แชร์

บทที่ 1031

ไห่หลิงคิดว่าความคิดของน้องสาวดี เธอจึงตกลง "โอเค ทำตามที่เธอว่าแล้วกัน"

จ้านหยินมองดูเวลา แล้วค่อยๆ พูดออกมา “พี่ หยางหยาง เมื่อเข้าไปในตัวเมืองแล้ว ไปกินข้าวกันก่อนเถอะ พวกเราผู้ใหญ่ไม่หิว แต่หยางหยางเป็นเด็กที่อดไม่ได้ และน่าจะหิวแล้ว"

ไห่ถงมองดูเวลา โดยไม่รู้ตัวว่าใกล้จะเที่ยงแล้ว

เธอพูด "งั้นพวกเราไปกินข้าวกันก่อน ฉันก็ไม่ได้กินอาหารจากบ้านเกิดมานานแล้ว"

"กลับไปบ้านมา แล้วรีบไปเตรียมการฟ้องร้องทันที"

ไห่ถงพูดกับพี่เธอ

ไห่หลิงเห็นด้วยโดยไม่มีข้อโต้แย้ง

เมื่อตระหนักถึง ร้านของพี่ที่จะเปิดในวันมะรืนนี้และยุ่งมาก ไห่ถงจึงพูดอย่างจริงใจว่า "พี่ ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง ร้านของพี่จะเปิดในวันมะรืนและต้องยุ่งมาก ฉันเปิดร้านกับเสี่ยวจวิน ดังนั้นฉันจึงให้เธอเฝ้าร้านได้ในขณะที่ฉันไปยื่นเรื่องฟ้องศาล"

"ถงถง รำบากเธอแล้ว "ไห่หลิงรู้สึกเหมือนเธอเป็นพี่สาว แต่ตอนนี้มีหลายอย่างที่ต้องให้น้องสาวจัดการ เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นพี่ที่ไร้ประโยชน์

"เพื่อจะได้บ้านพ่อแม่คืนมา เป็นสิ่งที่พวกเราต้องทำ ตอนนี้บอกว่ารำบากฉันแล้ว ถ้าบอกมาแบบนี้ พี่เห็นฉันเป็นคนนอกแล้วล่ะ"

จ้านหยินจับมือไห่ทง และพูดเบาๆ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status