บททั้งหมดของ พลิกชะตารัก มรดกเซียน: บทที่ 211 - บทที่ 220

“ได้ ผมตกลง! ”“พอถึงตอนนั้น คุณเตรียมไสหัวออกจากบริษัทไปได้เลย!”เอ้าเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชา เขามองดูฉินหมิงด้วยความดูถูก ราวกับว่าเขาชนะแล้วอย่างไรอย่างนั้น“คำไหนคำนั้นครับ! ”“อย่างนั้นให้ประธานหลินและเพื่อนร่วมงานทุกท่านที่นี้เป็นพยานละกันนะครับ แล้วเรามารอดูกันว่าใครจะชนะ!“ฉินหมิงหัวเราะขึ้นมา“ทำอะไรไม่ดูตัวเองจริง ๆ !”ผู้บริหารทุกคนรู้สึกขบขันกับคำพูดของฉินหมิงพวกเขาไม่คิดว่าฉินหมิงจะเอาชนะเรื่องนี้ได้ ทุกคนต่างไม่เข้าใจว่าฉินหมิงเอาความมั่นอกมั่นใจมาจากที่ไหน!“เอาล่ะ แยกย้ายกันได้แล้วค่ะ!”หลินหว่านชิงมองฉินหมิงอย่างไม่สบอารมณ์นักความคิดของเธอก็ไม่ต่างจากทุกคน เธอเองก็ไม่คิดว่าฉินหมิงจะชนะเหมือนกัน เมื่อเห็นท่าทางมั่นใจของฉินหมิง เธอเองก็ไม่รู้จะพูดอะไร…ไม่กี่วันต่อมาฉินหมิงเข้าไปในโรงงานและทำงานร่วมกับรองผู้อำนวยการกัวในการเพิ่มประสิทธิภาพการกลั่นและพัฒนาเวชสำอางหลังจากทั้งสองที่ทำงานหนัก ไม่นานสิ่งต่าง ๆ ก็เห็นความก้าวหน้าในด้านประสิทธิภาพของการกลั่นวัตถุดิบ ฉินหมิงได้ทำตามแนวคิดของรองผู้อำนวยการกัว และหลังจากการทดลองซ้ำหลายครั้งในที่สุดทั้งสองคนก็ได

“ผู้อำนวยการเฉิงปรบมือและส่งสัญญาณให้ผู้เชี่ยวชาญหลายคนจากแผนกค้นคว้าและพัฒนาที่อยู่ข้างหลังเขาให้เข็นรถเข็นไปจากนั้นเขาก็มอบเครื่องสำอางทั้งสามชนิดให้กับพวกเขา เพื่อทำการตรวจสอบตรงนั้นเลยผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้เทสารละลายทดสอบเวชสำอางลงในเครื่องพร้อมทั้งอธิบายข้อมูลและข้อกำหนดของมาตรฐานระดับสูงให้ทุกคนฟังขณะที่เครื่องส่งเสียง ผู้อำนวยการเฉิงได้ใช้แล็ปท็อปของเขาเชื่อมต่อกับจอมัลติมีเดียและนำผลการทดสอบฉายบนจอขนาดใหญ่ในห้องประชุมกลุ่มของข้อมูลมาตรฐานระดับสูงปรากฏอยู่บนจอ ทำให้ทุกคนทำการเปรียบเทียบได้ง่ายขึ้น“ประธานหลินครับ คุณดูข้อมูลส่วนผสมของเวชสำอางทั้งสามชนิดนี้สิครับนี่เป็นไปตามมาตรฐานระดับสูงที่รัฐกำหนดทั้งหมดเลยนะครับ!”“อีกทั้งข้อมูลสามชนิด ได้เกินข้อกำหนดของมาตรฐานระดับสูงอีกด้วยนะครับ!"ผู้อำนวยการเฉิงพูดอย่างภูมิใจในครั้งนี้ได้ตรวจสอบส่วนผสมหลักทั้งหมดสิบสองรายการ โดยสามรายการในนั้นเกินมาตรฐานระดับสูง ซึ่งบ่งชี้ว่าผลลัพธ์ที่ได้นั้นดีมากจริงๆบริษัทสามารถใช้ประโยชน์จากส่วนผสมทั้งสามนี้เพื่อเข้าสู่ตลาดระดับไฮเอนด์ได้อย่างแน่นอน!“เยี่ยมไปเลยค่ะ!”“ผู้อำนวยการเฉิงคะ

ผู้อำนวยการเฉิงถึงกับตกตะลึงหลินหว่านชิงเองก็ตกตะลึงแม้กระทั่งเอ้าเฟิงและผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดก็อึ้งกันเป็นแทบ ๆ!พวกเขาไม่เพียงคิดไม่ถึงว่าฉินหมิงจะทำตามคำสัญญาได้ อีกทั้งผลลัพธ์ที่ออกมายังดีไร้ที่ติอีกตั้งหาก!ผลลัพธ์ของเวชสำอางเหล่านี้ เกรงว่าจะดีกว่าเครื่องสำอางแบรนด์ต่างประเทศชั้นนำบางยี่ห้อซะอีก!“เยี่ยม!”“เยี่ยมไปเลยค่ะ!”ไม่นานหลินหว่านชิงกระแทกโต๊ะและลุกขึ้นยืน ผู้บริหารทุกคนก็ยืนขึ้นด้วยความประหลาดใจเช่นกันทุกคนลุกขึ้นยืนกันหมด!“ฉินหมิง นาย…นายเก่งมากจริง ๆ !”“นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก!”หลินหว่านชิงดีใจมาก จนเธอเผลอกอดฉินหมิงต่อหน้าทุกคนในห้องประชุม รอยยิ้มบนใบหน้างามของเธอมีเสน่ห์ราวกับดอกไม้นับร้อยบานแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าฉินหมิงทำสำเร็จได้อย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้เป็นอย่างดีในอนาคตบริษัทจะมีเวชสำอางที่มีผลดีเยี่ยมมากมายนับไม่ถ้วน ไม่ต้องพูดถึงการเข้าสู่ตลาดระดับไฮเอนด์ ในอนาคตถ้าอยากจะพัฒนาเป็นแบรนด์ระดับสากลชั้นนำก็ไม่ใช่เรื่องยาก!เพราะฉะนั้นนี่เป็นเหตุผลที่เธอดีใจขนาดนี้“หว่านชิง นี่คุณ…”ฉินหมิงตกตะลึงนี่เป็นครั้งแรกที่หลินหว่านชิงกอดเขาก่

คุณภาพของวัตถุดิบเป็นปัญหาสำหรับเธอมาโดยตลอด ตอนนี้ฉินหมิงไม่เพียงแต่พัฒนาเวชสำอางระดับไฮเอนด์เท่านั้น แต่ยังช่วยเธอลดความเสี่ยงด้านคุณภาพของวัตถุดิบอีกด้วยนี่เป็นพรที่พระเจ้าจัดสรรส่งมาให้เธอชัด ๆ!เป็นครั้งแรกที่เธอรับรู้ถึงความสามารถของฉินหมิงจากก้นบึ้งของหัวใจ!“นี่…นี่เขาเป็นคนจริง ๆ เหรอนี่…”ผู้บริหารทุกคนต่างตกตะลึงจนกรามของพวกเขาแทบจะหล่นลงกับพื้น พวกเขาทั้งหมดมองฉินหมิงราวกับว่าพวกเขากำลังมองสัตว์ประหลาดสีหน้าของเอ้าเฟิงกับผู้อำนวยการเฉิงยิ่งไม่สู้ดีมากขึ้น พวกเขาตกใจมาก!“ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้…”ใบหน้าของเอ้าเฟิงเปลี่ยนเป็นสีแดง เลือดพล่านสุ่มอยู่ในอกจนเขาแทบจะกระอักเลือดออกมาเขาเป็นคนเย่อหยิ่งและถือตัวมาโดยตลอด เขาคิดว่าเขามีความสามารถและไม่เคยเห็นใครดีเท่ากับตัวเองโดยเฉพาะเด็กกำพร้าไร้ค่าอย่างฉินหมิง แม้แต่เศษเสี้ยวเขาเองก็ไม่อยากจะมอง!แต่ตอนนี้คนที่เขาขยะแขยงเหมือนมด แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์และความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้ ตัวเขาเองเหมือนโดนเหยียบไว้ใต้เท้าของฉินหมิง!แบบนี้เหมือนเหยียบหน้าเขาชัด ๆ !“รองประธานเอ้า ผู้อำนวยการเฉิง คุณสองคนแพ้แล้วล่ะครับ

ความพยายามและเก่งขนาดนี้ ไม่สามารถวัดได้ด้วยเงินปันผลเพียงเล็กน้อยได้!แม้ว่าฉินหมิงจะขอสิทธิผู้ถือหุ้น เธอก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้ฉินหมิงพอใจ!“เขาไม่ใช่คนโง่นะ จะไม่พอใจได้อย่างไร…”หานซีกลอกตาแล้วพูดในปัจจุบันตามผลประโยชน์ที่มาจากบริษัท กำไรสุทธิประจำปีอยู่ที่อย่างน้อยสามถึงสี่หมื่นล้านหากฉินหมิงได้รับสิทธิ์ในการรับเงินปันผลสิบเปอร์เซนต์เขาจะได้รับเงินปันผลสามถึงสี่ร้อยล้านทุกปี นี่มันไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อยเลย!ถ้าต่อไปแม้ฉินหมิงไม่ทำงาน ก็มีเงินใช้ไปจนแก่!นี่เป็นเรื่องดีที่ไม่ต้องออกแรงสักนิด หานซีคิดว่าฉินหมิงคงไม่ว่าอะไรแน่!แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่เธอคิดยังไม่ทันจะคิดจบ คำพูดต่อมาของฉินหมิงเกือบจะทำให้ใบหน้าของเธอแตกเป็นเสี่ยง ๆ !“หว่านชิง ผมไม่ต้องการเงินปันผลอะไรหรอกครับ ผมแค่ต้องการ…”ฉินหมิงมองไปที่หานซี คำพูดอึก ๆ อัก ๆพอมีหานซีอยู่ข้าง ๆ มันทำให้เขาไม่สะดวกที่จะพูดออกมา“ฉินหมิง นี่นายบ้าไปแล้วเหรอ!”หานซีตกใจมากจนกรามของเธอแทบจะหล่นลงกับพื้นหลังจากวันงานเลี้ยงฉลอง เธอก็ได้รู้ว่าฉินหมิงนั้นเป็นเด็กกำพร้าเนื้อตัวแทบไม่มีอะไรเลยเมื่อฉินหมิงตกอยู่