อกี้ทุกคนต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนกันหมดแล้วคุณท่านเย่ได้มอบทุกอย่างของตระกูลเย่ให้กับเธอ แม้ว่าวันนี้เธอจะยังไม่ได้รับช่วงต่อจากตระกูลเย่ แต่เธอก็ยังเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวอยู่ส่วนคนพวกนี้......ซูอินรู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่เมื่อนึกถึงวิดีโอเมื่อกี้แล้ว ซูอินจึงหันไปมองซูหรานที่อยู่ข้าง ๆ คุณท่านเย่ทันทีในตอนนี้ เธอไม่มีเวลามามัวคิดว่าคลิปวิดีโอนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือการใช้ประโยชน์จากอำนาจเสียงของคุณท่าน เพื่อช่วยลบข้อครหาและปฏิเสธว่าคนในคลิปไม่ใช่เธอน้ำสกปรกนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ต้องสาดไปที่ซูหรานให้ได้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซูอินก็ขมวดคิ้วทันที “หนูไม่สนใจของนอกกายพวกนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าหากแม่ของหนูที่อยู่บนสวรรค์รู้ว่าหนูถูกใส่ร้ายด้วยคลิปวิดีโอนั้น จนทำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 368 ยังไม่ตายจริง ๆ ด้วย

    น้ำเสียงนั้นดูทุ้มต่ำ แต่ก็มีความโกรธที่ไม่สามารถปิดบังเอาไว้ได้ปนอยู่ซูอินเงียบและไม่มีการตอบสนองอยู่นาน ส่วนคนอื่น ๆ ที่อยู่ตรงนั้น ก็กลับมีสีหน้าที่ดูต่างกันออกไปพวกเขาเพิ่งจะได้ยินอะไรกันแน่?เย่ซินกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง ก่อนจะกอดแขนตัวเองแน่น ราวกับพยายามขับไล่ความหนาวของเมื่อครู่นี้ที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายออกไปเธอหูฝาดไปรึเปล่านะ?เสียงนั้นน่ะ คือเสียงของคุณท่านจริง ๆ!แต่เห็น ๆ อยู่ว่าคุณท่านเสียชีวิตไปแล้ว แล้วร่างก็กำลังนอนอยู่ในโลงแก้วอีกด้วย จะมีเสียงออกมาได้อย่างไร?แต่เมื่อนึกถึงคำว่า “วิญญาณ” ขึ้นมา เย่ซินก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตัวและเสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันนั้น ก็กลับยิ่งทำให้เย่ซือเหยียนมั่นใจในข้อสันนิษฐานก่อนหน้านี้ได้ และเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่าการแสดงในวันนี้มีซูอินที่เป็นเป้าหมาย!เย่ซือเหยียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เธอสังเกตเห็นว่าทั้งเย่ถิงเซินและหยางซู พวกเขาสองคนไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ มากนักต่อเสียงของคุณปู่ในตอนนั้นเธอก็รู้ได้ในทันที ว่าทั้งสองคนเองก็มีส่วนร่วมในแผนการนี้ด้วยเช่นกันส่วนซูอิน......ตอนนี้ ในหัวของซูอินมันขาวโพลนไปหมดเธอเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 367 เปิดโปงใบหน้าที่แท้จริง

    หน้าตาที่ดูไร้เดียงสาและอ่อนแอของซูอินแข็งทื่อทันทีชั่วขณะหนึ่ง เหมือนว่าหน้ากากนั้นของเธอจะถูกเจาะจนทะลุ สีหน้าเธอดูไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่ “พี่ซู พี่หมายความว่ายังไง?”“ฮึ หมายความว่ายังไงงั้นเหรอ? น้องอินอิน เธอคงไม่คิดว่าทุกคนจะโง่กันหมดหรอกใช่ไหม? ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอเธอ ฉันก็เดาได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนยังไง ต่อหน้าก็แสร้งทำตัวไร้เดียงสาและอ่อนแอ แต่ในความเป็นจริง ใจกลับดำมืดเต็มไปด้วยแผนการ คุณสนุกกับการใช้หน้ากากที่เธอสร้างขึ้นมาหลอกลวงทุกคน ฉันก็เลยเล่นตามน้ำกับเธอไป แกล้งทำเป็นเชื่อในความดีและความไร้เดียงสาของเธอ”เสียงของหยางซูดังกึกก้องทั่วทั้งศาลาไว้ทุกข์ซูอินฟังแล้วก็รู้สึกบาดหูเป็นพิเศษในตอนนี้ ใบหน้าที่เคยแสดงความไร้เดียงสาของเธอก็เริ่มมีความโกรธปรากฏขึ้นมานิดหน่อยที่อยางซูจะบอกก็คือ ทุกสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อเธอ มันเป็นเพียงแค่การแสดงอย่างนั้นน่ะเหรอ?แล้วที่เมื่อวานเขารับปากเธอว่าจะใช้เส้นสายเรียกทนายอู๋มาล่ะ มันเพื่ออะไรกัน?มีคนอื่นอยู่ด้วย ซูอินจึงไม่สะดวกที่จะถามออกมาแต่เมื่อเธอจ้องไปที่ตาของหยางซู กลับทำให้หยางซูเข้าใจในทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไร และคิดจะ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 366 ทำไมถึงเป็นเธอไปได้ล่ะ? !

    ฟู่จิ้นหานก้มหน้าสบตากับซูหรานแววตาของเธอดูมั่นคง มือที่กำเสื้อตรงหน้าอกของเขาก็ยิ่งบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฟู่จิ้นหานรู้สึกกังวลในใจไม่หาย แต่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่สามารถขัดขืนซูหรานได้ฟู่จิ้นหานวางเธอลง แต่แขนของเขายังคงโอบเอวเธอเอาไว้อยู่ ท่าทางที่เขาปกป้องเธอนี้ ทำให้ผู้คนรอบข้างเกิดความคิดที่แตกต่างกันออกไปคนที่ตกใจและประหลาดใจที่สุด ก็คือเย่ซินฟู่จิ้นหาน......ผู้นำคนใหม่ของฟู่ซือกรุ๊ปคนนี้ เย่ซินเคยเห็นมาก่อนเขาจัดการกับฟู่ซือกรุ๊ปด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม ซึ่งเป็นที่พูดถึงกันในจิงเฉิง แค่เธอได้ยินก็รู้สึกขนลุกทุกคนต่างก็พูดกันว่าฟู่จิ้นหานเป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แววตาของเขาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ บ้างก็เหลือบมองไปยังอีกด้าน แต่แววตากลับเปลี่ยนเป็นเฉียบขาดในทันทีท่าทีที่ฟู่จิ้นหานปฏิบัติต่อผู้หญิงคนนี้พิเศษมากจริง ๆเย่ซินอดไม่ได้ที่จะมองไปยังคนที่อยู่ข้าง ๆ ฟู่จิ้นหาน และนึกถึงชื่อที่พวกเขาเพิ่งจะเรียกเธอขึ้นมาเมื่อกี้หรานหราน......ซูหราน......เธอคือหลานสาวที่คุณท่านรับอุปการะมา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี   บทที่ 365 ซูหรานฟื้นแล้ว

    ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเสียงของผู้หญิงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือ ได้รับการปรับแต่งมาอย่างละเอียดถึงจะฟังไม่ชัดเจนว่าเป็นของใคร แต่ก็กลับฟังออกว่าบรรยากาศค่อนข้างจะเข้มข้นภายใต้เสียงร้องของหญิงสาว กระทั่งการพูดด้วยคำพูดที่ดูเปิดเผยต่าง ๆ ทำให้คนที่อยู่ ณ ตรงนั้นแค่ได้ยิน สีหน้าของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปบ้างแล้วซูอินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย และแอบบ่นลินเยว่เยว่ที่ทำการแปลงเสียง แต่ยังไงก็ช่างเถอะ ต่อให้จะฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงของซูหราน แต่ภาพที่ทุกคนเห็นก็เป็นซูหราน ยังไงก็มีผลลัพธ์เดียวกัน!ซูอินเหลือบมองไปที่เย่ถิงเซินเธออยากเห็นมากที่สุด ก็คือปฏิกิริยาของเย่ถิงเซินหลังจากที่เขาเห็นว่าคนในคลิปคือซูหราน แต่เย่ถิงเซินเพียงแค่ขมวดคิ้ว และมีสีหน้าที่ดูไม่พอใจเท่านั้น เขากลับไม่หยิบโทรศัพท์ออกมาสักทีดูเหมือนว่าเย่ซินจะตกใจกับภาพที่เธอเห็นมาก เธอจ้องมองที่หน้าจอโทรศัพท์อย่างงงงวยภายในห้องไว้ทุกข์ เสียงของหญิงสาวยังคงดังกึกก้องอยู่ในบรรยากาศที่แปลกประหลาด ก็มีคนที่สองที่หยิบโทรศัพท์ออกมา และเปิดข้อความที่เพิ่งได้รับเมื่อสักครู่นี้อ่า......เสียงที่เหมือนกับก่อนหน้านี้ก็ดัง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status