บทที่ 295

อาจารย์อาวุสโสเฟิง?

เมื่อเห็นการพฤติกรรมของสมาชิกทุกคนในตระกูลจ้าวแล้ว ณะนั้น ทุกคนก็หันกลับมาและมองไปยังทางเข้าโรงยิม

ไม่รู้ว่าตอนไหน ที่ชายวัยกลางคนสวมชุดสีดําและเท้าเหยียบส้นรองเท้าผ้าก็ปรากฏตัวขึ้น

ชายคนนั้นดูเหมือนต้นไม้โบราณอายุพันปี ทั้งร่างไม่มีร่องรอยการรั่วไหลของพลังชีวิต และเขาก็ดูเป็นแค่คนธรรมดา

แต่ ปรมาจารย์วรยุทธหลายคนในตอนนี้ต่างก็มองหน้ากัน ส่วนลูกศิษย์ของพวกเขาหดตัวเล็กลง

เพราะแม้แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าชายวัยกลางคนนั้น มาปรากฏตัวตั้งแต่เมื่อใด

ต้องรู้ว่าในฐานะนักสู้ พวกเขามีความไวต่อพลังชีอย่างมาก และแม้แต่ต้นไม้ก็ไม่สามารถซ่อนพลังชีได้

เหมือนว่าชายวัยกลางคนจะโผล่ออกมาจากอากาศ ซึ่งทำให้พวกเขานั้นตกใจ

แข็งแกร่ง!

คนๆ นี้จะต้องเป็นปรมาจารย์แน่!

"ห้ะ?"

แม้แต่สายตาของฉู่เฉินก็จับจ้องหยุดอยู่ที่ชายวัยกลางคน ดวงตาระยิบระยับด้วยความประหลาดใจ

นับตั้งแต่ที่เขาลงมาจากภูเขาจนถึงตอนนี้ ในที่สุดก็ได้พบกับปรมาจารย์สักที

ในสายตาของทุกคนนั้น เห็นชายวัยกลางคนแบกมือข้างเดียว เพียงนึ่งก้าวก็ขยับไปข้างหน้าทันทีห้าเมตร

เมื่อปลายเท้าของเขาสัมผัสพื้น ก็เกิดระเบิดขึ้นที่พื้น และเกิด