บทที่ 627

จ้านหยินผู้ซึ่งได้รับฉายาว่าคนใจแคv จากไห่ถงตื่นขึ้นมาในห้องทำงาน หลังจากนอนหลับไปหลายชั่วโมง

เมื่อเขาลืมตาขึ้น ก็พบว่ามีเสื้อคลุมตัวหนาคลุมตัวอยู่ เขาถอดเสื้อคลุมออกและตรวจสอบเวลา

“สามทุ่มแล้ว”

จ้านหยินอุทานเบา ๆ ประหลาดใจที่ตัวเองหลับไปนานมาก

บนโต๊ะทำงานของเขามีกล่องอาหารกลางวันหลายกล่องวางอยู่ ผู้จัดการสาขาจัดเตรียมไว้สำหรับมื้อเย็นของเขา ผู้จัดการไม่อยากปลุกเขาจึงเอาเสื้อคลุมคลุมเขาไว้

จ้านหยินนั่งตัวตรงอยู่เงียบๆ สักสองสามนาทีก่อนที่จะลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้าด้วยน้ำเย็น เพื่อปลุกตัวเองให้ตื่น

ไม่กี่นาทีก็ออกจากห้องน้ำ

เขากลับไปที่โต๊ะและนั่งลง เปิดฝากล่องอาหารกลางวันหลายใบ อาหารยังร้อนอยู่

ขณะที่เขาเริ่มกิน เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเปิด WeChat นอกจากข้อความจากผู้บริหารของบริษัทที่ขอคำแนะนำแล้ว ยังมีข้อความบางส่วนจากพี่ๆ น้องๆ อีกด้วย

หลังจากอ่านข้อความทั้งหมดบน WeChat แล้ว สายตาของ จ้านหยินมืดลง ไม่มีข้อความจากไห่ถง

ป้าเหลียงบอกเขาว่าเธอไม่โกรธแล้ว

ตอนนี้เธอยังคงถักไหมพรมยู่ในร้าน หรือไม่ก็พูดคุยและหัวเราะกับพี่เธอ บางทีเธออาจจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าจ้านหยินค