บททั้งหมดของ พลิกชะตารัก มรดกเซียน: บทที่ 11 - บทที่ 20

“แต่ว่านะฉินหมิง เมื่อคืนนี้ฉันเห็นคนร้ายเอามีดแทงนาย”“บาดแผลนาย...ไม่เป็นไรแล้วเหรอ?”“ไปตรวจที่โรงพยาบาลหน่อยดีไหม?”หลินหว่านชิงถามด้วยความกังวลเมื่อคืนเธอเห็นอยู่กับตาว่าฉินหมิงถูกคนร้ายใช้มีดแทงเข้าที่หน้าอกแต่ที่แปลกก็คือ ตอนนี้ฉินหมิงกลับสบายดีราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่ยิ่งทำให้เธอสงสัยว่า ที่เห็นตอนนั้นเธอมองผิดไปหรือเปล่า?"ไม่เป็นไร"“ไม่ได้เจ็บหนักอะไรมากมาย”ฉินหมิงยกมือลูบหน้าอกของเขาโดยไม่รู้ตัวแต่บังเอิญโดนแผลเข้า มันเจ็บจนเขาเผลอขมวดคิ้วส่งเสียงโอดโอยออกมา"เกิดอะไรขึ้น?"“เจ็บมากไหม?”“ไปโรงพยาบาลดีไหม!”หลินหว่านชิงผุดลุกขึ้นอย่างกะทันหัน ท่าทางดูร้อนใจ"มันไม่เจ็บมากหรอก"“ก็แค่เจ็บนิดหน่อย เดี๋ยวก็หายแล้ว”“ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาลก็ได้”ฉินหมิงลูบแผลอีกสองสามครั้ง และความเจ็บปวดก็ค่อย ๆ บรรเทาลงเขาอยากถอดเสื้อออกเพื่อดูอาการบาดเจ็บ แต่ต่อหน้าหลินหว่านชิงเขารู้สึกเขินอายขึ้นมา“ถอดเสื้อให้ฉันดูหน่อย อาการบาดเจ็บของนายเป็นยังไงบ้าง”หลินหว่านชิงยังคงรู้สึกกังวล"แบบว่า..."ฉินหมิงเลิ่กลั่กมาก เขาอายที่จะถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผู้หญิง“ถอดออก

แต่ฉินหมิงรู้ว่าเงินนั้นไม่ใช่ของเขา เขารับมันไว้ไม่ได้หรอก“เงิน เงินอีกแล้ว เงินมันวิเศษมากนักรึไง!”"หนูบอกไปแล้วไงว่าชอบฉินหมิง ถ้าไม่ใช่เขาชีวิตนี้หนูจะไม่มีวันแต่งงานเด็ดขาด!"“ตราบใดที่หนูยังไม่ตาย พ่อไม่มีวันพรากเราสองคนแยกจากกันได้!”หลินหว่านชิงพูดด้วยความโกรธตั้งแต่แม่จากไป ตั้งแต่เด็กจนโตเธอไม่เคยได้สัมผัสความรักจากพ่อ เมื่อไรก็ตามที่เธอต้องการพ่อ พ่อก็เอาแต่ประเคนเงินให้เธอ เธอทนมาพอแล้ว!"เธอ...""ดี ดีมาก!"“ฉันจะไปหาปู่แกเดี๋ยวนี้!”หลินเถิงฮุ่ยโกรธจนหน้าเขียว เขาสะบัดแขนหันหลังเดินกลับไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ความบาดหมางระหว่างเขากับลูกสาวยิ่งร้าวฉานมากขึ้น และความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกก็ตึงเครียดมากขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนี้ ลูกสาวของเขาเติบโตขึ้นมีบริษัทและธุรกิจเป็นของตัวเอง เขาอยากจะควบคุมเธอ แต่ก็ไม่สามารถควบคุมเธอได้แล้วคนเดียวในครอบครัวที่สามารถโน้มน้าวลูกสาวให้เปลี่ยนใจได้น่าจะเป็นพ่อเขาเท่านั้นเมื่อหลินเถิงฮุ่ยและคู่เขาจากไปแล้ว สีหน้าหลินหว่านชิงก็ดูแย่มาก เธอทรุดตัวลงบนโซฟาฉินหมิงอ้าปาก เขาอยากจะปลอบหลินหว่านชิง แต่เขาพูดไม่เก่งและไม่รู้ว่าจะพู

ในแง่ของสถานะ ภูมิหลัง หรือฐานะความร่ำรวยครอบครัวของฉีเหวินเจิ้งนั้นย่อมด้อยกว่าตระกูลใหญ่อย่างตระกูลหลิน แต่ในแง่ของชื่อเสียงและสถานะเขาไม่ได้ด้อยไปกว่านายท่านหลินเลยแม้แต่น้อยท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนก็ย่อมต้องเจ็บป่วย คุณฉีได้รับการยอมรับว่าเป็นแพทย์อันดับหนึ่งในเมืองเจียงเฉิน คนรวยมีอำนาจหลายคนในแวดวงขอให้เขาไปตรวจและให้ความเคารพเขาเป็นอย่างยิ่ง“คุณหลินครับ ขอโทษที่มารบกวน ผมอยากตรวจคุณอีกครั้ง…”คุณฉีประสานมือคารวะทักทายอย่างยิ้มแย้มครึ่งเดือนที่ผ่านมา คุณหลินล้มป่วยกะทันหัน มีอาการเจ็บหน้าอกและหายใจลำบากหลังจากนั้นคุณฉีก็มารักษาอาการของคุณหลินทั้งสองฝ่ายตกลงจะตรวจซ้ำอีกครั้งในครึ่งเดือน หากไม่พบปัญหาระหว่างการตรวจซ้ำใหม่อีกแสดงว่าอาการหายขาดแล้ว"คุณฉี งั้นก็รบกวนคุณแล้ว"“คุณหลิน เกรงใจไปแล้ว นี่คือสิ่งที่สมควรแล้ว”หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายแลกเปลี่ยนทักทายกันอย่างสุภาพง่าย ๆ ครู่หนึ่งคุณฉีก็ผายมือให้นายท่านหลินนั่งลง จากนั้นเขาก็เริ่มตรวจชีพจรของนายท่านหลิน และพลางดูสีผิวหน้าของนายท่านหลินด้วยสีหน้าของเขาค่อย ๆ จริงจังขึ้นหลินเถิงฮุ่ยใจเต้นระรัว และเขาก็อดถามไปไม่ได้ว่

“น่าขำเป็นบ้า!”“ขนาดคุณฉีเป็นถึงปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนยังรักษาเคสของคุณหลินไม่ได้เลย นายคิดว่านายเป็นใคร มีปัญญาทำได้รึไง?”“หรือว่าวิชาแพทย์ของนายดีกว่าของคุณฉี”ผู้ช่วยของคุณฉีพูดเสียดสี“หิวแสงอยากได้หน้าจนตัวสั่นจริง ๆ!”คุณฉีขมวดคิ้วมองฉินหมิงตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า "หรือว่านายก็เป็นหมอเหมือนกัน"“ผมไม่ใช่หมอ...”ฉินหมิงส่ายหน้า“นายไม่ใช่หมอด้วยซ้ำ ทำไมกล้าพูดเพ้อเจ้อแบบนี้!”“ถึงนายจะเป็นแพทย์แผนจีน แต่อายุแค่นี้ยังรักษาคนไม่ได้ด้วยซ้ำได้ อย่ามาทำอะไรโง่ ๆ ให้คนอื่นขำไปหน่อยนักเลย!”หลินเถิงฮุ่ยโกรธมาก และถลึงมองไปที่ฉินหมิงอย่างดุดันฉินหมิงเงียบ เขาว่าแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้แน่นอนว่าเขาโดนปฏิเสธจนหน้าหงายอีกตามเคย“นั่นไม่จำเป็นสักหน่อย!”“ฉินหมิงเขาเคยพูดตอนเจอคุณปู่ครั้งแรกว่าจุดยิ้นถางเป็นสีเทาแถมบริเวณมุมมีสีม่วงคล้ำด้วย ชีวิตของปู่กำลังตกอยู่ในอันตราย!”“พอคุณฉีฝังเข็มให้ปู่เมื่อครู่นี้ ก็เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าฝังเข็มผิด แต่พวกเราไม่มีใครเชื่อเขา!”“แต่ปรากฏว่าเขาพูดถูก!”หลินหว่านชิงนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เธอก็เริ่มสงบขึ้นมา ประกายแสงแห่งความหวัง

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”นายท่านหลินดูสับสน เขาเพิ่งฟื้นจากอาการโคม่า ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง"คือแบบนี้นะคะ..."หลินหว่านชิงเดินไปเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างละเอียดนายท่านหลินตกใจมากจนตบหน้าหลินเถิงฮุ่ยไปที และด่าว่า "ลูกเลวนี่ ทำได้งามหน้านัก!"“พ่อหนุ่มฉินช่วยฉันด้วยเจตนาดี ไม่ว่าเขาจะรักษาให้หายได้หรือไม่ก็ตาม เขาก็ได้พยายามอย่างถึงที่สุดแล้ว แกกลับเนรคุณทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้ยังไง!”“ทำไมยังไม่รีบไปขอโทษพ่อหนุ่มฉินอีก!”จากเหตุการณ์ในวิลล่า หลินเถิงฮุ่ยไม่ชอบฉินหมิงเป็นทุนอยู่แล้ว แต่พ่อเขาขู่มาแบบนี้ เขาจึงเดินไปขอโทษอย่างไม่เต็มใจ "ฉินหมิง เมื่อกี้ฉันผิดเอง ฉันขอโทษนายด้วย... "“คุณหลินไม่เป็นไร แค่เข้าใจผิดนิดหน่อย ไม่เป็นไรหรอกครับ”ฉินหมิงพูดอย่างรวดเร็วในตอนนี้คุณฉีก็เข้ามาโค้งคำนับฉินหมิงด้วยความนับถืออย่างสุดซึ้ง "น้องชาย ขอโทษเมื่อครู่ที่ฉันเสียมารยาทกับนายไปแล้ว!"“ทักษะทางการแพทย์ของนายยอดเยี่ยมมาก เป็นปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ที่แสนวิเศษมาก ฉันประทับใจมากจริง ๆ!”“นอกจากนี้ ฉันอยากจะถามนายว่าวิธีการฝังเข็มที่นายใช้เมื่อกี้ เป็นหกเข็มพลิกชะตาที่หายสาบสูญไปนานแล