บทที่ 637

หลังจากอกไปแล้ว ซูหนานพึมพำกับตัวเอง “คนที่มีรักความสะอาดสุดโต่ง โดนอ้วกใส่เสื้อผ้าแบบนั้น กลับไม่ผลักเธอออกไปทันที ต้องใช้ความรักมากแค่ไหนในการอดทนต่อสิ่งนี้”

ไม่มีอะไรจำเป็นต้องพูดอีกต่อไป

ซูหนานยังคงเป็นแฟนตัวยงของภรรยาประธาน และชื่นชมเธออย่างสุดซึ้ง

ภายในบ้าน จ้านหยินถอดเสื้อคลุมของเขาออกก่อนแล้วโยนมันลงบนพื้น จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อคลุมของไห่ถงออกแล้วโยนมันลงบนพื้นด้วยเช่นกัน

เขาจะทำความสะอาดในภายหลัง

ก่อนอื่น เขาต้องอุ้มหญิงสาวขี้เมาคนนี้กลับไปที่ห้องของเธอ

"จ้านหยิน....."

ไห่ถงที่อ้วกออกมาครั้งหนึ่ง ไม่ว่าเธอจะสร่างเมาแล้วหรือรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยแล้ว ปากก็เริ่มพึมพำอีกครั้ง

เมื่อเธอถูกจ้านหยินมารับ เธอก็ตะโกนเรียกจ้านหยินเสียงดัง

"ฉันอยู่นี่แล้ว"

จ้านหยินตอบเบาๆ เขาอุ้มเธอเข้าไปในห้องของเขา และทันทีที่เขาเข้ามา เขาก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างแตกต่างออกไป

ข้าวของของเธอทั้งหมดหายไป

เธอย้ายกลับห้องตัวเองด้วยความโกรธหรือเปล่า?

จ้านหยินยืนอยู่ที่ประตูอย่างเงียบ ๆ สองสามนาทีก่อนที่จะอุ้มไห่ถงกลับไปที่ห้องของเธอเองในที่สุด

"จ้านหยิน... คุณมันคนงี่เง่า... ฉันไม่อยากชอบคุณอีกต่อไ