All Chapters of เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: Chapter 291 - Chapter 300

ฉู่เฉินตกตะลึง ไม่คิดว่าจู่ๆโหวเหลยจะพูดถึงตัวเอง"ปรมาจารย์ฉู่?"มีเพียงหวังซวี่เท่านั้นที่สีหน้าเปลี่ยนไปและอุทาน "หรือว่าจะเป็นปรมาจารย์ฉู่ที่มีข่าวลือเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่าชกปรมาจารย์จนตายและสามารถควบคุมสายฟ้าได้"พ่อของเขาเป็นเจ้าของโรงแรมเทียนเซิงและมักจะต้อนรับคนใหญ่คนโตในหนานเจียงหลายคน ดังนั้นเขาจึงได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับปรมาจารย์ฉู่"ไม่เลว"โหวเหลยยิ้มอย่างเหยียดหยามและพูด "ครั้งนี้อาจารย์ของฉันมาจัดการกับปรมาจารย์ฉู่ของตระกูลฉิน"“พี่ใหญ่โหว ผมได้ยินมาว่าปรมาจารย์ฉู่คนนี้สามารถควบคุมสายฟ้าได้นะ ปรมาจารย์หม่าเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้เหรอฦ" หวังซวี่พูดบางอย่างที่ไม่เชื่อ"ควบคุมสายฟ้า?"โหวเหลยเหยียนดหยาม "นั่นเป็นเพียงข่าวลือเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น มนุษย์ธรรมดาจะมีพลังในการควบคุมสายฟ้าได้ยังไง""ผมก็คิดแบบนั้น" หวังซวี่พยักหน้าเห็นด้วยมากและชื่นชม "พี่ใหญ่โหว อีกสักพวกเราจะได้เห็นความกล้าหาญของปรมาจารย์หม่าแล้ว""ได้ การที่พวกนายได้เห็นฝีมือของอาจารย์ฉัน จะเป็นโชคดีของพวกนายไปตลอดชีวิต จําไว้ว่าเบิกตากว้างมองดูให้ดีๆ ล่ะ" โหวเหลยยิ่งภูมิใจมากขึ้นเขาพูดอย่างกระตือรือร้น ฉู่เ

หมัดนี้ ตรงเข้าที่ฟันหน้าของปรมาจารย์หม่าหัก จนอาเจียนออกมาพร้อมด้วยเลือดกับฟันเป็นจังหวะเดียวกับที่อู่ฉางชุนง้างหมัดที่สามของเขานั้นปรมาจารย์หม่ากระโดดลงมากราบกับพื้นทันทีว่า ”โอ้ย อย่าตีเลย อย่าตีเลย ผมยอมแพ้แล้วในทันที สถานการณ์ที่มีเสียงโหวกเหวกแต่เดิมก็เงียบกริบลงไปทุกคนมองภาพนั้นบนสังเวียนด้วยสีหน้าว่างเปล่าโหวเหลยและหวังซวี่กับพวกยิ่งเหมือนกลายเป็นหินนี่ยังเป็นปรมาจารย์หม่าที่มีชื่อเสียงอยู่เหรอ? ทําไมเขาถึงได้อ่อนแอแบบนี้?อู่ฉางชุนเอื้อมมือไปจับข้อมือเขา แล้วตะโกนว่า "แกจะไม่เป็นกังฟูเลยสักนิด เสียดายจริงๆที่ก่อนหน้านี้สนใจคนอย่างแก""ใช่ ฉันไม่รู้กังฟูเลยจริง ๆ" ปรมาจารย์หม่าเสแสร้งต่อไปไม่ได้แล้ว พูดตามความจริง "ฉัน... เหตุผลที่ฉันมีชื่อเสียงในตอนนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะฉันหาคนมาสมรู้ร่วมคิดและแสดงละคร..."เมื่อสิ้นเสียงของเขา ด้านล่างเวทีก็กลายเป็นโกลาหล ทุกคนคิดว่าพวกเขาหูฝาดไปแล้วปรากฎว่าปรมาจารย์ที่พวกเขาเฝ้าดูเป็นเพียงนักแสดงจอมปลอมใช่ไหม?ในขณะนั้น หวังซวี่ก็อ้าปากกว้าง กัวรุ่ยก็อ้าปากกว้าง เฉินย่าก็อ้าปากกว้างนี่คือปรมาจารย์หม่าที่โหวเหลยยกย่องช

บรรพบุรุษของตระกูลจ้าว?ท่าทางของฉินเหวินเทียนเปลี่ยนไปอย่างมากเขาคับคล้ายคับคาว่าตระกูลจ้าวมีบรรพบุรุษ แต่จากไปเพื่อฝึกฝนวิชาเมื่อหลายปีก่อน และมีข่าวลือน้อยมากผู้คนต่างคิดว่าอีกฝ่ายบวชเป็นพระไปแล้วคิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะฝึกสอนลูกศิษย์ที่มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้!ดวงตาของเฟิงซิ่วเหมือนกับสายฟ้า และออร่าเบียดทับฉินเหวินเทียน: "ได้ยินมาว่าตระกูลฉินของแกมีปรมาจารย์ฉู่คนหนึ่ง ด้วยแรงสนับสนุนของเขา ทำให้พวกแกกดขี่ครอบครัวจ้าวและยังฆ่าศิษย์น้องลู่ของฉันด้วยซ้ำ""ท่านครับ ตระกูลฉินของผมไม่เคยคิดจะข่มเหงตระกูลจ้าวเลย ส่วนเรื่องที่ทำให้ศิษย์น้องตาย..." หางตาของฉินเหวินเทียนกระตุกอย่างแรง เมื่อต้องอธิบาย“เหอะๆ”เฟิงซิ่วหัวเราะออกมา และขัดจังหวะเขา: "ฉันไม่สนใจสาเหตุของความขัดแย้งระหว่างพวกแก ฉันจะให้โอกาสตระกูลฉิน ตราบใดที่แกส่งตัวปรมาจารย์ฉู่มา และประกาศยอมแพ้ต่อตระกูลจ้าวนับแต่วันนี้ ฉันจะไว้ชีวิตพวกแกเอง!”"ไม่อย่างงั้น ฉันจะทำให้ตระกูลฉินของแกตายอย่างศพไม่สวย!"เมื่อพูดถึงประโยคนี้ เขาก็กําหมัดไว้แน่น ทำให้หน้าจอโฆษณา LED ขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเขาระเบิด และชิ้นส่วนนับไม่ถ้

"ส่วนคุณตาแกฝึกหนักมาทั้งชีวิต ถึงแค่ระดับชกทั้งตัวเท่านั้น แล้วจะช่วยเขาได้อย่างไร?"เหลียงหยวนเหวยถอนหายใจออมาเบา ๆซวี่อันนาอดไม่ได้ที่จะดูหมดหวังหากฉู่เฉินเกิดเหตุที่ไม่คาดคิด ไม่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ให้หนิงชิงเสว่ได้แล้ว เธอยังจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตอีกด้วยในที่นั่งแถวหนึ่งไม่ไกลจากสังเวียน ชายวัยกลางคนในชุดสูทชี้ไปยังฉู่เฉิน และอุทานว่า:“พี่ใหญ่ ดูคนนั้นสิ เขาคือฉู่เฉินไม่ใช่เหรอ?”คนสองคนที่อยู่ข้างๆเขา ก็รีบเงยหน้าขึ้นมองด้วยสีหน้าไม่เชื่อ“เป็นไอ้คนนั้นจริงๆ เขาบ้าเหรอ?”“ฉันได้ยินมาว่า ช่วงนี้ชิงเสว่มีความขัดแย้งกับไอ้หนุ่มคนนี้ เป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่คิดหาทางออกเรื่องนี้ไม่ได้ จึงอยากจะตาย?”ทั้งสามคนเป็นลุงคนโตของหนิงชิงเสว่ หนิงเหรินชงและสมาชิกอาวุโสคนอื่น ๆ ของตระกูลหนิงสมาชิกตระกูลจ้าว จ้าวเหยียนก็จ้องมองฉู่เฉินด้วยความอาฆาตแค้นหรือว่าไอ้เด็กนี่คือปรมาจารย์ฉู่?คนของตระกูลจ้าวที่เคยเห็นฉู่เฉินมาก่อนเตือนว่า "ท่านผู้นำ เด็กคนนั้นเคยมีความขัดแย้งกับปรมาจารย์หมิงฮุยมาก่อนไม่ใช่หรือ?""คุณแน่ใจเหรอ?" จ้าวเหยียนหน้าบึ้ง“ใช่ เป็นเขาแน่นอน”"ง

“พลั๊ก……”รอจนควันกระจายตัวไป ทุกคนก็เห็นว่าร่างของเฟิงซิ่วลอยไปข้างหลังมากกว่าสิบก้าวเมื่อมองย้อนกลับไปที่ฉู่เฉิน ก็พบว่าเขายังคงยืนอยู่ที่เดิมด้วยมือข้างหนึ่งไพล่หลัง ร่างของเขาไม่ขยับเขยือน“เฟิงซิ่วเป็นฝ่ายเสียเปรียบแล้วเหรอ?”“มันจะเป็นไปได้อย่างไร……”ในขณะนี้ นักสู้ทุกคนก็ลุกขึ้นยืนด้วยความประหลาดใจ และมีสีหน้าตกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขาต้องรู้ว่าเฟิงซิ่วเป็นระดับชกจิตวิญญาณ ฉู่เฉินไม่เพียงแต่สามารถต่อสู้กับเขาได้เท่านั้น แต่ยังได้เปรียบอีกด้วย นี่ไม่ใช่การพิสูจน์แล้วหรือว่าความสามารถของฉู่เฉินนั้นแข็งแกร่งกว่าเฟิงซิ่ว?หลังจากเฟิงซิ่วลุกกลับมายืนอย่างมั่นคงแล้ว ใบหน้าก็มีน่าเกลียดมาก "มีแค่พลังเล็กน้อย ไม่แปลกใจเลยที่กล้าอาละวาดขนาดนี้"ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มอวดฟัน: "ตอนนี้ ฉันขอประกาศว่าการแข่งขันรอบอุ่นเครื่องนั้นสิ้นสุดลง และโชคดีคุ้มกระบาลแกไว้ก็สิ้นสุดลงแล้ว!""ช่วงต่อไป ฉันจะให้แกได้เรียนรู้ทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของปรมาจารย์วรยุทธเอง!"เขาคำรามอย่างรุนแรง และเมื่อพลังงานรอบตัวของเขาพุ่งสูงขึ้น ทันใดนั้นร่างกายก็ลอยขึ้นมาจากอากาศห้าฟุต และเสื้อผ้าก็ขาดว