เข้าสู่ระบบห้องสมุด
ค้นหา
บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 1011 - บทที่ 1020
1087
บทที่ 1011
"คุณหนูสองหนิงยังวางยาพี่สาวตัวเองอีก"จ้านลี่หรงตกใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้"ก็ไม่เชิง ไห่ถงช่วยชีวิตคุณหนูใหญ่หนิงเอาไว้ ถือเป็นความดี คนปากร้ายพวกนั้นพูดออกมาได้ว่า ไห่ถงกำลังยุ่งเรื่องของคนอื่น""แล้วยังพูดอีกว่า ไห่ถงเข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่นและทำให้คุณนายหนิงกับคุณหนูสองหนิงไม่พอใจ แล้วทำไมยังกล้าพูดว่าประธานหนิงต้องออหน้ามาปกป้องแน่? ฉันก็ปกป้องได้เหมือนกัน ลูกสะใภ้ของฉัน ถังจวินเย่ทั้งคนไม่ต้องกลัวไปทำให้ใครขุ่นเคือง! ตราบใดที่ไห่ถงทำเรื่องถูกต้อง ถ้าเธอทำให้คนในกวนเฉิงขุ่นเคือง ฉันจะช่วยเธอเอง""โกรธมาก พยายามพูดยุยงฉัน เพื่อให้ฉันเป็นที่ทำลายความสามัคคีของตระกูลจ้านใช่ไหม?"จ้านลี่หรงหัวเราะ "ภรรยาของฉันฉลาดมาก ไม่ถูกหลอกง่ายๆหรอก""ฉันโกรธมาก แต่คุณยังหัวเราะได้อีก ไห่ถงเองก็เป็นสะใภ้ของคุณด้วย ฉันบอกคุณให้นะ ในอนาคตเมื่อไปข้างนอกแล้ว มีใครพูดว่าไห่ถงเป็นสาวบ้านนอก ที่สมองทึบและชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น คุณเองก็ต้องตอบโต้"ถังจวินเย่โกรธมากจริงๆแม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าภูมิหลังของไห่ถงต่ำเกินไป และมีช่องว่างระหว่างลูกชายคนโตมาก แต่เธอก็สามารถวิพากษ์วิจารณ์ได้ ใซึ่งคนอื่นไม่มีว
Read Moreบทที่ 1012
ถึงจะะเป็นฤดูใบไม้ผลิยังคงรู้สึกหนาวอยู่ หนิงซีฉีแช่ตัวในน้ำเย็นสักพักใหญ่ จากนั้นหนาวสั่นอีกครั้งในช่วงกลางดึก คุณนายหนิงรีบแจ้งให้แพทย์ประจำตระกูล ขอให้มาดูอาการของลูกสาวและสั่งยาให้ หลังจากป้อนอาหารให้ลูกสาวแล้ว เธอก็คอยดูแลงลูกสาวในห้องตั้งแต่ตอนนั้นตอนนี้ไข้ลดลงหมดแล้ว เธอจึงก็ออกมาด้วยความสบายใจ"อวิ๋นชูล่ะ? เมื่อคืนเธอไม่กลับมา?"คุณนายหนิงถามถึงลูกสาวคนโต เธอเพิ่งแสดงความรักต่อลูกสาวคนเล็ก แต่จู่ๆ ก็กลายเป็นดูถูกในทันที “ไม่รู้ว่ายัยตาบอกนั่น ไปทำบุญวัดไหนมา แม้แต่คุณนายหนิงเองก็ยังยื่นมือมาช่วยเธอ และยัยบ้านนอกนั่นด้วย""เป็นเพียงคนบ้านนอกที่ไม่มีพ่อแม่ คิดว่าลูกเป็ดจะกลายเป็นหงส์ได้เหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเข้ามายุ่ง ซีฉีคงไม่เป็นอะไรแน่ ยัยบ้านนอกนั้นลงมืออย่างรวดเร็ว เหมือนกับคนที่เรียนกังฟูมา"ทั้งสองสามีภรรยาเดินลงบันไดไป พร้อมพูดคุยกันถึงเหตุการณ์เมื่อคืนนี้คุณนายหนิงเกลียดไห่ถงมาก ที่ทำให้ลูกสาวของเธอป่วยและทำให้ตัวเองอับอายต่อหน้าคนจำนวนมาก"อวิ๋นชูต้องไปเปิดร้านของเธอก่อน 8 โมงเช้าทุกวัน และเวลานี้เธอก็ออกไปแล้ว"ประธานหนิงพูดอย่างใจเย็น "คราวนี้ซีฉีก็ทำเกินไป
Read Moreบทที่ 1013
ตามคำร้องขอของประธานหนิง ประธานหนิงจึงเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ให้ด้วยความไม่เต็มใจจากนั้นจึงส่งประธานหนิงออกไปหลังจากที่ประธานหนิงจากไป คุณนายหนิงก็พึมพำกับตัวเองว่า “เธอเป็นเพียงคนบ้านนอกธรรมดาๆ นายน้อยจ้านจะรักเธอไปตลอดชีวิตได้เหรอ? เพราะยังอยู่ในช่วงโปรโมชั่น ก็ยังชี้นกเป็นก ชี้ไม้เป็นไม้ อยากจะดูสินว่า เธอก็ยังสามารถนั่งในตำแหน่งของนายหญิงจ้านได้สักกี่น้ำ?"ครึ่งชั่วโมงต่อมา จ้านหยินได้รับสายโทรศัพท์ภายใน และเลขาจ้าวแจ้งเขาว่าประธานหนิงต้องการเข้าพบไม่ต้องถามเลย จ้านหยินก็รู้จุดประสงค์ของการมาเยือนของประธานหนิงเขายังไม่ได้ไปชำระบัญชีกับประธานหนิงด้วยซ้ำ แต่ประธานหนิงมาหาด้วยความสมัครใจให้เขาเข้ามา"จ้านหยินตอบกลับเลขาจ้าวอย่างเย็นชาหลังจากเลขาจ้าววางสายโทรศัพท์ลง ก็ส่งข้อความต่อในห้องรับรองพิเศษชั้นหนึ่งของอาคารสำนักงาน ประธานหนิงรออย่างเงียบๆ ซึ่งรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เขาก็ตั้งสติและแสร้งทำเป็นสงบ มองไปที่พนักงานต้อนรับที่เข้ามา"ประธานหนิง ประธานจ้านให้ขึ้นไปพบชั้นบนได้ค่ะ"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ประธานหนิงก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ขอบคุณแผนกต้อนรั
Read Moreบทที่ 1014
ประธานหนิงเคยได้ยินว่าจ้านหยินเป็นคนเย็นชาและเข้ากับคนยากมานานแล้วไม่ว่าจะเข้ากับคนง่ายหรือไม่ก็ตาม ประธานหนิงก็ไม่กล้าสรุป แต่ความเย็นชาอย่างเป็นธรรมชาตินั้นเป็นเรื่องจริง เขาอยู่ในโลกธุรกิจมาหลายปีแล้ว หลังจากที่เขารับช่วงต่อหนิงซื่อกรุ๊ปมาแล้ว และผ่านการทำงานหนักกว่าสิบปี ธุรกิจก็เปลี่ยนจากองค์กรขนาดเล็กเป็นองค์กรขนาดใหญ่ที่มีทรัพย์สินเกินห้าพันล้านหยวนแม้ว่าหนิงซื่อกรุ๊ปจะอยู่ต่างเมือง แต่เขาก็ยังเป็นคนที่มีชื่อเสียงและมีคอนเนคชั่นที่ดีในกวนเฉิง"นายน้อยจ้าน ฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษแทนลูกสาวและภรรยาของฉัน"ประธานหนิงอธิบายด้วยรอยยิ้มจ้านหยินพูดอย่างเย็นชา "ฉันไม่เคยพบกับคุณนายหนิงหรือคุณหนูสองหนิงมาก่อน""นายน้อยจ้าน เรื่องมันเป็นแบบนี้ ภรรยาและลูกสาวของฉันเข้าใจผิดและขัดแย้งกับนายหญิง ฉันตำหนิพวกเธอไปแล้ว เนื่องจากลูกสาวงฉันเป็นไข้ ภรรยาของฉันจึงต้องดูแลเธอ ดังนั้น ฉันจึงมาขอโทษแทนสาวลูกสาว""หากไม่ได้รับความยินยอมจากนายน้อยจ้าน ฉันไม่กล้ารบกวนนายหญิงจ้านอย่างหุนหันพลันแล่น ดังนั้น ฉันจึงมาที่นี่ เพื่อถามนายน้อยจ้านว่า ฉันสามารถขอโทษเธอเป็นการส่วนตัวได้หรือไม่ ฉันอยากขอโทษจ
Read Moreบทที่ 1015
จ้านหยินยังคงนิ่งเงียบและจ้องไปที่ประธานหนิงอย่างเย็นชาประธานหนิงถูกจ้อง ราวกับกำลังนั่งอยู่บนเข็ม"ประธานหนิงมาที่นี่เพื่อขอโทษใช่ไหม?"ถ้าจะคาดหวังให้พี่ใหญ่พูดอีกสักสองสามคำก็เป็นไปไม่ได้ จ้านอี้เฉินริเริ่มที่จะทำลายความเงียบลงประธานหนิงพยักหน้าอย่างรีบร้อน"พี่สะใภ้ฉันไม่คิดเล็กคิดน้อย และมักจะไม่ค่อยใส่ใจมากนัก แต่เธอให้ความสำคัญกับมิตรภาพมาก"ประธานหนิงยิ้ม "ฉันได้ยินมาว่าสาวน้อยคนนี้เป็นคนมีเมตตาและมีความชอบธรรม""ประธานหนิงไม่มีอะไรอีกแล้ว เชิญกลับไปได้แล้ว"อย่าแสดงละครที่นี่ต่อและพวกเขาตระกูลก็ไม่มีธุรกิจระหว่างหนิงซื่อกรุ๊ปประธานหนิงต้องการจากไปนานแล้ว แต่รู้สึกเขินอาย และมีแต่ฟ้่เท่านั้นที่รู้ว่าเขากระสับกระส่ายแค่ไหน เมื่อจ้านหยินจ้องเขาเขาอายุมากกว่าจ้านหยินมาก ดังนั้นเขาจึงเป็นพ่อของจ้านหยินได้ เขายังเป็นคนที่เคยเห็นพายุใหญ่ เมื่อเป็นเรื่องของจ้านหยิน เขามีความเข้าใจผิดว่าเขาเป็นนักเรียนประถมที่ทำผิด ในขณะที่จ้านหยินเป็นครูประจำชั้นที่ดุจ้านอี้เฉินกล่าวลา จาหนั้นประธานหนิงก็รีบจากไปพี่น้องทั้งสองไม่ได้ลุกขึ้น เพื่อไปส่ง จ้านอี้เฉินสั่งให้เลขาจ้าวออกไปส่
Read Moreบทที่ 1016
ดูเหมือนว่าดวงอาทิตย์เพิ่งขึ้นและตกทางทิศตะวันตกการเปลี่ยนผ่านระหว่างกลางวันและกลางคืนนั้น ไม่มีใครสังเกตเห็นเสมอวันเสาร์ ไห่ถงตื่นเช้า เพื่อไปทำอาหารเช้าก่อนที่จ้านหยินจะตื่นนอน"ทำไมคุณไม่รอให้ฉันตื่นก่อน และมาทำอาหารเช้า"จ้านหยินเดินตามหลังเธอและกอดเธอจากด้านหลัง ชอบช่วงเวลาที่ตื่นขึ้นมาและเห็นเธอแม้ว่าวันจะเรียบง่ายและธรรมดา แต่เขาก็ยังรู้สึกมีความสุขมากหลังจากมีประสบการณ์ของการทะเลาะกัน ทำสงครามเย็น และความเข้าใจผิด ทำให้จ้านหยินก็หวงแหนทุกสิ่งที่เขามีตอนนี้มากขึ้น"ฉันนอนจนตื่นเอง คุณยังไม่ตื่น ดังนั้นไม่จำเป็นต้องปลุกคุณเพื่อทำอาหารเช้า ระหว่างพวกเรา ใครทำอาหารก็เหมือนกัน"ไห่ถงหันกลับมาในอ้อมแขนของเขา เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยสายตาที่เปี่ยมด้วยความรักและยิ้ม "สวัสดีตอนเช้านะ สามี"จ้านหยินกดหน้าผากของเขาแนบกับหน้าผากของเธอและตอบอย่างอ่อนโยน "สวัสดีตอนเช้านะ ภรรยา"จากนั้นเขาก็จูบริมฝีปากของเธอกริ่งประตูดังขึ้นในขณะนี้ไห่ถงผลักเขาออกไปอย่างรวดเร็วและพูดว่า "น่าจะเป็นพี่ฉันที่มาถึงแล้ว"ถ้าป้ากับเสี่ยวเฟยมา พวกเธอจะโทรมาหาเธอ"ฉันจะไปเปิดประตู"จ้านหยินพูดพร้อมก
Read Moreบทที่ 1017
ไห่ถงกับพี่สาวพาคุณนายซางและคนอื่นๆ กลับไปบ้านเกิด อีกด้าน ผู้เฒ่าไห่ถงพาลูกชายและหลานสองคนไปที่โรงเรียนมัธยมกวนเฉิง เพื่อคุยเรื่องเงินกับไห่ทงอีกครั้งเขาไม่เชื่อว่าตระกูลจ้านจะนิ่งเฉยได้ หลังจากผ่านวันวุ่นวายมาหลายวันบางทีตอนนี้ไห่ถงอาจอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมากใครจะรู้ว่าตอนที่ไปโรงเรียนมัธยมกวนเฉิง พบว่าร้านหนังสือของไห่ถงปิดทำไมประตูร้านไม่เปิด? นี่เล่นขายของเหรอ แปดโมงแล้วและร้านยังไม่เปิดอีกผู้เฒ่าไห่ลงจากรถและเห็นว่าร้านหนังสือปิด ก็มีสีหน้ามืดมนและเขาด่าว่าไห่ทงที่ไม่สามารถทำธุรกิจได้ดีไห่จื้อหมิงมองไปรอบๆ ร้านค้าและพูดกับปู่ของเขาว่า "ปู่ วันนี้เป็นวันเสาร์และโรงเรียนหยุด ร้านค้าเหล่านี้ล้วนแต่เป็นธุรกิจของนักเรียน และนักเรียนกำลังอยู่ในช่วงวันหยุด ดังนั้นพวกเขาเปิดหรือไม่เปิดร้าน ก็ไม่มีคนมาซื้อ"ผู้เฒ่าไห่ "... นังเด็กนั่น ปกติแล้วจะเปิดร้าน ตอนนี้เธอเป็นนายหญิง มีอำนาจและเงิน เธอไม่สนใจเงินจำนวนเล็กน้อยที่ได้จากการเปิดร้านหรอก จื้อหมิง ถ้านังเด็กนั่นไม่ประนีประนอม ก็เปลี่ยนให้เธอเอาร้านนี้ให้แกดูแลเอง"ปู่ นี่เป็นหุ้นส่วนระหว่างไห่ทงและเพื่อนๆ ของเธอ โดยส่วนให
Read Moreบทที่ 1018
"ช่างมัน พวกเราไปหาไห่หลิงกันเถอะ ไห่ถงจะเปิดร้านอะไร?""ร้านอาหารเช้า""ใช่แล้ว มันเป็นร้านอาหารเช้า ไปกินอาหารเช้าฟรีที่ร้านเธอกันเถอะ๐หลังจากรู้ว่าไห่หลิงก็เปิดร้านด้วย ผู้เฒ่าไห่ก็ด่าไห่หลิงที่บ้านอีกครั้ง เขาต่อว่าไห่หลิงที่ได้รับเงินก้อนโตหลังจากหย่าง แต่ปฏิเสธที่จะให้หลานชายยืมเงินห้าล้าน หลังจากต่อว่าหลานสาว เขาก็ต่อว่าลูกชายคนที่สามที่เสียชีวิตไปแล้ว และต่อว่าลูกชายคนที่สามที่สั่งสอนลูกสาวไม่ได้เรื่อง ซึ่งทำให้คนแก่อย่างเขาโกรธมากผู้เฒ่าไห่หันหลังกลับและกลับไปที่รถ เร่งให้ลูกๆ และหลานๆ ไปกินอาหารเช้าฟรีที่ร้านของไห่หลิงในอนาคต ตราบใดที่พวกเขามาที่เมือง พวกเขาก็ไปกินอาหารเช้าที่ร้านของไห่หลิงได้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน และไห่หลิงก็ไม่มีทางจัดการกับพวกเขาได้ เพราะพวกเขาเป็นญาติ!ผู้เฒ่าไห่พาลูกๆ หลานๆ ไปร้านอาหารเช้าของไห่หลิงและพบว่าร้านนั้นก็ปิดเช่นกันเมื่อเห็นว่าประตูไม่ได้เปิดอยู่ เขาก็ไม่ลงจากรถและสาปแช่ง “นังเด็กสองไปตายที่ไหน ไม่มีใครเปิดร้านม ถ้าพวกเธอไม่อยากทำ พวกเธอก็ยกร้านให้พวกแกทำซะ"ไห่จื้อหมิงและคนอื่นๆ ก็รู้สึกแปลกเช่นกันเป็นเรื่องปกติที่ไห่ถงจะไม่เปิดร้า
Read Moreบทที่ 1019
"ไห่ถงกลายเป็นนายหญิงตระกูลมหาเศรษฐี และยังต้องการกลับมาต่อสู้เพื่อบ้าน? มันมากเกินไป"บางคนคิดว่าไห่ถงไม่ควรกลับมาต่อสู้เพื่อบ้านมีคนโกรธเขาในทันที: "เธอควรกลับมาต่อสู้ เพราะปีนั้นปู้กับย่าเธอปฏิบัติกับสองพี่น้องแบบนั้น แล้วไห่จื้อเหวินจึงได้ทุกอย่างไป?""ไม่ได้บอกเหรอว่า ไห่จื้อเหวินถูกไห่หยูรับเลี้ยง?"ไห่หยูเป็นพ่อของไห่ถง มีเพียงคนที่อายุมากกว่าไห่หยูหรือเพื่อนบ้านเท่านั้นที่จำชื่อเขาได้ คนรุ่นใหม่ไม่รู้จักไห่หยูและไห่ถงกับพี่สาวเพราะตระกูลไห่ทำมากเกินไปเพื่อป้องกันไม่ให้ไห่ถงและพี่สาวกลับมาที่หมู่บ้าน และย้ายหลุมศพของไห่หยูและภรรยาของเขาออกไปโดยไม่บอกสองพี่น้อง และไม่ให้พวกเธอจุดธูปหน้าหลุมศพพ่อแม่อีกครั้งก่อนที่ไห่ถงกลับมาที่หมู่บ้าน แต่คนตระกูลไห่ไม่ได้อยู่ในบ้านเกิดเธอจึงสามารถพูดคุยกับชาวบ้านได้ป้าอาหยูอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ตอนที่ไห่หยูและเจียฮุยยังมีชีวิตอยู่ ฉันไม่เคยได้ยินพวกเขาพูดแบบนั้น หลังจากตายจากไป พวกเขาก็ขับไล่ลูกสาวทั้งสองออกไป แล้วบอกว่ารับเป็นลูกบุญธรรม เห็นชัดเจนเลยว่า พวกเขาต้องการครอบครองทรัพย์สินของคนอื่น หลังจากเป็นลูกบุญธรรมแล้ว พวกเขายังย้ายทะ
Read Moreบทที่ 1020
หลังจากฟังคำถามย่าไห่แล้ว คนที่มีลูกชายก็ยังคงนิ่งเงียบ"ในหมู่บ้าน ไม่ได้กฎเขียนไว้ว่า มรดกของครอบครัวจะตกเป็นของลูกชายและมีหน้าที่ดูแลตอนแก่ ฉันรู้ดีว่า พ่อแม่ของฉันไม่มีลูกชาย พวกเขาให้กำเนิดฉันกับพี่ ซึ่งเป็นมรดกที่พ่อแม่ของฉันทิ้งไว้ ควรจะตกเป็นของฉันและน้องสาว""ไม่รู้ว่าย่าไปขุดหาลูกชายมาให้พ่อแม่ของฉันจากที่ไหน เขาสวมชุดไว้ทุกข์เมื่อพ่อแม่ของฉันเสียชีวิต? การรับหลานชายเข้ามาในครอบครัวก็คือรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมอย่างนั้นเหรอ แล้วพ่อแม่ของฉันได้ดำเนินการตามขั้นตอนขอรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมกับเขาแล้ว?"สมุดทะเบียนบ้านของฉันอยู่ในมือพี่ฉันโดยตลอด ฉันดูมันหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เห็นมีชื่อใครเพิ่มเข้าไปในสมุดทะเบียนบ้านของฉันเลย"ไห่ถงตอบกลับย่าไห่เสียงดังชาวบ้านที่มุงดูได้ยินเสียงของไห่ทงและหันหน้าไปมองเธอเมื่อเห็นไห่ถงเดินมาพร้อมกับจ้านหยิน และรอบล้อมไปด้วยกลุ่มชายชุดดำ ทุกคนก็รีบหลีกทางให้ไห่ถงและพรรคพวก เดินไปที่หน้าประตูบ้านอย่างเรียบร้อยไห่หลิงส่งหยางหยางให้อาชีพาไปเล่นใกล้ๆไม่อยากให้หยางหยางเห็นเธอทะเลาะกับญาติเก่าคุณนายซางกับลูกสาวพร้อมด้วยบอดี้การ์ด ก็เดินตามหลังไห่ถงแล
Read More