Lahat ng Kabanata ng Poison: Kabanata 1 - Kabanata 10

Dayo"Calohi ang ganda ng susuotin ko para mamayang gabi sa salu salo kala kapitana." Maligayang sambit ni Abe Kita ko sa mga mukha niya ang atat na nararamdaman. Ngumiti naman ako dito dahil masaya ako para sa'kin kaibigan. Hilig niya din kasi ang mga damit. "Talaga ba, nakakatuwa kung ganoon." Maligayang sagot ko. Nakita ko pa ang pagngiti nito nang malake, kung kaya't nginitian ko rin ito pabalik at inilihis ko na muna ang akin paningin sa kaniya dahil ako'y nagtatali ng sampalok. "Oo. Pero ikaw panigurado hindi muna kailangan ng magandang damit. Lahat naman kasi sayo bagay." Rinig kong sambit nito ng seryoso. Ibinalik ko naman ang paningin ko sakaniya at ako'y natatawa. Kitang kita ko sa mga mata niya ang mangha habang ako'y tinititigan. "Tama na nga Abe tapusin na natin itong ginagawa natin." Sambit ko ng seryoso. Madaldal si Abe kung kaya't kapag pinatulan ko pa ang kaniyang sinasabi baka hindi na kami matapos sa ginagawa namin. Madami pa naman itong sampalok na aming tata

Chapter 3WARNING R-18 READ YOUR OWN RISK"Lahat naman ginawa ko!" narinig kong sigaw ni papa sa may sala kung kaya't dali-dali akong bumangon sa aking kinahihiigaan at tiyaka ako tumakbo papuntang sala. Napatigil ako sa pag-takbo ng makita ko doon sa sala si mama na nakaluhod sa harapan ni papa at tila nag-mamakaawa ito at umaasa na sana'y dinggin ang kaniyang hiling.Ngunit ng ako'y matauhan ay agad akong nag-lakad patungo kay mama at pilit na itinatayo sa pag kakaluhod ngunit ayaw nitong tumayo."Hindi nga totoo ang sinasabi nila at patawarin muna ako." nag-mamakaawang sabe ni mama kay papa at tila pagod na pagod na ang mata sa kakaiyak. Kaya agad akong tumingin kay papa nang masama at hindi ko na mapigilan ang emosyon kong pag kagalit sa sariling ama."Ano ba pa! May sakit na nga si mama ginaganyan niyo pa bakit kasi nagpapaliwala kayo sa mga taong iyan na nag balita sainyo ng maling impormasyon!" sagot ko kay papa na matindi ang galit na emosyon

HardHanggang ngayon ay hindi ko parin makalimutan ang nangyari kahapon. Hindi ko siya maintindihan kung bakit sinasabi niya na masaya na ba ako? At Saan ako sasaya. Sa isip-isip ko pa.Nauunawaan ko siya sa sinabi niya sakin na huwag akong umarte na parang walang alam ays! Oo dahil doon sa nakita niya. Ahayss napakatalino niya naman para mamukhaan ako. Nakakainis bakit pa kasi talaga ako naghubad ng gabing iyon ngayon tuloy ako'y nahihirapan sa sitwasyon na ito ays,... Gumawa ako ng problema na hindi ko masolusyunan."Alam mo Calohi, parang hindi mayaman kung kumilos yung apo ng Mayora ano?" biglang tanong sakin ni Abe habang kami'y ngayon ay nasa hardin at nagtatanim."bakit mo naman nasabi?" takhang tanong ko dito at tumigil na muna sa paglalagay ng lupa sa paso. "Kasi tignan mo ang sipag-sipag ang sarap-sarap pa tignan ang hot-hot Fafa naman." sagot nito sakin at nakatingin kay Anus kung kaya't tinignan ko din ito at nakita ko na nagsisibak ng kahoy.Tama nga si Abe tila parang

Kinabukasan. Gumising ako ng maaga upang makapaglinis ng bahay dahil pupunta dito si Anus, pero sasabihan ko pa siya Kasi hindi niya pa naman alam. Nagtupi na muna ako ng higaan at pagkatapos ay lumabas na ako upang maghilamos at mag-almusal.Napag-usapan namin ni mama na pupuntahan ko si Anus doon sa kanila para sabihan ito na pumunta sa amin upang managhalian at pasasalamat sakanyang pagbigay ng grocery. Tumingin pa ako sa may kwarto nila mama na bukas ang pintuan ng kwarto habang ako'y nagkakape sa may hapag kainan. Siguro ay nasa palengke na ito upang bumili ng karne o' isda para sa tanghalian. Nahihiya talaga ako dahil pupunta siya dito samin at ayoko panaman na nakikipag-interaction ako sakanya pero wala akong magagawa dahil sa kabutihan na ginawa nito kahit papaano ay suklian namin kahit papaano.Nang matapos na ako sa pagkakape at pagkain ng biscuit naglinis na ako ng bahay mula loob at hanggang labas. Nagsunog narin ako ng mga basura upang hindi na ito hanginin ng hangin

"Pagaling ka" sabi ko sakin kaibigan, habang ito'y nakahilata sa kaniyang higaan. Namumutla ang kaniyang mukha at namamalat din ang kaniyang labi. Hindi ako sanay na makita si Abe ng ganito. Malayong-malayo ang itsura niya ngayon kaysa sa mga araw na ayos pa siya. "S-salamat Calohi" sabi niya ng marahan at ngumiti ng napipilitan. "H-hayaan mo magpapagaling ako kaagad para may K-kasama ka sa mansion" dagdag na sabi niya pa na kinatango ko. Nagpaalam na ako dito na pupunta na ako sa mansion. Dinalaw ko kasi siya dahil alam kong hindi pa ito ayos sa kalagayan niya. Sana talaga maging maayos na si Abe, dahil hindi ako sanay na makita itong ganito. Hindi ko na nakita si Leina ng ilang araw dito sa mansion, siguro ay umuwi na ito ng manila. Si Anus na lang lagi ang aking kasama sa mansion. Magaan na din naman ang aking pakiramdam sakaniya, dahil nga siya ang nakakasama ko ng ilang araw dito sa mansion at nakakausap. Si Aling Berta naman ay hindi natambay sa may mansion, pupunta lang 't