บทที่ 209

"ประธานหลิน ผมไม่ได้กังขาในความสามารถของผู้ช่วยหาน แต่..."

เมื่อเห็นว่าทุกคนพูดไม่ออก เอ้าเฟิงจึงต้องลุกขึ้นยืน แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจนจบประโยค หลินหว่านชิก็ตัดบทเขา

"ไม่มีแต่ค่ะ!"

"สิทธิ์การลงทุนร่วมกับกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ป เดิมทีก็เป็นเพราะฉินหมิง ดังนั้นถึงไม่แปลกที่เขาจะต้องมีส่วนรับผิดชอบในโครงการนี้ด้วย!"

"สรุปก็คือฉันตัดสินใจไปแล้ว และไม่มีอะไรจะต้องพูดกันอีก!"

หลินหว่านชิงตบโต๊ะและยื่นคำขาด

"ก็ได้"

เอ้าเฟิงทำหน้าบอกบุญไม่รับ ก่อนจะนั่งลงด้วยความอับอาย

เดิมทีเขาวางแผนที่จะก่อหวอดกับผู้บริหารระดับสูงอีกหลายคนเพื่อกดดันฉินหมิงและพยายามบีบให้ฉินหมิงออกจากอำนาจ

แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่าหลินหว่านชิงให้ความสำคัญกับฉินหมิงมากกว่าที่เขาคิด หลินหว่านชิงยังพยายามคัดค้านความคิดเห็นของทุกคนเพื่อฉินหมิง ซึ่งนั่นทำให้ความพยายามทั้งหมดของเขาไร้ผล

อย่างไรก็ตาม เขาไม่พยายามยอมแพ้ง่าย ๆ ทำได้แต่มองผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยและพัฒนาอย่างเงียบ ๆ

ผู้อำนวยการเฉิงประจำฝ่ายวิจัยและพัฒนา เป็นชายวัยกลางคนอายุห้าสิบที่มีรูปร่างท้วม มองแวบแรกเขาดูเหมือนพวกชอบประจบสอพลอ

“ท่านประธานหลิน ผมยังมีอีกเรื่