All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 621 - Chapter 630

ลูกพี่ลูกน้องของเขาคอยปกป้องเขามาตั้งแต่เด็ก และทั้งคู่ก็สนิทกันมาก ตอนนี้เมื่อเขารักผู้หญิงคนหนึ่งอย่างหมดใจ ลูกพี่ลูกน้องควรช่วยเหลือ แต่ในทางตรงกันข้าม เธอกลับต่อต้านเขาอย่างรุนแรง ขัดขวางและกระทั่งดุด่าเขาด้วยซ้ำความรักที่ไม่สมหวังของจางเหนียนเซิงที่มีต่อไห่ถงนั้น ทำให้เขาเจ็บปวดอย่างมากการไม่ได้รับการสนับสนุนจากลูกพี่ลูกน้องอันเป็นที่รัก ยิ่งทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้น“ถ้างานของนายไม่ราบรื่นและต้องการคนคุย ก็โทรหาฉันหรือไปที่บ้านก็ได้ พรุ่งนี้วันหยุดฉันปิดร้าน นายต้องการพูดอะไรกับฉัน ก็จะอยู่ฟังได้ทั้งวันเลย"“แน่นอนว่างานของนายไม่ราบรื่น นายทุ่มเทแรงกายแรงใจไปกับมันหรือเปล่า? นายคิดว่าจะทำยังไงให้ไห่ถงยุ่งตลอดทั้งวัน ฉันบอกนายไปหลายร้อยครั้งแล้วว่าไห่ถงเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว แต่เธอก็ไม่มีความรู้สึกโรแมนติกกับนาย นายจะมาวอวแวเธออีกทำไม?”“นั่นจะทำลายมิตรภาพทั้งหมดที่มีกับเธอ เพราะนาย เธอกับสามีจึงทะเลาะกันถึงสองครั้งแล้ว นายไม่รู้สึกแย่เหรอ? ฉันรู้สึกแย่จริงๆ”จางเหนียนเซิงหันศีรษะไปมองออกไปนอกหน้าต่างไปยังเมืองที่พลุกพล่าน ซึ่งเต็มไปด้วยแสงไฟสว่างจ้าและสถานบันเทิง

๒๒“คุณลุงยังไม่กลับมาเหรอคะ?”“เขาออกไปเข้าสังคม และจะไม่กลับมาก่อนเที่ยงคืน”น้องสาวของจางเหนียนเซิงยังเรียนมหาวิทยาลัย ช่วงปิดเทอมหน้าหนาวเธอไปเที่ยวกับเพื่อนๆ และบอกว่าจะกลับมาก่อนปีใหม่ไม่มีใครอยู่ในบ้านอีกแล้วป้าและหลานสาวนั่งลงบนโซฟา ขณะที่นั่งอยู่ข้างๆ พวกเขา ดูค่อนข้างกังวลขณะมองดูแม่“เสี่ยวจวิน ต้องการพูดอะไรกับป้าเหรอ?”“คุณป้า ฉันจะอธิบายให้ชัดเจนก่อน นี่ไม่ใช่ความผิดของไห่ถง ถ้าคุณฟังแล้วโกรธ คุณจะโกรธลูกชายของคุณได้เท่านั้น อย่าตำหนิไห่ถง”เซินเสี่ยวจวินออกหน้ากับป้าของเธอเพื่อปกป้องไห่ถงก่อน“ถ้าคุณตำหนิไห่ถง ฉันจะไม่มาเยี่ยมคุณอีกต่อไป”ป้าเซินยิ้ม“ ทำไมต้องจริงจังขนาดนั้น? ฉันจะตำหนิไห่ถงได้ยังไง? เธอเป็นเพื่อนกับหลานมามากกว่าสิบปีแล้ว และฉันก็เฝ้าดูเธอเติบโตขึ้นมา เธอเป็นเด็กที่มีเหตุผลมากและฉันชอบเธอมาก ฉันจะโทษเธอทำไม”“เอาเลย เกิดอะไรขึ้น? เหนียนเซิงทำไปทำอะไรไม่ดีกับไห่ถงล่ะ?”เซินเสี่ยวจวินกำลังจะพูดเมื่อจู่ๆ จางเหนียนเซิงก็พูดขึ้นมาพร้อมกับมองแม่ของเขาอย่างจริงจัง: "แม่ครับ ผมหลงรักไห่ถง ผมแอบชอบเธอมาหลายปีแล้ว แต่พี่เขาไม่สนับสนุนผม เธอยังห้ามไม่ให

มีเรื่องบางอย่าง ที่เขาต้องการเผชิญหน้าแต่ใจกลับรู้ดีไห่ถงไม่มีคนคอยสนับสนุน และแม่ของเขาคือคุณนายจาง เมื่อเปรียบเทียบกับไห่ถงแล้ว ตระกูลจางมีความอำนาจมากกว่า หากแม่ของเขาต้องการจัดการกับไห่ถง ไห่ถงก็ไม่สามารถต้านได้และทำได้เพียงออกจากกวนเฉิงเท่านั้น“มันไม่เกี่ยวกับการพยายาม ลูกต้องตัดใจ ตัดใจให้หมด!”ป้าเซินสั่งอย่างเข้มงวดป้าเซินเรียกบอดี้การ์ดสองคนทันทีและสั่งพวกเขา: "จากนี้ไป จงติดตามนายน้อยตลอดเวลา หาเขาไปที่ทางเข้าโรงเรียนมัธยมกวนเฉิง ให้รายงานมาที่ฉัน"ใบหน้าของจางเหนียนเซิงนซีดอีกด้านหนึ่ง คนขับพาเซินเสี่ยวจวินของตระกูลจางพากลับไปที่ร้านไห่ถงได้ย้ายชั้นวางทั้งหมดที่ไปอยู่หน้าร้านแล้ว และเอาเครื่องมือทั้งหมดที่เธอใช้ถักไหมพรม รวมถึงจานและขนมที่เหลือในตู้เย็นใส่ถุงเธอกำลังเตรียมนำทุกอย่างกลับบ้านพรุ่งนี้ร้านจะปิดและจะไม่เปิดอีกจนกว่าจนถึงหลักตรุษจีน จนกว่านักเรียนจะเปิดเทอม“ถงถง เก็บของเสร็จแล้วเหรอ?”“ฉันเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว ฉันควรเอาของพวกนี้ไปใส่ในรถของเธอตอนนี้ไหม หรือฉันควรจะมาขนของพรุ่งนี้”“วางไว้ในรถเลย อีกสักพักจะขับรถกลับบ้านไปส่งเธอ แล้วก็เอาของ

“......”ซูหนานพูดอย่างปวดหัว "เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกนายสองคน ความสัมพันธ์ก็เริ่มจะดีขึ้น แถมยังทำตัวเป็นคู่รักกัน อยู่ดีดีก็ทะเลาะกันซะแล้ว ไม่น่าแปลกใจเลยที่พี่สะใภ้ไปที่บาร์ นั่นเป็นเพราะตัวนายนั่นแหละ"จ้านหยินพูด "ก่อนอื่นช่วยฉันดูหน่อยว่าพวกเธออยู่ที่บาร์ไหน อยู่ที่นั่นกันนานแค่ไหนแล้ว เมาหรือเปล่า? ช่วยบอกฉันทันทีที่นายรู้"“โอเค ฉันจะตรวจสอบเดี๋ยวนี้”ซูหนานรีบวางสายแล้ว จากนั้นขอคนไปตามสืบว่าสองสาวไปดื่มที่ไหนระหว่างรอคำตอบ จ้านหยินติดต่อลูกเรือบนเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของเขาและสั่งการ “เตรียมตัวกลับทันที ฉันจะกลับไปกวนเฉิงในอีกสิบนาที”เมื่อตอนเดินทางไปทำธุรกิจ เขาไม่ยอมให้ไห่ถงพาไปส่งที่สนามบิน เพราะก่อนอื่นเขาต้องกลับบริษัทก่อน และเขาไม่ได้จองเที่ยวบินจริงๆ เนื่องจากเขาเดินทางด้วยเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวลูกเรือเมื่อได้รับคำสั่งจากจ้านหยินก็เริ่มเตรียมการทันทีหลังจากจัดการทุกอย่างแล้ว จ้านหยินก็เริ่มโทรหาไห่ถงในขณะนั้นไห่ถง เซินเสี่ยวจวินและน้องชายของเธอกำลังสนุกอยู่กับเครื่องดื่มที่บาร์น้องชายเซินไม่สามารถดื่มแอลกอฮอล์ได้ ดังนั้นเขาจึงนั่งเป็นเพื่อนพี่สาวสองคน ที

“ตอนนี้ฉันยังหัวโล่งอยู่มาก จะไม่เมาถ้าดื่มเพิ่มอีกสองแก้ว”"หยุดดื่มกันเถอะ"“พวกเรามาที่นี่เพียงเพื่อดื่มกันสักนิดหน่อย ถ้าดื่มมากเกินไปไม่ดีต่อสุขภาพ”ไห่ถงมองเธอด้วยสายตาที่เศร้าโศกหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เซินเสี่ยวจวินก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป เตือนน้องชายเธอให้จับตาดูไห่ถงเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน เซินเสี่ยวจวินก็กลับมาพร้อมกับปากกา กระดาษสองสามแผ่น และไวน์หนึ่งแก้ว“หลังจากดื่มแก้วนี้เสร็จแล้ว อย่าเพิ่งดื่มอีก ฉันขอกระดาษสองสามแผ่นมาให้เธอวาดรูป”“พี่ พี่ไห่ถงเมาขนาดนี้แล้ว จะยังวาดรูปได้อยู่เหรอ?”ไห่ถงบอกว่าเธอไม่ได้เมา แต่จริงๆ แล้วเธอเมามากเซินเสี่ยวจวินไม่ตอบคำถามของน้องชายและยื่นปากกาและกระดาษให้ไห่ถง ไห่ถงรับมันไปและหยุดดื่มแอลกอฮอล์ เธอเริ่มวาดภาพลงบนกระดาษเธอเริ่มต้นด้วยการวาดไข่น้องชายเซิน: “......”การวาดไข่ขณะเมานั้นค่อนข้างง่าย แม้กระทั่งเขาสามารถวาดไข่ได้เมื่อเมาหลังจากวาดไข่แล้ว ไห่ถงก็วาดทะเลสาบที่อยู่ข้างหน้า เธอวาดวงกลมที่มีศูนย์กลางร่วมกันจำนวนมากบนพื้นผิวของทะเลสาบอย่างพิถีพิถัน และหมุนวนลงไปที่ก้นทะเลสาบ และในที่สุดเธอก็เริ่มวาดภาพคนในพื้นที่ว่