บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 1031 - บทที่ 1040

ไห่หลิงคิดว่าความคิดของน้องสาวดี เธอจึงตกลง "โอเค ทำตามที่เธอว่าแล้วกัน"จ้านหยินมองดูเวลา แล้วค่อยๆ พูดออกมา “พี่ หยางหยาง เมื่อเข้าไปในตัวเมืองแล้ว ไปกินข้าวกันก่อนเถอะ พวกเราผู้ใหญ่ไม่หิว แต่หยางหยางเป็นเด็กที่อดไม่ได้ และน่าจะหิวแล้ว"ไห่ถงมองดูเวลา โดยไม่รู้ตัวว่าใกล้จะเที่ยงแล้วเธอพูด "งั้นพวกเราไปกินข้าวกันก่อน ฉันก็ไม่ได้กินอาหารจากบ้านเกิดมานานแล้ว""กลับไปบ้านมา แล้วรีบไปเตรียมการฟ้องร้องทันที"ไห่ถงพูดกับพี่เธอไห่หลิงเห็นด้วยโดยไม่มีข้อโต้แย้งเมื่อตระหนักถึง ร้านของพี่ที่จะเปิดในวันมะรืนนี้และยุ่งมาก ไห่ถงจึงพูดอย่างจริงใจว่า "พี่ ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง ร้านของพี่จะเปิดในวันมะรืนและต้องยุ่งมาก ฉันเปิดร้านกับเสี่ยวจวิน ดังนั้นฉันจึงให้เธอเฝ้าร้านได้ในขณะที่ฉันไปยื่นเรื่องฟ้องศาล""ถงถง รำบากเธอแล้ว "ไห่หลิงรู้สึกเหมือนเธอเป็นพี่สาว แต่ตอนนี้มีหลายอย่างที่ต้องให้น้องสาวจัดการ เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นพี่ที่ไร้ประโยชน์"เพื่อจะได้บ้านพ่อแม่คืนมา เป็นสิ่งที่พวกเราต้องทำ ตอนนี้บอกว่ารำบากฉันแล้ว ถ้าบอกมาแบบนี้ พี่เห็นฉันเป็นคนนอกแล้วล่ะ"จ้านหยินจับมือไห่ทง และพูดเบาๆ

ไห่หลิงพูดอย่างใจเย็นว่า "คุณสั่งกระเช้าดอกไม้มาให้ฉัน ถ้าภรรยาของคุณรู้เรื่องเข้า แล้ววิ่งแจ้นมาต่อว่าฉันอีกว่าฉันไปยั่วยุสามีของเธอ ซึ่งมันไร้สาระมาก ถ้าฉันอยากจะยั่วยุผู้ชาย แน่น่อนว่าจะต้องยั่วยุคนที่เก่งและดีกว่าคุณแน่นอน ทำไมต้องกลับไปกินของเก่าด้วย? ผู้ชายคนอื่นในโลกตายหมดแล้วเหรอ?"โจวหงหลินทำหน้าอยากจะมุดดินหนี เขาเป็นคนเลวในสายตตาของไห่หลิง และด้วยนิสัยของเธอ เธอไม่กลับมารื้อฟื้นหาอดีตแน่นอนไม่รู้จริงๆ ว่าแม่และพี่สาวคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงพวกเขาปฏิบัติกับไห่หลิงแบบนั้นในตอนนั้น และตอนนี้พวกเธอกลับอยากให้ เขาแต่งงานกับไห่หลิงใหม่ พวกเธอเห็นไห่หลิงเป็นอะไรไป?จะบอกให้มาก็มา จะบอกให้ไปก็ไป"ไห่หลิง ฉันยอมรับว่าฉันคิดผิดเอง แต่นั่นเป็นเรื่อในอดีต ตอนนี้พวกเรา.....ไม่ได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว พวกเราก็ยังสามารถเป็นเพื่อนกันได้ เพื่อเห็นแก่ประโยชน์ของหยางหยาง อย่างน้อยก็ไว้หน้าฉันบ้างเถอะ"ไห่หลิงมองลูกชาย ซึ่งไร้เดียงสา เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมทุกวันนี้เขากับแม่ถึงไม่ได้อยู่กับพ่อแล้วและไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงมีป้าอยู่กับพ่อ แทนที่จะเป็นแม่ไห่หลิงคิดว่าลูกชายยังเด็กอยู่ ดังนั้นเธอจึง

"แต่ครอบครัวของเเจียนีนิสัยไม่ดีเลย พวกเขาไม่ดีเท่าไห่ถง ตอนนั้น ไห่ถงไม่เพียงแต่ช่วยทำงานบ้านและทำอาหารเช้าเท่านั้น แต่ยังดูแลหยางหยางด้วย แต่ก่อนไม่ว่าฉันจะตื่นนอนตอนไหน ไห่ถงก็จะเตรียมอาหารเช้าให้กับครอบครัวสามคนของพวกเรา ส่วนฉันก็แค่กินข้าวแล้วออกไปทำงาน""แต่ตอนนี้ เจียนีไม่ได้ตื่นเช้ามาเตรียมอาหารเช้าให้ เธออยากให้ฉันลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าให้เธอกินแทน ครอบครัวของเธอต้องการแค่ผลประโยชน์ และไม่ได้ลงมือช่วยอะไรเลย"เมื่อได้ยินแบบนี้ ไห่หลิงโกรธจนควันออกหู "คุณปฏิบัติกับน้องสาวของฉันเหมือนเป็นพี่เลี้ยงเด็กฟรีๆ คุณจำได้ไหมว่า ทำไมพวกเราถึงทะเลาะกันเมื่อก่อนตรุษจีนร คุณบอกว่าน้องฉันอาศัยอยู่ในบ้านคุณและกินๆ นอนๆ แต่ละเดือนก็จ่ายเงินให้อีก เดือนละหมื่นกว่าสำหรับค่าอาหาร""ตอนนี้ไม่มีใครทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กฟรีใๆ ห้ครอบครัวของคุณแล้ว คุณเลยบอกว่าน้องฉันดีมากงั้นเหรอ? โจวหงหลินขอบอกเลยนะ ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ถงถงคงย้ายออกไปนานแล้ว และคิดว่าเธอเต็มใจเป็นพี่เลี้ยงเด็กฟรีๆ งั้นเหรอ? เธอเต็มใจทำให้เพราะฉันเป็นพี่เธอ""และฉันเป็นพี่สาวที่ไม่ได้เรื่อง ล้มเหลวในการปกป้องเธอ ให้คุณรังแกเธอ โยนควา

หยางหยางมองพ่อ แล้วพูดว่า “นั่นลุงลู่ ลุงลู่ไม่เคยรังแกแม่”โจวหงหลิน".....ลูกชอบลุงลุ่เหรอ?"หยางหยางส่ายหัว "ผมไม่ชอบลุงลู่ แต่เขาไม่ใช่คนใจร้าย"ลุงลู่เป็นคนดี ไม่ว่าเขาจะชอบลุงลู่หรือไม่"หยาง ลุงลู่กำลังพยายามขโมยแม่ลูกไปจากลูก เขาจะกลายเป็นคนเลวในอนาคต สิ่งที่ลูกต้องทำคือป้องกันไม่ให้ลุงลู่อยู่กับแม่ลูกตามลำพัง ตราบใดที่แม่ลูกอยากไปเดทกับลุงลู่ ลูกจะต้องร้องไห้และทำเรื่องไม่ดี ลูกเข้าใจไหม?ไหยางหยางเรียนรู้การขมวดคิ้วมาจากน้าชาย เมื่อเขาโกรธและเน้นเสียงดังว่า "ลุงลู่ชอบหยางหยาง เขาต้องการแย่งหยางหยางมาจากแม่ ไม่ใช่แย่งแม่ไปจากหยางหยาง! ลุงลู่มีหน้าตาน่ากลัว หยางหยางไม่ชอบเขา แต่ลุงลู่ไม่ใช่คนใจร้าน!""แม่ไม่เคยไปเที่ยวกับลุงลู่เลย ทุกครั้งที่ลุงลู่มาบ้าน เขาก็เอากังหันลมมาให้หยางหยาง แต่หยางหยางไม่ชอบกังหันแล้ว"ลุงลู่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องเปลี่ยนเป็อะไรแทนโจวหงหลิน "..."เขาหยุดเท้า และมองลูกชายตอนที่หย่ากัน คำพูดของหยางหยางยังไม่ค่อยคล่องแคล้วนัก แม้จะผ่านมาเพียงไม่กี่เดือน แต่หยางหยางไม่เพียงแค่พูดคล่องแคล้วเท่านั้น แต่ยังพูดได้ชัดถ้อยชัดคำอีก ลูกชายของเขาฉลาดมาก!

ลู่ตงหมิงรู้ว่าไห่หลิงไม่จำเป็นต้องใช้เครือข่ายของเขา เพราะมีทั้งตระกูลซางและตระกูลจ้านคอยช่วยเหลือเธออยู่หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า "ถ้าคุณยุ่งอยู่ ฉันจะกลับไปก่อนนะ เพื่อที่แม่จะไม่ต้องโทรมาเร่งฉัน""โอเค ประธานลู่เดินทางปลอดภัยค่ะ"ไห่หลิงมาส่งลู่ตงหมิงออกจากร้านลู่ตงหมิงมองไปที่รถของโจวหงหลิน และถามไห่หลิงว่า “นั่นรถของอดีตสามีของคุณใช่ไหม?”"ฉันเห็นเขาลงจากรถคันนั้น น่าจะเป็นรถใหม่ของเขา"ภรรยาก็เปลี่ยนใหม่ รถก็เปลี่ยนใหม่ด้วยถ้าไม่ใช่เพราะจ้านหยินหมายหัวโจวหงหลินเอาไว้ โจวหงหลินคงมีชีวิตที่สุขสบาย มีทั้งเงิน ภรรยาใหม่ และรถใหม่....ลู่ตงหมิงอยากจะเดินไปเจาะยางรถของโจวหงหลินจริงๆ เขาคิดว่าถ้าเจาะยางรถของโจวหงหลิน ก็จะต้องติดอยู่ที่ร้านของไห่หลิงและทานอาหารเย็นที่นี่อีกด้วย สุดท้ายลู่ตงหมิงไม่ได้ทำเช่นนั้น"หากในอนาคตครอบครัวของพวกเขามารังแกคุณอีก บริษัทของฉันอยู่ใกล้แค่นี้ โทรมาหาฉันเลยนะ แล้วฉันจะส่งคนมาจัดการให้ เจ้าของร้านใกล้ๆ ร้านคุณทั้งหมด เป็นร้านของฉัน และฉันเองก็พยายามปกป้องผู้เช่าของฉันด้วย"ลู่ตงหมิงพูดออกมาตรงๆ เหมือนกับว่าเขาไม่มีเจตนาแอบแฝงใดๆ แ