บททั้งหมดของ พลิกชะตารัก มรดกเซียน: บทที่ 221 - บทที่ 230

เอ้าเฟิงถึงกับถอนใจเฮือกใหญ่ออกมา พยายามทำให้ตัวเองนั้นใจเย็นลง“นี่คุณอย่าบอกนะว่าจะขัดขวางการทำผลิตภัณฑ์?…”ตู้เซียวที่คิดอยู่ ไม่นานก็เข้าใจในสิ่งที่เอ้าเฟิงพูดครั้งที่แล้วเขาและเอ้าเฟิงได้ปรึกษาเรียบร้อยว่าจะจัดการฉินหมิงอย่างไร เพราะว่าจู่ ๆ ก็มีเรื่องการพัฒนาเวชสำอางและการกลั่นวัตถุดิบที่เพิ่มเกิดขึ้น ทั้งสองคนจึงต้องระงับแผนนี้เอาไว้ชั่วคราวแต่ตอนนี้ทั้งสองเรื่องนี้ก็ได้มีผลสรุป มันจึงถึงเวลาที่เขาจะดำเนินการตามแผนที่คิดกันเอาไว้ซักที!“ใช่ครับ!”“ผมคิดแผนที่จะจัดการเรียบร้อยแล้ว รับประกันได้เลยไม่มีทางผิดได้…”เอ้าเฟิงหัวเราะออกมา เขากวักมือให้ตู้เซียวเข้ามาใกล้ ๆ เพื่อบอกแผนการของเขาอย่างละเอียด “ดีครับ นี่เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ !”“ขอแค่แผนดำเนินไปอย่างราบรื่น เท่านี้ฉินหมิงจะต้องรีบเผ่นออกไปจากบริษัทแน่นอน!”ดวงตาตู้เซียวเป็นประกาย เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา“มันต้องเป็นแบบนั้นแน่นอนครับ!”“ตอนนี้คุณทำตามแผนของผมไปก่อน ครั้งนี้ผมจะทำลายชื่อเสียงของมันให้มันไม่มีที่ยืนอีกเลย!”ในดวงตาของเอ้าเฟิงแอบซ่อนรังสีอำมหิตเอาไว้…เวลาช่วงบ่ายฝ่ายบุคคลของ

“ฉินหมิง ครั้งนี้ฉันให้รางวัลนายด้วยเงินปันผลสิบเปอร์เซ็นต์ ไม่ใช่เพราะนายพัฒนาเวชสำอางและเพิ่มประสิทธิภาพในการกลั่นวัตถุดิบอย่างเดียว แต่ยังเป็นเพราะนายช่วยให้บริษัทได้รับความร่วมมือจากกลุ่มธุรกิจโจวกรุ๊ปด้วย"“รางวัลนี้นายควรจะรับไว้ ไม่ต้องแบ่งให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น!”“อีกทั้งเรื่องของรองผู้อำนวยการกัว ผู้บริหารระดับสูงทุกคนของบริษัทของเรามีสิทธิ์ในการรับเงินปันผลตามความรับผิดชอบและผลงานของพวกเขาอยู่แล้ว”“แค่รองผู้อำนวยการกัวได้เข้าไปเป็นผู้อำนวยการโรงงาน เขาก็จะเป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัทและเขาจะได้รับสิทธิ์ในการจ่ายเงินปันผลตามเกณฑ์เมื่อถึงเวลา นายไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเขาเลย!"หลินหว่านชิงพูดอย่างชัดเจนผู้บริหารส่วนใหญ่ของบริษัทมีสิทธิ์ในการรับเงินปันผลประมาณหนึ่งหรือสองเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ส่วนเอ้าเฟิงและหานซีได้เพียงประมาณแปดเปอร์เซ็นต์ถึงหกเปอร์เซ็นต์เท่านั้นคนเหล่านี้ส่วนใหญ่ก็ได้ทำงานกับเธอมากกว่าสองปีแล้ว และทุกคนก็มีส่วนช่วยเหลือบริษัทอย่างมากหากรองผู้อำนวยการกัวช่วยฉินหมิงเพียงเล็กน้อยและเขามีสิทธิ์ได้รับเงินปันผลถึงห้าเปอร์เซ็นต์แล้วเธอจะอธิบายให้ผู้บร

“โอเคครับ”ฉินหมิงพยักหน้าเขายังเชื่อในความสามารถของรองผู้อำนวยการ เขาจึงลงนามในเอกสารทันทีจากนั้นผลิตภัณฑ์ชุดนี้ถูกขนขึ้นรถบรรทุกขนาดใหญ่หลายคันส่งไปยังกลุ่มธุรกิจโจวกรุ๊ปทันทีณ กลุ่มธุรกิจโจวกรุ๊ปหลังจากที่โจวเจี้ยนได้รับผลิตภัณฑ์ที่ส่งจากกลุ่มธุรกิจอานิสทรี กรุ๊ป เขาก็ได้สุ่มเลือกตัวอย่างบางส่วนและมอบให้กับคนในแผนกวิจัยและพัฒนาของบริษัทเพื่อทำการทดสอบธุรกิจคือธุรกิจ มิตรภาพคือมิตรภาพแม้ว่ามิตรภาพระหว่างเขากับฉินหมิงจะดีไม่น้อย แต่ครั้งนี้เป็นความร่วมมือระหว่างกลุ่มธุรกิจอานิสทรี กรุ๊ปและกลุ่มธุรกิจโจวกรุ๊ป เขาจะต้องสุ่มตรวจสอบเพื่อป้องกันเกิดปัญหา ผ่านไปไม่นานผู้อำนวยการแผนกวิจัยและพัฒนาของบริษัทเข้ามาพร้อมรายงานผลการทดสอบ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ“ผู้อำนวยการหลัวการทดสอบเป็นอย่างไรบ้าง น่าจะไม่มีปัญหาใช่ไหม?”โจวเจี้ยนถามเขารู้จักตัวตนฉินหมิงเป็นอย่างดี จากตัวตนที่ตรงไปตรงมาของฉินหมิง เขารู้สึกว่าผลิตภัณฑ์ของกลุ่มธุรกิจอานิสทรี กรุ๊ปไม่มีปัญหาแน่นอนเขาเพียงแค่อยากจะตรวจเช็กให้แน่ใจก็เท่านั่น ไม่ได้มีความคิดอื่น ๆ “ขออนุญาตแจ้งประธานโจวครับ ว่าสินค

“รองประธานเอ้าพูดถูก!”“ครั้งนี้เลขาฉินสร้างความสูญเสียครั้งใหญ่ให้กับบริษัทและต้องถูกไล่ออก!”"ในเวลาเดียวกัน เราก็มีสิทธิ์ให้เขารับผิดชอบตามกฎหมายด้วย!"…ผู้บริหารทุกคนเต็มไปด้วยความโกรธและความขุ่นเคือง“ฉินหมิง คุณมีอะไรจะพูดอีกไหม?”หลินหว่านชิงระงับความโกรธและเอ่ยปาก"ผมไม่มีอะไรจะพูด"“เรื่องในครั้งนี้มันเป็นความผิดของผมทั้งหมด และผมก็ยินดีที่จะยอมรับการลงโทษทั้งหมดด้วย…”ฉินหมิงพูดด้วยสีหน้าขมขื่นเขายังไม่เข้าใจว่าเหตุใดไอโซบิวทานอล ไฮดรอกซิเบนโซเอตถึงมาปรากฏอยู่ในผลิตภัณฑ์อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนี้ เขาไม่รู้ว่ามันเป็นความผิดพลาดของเขาเองหรือเพราะมีเหตุผลอื่นแต่ทว่าสิ่งหนึ่งที่เขาตระหนักดีก็คือในฐานะผู้รับผิดชอบการผลิตในครั้งนี้ เขาต้องถูกตำหนิอย่างแน่นอน!แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือเขาคิดว่าเขาทำลายความคาดหวังที่หลินหว่านชิงมีในตัวเขา เขารู้สึกผิดมากและไม่อยากจะเผชิญหน้ากับหลินหว่านชิงเลยตอนนี้เขาแค่อยากจะทำตัวเป็นลูกผู้ชายและแบกรับความรับผิดชอบของตัวเองอย่างกล้าหาญ เพื่อไม่ให้หลินหว่านชิงโกรธไปมากกว่านี้เท่านั้นแต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือยิ่งเขา

“หานซี คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า?”ฉินหมิงดูประหลาดใจและไม่มั่นใจหลังจากเข้ากันได้ดีและทำงานร่วมกันในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาจึงไว้ใจกัวลี่มากแต่เขาจำได้ว่าได้รับเอกสารจากกัวลี่เพื่อตรวจสอบก่อนที่จะลงนามและอนุมัติ ตอนนี้เขาก็รู้สึกไม่แน่ใจเหมือนเดิมแล้วท้ายที่สุด ด้วยความสามารถของกัวลี่เขาไม่พบกับปัญหาอะไรในเอกสารเลย ซึ่งค่อนข้างน่าสงสัยนิดหน่อย“ผู้ช่วยหาน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย ผมเป็นผู้บริสุทธิ์นะ…”กัวลี่ไม่คิดเลยว่าหานซีจะชี้นิ้วมาที่เขา ใบหน้าของเขาตื่นตระหนกเล็กน้อยและฝ่ามือก็มีเหงื่อออกชุ่ม“คุณรู้อยู่แก่ใจว่าคุณมีความผิดติดตัวหรือเปล่า!”“ในฐานะผู้อำนวยการที่ดูแลสายการผลิต ไม่มีทางที่คุณจะไม่ตระหนักถึงปัญหาใหญ่ในการผลิตแบบนี้!”“ในทำนองเดียวกัน หากมีใครต้องการใส่ร้ายฉินหมิง พวกเขาจะต้องผ่านมือคุณก่อน ไม่เช่นนั้นพวกเขาก็ไม่มีทางซ่อนแผนการชั่วร้ายนั้นไปจากสายตาของคุณได้!”"ถ้าไม่อยากให้เรื่องไปไกลกว่านี้ ถึงคุณจะไม่ได้ใส่ร้ายฉินหมิง แต่คุณก็ต้องมีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่บ้าง!"หานซีกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้า"ผม...ผมไม่ได้..."ใบหน้า