Mag-log inLibrary
Maghanap
Lahat ng Kabanata ng The Mafia Boss's Naive Wife (Cosa El Gamma # 1): Kabanata 1 - Kabanata 10
64 Kabanata
Chapter 1
MAGKASUNOD na putok ng baril ang umugong sa tainga ng dose anyos na ni Kira. Bumungad sa kaniya ang armadong kalalakihan na pinauulanan ng bala ang nakaluhod sa sahig niyang mga magulang.Bumuka ang kaniyang bibig sa kagustuhang sumigaw, ngunit walang tinig na lumaya. Nabaling sa kaniya ang atensiyon ng armadong kalalakihan at tinutukan siya ng baril. Sa kabila ng banta ng kamatayan, ang kaniyang mga mata’y nakatutok pa rin sa nakahandusay na katawan ng kaniyang mga magulang, wala nang buhay at naliligo sa maraming dugo.Tanging mga butil ng luha ang gumagalaw sa kaniyang pisngi, dumaloy mula sa malamlam niyang mga mata. Binalot ng walang kawangis na kirot ang kaniyang puso, wari kinukuyumos at hindi na siya makahinga.“Hulihin ang bata!” utos ng isang lalaki sa mga kasama nito.Tila may kung anong bumulong sa kaniyang tainga at inutusan siyang tumakbo. Mabilis siyang tumakbo sa direksiyong hindi niya alam kung saan patungo. Pumanhik siya sa hagdanan, pumasok sa isang makitid na lugar
Magbasa paChapter 2
DIMITRI punched the table in front of him as he heard the bad news from Owen.“Where’s Kira?” he asked Owen. His teeth were gritted in anger.“There are guys who kidnapped her, boss,” Owen replied from the other line.He just arrived at his office exactly when Owen called. Pero sa halip na magalit sa assistant, kinuha niya ang kaniyang laptop at binuksan.“Listen to me carefully, Owen. Patigilin mo ang mga bodyguard sa paghahanap kay Kira. Tell them not to panic. I had an idea who was responsible for Kira’s abduction,” he said.“Copy, boss. Pero ano po ang gagawin namin? Hindi puwedeng magtagal si Ma’am Kira sa kamay ng mga kidnapper. Baka magising ang trauma niya.”“I will activate the tracking device on Kira’s necklace. Once I get the location, puntahan n’yo. Pero huwag muna kayong susugod sa mga kidnapper. Alamin n’yo ang sitwasyon, sabihin sa akin ang hitsura nila. Then, I’ll go there. Is it clear?”“Clear, boss.”“Hold your line. I’m working on the tracking device.” Binuksan na n
Magbasa paChapter 3
“IKAW pala, Don Dimitri,” wika ni Kira. Matabang siyang ngumiti rito.Humakbang palapit sa kaniya ang ginoo kaya siya’y napaatras. Huminto naman ito may dalawang dangkal ang pagitan sa kaniya.“Please call me in my name,” anito.“Ho?” Walang kurap siyang tumitig sa may maskara nitong mukha.“Call me Dimitri, and remove the Don. It’s not appropriate for you to call me that.”Napanganga siya. Wala siya masyadong alam sa wikang ginagamit nito pero may naiintindihan naman siya konti. Nakapag-aral siya sa bahay lang pero sadyang hirap siyang matuto minsan. Mas gusto niya iyong kusa siyang mag-aral, magbasa ng libro.“S-Sige, Dimitri na lang,” naiilang niyang sabi.“I’m glad the kidnapper didn’t hurt you.”Kumislot siya nang hinawakan siya nito sa kanang braso. May marka ng lubid sa kaniyang kamay.“Masakit ba ito?” tanong nito habang tinititigan ang kamay niya.“H-Hindi naman masyado.”“Good. Take a rest and take your medicine on time. I’ll be right back tomorrow morning.”Tumango lang siy
Magbasa paChapter 4
ILANG minutong nakatitig si Kira sa mukha ni Dimitri. Ang mukha nito ay katulad sa napapanood niyang mga lalaki sa TV, sobrang guwapo, ang kinis ng pisngi. Iniisip niya tuloy ay baka may suot pa ring maskara si Dimitri. Hindi siya nakatiis at hinawakan sa magkabilang pisngi ang lalaki at binanat-banat ang makinis nitong balat. “Stop!” pigil nito sa matigas na tinig. Hinawakan nito ang mga kamay niya at inilayo sa mukha nito. “Masakit ba?” tanong pa niya. “Of course,” walang emosyon nitong tugon. “Akala ko kasi may suot ka pa ring maskara.” Malapad siyang ngumiti. “Ibig mong sabihin, ganiyan na ang mukha mo, iyong totoong mukha?” Namilog ang kaniyang mga mata sa pananabik. “Yes, but don’t tell anyone about my face.” Paulit-ulit siyang tumango. “Pero bakit ayaw mong makita ng ibang tao ang mukha mo?” curious niyang tanong. Ibinalik din ni Dimitri ang maskara nito at tumayo. “Ayaw ko.” Sinundan niya ng tingin ang bawat galaw nito. Namamangha siya sa katawan nito, wari isang perpe
Magbasa paChapter 5
KUMALMA ang kaba ni Kira nang maging okay si Dimitri. Hindi niya alam kung ano ang nangyari rito. May nainom itong gamot, pagkatapos ay nawala ang pangingig nito at bumalik din sa dati. Natatakot na siyang lapitan ito at hindi na niya kinausap. Bumalik na sila sa mansiyon kung kailan palubog na ang araw. Iniwan na siya roon ni Dimitri, ni walang paalam na umalis. “Kumusta ang honeymoon, Kira?” nasasabik na tanong ni Sonia. Sinalubong siya nito sa sala. “Ho?” Napaumang siya rito. “Ano ang mga ginawa ninyo ni Don Dimitri?” “Uhm, sumakay po kami sa maliit na parang eroplano, nakalimutan ko ang pangalan. Natakot nga po ako. ‘Tapos sumakay kami sa yate na mas malaki. Kumain kami, tapos ano…. nag-ano kami,” hinahapong kuwento niya. “Anong nag-ano?” “Iyong nag-ano, nag-sex!” Napalakas ang kaniyang tinig. “Ay! Dios mio!” Kinabig siya ng ginang sa kanang kamay at pumanhik sila sa hagdanan. Pagdating sa kaniyang kuwarto ay pinaupo siya nito sa gilid ng kama. “Ano, mabait naman ba sa ‘
Magbasa paChapter 6
PINUNTAHAN ni Dimitri si Manang Sonia sa hardin kung saan ito namimitas ng bunga ng kalamansi. He’s unaware of Kira’s hidden behavior since he’s not staying in the mansion for a whole day. She behaved when he was around, so he thought she was still a shy girl he had met since the first time she lived in his house. “Manang Sonia,” sambit niya nang makalapit sa ginang. Tumigil naman ito sa pamimitas ng kalamansi at pumihit paharap sa kaniya. “Bakit po, Don?” tanong nito. “I just want to talk about Kira. I noticed that seems she has still stuck in her younger version. I’m worried, baka hindi niya kayanin ang college life, especially when she’s living with me in my house.” Natigagal ang ginang, bakas sa mukha ang lungkot. “Kukunin n’yo na po si Kira?” “Yes, but I want her to learn more things about how to live without you and the other housemaids.” Lumamlam ang mga mata ng ginang hudyat na gusto nitong maiyak. “Bakit kailangan ilayo n’yo si Kira rito, Don? Puwede naman na ikaw ang t
Magbasa paChapter 7
HINIGPITAN pa ni Kira ang kapit sa paa ni Dimitri hanggang sa mahila siya nito palabas ng kama. Nang marinig kasi niya ang boses ni Dimitri ay nataranta siya at nagtago sa ilalim ng kama. “What are you doing there, Kira? Are you crazy?” galit nang asik sa kaniya ni Dimitri. Umupo naman siya sa sahig at tumingala kay Dimitri. Nagulo na ang buhok niya. “Naglalaro kasi ako ng tagu-taguan,” nakangising tugon niya. “It’s not funny. Get up! Ayusin mo ang sarili mo,” sabi nito saka siya tinalikuran. Tumayo siya at inayos ang kaniyang buhok. “Bakit bumalik ka? Kukunin mo na ba ako?” nakasimangot na tanong niya. Hinarap siya nitong muli. “No. May titingnan lang ako sa drawing mo.” Walang kurap siyang tumitig kay Dimitri. Dati naman ay wala itong pakialam sa drawing niya. “Ano ang titingnan mo?” “Where’s you drawing book? May pinakita ka sa akin noon na mukha ng lalaki.” “Ah, sandali.” Kinuha naman niya ang kaniyang drawing book sa drawer ng lamesa. Hindi na niya maalala kung aling dra
Magbasa paChapter 8
NAKALABAS na ng kusina si Kira nang mahimasmasan siya. Saka lamang niya napansin na si Dimitri pala ang humila sa kaniya. Nakatayo na ito sa harapan niya. “You’re such a disaster, Kira! Kamuntik mo pang masunog itong bahay!” nanggagalaiting sabi nito sa kaniya. Kahit hindi niya nakikita ang mukha nito dahil sa maskara ay nai-imagine niya ang galit nitong mga mata. Tumaas din ang tinig nito kaya wari siyang ginapos at hindi makakilos. Nakatitig lamang siya rito. Dahil wala siyang kibo, iniwan siya nito at pinagalitan ang mga kawaksi. Lumuklok siya sa sofa at nakikinig sa mga sinasabi ni Dimitri kay Manang Sonia. “Sino ba ang dapat kong sisihin bakit limitado lang ang alam ni Kira? Ipinagkatiwala ko siya sa inyo hindi para lang alagaan kundi turuang kumilos nang maayos. I didn’t expect this to happen. Akala ko okay na kaya pinakasalan ko siya. Bakit walang nagsabi sa akin ng mga problema, ha?” nakataas ng boses na sermon ni Dimitri sa mga kawaksi. “Gusto ko namang magkuwento sa inyo
Magbasa paChapter 9
NAPAWI ang lungkot ni Kira paggising niya. Napasarap ang tulog niya sa biyahe at namulat na naroon na siya sa bahay ni Dimitri. Hindi niya namalayan na binuhat siya nito at dinala sa isang napakalaking kuwarto at magara. Nagising lamang siya na nakahiga sa kama. Mas malaki ang kama niya roon, mataas. Excited siyang bumangon at sumilip sa bintanang malaki at makapal na salamin. Mula roon ay natatanaw ang hardin na merong malaking swimming pool. Mayroon din niyon sa mansiyon pero maliit at walang tubig dahil sira. Kaya naman ay hindi siya natutong lumangoy. Napatakbo siya palabas ng kuwarto ngunit hindi niya alam kung saan siya bababa. Napalingon siya sa gawing kaliwa kung saan niya narinig ang pagsara ng pinto. Lumabas mula roon si Dimitri, walang suot na maskara at tanging itim na pantalon ang suot. “Where are you going?” tanong nito. “Uh…. gusto kong pumunta sa swimming pool,” tugon niya. “Later. Ayusin mo muna ang gamit mo.” “Huh? Saang gamit?” “Nasa baba. Kukunin ko.” Naglak
Magbasa paChapter 10
ANG daming magagandang damit at gustong bilhin lahat ni Kira. May anim na pares siya ng damit pantulog, tatlong dress, anim na pants, at bagong underwear. May dalawang pares ng sandals din siyang napili. Nang magbayad na sila, hiningan siya ni Manang Sonia ng sampung libo. Nagbilang siya ng sampung pera at ibinigay rito. Pagdating naman sa grocery store ay nalibang din siya sa pamimili ng mga pagkain. Si Manang Sonia ang namili ng pinabibili ni Dimitri dahil hindi niya alam ang iba. Halos lahat ng klase ng prutas ay kumuha siya, mga gulay. Dalawang malaking lalagyang may gulong ang napuno nila. Tinawag itong cart ni Manang Sonia. Nang bayaran na ay hiningan siya nito ng twenty na pera. “Eh, sampu na lang po ang nandito,” sabi niya. “Nako! Patay tayo nito. Kulang ang pera mo!” sabi nito. “Sabi ni Dimitri kung kulang ang pera ko ay hihingi ako sa ‘yo.” “Kulang pa rin, ineng. Kung ang pinamili mo lang ang babayaran natin, wala na akong pambayad sa pinamili ko. Paano naman ang kakain
Magbasa pa
