Lahat ng Kabanata ng The Mafia Boss's Naive Wife (Cosa El Gamma # 1): Kabanata 1 - Kabanata 10

MAGKASUNOD na putok ng baril ang umugong sa tainga ng dose anyos na ni Kira. Bumungad sa kaniya ang armadong kalalakihan na pinauulanan ng bala ang nakaluhod sa sahig niyang mga magulang.Bumuka ang kaniyang bibig sa kagustuhang sumigaw, ngunit walang tinig na lumaya. Nabaling sa kaniya ang atensiyon ng armadong kalalakihan at tinutukan siya ng baril. Sa kabila ng banta ng kamatayan, ang kaniyang mga mata’y nakatutok pa rin sa nakahandusay na katawan ng kaniyang mga magulang, wala nang buhay at naliligo sa maraming dugo.Tanging mga butil ng luha ang gumagalaw sa kaniyang pisngi, dumaloy mula sa malamlam niyang mga mata. Binalot ng walang kawangis na kirot ang kaniyang puso, wari kinukuyumos at hindi na siya makahinga.“Hulihin ang bata!” utos ng isang lalaki sa mga kasama nito.Tila may kung anong bumulong sa kaniyang tainga at inutusan siyang tumakbo. Mabilis siyang tumakbo sa direksiyong hindi niya alam kung saan patungo. Pumanhik siya sa hagdanan, pumasok sa isang makitid na lugar

“IKAW pala, Don Dimitri,” wika ni Kira. Matabang siyang ngumiti rito.Humakbang palapit sa kaniya ang ginoo kaya siya’y napaatras. Huminto naman ito may dalawang dangkal ang pagitan sa kaniya.“Please call me in my name,” anito.“Ho?” Walang kurap siyang tumitig sa may maskara nitong mukha.“Call me Dimitri, and remove the Don. It’s not appropriate for you to call me that.”Napanganga siya. Wala siya masyadong alam sa wikang ginagamit nito pero may naiintindihan naman siya konti. Nakapag-aral siya sa bahay lang pero sadyang hirap siyang matuto minsan. Mas gusto niya iyong kusa siyang mag-aral, magbasa ng libro.“S-Sige, Dimitri na lang,” naiilang niyang sabi.“I’m glad the kidnapper didn’t hurt you.”Kumislot siya nang hinawakan siya nito sa kanang braso. May marka ng lubid sa kaniyang kamay.“Masakit ba ito?” tanong nito habang tinititigan ang kamay niya.“H-Hindi naman masyado.”“Good. Take a rest and take your medicine on time. I’ll be right back tomorrow morning.”Tumango lang siy

KUMALMA ang kaba ni Kira nang maging okay si Dimitri. Hindi niya alam kung ano ang nangyari rito. May nainom itong gamot, pagkatapos ay nawala ang pangingig nito at bumalik din sa dati. Natatakot na siyang lapitan ito at hindi na niya kinausap. Bumalik na sila sa mansiyon kung kailan palubog na ang araw. Iniwan na siya roon ni Dimitri, ni walang paalam na umalis. “Kumusta ang honeymoon, Kira?” nasasabik na tanong ni Sonia. Sinalubong siya nito sa sala. “Ho?” Napaumang siya rito. “Ano ang mga ginawa ninyo ni Don Dimitri?” “Uhm, sumakay po kami sa maliit na parang eroplano, nakalimutan ko ang pangalan. Natakot nga po ako. ‘Tapos sumakay kami sa yate na mas malaki. Kumain kami, tapos ano…. nag-ano kami,” hinahapong kuwento niya. “Anong nag-ano?” “Iyong nag-ano, nag-sex!” Napalakas ang kaniyang tinig. “Ay! Dios mio!” Kinabig siya ng ginang sa kanang kamay at pumanhik sila sa hagdanan. Pagdating sa kaniyang kuwarto ay pinaupo siya nito sa gilid ng kama. “Ano, mabait naman ba sa ‘

HINIGPITAN pa ni Kira ang kapit sa paa ni Dimitri hanggang sa mahila siya nito palabas ng kama. Nang marinig kasi niya ang boses ni Dimitri ay nataranta siya at nagtago sa ilalim ng kama. “What are you doing there, Kira? Are you crazy?” galit nang asik sa kaniya ni Dimitri. Umupo naman siya sa sahig at tumingala kay Dimitri. Nagulo na ang buhok niya. “Naglalaro kasi ako ng tagu-taguan,” nakangising tugon niya. “It’s not funny. Get up! Ayusin mo ang sarili mo,” sabi nito saka siya tinalikuran. Tumayo siya at inayos ang kaniyang buhok. “Bakit bumalik ka? Kukunin mo na ba ako?” nakasimangot na tanong niya. Hinarap siya nitong muli. “No. May titingnan lang ako sa drawing mo.” Walang kurap siyang tumitig kay Dimitri. Dati naman ay wala itong pakialam sa drawing niya. “Ano ang titingnan mo?” “Where’s you drawing book? May pinakita ka sa akin noon na mukha ng lalaki.” “Ah, sandali.” Kinuha naman niya ang kaniyang drawing book sa drawer ng lamesa. Hindi na niya maalala kung aling dra

NAPAWI ang lungkot ni Kira paggising niya. Napasarap ang tulog niya sa biyahe at namulat na naroon na siya sa bahay ni Dimitri. Hindi niya namalayan na binuhat siya nito at dinala sa isang napakalaking kuwarto at magara. Nagising lamang siya na nakahiga sa kama. Mas malaki ang kama niya roon, mataas. Excited siyang bumangon at sumilip sa bintanang malaki at makapal na salamin. Mula roon ay natatanaw ang hardin na merong malaking swimming pool. Mayroon din niyon sa mansiyon pero maliit at walang tubig dahil sira. Kaya naman ay hindi siya natutong lumangoy. Napatakbo siya palabas ng kuwarto ngunit hindi niya alam kung saan siya bababa. Napalingon siya sa gawing kaliwa kung saan niya narinig ang pagsara ng pinto. Lumabas mula roon si Dimitri, walang suot na maskara at tanging itim na pantalon ang suot. “Where are you going?” tanong nito. “Uh…. gusto kong pumunta sa swimming pool,” tugon niya. “Later. Ayusin mo muna ang gamit mo.” “Huh? Saang gamit?” “Nasa baba. Kukunin ko.” Naglak