บทที่ 230

“แล้วคุณล่ะ? ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณถูกหมากินไปแล้วหรือไง?”

ยิ่งหานซีพูดมากเท่าไร เธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นและอยากออกตัวแทนฉินหมิงมากตามไปด้วย

"อะไรนะ?"

“เขาเป็นคนแนะนำผมและแถมยังให้เครดิตผมเท่ากับเขาด้วยเหรอ?”

“นี่...เป็นไปได้ยังไง!”

กัวลี่ตกตะลึง เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่าและยืนตะลึงอยู่ตรงจุดนั้น

"แล้วทำไมจะเป็นไปไม่ได้!"

“ถ้าไม่เชื่อก็ถามประธานหลินได้เลย!”

หานซีพูดอย่างเย็นชา

หลินหว่านชิงพยักหน้า "ผู้ช่วยหานพูดความจริงค่ะ!"

“ในเวลานั้น เธอและฉินหมิงร่วมกันแนะนำความสามารถของคุณกับฉัน เมื่อพิจารณาว่าผู้อำนวยการเซี่ยแห่งโรงงานสาขาที่สองจะเกษียณในอีกหนึ่งเดือน ฉันจึงวางแผนที่จะให้คุณเข้ามาแทนที่เขาในอนาคต!”

“สำหรับความปรารถนาของฉินหมิงที่จะให้สิทธิ์การจ่ายเงินปันผลครึ่งหนึ่งแก่คุณ นั่นเป็นเรื่องจริงเพียงแต่ว่าสิทธิ์ในการจ่ายเงินปันผลของบริษัทไม่ใช่เรื่องเด็กเล่น ในเวลานั้นฉันจึงไม่ได้เห็นด้วยกับเขา!”

"นี่มัน......"

กัวลี่ตกตะลึงอย่างหนัก

ก่อนหน้านี้เขาคิดเสมอว่าฉินหมิงเอาเครดิตไปทั้งหมด แต่ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเข้าใจฉินหมิงผิดไปขนาดนี้!

ฉินหมิงไม่เพียงแต่ไม่รับเครดิตท