บทที่ 1030

ป้าสองของไห่ถงถามแม่สามีว่า “โฉนดที่ดิน แม่มีอยู่ในมือ? แม่ควรโอนหลังบ้านนี้ เป็นชื่อแม่ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะ"

หากเป็นบ้านเป็นของผู้เฒ่าทั้งสอง แม้ว่าบ้านนั้นจะสร้างโดยเจ้าสามกับภรรยา ก็ยังอาจกบอกได้ว่าเป็นบ้านที่เจ้าสามกับภรรยา ต้องการแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อผู้เฒ่าทั้งสอง

แบบนั้นสองพี่น้องไห่ก็เอาบ้านคืนไม่ได้แล้ว

ย่าไห่พูดว่า "พวกเราหาทะเบียนบ้ากับโฉนดที่ดินพวกเขาไม่เจอ พ่อของแกกับฉันก็ไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ และสงสัยว่าโฉนดที่ดินจะไปมีประโยชน์อะไร เพราะตอนนี้พวกเราอาศัยอยู่ในบ้านแล้ว ใครกล้าไล่พวกเราออกไปได้?"

"คงเป็นนังเด็กเลว 2 คนนั้น ที่ทะเบียนบ้านและกัยโฉนดที่ดินไป"

"ย่า พี่ไห่ถงออกมาแล้ว"

เมื่อไห่จือชินเห็นจ้านหยินกับไห่ถงออกมา เขาก็อดไม่ได้ที่จะทึ้งผมตัวเอง

เขากลัวญาติผู้พี่คนนี้มากๆ

"ไห่จือชินมานี่"

ไห่ถงเรียกไห่จือชินออกมาตรงๆ

เรียกเขา?

หลังจากที่ตกตะลึงไปสักครู่ ไห่จือชินก็วิ่งเข้ามาหาอย่างเชื่อฟัง พร้อมกับรอยยิ้ม จากนั้นถามด้วยน้ำเสียงประจบประแจงว่า "พี่ไห่ถง มีอะไรเหรอ?"

"หลุดศพพ่อแม่ฉันอยู่ที่ไหน แกรู้ไหม?"

ไห่จือชินตาโต และต้องการปฏิเสธ แต่ภายใต้สายตาของไห่ถงแ