บทที่ 635

เมื่อกลับไปที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้น จ้านหยินก็อุ้มไห่ถงออกจากรถอย่างอ่อนโยน

“นายน้อย ป้าเหลียงอยู่ที่บ้านพี่สาวของนายหญิง”

อาชีพูด

จ้านหยินพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา: "ไม่ต้องรบกวนป้าเหลียง ฉันจะดูแลเธอเอง"

เขาเดินเข้าไปในตึกโดยอุ้มไห่ถงไว้

อาชีเฝ้าร่างของนายน้อยหายลับก่อนจะขับรถออกไป

เมื่อกลับไปที่ประตูบ้านของเขา จ้านหยินก็เห็นรองเท้าแตะของเขาวางอยู่ที่ประตู ดวงตาของเขาก็จ้องมองอย่างละเอียด และเขาจำได้ว่าเมื่อพวกเขาได้รับทะเบียนสมรสครั้งแรก เธอก็ทำแบบเดียวกัน โดยบอกว่าเพื่อให้คนอื่นรู้ว่ามีผู้ชายอยู่ที่บ้าน ทำให้ค่อนข้างปลอดภัยยิ่งขึ้น

ด้วยทักษะของเธอ พวกอันธพาลธรรมดาๆ ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ แต่ก็เป็นการดีที่จะระมัดระวัง

“ถงถง คุณยืนก่อน ฉันจะไขประตูบ้าน”

จ้านหยินวางไห่ถงลง แต่เธอเมาเกินกว่าจะยืนได้อย่างมั่นคง ทันทีที่เขาปล่อยเธอก็เริ่มล้มลง จ้านหยินก็คว้าเธออย่างรวดเร็ว

ด้วยแขนข้างหนึ่งโอบรอบเอวของเธอ ปล่อยให้เธอพิงไหล่ของเขา เขาคลำหากุญแจด้วยมืออีกข้าง แต่ก็หาไม่เจอ เขาตรวจดูกระเป๋าอีกใบแล้วก็ยังไม่พบ

เขารีบกลับมาเกินไปและลืมกุญแจหรือเปล่า?

จากนั้นจ้านหยินก็ค้นกระเป๋าของไห่ถ