บททั้งหมดของ พลิกชะตารัก มรดกเซียน: บทที่ 201 - บทที่ 210

ในสำนักงานของโรงงาน ฉินหมิงและหานซีได้พบกับผู้อำนวยการโรงงานอย่างหวงหย่งหลิน เขาเป็นชายวัยกลางคนซึ่งสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง รูปร่างอวบเล็กน้อยหวงหย่งหลินเป็นผู้บริหารระดับสูงของโรงงาน มีหน้าที่รับผิดชอบด้านการผลิต การขนส่ง และการตรวจสอบคุณภาพสินค้า ฯลฯ โดยเป็นของฝ่ายผู้บริหารของบริษัท ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโส อย่างไรก็ตาม ฉินหมิงและหานซีต่างก็เป็นหัวหน้าจากสำนักงานใหญ่ที่ลงมาตรวจสอบคุณภาพการผลิตและยังเป็นผู้รับผิดชอบในโครงการร่วมลงทุนครั้งนี้โดยเฉพาะหานซี นับว่าเธอเป็นบุคคลสำคัญระดับสูงในสำนักงานใหญ่อีกด้วยต่อหน้าเธอและฉินหมิง หวงหย่งหลินไม่กล้าเอะอะ“ผู้ช่วยหาน เลขาฉิน ให้ผมพาคุณสองคนไปดูในโรงงานก็แล้วกัน”หวงหย่งหลินกล่าวด้วยความเคารพ"ไม่เป็นไรหรอก""ผู้อำนวยการหวง เลขาฉินและฉันตั้งใจจะมาที่นี่เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์สักหน่อย"“งานของคุณคงยุ่งน่าดู เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นต้องพาเราไปที่โรงงานด้วยตนเองหรอกค่ะ คุณแค่ขอให้ใครสักคนพาเราไปที่นั่นก็ได้”หานซียิ้มเล็กน้อย"อืม...ก็ดีนะครับ"หวงหย่งหลินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเรียกผู้อำนวยการที่รับผิดชอบในฝ่ายการผลิตเ

หานซีกล่าวอย่างใจเย็น แม้ว่าเธอไม่มีอำนาจเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการของเอ้าเฟิง แต่ฉินหมิงในฐานะผู้รับผิดชอบในโครงการร่วมทุนกับกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปก็มีอำนาจเข้าไปแทรกแซงการผลิตสินค้าทั้งหมดที่จัดหาให้กับกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปได้ ไม่ถือว่าข้ามหน้าข้ามตาใคร"ว่าไงนะ?""นี่......"กัวลี่ตะลึงเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเลขาตัวเล็ก ๆ อย่างฉินหมิงจะมีอำนาจมหาศาลขนาดนี้ ขนาดเจ้าหน้าที่ระดับสูงอย่างหานซีซึ่งเป็นผู้ช่วยท่านประธานยังต้องทำงานให้กับฉินหมิง!นี่มันไม่น่าเหลือเชื่อเกินไปหน่อยเหรอ?นี่เป็นครั้งแรกที่เขาที่ได้ยินว่ามีเลขาที่เก่งขนาดนี้!“ผู้อำนวยการกัว ไม่ต้องกังวล ผมจะรายงานเรื่องนี้ให้ประธานหลินทราบตามความเป็นจริงในภายหลัง”“จากนั้นเราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยให้ทุกคนได้รับผลประโยชน์ที่พวกเขาสมควรได้รับครับ”ฉินหมิงรับปากอย่างมั่นใจ“เลขาฉิน ขอบคุณ ขอบคุณ…”กัวลี่ดีใจมากและคว้ามือฉินหมิงไว้อย่างตื่นเต้น เขาโค้งคำนับและจับมืออีกฝ่ายด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้ง“ผู้อำนวยการกัว คุณเกรงใจเกินไป นี่เป็นเรื่องที่สมควรต้องทำอยู่แล้ว…”ฉินหมิงกล่าวด้วยรอยยิ้มทุกสิ

หากประสิทธิภาพการสกัดวัตถุดิบจากแหล่งใหม่ได้รับการปรับปรุงให้มีคุณภาพเทียบเท่ากับวัตถุดิบในแหล่งก่อนหน้าได้ เงินเดือนของทุกคนก็จะกลับมาเท่าเดิมนอกจากนี้ หากพัฒนาเวชสำอางที่ให้ประสิทธิภาพดีกว่าได้สำเร็จ กลุ่มธุรกิจอานิสทรีกรุ๊ปก็จะก้าวพ้นจากธุรกิจขนาดกลางไปเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ จนกลายเป็นแบรนด์ระดับไฮเอนด์ชั้นหนึ่ง!เมื่อรายได้ของบริษัทเพิ่มขึ้น เงินเดือนพนักงานก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย เรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!"นั่นก็จริง แต่การเพิ่มประสิทธิภาพการสกัดวัตถุดิบและพัฒนาเวชสำอางไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ!""ไม่หรอก จริง ๆ แล้ว มันไม่ได้ยากเลย อย่างไรก็ต้องสำเร็จแน่!"“เว้นแต่จะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น!”หานซีพูดอย่างไม่พอใจรู้สึกเหมือนกำลังสีซอให้ควายฟังอย่างไรอย่างนั้น“ก็ถ้าคุณไม่ลองดูสักตั้ง จะรู้ได้ยังไงว่าจะไม่มีปฏิหาริย์เกิดขึ้น!”“ไม่ต้องกังวลหรอกน่า เรื่องนี้ผมมั่นใจมาก และรับประกันเลยว่าจะไม่มีปัญหาอะไร!”ฉินหมิงตบหน้าอกแล้วพูดอย่างมั่นใจเนื่องจากแบรนด์อื่น ๆ ยังสามารถพัฒนาเวชสำอางได้ แล้วด้วยทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของเขา จะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้เขาไม่อาจพัฒนาเวชสำอางของ

หากเติมน้ำค้างยามเช้าที่มีกลิ่นอายเหล่านี้ลงในวัตถุดิบของเครื่องสำอาง จะไม่เพียงเป็นการช่วยให้วัตถุดิบพื้นฐานเข้ากันได้ดีขึ้นเท่านั้น แต่ยังช่วยปรับปรุงสรรพคุณของเวชสำอางให้ดีขึ้นได้ด้วย!นี่คือความงามของธรรมชาติอย่างแท้จริง!หลังจากที่ฉินหมิงเก็บน้ำค้างยามเช้าใส่ภาชนะ เนื่องจากพลังวิญญาณที่สร้างขึ้นในตอนกลางคืนถูกน้ำค้างยามเช้าดูดซับไว้จนหมดแล้ว เขาจึงไม่เหลือพลังวิญญาณไว้สำหรับบ่มเพาะตัวเองอีก ดังนั้นเขาจึงต้องกลับลงมาจากภูเขาทันทีที่บริษัทตู้เซียวอยู่ในห้องทำงานของรองประธานาธิบดีเอ้าเฟิงด้วยเอ้าเฟิงเป็นผู้รับผิดชอบด้านการจัดหาวัตถุดิบ การผลิตและการแปรรูป และมีผู้อำนวยการหวงเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาเมื่อวานฉินหมิงใช้เวลาทั้งวันอยู่ที่โรงงานและวางแผนที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการสกัดวัตถุดิบและพัฒนาเวชสำอาง ผู้อำนวยการหวงจึงตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติและรายงานเรื่องนี้ให้เขาทราบโดยเร็วที่สุดและนั่นทำให้เขาโกรธมาก!ถึงกระนั้นเขาก็รู้อยู่แล้วว่าหลินหว่านชิงได้ส่งมอบโครงการลงทุนร่วมกับโจวชื่อกรุ๊ปให้ฉินหมิงเป็นผู้รับผิดชอบ และตอนนี้ฉินหมิงก็กำลังหาเรื่องเขาด้วยการมายุ่งย่ามกับการจัดซื

"ประธานหลิน ผมไม่ได้กังขาในความสามารถของผู้ช่วยหาน แต่..."เมื่อเห็นว่าทุกคนพูดไม่ออก เอ้าเฟิงจึงต้องลุกขึ้นยืน แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจนจบประโยค หลินหว่านชิก็ตัดบทเขา"ไม่มีแต่ค่ะ!""สิทธิ์การลงทุนร่วมกับกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ป เดิมทีก็เป็นเพราะฉินหมิง ดังนั้นถึงไม่แปลกที่เขาจะต้องมีส่วนรับผิดชอบในโครงการนี้ด้วย!""สรุปก็คือฉันตัดสินใจไปแล้ว และไม่มีอะไรจะต้องพูดกันอีก!"หลินหว่านชิงตบโต๊ะและยื่นคำขาด"ก็ได้"เอ้าเฟิงทำหน้าบอกบุญไม่รับ ก่อนจะนั่งลงด้วยความอับอายเดิมทีเขาวางแผนที่จะก่อหวอดกับผู้บริหารระดับสูงอีกหลายคนเพื่อกดดันฉินหมิงและพยายามบีบให้ฉินหมิงออกจากอำนาจแต่เขาไม่คาดคิดเลยว่าหลินหว่านชิงให้ความสำคัญกับฉินหมิงมากกว่าที่เขาคิด หลินหว่านชิงยังพยายามคัดค้านความคิดเห็นของทุกคนเพื่อฉินหมิง ซึ่งนั่นทำให้ความพยายามทั้งหมดของเขาไร้ผลอย่างไรก็ตาม เขาไม่พยายามยอมแพ้ง่าย ๆ ทำได้แต่มองผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยและพัฒนาอย่างเงียบ ๆผู้อำนวยการเฉิงประจำฝ่ายวิจัยและพัฒนา เป็นชายวัยกลางคนอายุห้าสิบที่มีรูปร่างท้วม มองแวบแรกเขาดูเหมือนพวกชอบประจบสอพลอ“ท่านประธานหลิน ผมยังมีอีกเรื่